Silnerton - opis
Leczenie mężczyzn z zaburzeniami erekcji, czyli niezdolnością
uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia
stosunku płciowego.
W celu skutecznego działania produktu leczniczego Silnerton
niezbędna jest stymulacja seksualna.
Silnerton - skład
Silnerton, 25 mg
Jedna tabletka zawiera 25 mg syldenafilu w postaci
cytrynianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu. jedna tabletka
powlekana zawiera 0,002 mg barwnika żółcień pomarańczowa, lak (E
110)..
Silnerton, 50 mg
Jedna tabletka zawiera 50 mg syldenafilu w postaci
cytrynianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: jedna tabletka
powlekana zawiera 0,003 mg barwnika żółcień pomarańczowa, lak (E
110).
Silnerton, 100 mg
Jedna tabletka zawiera 100 mg syldenafilu w postaci
cytrynianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: jedna tabletka
powlekana zawiera 0,004 mg barwnika żółcień pomarańczowa, lak (E
110)..
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Silnerton - dawkowanie
Podanie doustne.
Stosowanie u dorosłych:
Zalecaną dawką jest 50 mg syldenafilu przyjmowane w zależności
od potrzeb około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną. W
zależności od skuteczności i tolerancji produktu leczniczego,
dawkę można zwiększyć do 100 mg lub zmniejszyć do 25 mg.
Maksymalna zalecana dawka wynosi 100 mg. Nie zaleca się stosowania
produktu leczniczego Silnerton częściej niż raz na dobę. Jeżeli
produkt leczniczy Silnerton jest przyjmowany podczas posiłku,
początek działania produktu leczniczego może być opóźniony w
porównaniu do przyjęcia produktu leczniczego na czczo (patrz punkt
5.2).
Stosowanie u osób w wieku podeszłym:
Dostosowanie dawkowania u pacjentów w wieku podeszłym nie jest
konieczne.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności
nerek:
Zalecenia dotyczące dawkowania opisane w punkcie „Stosowanie u
dorosłych" dotyczą także pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi
zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-80 ml/min).
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens
kreatyniny < 30 ml/min), ze względu na zmniejszony klirens
syldenafilu należy rozważyć zastosowanie dawki 25 mg. W zależności
od skuteczności i tolerancji produktu leczniczego, dawka może być
zwiększona do 50 mg i 100 mg.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności
wątroby:
U pacjentów z niewydolnością wątroby (np. z marskością wątroby),
ze względu na zmniejszony klirens syldenafilu należy rozważyć
zastosowanie dawki 25 mg. W zależności od skuteczności i tolerancji
produktu leczniczego, dawka może być zwiększona do 50 mg i 100
mg.
Stosowanie u dzieci i młodzieży:
Produkt leczniczy Silnerton nie jest wskazany dla osób w wieku
poniżej 18 lat.
Stosowanie u pacjentów przyjmujących inne produkty
lecznicze:
U pacjentów stosujących jednocześnie inhibitory izoenzymu
CYP3A4, należy rozważyć podanie dawki początkowej 25 mg (patrz
punkt 4.5). Wyjątkiem jest rytonawir, którego nie zaleca się
stosować jednocześnie z syldenafilem (patrz punkt 4.4).
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niedociśnienia
ortostatycznego, stan pacjenta przyjmującego leki a-adrenolityczne
powinien być stabilny przed rozpoczęciem leczenia syldenafilem.
Dodatkowo należy rozważyć rozpoczęcie terapii od dawki 25 mg
syldenafilu (patrz punkty 4.4 i 4.5).
Silnerton - środki ostrożności
Przed zastosowaniem leczenia farmakologicznego, należy
przeprowadzić badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta, w celu
rozpoznania zaburzenia erekcji i określenia jego przyczyn.
