Sildenafil Pfizer - dawkowanie
Do stosowania doustnego.
Stosowanie u dorosłych
Zalecaną dawką jest 50 mg syldenafilu przyjmowane w zależności
od potrzeb około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną. W
zależności od skuteczności i tolerancji produktu leczniczego, dawkę
można zwiększyć do 100 mg lub zmniejszyć do 25 mg. Maksymalna
zalecana dawka wynosi 100 mg. Nie zaleca się stosowania produktu
leczniczego Sildenafil Pfizer częściej niż raz na dobę. Jeżeli
produkt leczniczy Sildenafil Pfizer jest przyjmowany podczas
posiłku, początek działania produktu leczniczego może być opóźniony
w porównaniu do przyjęcia produktu leczniczego na czczo (patrz
punkt 5.2).
Stosowanie u osób w wieku podeszłym:
Dostosowanie dawkowania u pacjentów w wieku podeszłym nie jest
wymagane.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności
nerek:
Zalecenia dotyczące dawkowania opisane w punkcie „Stosowanie u
dorosłych” dotyczą także pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi
zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-80 ml/min).
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens
kreatyniny < 30 ml/min), ze względu na zmniejszony klirens
syldenafilu należy rozważyć zastosowanie dawki 25 mg. W zależności
od skuteczności i tolerancji produktu leczniczego, dawka może być
zwiększona do 50 mg i 100 mg.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności
wątroby:
U pacjentów z niewydolnością wątroby (np. z marskością wątroby),
ze względu na zmniejszony klirens syldenafilu należy rozważyć
zastosowanie dawki 25 mg. W zależności od skuteczności i tolerancji
produktu leczniczego, dawka może być zwiększona do 50 mg i 100
mg.
Stosowanie u dzieci i młodzieży:
Produkt leczniczy Sildenafil Pfizer nie jest wskazany dla osób w
wieku poniżej 18 lat.
Stosowanie u pacjentów przyjmujących inne produkty
lecznicze:
U pacjentów stosujących jednocześnie inhibitory izoenzymu
CYP3A4, należy rozważyć podanie dawki początkowej 25 mg (patrz
punkt 4.5). Wyjątkiem jest rytonawir, którego nie zaleca się
stosować jednocześnie z syldenafilem (patrz punkt 4.4).
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niedociśnienia
ortostatycznego, stan pacjenta przyjmującego leki α-adrenolityczne
powinien być stabilny przed rozpoczęciem leczenia syldenafilem.
Dodatkowo należy rozważyć rozpoczęcie terapii od dawki 25 mg
syldenafilu (patrz punkty 4.4 i 4.5).
Sildenafil Pfizer - środki ostrożności
Przed zastosowaniem leczenia farmakologicznego, należy
przeprowadzić badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta, w celu
rozpoznania zaburzenia erekcji i określenia jego przyczyn.
Ponieważ z aktywnością seksualną wiąże się ryzyko wystąpienia
zaburzeń czynności układu krążenia, przed rozpoczęciem
jakiegokolwiek leczenia zaburzeń erekcji zalecana jest ocena stanu
układu sercowo-naczyniowego pacjenta. Syldenafil, wykazując
właściwość rozszerzania naczyń powoduje niewielkie, przemijające
obniżenie ciśnienia krwi (patrz punkt 5.1). Przed przepisaniem
syldenafilu lekarz powinien ocenić, czy pacjent może być podatny na
działanie rozszerzające naczynia, szczególnie w czasie aktywności
seksualnej. Zwiększoną wrażliwość na środki rozszerzające naczynia
krwionośne wykazują pacjenci z utrudnieniem odpływu krwi z lewej
komory (np. zwężeniem ujścia aorty czy kardiomiopatią przerostową z
zawężeniem drogi odpływu) oraz z rzadkim zespołem atrofii
wielonarządowej, charakteryzującym się silnym zaburzeniem kontroli
ciśnienia tętniczego krwi przez autonomiczny układ nerwowy.
Sildenafil Pfizer nasila hipotensyjne działanie azotanów (patrz
punkt 4.3).
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano
przypadki, związanych z czasem stosowania produktu leczniczego
Sildenafil Pfizer, ciężkich zaburzeń czynności układu
sercowonaczyniowego, takich jak zawał mięśnia sercowego,
niestabilna dławica piersiowa, nagła śmierć sercowa, niemiarowość
komorowa, krwotok mózgowo-naczyniowy, przemijający napad
niedokrwienny, nadciśnienie czy niedociśnienie. Większość z tych
pacjentów, u których wystąpiły powyższe zaburzenia, należała do
grupy z czynnikami ryzyka wystąpienia chorób sercowonaczyniowych.
Wiele działań niepożądanych wystąpiło w czasie stosunku seksualnego
lub wkrótce po jego zakończeniu. W pojedynczych przypadkach byli to
pacjenci, u których powyższe zaburzenia wystąpiły wkrótce po
zastosowaniu produktu leczniczego Sildenafil Pfizer zanim doszło do
aktywności seksualnej. Nie jest możliwe jednoznaczne określenie
zależności pomiędzy powyższymi zdarzeniami a czynnikami, które je
mogły wywołać.
Produkty lecznicze przeznaczone do leczenia zaburzeń erekcji, w
tym syldenafil, należy stosować ostrożnie u pacjentów z
anatomicznymi deformacjami prącia (takimi jak zagięcie, zwłóknienie
ciał jamistych lub choroba Peyroniego) oraz z chorobami
predysponującymi do wystąpienia priapizmu (takimi jak
niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, szpiczak mnogi lub
białaczka).
Dotychczas nie zbadano bezpieczeństwa oraz skuteczności
jednoczesnego stosowania syldenafilu oraz innych metod leczenia
zaburzeń erekcji. Nie zaleca się stosowania takich połączeń.
W związku z przyjmowaniem syldenafilu i innych inhibitorów PDE5
zgłaszano zaburzenia widzenia i przypadki niezwiązanej z zapaleniem
tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego.
Pacjentowi należy zalecić, aby w przypadku wystąpienia nagłych
zaburzeń widzenia przerwał przyjmowanie produktu leczniczego
Sildenafil Pfizer i niezwłocznie skonsultował się z lekarzem (patrz
punkt 4.3).
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania syldenafilu i rytonawiru
(patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność przy podawaniu syldenafilu pacjentom
przyjmującym leki α-adrenolityczne, ponieważ jednoczesne ich
stosowanie może prowadzić do objawowego niedociśnienia u
nielicznych, podatnych chorych (patrz punkt 4.5). Najczęściej
występuje to w ciągu 4 godzin od podania syldenafilu. W celu
zmniejszenia ryzyka wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego,
stan pacjenta przyjmującego leki α-adrenolityczne powinien być
hemodynamicznie stabilny przed rozpoczęciem leczenia syldenafilem.
Należy rozważyć rozpoczęcie terapii od dawki 25 mg syldenafilu
(patrz punkt 4.2). Ponadto lekarz powinien poinformować pacjenta co
należy uczynić w razie wystąpienia objawów niedociśnienia
ortostatycznego.
Badania in vitro przeprowadzone na ludzkich płytkach krwi
wykazały, że syldenafil nasila przeciwagregacyjne działanie
nitroprusydku sodu.
Nie ma informacji dotyczących bezpieczeństwa stosowania
syldenafilu u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub czynną
chorobą wrzodową. Dlatego u tych pacjentów syldenafil należy
stosować jedynie po dokładnym rozważeniu możliwych korzyści i
zagrożeń.
Otoczka tabletki produktu leczniczego Sildenafil Pfizer zawiera
laktozę. Produkt leczniczy Sildenafil Pfizer nie powinien być
podawany pacjentom z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy Lapp lub nieprawidłowym wchłanianiem
glukozy-galaktozy.
Produkt leczniczy Sildenafil Pfizer nie jest wskazany do
stosowania u kobiet.
Sildenafil Pfizer - przedawkowanie
W badaniach przeprowadzonych na zdrowych ochotnikach, u których
stosowano jednorazowe dawki produktu leczniczego dochodzące do 800
mg, działania niepożądane były podobne do działań obserwowanych po
podaniu mniejszych dawek, występowały one jednak z większą
częstością i były bardziej nasilone. Zastosowanie dawki 200 mg nie
powodowało większej skuteczności, natomiast częstość występowania
działań niepożądanych (bóle głowy, uderzenia gorąca, zawroty głowy,
dolegliwości dyspeptyczne, uczucie zatkanego nosa, zmiany widzenia)
była zwiększona.
W przypadkach przedawkowania, w zależności od objawów należy
stosować standardowe leczenie podtrzymujące. Syldenafil silnie
wiąże się z białkami osocza i nie jest wydalany z moczem, zatem
przypuszcza się, że zastosowanie dializy nie spowoduje
przyspieszenia klirensu produktu leczniczego.
Sildenafil Pfizer - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję
pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Ze względu na wpływ syldenafilu na przemiany metaboliczne, w
których biorą udział tlenek azotu i cykliczny guanozynomonofosforan
(cGMP) (patrz punkt 5.1) nasila on hipotensyjne działanie azotanów.
Przeciwwskazane jest zatem równoczesne stosowanie syldenafilu z
lekami uwalniającymi tlenek azotu (takimi jak azotyn amylu) lub
azotanami w jakiejkolwiek postaci.
Produktów leczniczych przeznaczonych do leczenia zaburzeń
erekcji, w tym syldenafilu nie należy stosować u mężczyzn, u
których aktywność seksualna nie jest wskazana (np. pacjenci z
ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak
niestabilna dławica piersiowa lub ciężka niewydolność serca).
Produkt leczniczy Sildenafil Pfizer jest przeciwwskazany u
pacjentów, którzy utracili wzrok w jednym oku w wyniku niezwiązanej
z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu
wzrokowego (ang. non-arteritic anterior ischaemic optic
neuropathy - NAION) niezależnie od tego, czy miało to związek,
czy nie miało związku z wcześniejszą ekspozycją na inhibitor PDE5
(patrz punkt 4.4).