Ponieważ z aktywnością seksualną wiąże się ryzyko wystąpienia
zaburzeń czynności układu krążenia, przed rozpoczęciem
jakiegokolwiek leczenia zaburzeń erekcji zalecana jest ocena stanu
układu sercowo-naczyniowego pacjenta. Syldenafil, wykazując
właściwość rozszerzania naczyń powoduje niewielkie, przemijające
obniżenie ciśnienia krwi (patrz punkt 5.1). Przed przepisaniem
syldenafilu lekarz powinien ocenić, czy pacjent może być podatny na
działanie rozszerzające naczynia, szczególnie w czasie aktywności
seksualnej. Zwiększoną wrażliwość na środki rozszerzające naczynia
krwionośne wykazują pacjenci z utrudnieniem odpływu krwi z lewej
komory (np. zwężeniem ujścia aorty czy kardiomiopatią przerostową z
zawężeniem drogi odpływu) oraz z rzadko występującym zespołem
atrofii wielonarządowej, charakteryzującym się silnym zaburzeniem
kontroli ciśnienia tętniczego krwi przez autonomiczny układ
nerwowy.
Silnerton nasila hipotensyjne działanie azotanów (patrz punkt
4.3).
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano
przypadki, związanych z czasem stosowania produktu leczniczego
sildenafil, ciężkich zaburzeń czynności układu
sercowo-naczyniowego, takich jak zawał mięśnia sercowego,
niestabilna dławica piersiowa, nagła śmierć sercowa, niemiarowość
komorowa, krwotok mózgowo-naczyniowy, przemijający napad
niedokrwienny, nadciśnienie czy niedociśnienie. Większość z tych
pacjentów, u których wystąpiły powyższe zaburzenia, należała do
grupy z czynnikami ryzyka wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych.
Wiele działań niepożądanych wystąpiło w czasie stosunku seksualnego
lub wkrótce po jego zakończeniu. W pojedynczych przypadkach byli to
pacjenci, u których powyższe zaburzenia wystąpiły wkrótce po
zastosowaniu produktu leczniczego sildenafil zanim doszło do
aktywności seksualnej. Nie jest możliwe jednoznaczne określenie
zależności pomiędzy powyższymi zdarzeniami a czynnikami, które je
mogły wywołać.
Produkty lecznicze przeznaczone do leczenia zaburzeń erekcji, w
tym syldenafil, należy stosować ostrożnie u pacjentów z
anatomicznymi deformacjami prącia (takimi jak zagięcie, zwłóknienie
ciał jamistych lub choroba Peyroniego) oraz z chorobami
predysponującymi do wystąpienia priapizmu (takimi jak
niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, szpiczak mnogi lub
białaczka).
Dotychczas nie zbadano bezpieczeństwa oraz skuteczności
jednoczesnego stosowania syldenafilu, oraz innych metod leczenia
zaburzeń erekcji. Nie zaleca się stosowania takich połączeń.
W związku z przyjmowaniem syldenafilu i innych inhibitorów PDE5
zgłaszano zaburzenia widzenia i przypadki niezwiązanej z zapaleniem
tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego.
Pacjentowi należy zalecić, aby w przypadku wystąpienia nagłych
zaburzeń widzenia przerwał przyjmowanie produktu leczniczego
Silnerton i niezwłocznie skonsultował się z lekarzem (patrz punkt
4.3).
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania syldenafilu i rytonawiru
(patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność przy podawaniu syldenafilu pacjentom
przyjmującym leki a-adrenolityczne, ponieważ jednoczesne ich
stosowanie, może prowadzić do objawowego niedociśnienia u
nielicznych, podatnych chorych (patrz punkt 4.5). Najczęściej
występuje to w ciągu
4 godzin od podania syldenafilu. W celu zmniejszenia ryzyka
wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego, stan pacjenta
przyjmującego leki a-adrenolityczne powinien być hemodynamicznie
stabilny przed rozpoczęciem leczenia syldenafilem. Należy rozważyć
rozpoczęcie terapii od dawki 25 mg syldenafilu (patrz punkt 4.2).
Ponadto lekarz powinien poinformować pacjenta co należy uczynić w
razie wystąpienia objawów niedociśnienia ortostatycznego. Badania
in vitro przeprowadzone na ludzkich płytkach krwi wykazały,
że syldenafil nasila przeciwagregacyjne działanie nitroprusydku
sodu. Nie ma informacji dotyczących bezpieczeństwa stosowania
syldenafilu u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub czynną
chorobą wrzodową. Dlatego u tych pacjentów syldenafil należy
stosować jedynie po dokładnym rozważeniu możliwych korzyści i
zagrożeń.
Tabletki powlekane Silnerton zawierają barwnik sunset yellow
[E110] jako substancję pomocniczą, która może wywołać reakcje
alergiczne.
Produkt leczniczy Silnerton nie jest wskazany do stosowania u
kobiet.
Silnerton - przedawkowanie
W badaniach przeprowadzonych na zdrowych ochotnikach, u których
stosowano jednorazowe dawki produktu leczniczego dochodzące do 800
mg, działania niepożądane były podobne do działań obserwowanych po
podaniu mniejszych dawek, występowały one jednak z większą
częstością i były bardziej nasilone. Zastosowanie dawki 200 mg nie
powodowało większej skuteczności, natomiast częstość występowania
działań niepożądanych (bóle głowy, uderzenia gorąca, zawroty głowy,
dolegliwości dyspeptyczne, uczucie zatkanego nosa, zmiany widzenia)
była zwiększona.
W przypadkach przedawkowania, w zależności od objawów należy
stosować standardowe leczenie podtrzymujące. Syldenafil silnie
wiąże się z białkami osocza i nie jest wydalany z moczem, zatem
przypuszcza się, że zastosowanie dializy nie spowoduje
przyspieszenia klirensu produktu leczniczego.
Silnerton - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze
składników produktu leczniczego.
Ze względu na wpływ syldenafilu na przemiany metaboliczne, w
których biorą udział tlenek azotu i cykliczny guanozynomonofosforan
(cGMP) (patrz punkt 5.1) nasila on hipotensyjne działanie azotanów.
Przeciwwskazane jest zatem równoczesne stosowanie syldenafilu z
lekami uwalniającymi tlenek azotu (takimi jak azotyn amylu) lub
azotanami w jakiejkolwiek postaci.
Produktów leczniczych przeznaczonych do leczenia zaburzeń
erekcji, w tym syldenafilu nie należy stosować u mężczyzn, u
których aktywność seksualna nie jest wskazana (np. pacjenci z
ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak
niestabilna dławica piersiowa lub ciężka niewydolność serca).
Produkt leczniczy Silnerton jest przeciwwskazany u pacjentów,
którzy utracili wzrok w jednym oku w wyniku niezwiązanej z
zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu
wzrokowego (ang. non-arteritic anterior ischaemic optic
neuropathy, NAION) niezależnie od tego, czy miało to związek,
czy nie miało związku z wcześniejszą ekspozycją na inhibitor PDE5
(patrz punkt 4.4).
Nie badano bezpieczeństwa stosowania syldenafilu w następujących
grupach pacjentów: pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby,
hipotonią (ciśnienie krwi < 90/50 mmHg), po niedawno przebytym
udarze lub zawale serca, oraz ze stwierdzonymi dziedzicznymi
zmianami degeneracyjnymi siatkówki, takimi jak
retinitispigmentosa (niewielka część tych pacjentów ma
genetycznie uwarunkowane nieprawidłowości fosfodiesterazy
siatkówki). Stosowanie syldenafilu u tych pacjentów jest
przeciwwskazane.
Silnerton - działania niepożądane
Profil bezpieczeństwa produktu sildenafil oparto na danych
dotyczących 8691 pacjentów, którzy otrzymywali go zgodnie z
zaleconym schematem dawkowania w 67 badaniach klinicznych
kontrolowanych placebo. Do działań niepożądanych najczęściej
zgłaszanych przez pacjentów przyjmujących syldenafil w badaniach
klinicznych należały: ból głowy, uderzenia gorąca, niestrawność,
zaburzenia widzenia, zatkany nos, zawroty głowy oraz zaburzenia
widzenia barwnego.