Nie badano bezpieczeństwa stosowania syldenafilu w następujących
grupach pacjentów: pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby,
hipotonią (ciśnienie krwi < 90/50 mmHg), po niedawno przebytym
udarze lub zawale serca oraz ze stwierdzonymi dziedzicznymi
zmianami degeneracyjnymi siatkówki, takimi jak retinitis
pigmentosa (niewielka część tych pacjentów ma genetycznie
uwarunkowane nieprawidłowości fosfodiesterazy siatkówki).
Stosowanie syldenafilu u tych pacjentów jest przeciwwskazane.
Sildenafil Pfizer - działania niepożądane
Profil bezpieczeństwa produktu leczniczego Sildenafil Pfizer
oparto na danych dotyczących 8691 pacjentów, którzy otrzymywali go
zgodnie z zalecanym schematem dawkowania w 67 badaniach klinicznych
kontrolowanych placebo. Do działań niepożądanych najczęściej
zgłaszanych przez pacjentów przyjmujących syldenafil w badaniach
klinicznych należał ból głowy, uderzenia gorąca, niestrawność,
zaburzenia widzenia, zatkany nos, zawroty głowy oraz zaburzenia
widzenia barwnego.
Dane dotyczące działań niepożądanych gromadzone w ramach
monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po dopuszczeniu
produktu leczniczego do obrotu dotyczą okresu ponad 9 lat. Ponieważ
nie wszystkie działania niepożądane są zgłaszane podmiotowi
odpowiedzialnemu i wprowadzane do bazy danych dotyczących
bezpieczeństwa, nie jest możliwe rzetelne ustalenie częstości
występowania tychże działań.
W poniższej tabeli wymieniono wszystkie istotne z medycznego
punktu widzenia działania niepożądane, których częstość
występowania przewyższała częstość występowania analogicznych
zdarzeń u pacjentów przyjmujących placebo w badaniach klinicznych.
Działania te pogrupowano ze względu na układy narządów, w obrębie
których je stwierdzano, i częstość ich występowania (bardzo często
(≥1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do
< 1/100) i rzadk (≥1/10 000 do < 1/1000).
Dodatkowo, istotne z medycznego punktu widzenia działania
niepożądane, które miały miejsce po dopuszczeniu produktu
leczniczego do obrotu, wymieniono jako działania niepożądane o
nieznanej częstości występowania.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Tabela 1. Istotne z medycznego punktu widzenia działania
niepożądane zgłaszane z częstością większą niż u pacjentów
przyjmujących placebo, w badaniach klinicznych kontrolowanych
placebo oraz istotne z medycznego punktu widzenia działania
niepożądane, zgłaszane po dopuszczeniu produktu leczniczego
do obrotu.
Klasyfikacja układów narządowych
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko
|
reakcje nadwrażliwości
|
Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często
|
bóle głowy
|
Często
|
zawroty głowy
|
Niezbyt często
|
senność, niedoczulica
|
Rzadko
|
udar naczyniowy mózgu, omdlenie
|
Częstość nieznana
|
przemijający napad niedokrwienny, drgawki, drgawki
nawracające
|
Zaburzenia oka Często
|
zaburzenia widzenia, zaburzenia widzenia barwnego
|
Niezbyt często
|
zaburzenia spojówek, zaburzenia oka, zaburzenia łzawienia, inne
zaburzenia oka
|
Częstość nieznana
|
niezwiązana z zapaleniem tętnic przednia niedokrwienna
neuropatia nerwu wzrokowego (NAION), zamknięcie naczyń siatkówki,
ubytki pola widzenia.
|
Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często
|
ułożeniowe zawroty głowy, szum w uszach
|
Rzadko
|
utrata słuchu*
|
Zaburzenia serca Niezbyt często
|
kołatania serca, tachykardia
|
Rzadko
|
zawał mięśnia sercowego, migotanie przedsionków,
|
Częstość nieznana
|
arytmia komorowa, dusznica bolesna niestabilna, nagła śmierć
sercowa
|
Zaburzenia naczyniowe Często
|
uderzenia gorąca
|
Rzadko
|
nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia Często
|
uczucie zatkanego nosa
|
Rzadko
|
krwawienie z nosa
|
Zaburzenia żołądka i jelit Często
|
niestrawność
|
Niezbyt często
|
wymioty, nudności, suchość w ustach
|
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej
Niezbyt często
|
wysypka skórna
|
Częstość nieznana
|
zespół Stevensa-Johnsona (ang. Steven Johnson Syndrome
-
SJS), martwica toksyczna naskórka (ang. Toxic Epidermal
Necrolysis -TEN)
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i
tkanki łącznej Niezbyt często
|
ból mięśniowy
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Częstość nieznana
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
priapizm, przedłużona erekcja
|
Niezbyt często
|
ból w klatce piersiowej, zmęczenie
|
Badania diagnostyczne Niezbyt często
|
przyspieszona akcja serca
|
* Zaburzenia ucha: Nagła utrata słuchu. Nagłe osłabienie słuchu
lub jego całkowita utrata były zgłaszane w niewielkiej liczbie
przypadków w badaniach klinicznych i porejestracyjnych, w których
stosowano inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE5), w tym
syldenafil.
Komentarze