Dane dotyczące działań niepożądanych gromadzone w ramach
monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po dopuszczeniu
produktu leczniczego do obrotu dotyczą okresu ponad 9 lat. Ponieważ
nie wszystkie działania niepożądane są zgłaszane podmiotowi
odpowiedzialnemu i wprowadzane do bazy danych dotyczących
bezpieczeństwa, nie jest możliwe rzetelne ustalenie częstości
występowania tychże działań.
W poniższej tabeli wymieniono wszystkie istotne z medycznego
punktu widzenia działania niepożądane, których częstość
występowania przewyższała częstość występowania analogicznych
zdarzeń u pacjentów przyjmujących placebo w badaniach klinicznych.
Działania te pogrupowano ze
względu na układy narządów, w obrębie których je stwierdzano, i
częstości ich występowania (bardzo często (≥1/10), często (≥1/100
do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100) i rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)).
Dodatkowo, istotne z medycznego punktu widzenia działania
niepożądane, które miały miejsce po dopuszczeniu produktu
leczniczego do obrotu, wymieniono jako działania niepożądane o
nieznanej częstości występowania.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Tabela 1. Istotne z medycznego punktu widzenia działania
niepożądane zgłaszane z częstością większą niż u pacjentów
przyjmujących placebo w badaniach klinicznych kontrolowanych
placebo, oraz istotne z medycznego punktu widzenia działania
niepożądane, zgłaszane po dopuszczeniu produktu leczniczego do
obrotu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania.
Klasyfikacja układów narządowych
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
Rzadko
|
Reakcje nadwrażliwości
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Bardzo często
|
Bóle głowy
|
Często
|
Zawroty głowy
|
Niezbyt często
|
Senność, niedoczulica
|
Rzadko
|
Udar naczyniowy mózgu, omdlenie
|
Częstość nieznana
|
Przemijający napad niedokrwienny, drgawki,
|
|
drgawki nawracające.
|
Zaburzenia oka
|
|
Często
|
Zaburzenia widzenia, zaburzenia widzenia
|
|
barwnego
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia spojówek, zaburzenia oka, zaburzenia
|
|
łzawienia, inne zaburzenia oka
|
Częstość nieznana
|
Nietętnicza przednia niedokrwienna neuropatia
|
|
nerwu wzrokowego (NAION), zamknięcie naczyń
|
|
siatkówki, ubytki pola widzenia.
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
Niezbyt często
|
Ułożeniowe zawroty głowy, szum w uszach.
|
Rzadko
|
Utrata słuchu
|
Zaburzenia serca
|
|
Niezbyt często
|
Kołatania serca, tachykardia
|
Rzadko
|
Zawał mięśnia sercowego, migotanie przedsionków
|
Częstość nieznana
|
Arytmia komorowa, dusznica bolesna niestabilna,
|
|
nagła śmierć sercowa.
|
Zaburzenia naczyń
|
|
Często
|
Uderzenia gorąca
|
Rzadko
|
Nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie
|
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej
|
śródpiersia
|
Często
|
Uczucie zatkanego nosa
|
Rzadko
|
Krwawienie z nosa
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
|
Często
|
Niestrawność
|
Niezbyt często
|
Wymioty, nudności, suchość w ustach.
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
Niezbyt często
|
Wysypka skórna
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Niezbyt często
|
Ból mięśniowy
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Częstość nieznana
|
Krwiomocz
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
Niezbyt często
|
Krwawa sperma, krwawienie z prącia.
|
Częstość nieznana
|
Priapizm, przedłużona erekcja.
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
|
Niezbyt często
|
Ból w klatce piersiowej, zmęczenie
|
Badania
|
|
Niezbyt często
|
Przyspieszona akcja serca
|
Komentarze