Czy Adatam można zastąpić lekiem o nazwie Omsal?
Czy ADATAM MOŻNA zastąpić lekiem o nazwie OMSAL.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Czy ADATAM MOŻNA zastąpić lekiem o nazwie OMSAL.
mam w/g badań 1,54 ong/mk PSA.Urolog który mnie leczy obecnie,11 lat temu robił mi operację na gruczoł krokowy metodą tradycyjną. Okazało się że po 10 latach prostata odrosła i jest obecnie w stanie zapalnym. Korzystam w leków:Omsal,Cipropol i metronidazol.Ale leczę się też z choroby sercowej migotanie przedsionków...
Witam! Mam 27 lat i jakiś czas temu byłem u urologa, który stwierdził u mnie zapalenie gruczołu krokowego. Przepisał mi leki: TRIMESAN, ZALDIAR oraz OMSAL. Leki te biorę od 4 dni i zmartwiłem się, gdy podczas orgazmu z mojego penisa nie wypłynęła ani kropla spermy....
Mialem atak kolki nerkowej tydzien temu.lekarz zalecil branie leku dicloduo 75mg 2razy dziennie.moje pytanie jak dlugo mam przyjmowac jeszcze ten lek???oprocz tego stosuje omsal i rowatinex.
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie objawów występujących w dolnym odcinku dróg moczowych w przebiegu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Każda kapsułka zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku (Tamsulosini hydrochloridum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Sposób podawania
Do stosowania doustnego. Należy przyjmować jedną kapsułkę na dobę po śniadaniu lub po pierwszym posiłku danego dnia. Kapsułkę należy połykać w całości, nie rozgryzać i nie żuć, ponieważ może to mieć wpływ na przedłużone uwalnianie substancji czynnej.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności tamsulosyny u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby
Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.3).
Podobnie jak w przypadku innych leków blokujących receptory adrenergiczne typu alfa1, u pojedynczych pacjentów podczas leczenia tamsulosyną może dojść do obniżenia ciśnienia krwi, co jednak rzadko może być przyczyną omdlenia. Po stwierdzeniu pierwszych objawów hipotonii ortostatycznej (zawrotów głowy, osłabienia), pacjent powinien usiąść lub położyć się, aż do ustąpienia objawów.
Przed rozpoczęciem terapii tamsulosyną u pacjenta należy wykluczyć występowanie innych chorób, dających takie same objawy, jak łagodny rozrost gruczołu krokowego.
Przed rozpoczęciem leczenia, a później w regularnych odstępach czasu należy przeprowadzić badanie per rectum, a w razie konieczności oznaczyć swoisty antygen sterczowy (ang. prostate specific antigen - PSA).
Należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min), ponieważ działanie leku u tych chorych nie zostało zbadane.
Po zastosowaniu tamsulosyny rzadko zgłaszano występowanie obrzęku naczynioruchowego. W takim przypadku leczenie należy natychmiast przerwać, a stan pacjenta powinien być monitorowany do ustąpienia obrzęku. Nie należy ponownie podawać tamsulosyny.
U niektórych pacjentów przyjmujących tamsulosynę podczas lub przed operacją zaćmy obserwowano występowanie śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (ang. intraoperative floppy iris syndrome ? IFIS), będącego odmianą zespołu małej źrenicy. Zespół ten może być przyczyną powikłań podczas zabiegu. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia tamsulosyną pacjentów, u których planuje się chirurgiczne usunięcie zaćmy.
Przerwanie podawania tamsulosyny na 1-2 tygodnie przed planowaną operacją zaćmy uważa się za pomocne w pojedynczych przypadkach, jednak dotychczas nie określono korzyści wynikających z przerwania leczenia ani czasu, na który należałoby zaprzestać stosowania tamsulosyny przed operacją zaćmy.
Podczas badania przedoperacyjnego chirurdzy i okuliści powinni ustalić czy pacjent zakwalifikowany do operacji jest lub był leczony tamsulosyną oraz zapewnić odpowiednie środki konieczne w razie ewentualnego wystąpienia śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki.
Zgłaszano wystąpienie przypadku ciężkiego przedawkowania 5 mg tamsulosyny. Wystąpiło ciężkie niedociśnienie (skurczowe ciśnienie tętnicze 70 mm Hg), wymioty i biegunka. Zastosowano przetoczenie płynów i pacjent został zwolniony ze szpitala tego samego dnia.
W przypadku wystąpienia ciężkiego niedociśnienia po przedawkowaniu należy zastosować wspomaganie pracy układu krążenia. Aby przywrócić prawidłowe ciśnienie krwi oraz czynność serca, pacjenta należy położyć. Gdyby to nie pomogło, należy podać leki zwiększające objętość krwi, a w razie konieczności podać także leki zwężające naczynia krwionośne. Należy monitorować czynność nerek i zastosować ogólne środki podtrzymujące.
Dializa nie jest przydatna w leczeniu przedawkowania z uwagi na duży stopień wiązania tamsulosyny z białkami osocza. Można prowokować wymioty w celu utrudnienia wchłaniania substancji czynnej. Po przyjęciu dużej dawki leku można przeprowadzić zabieg płukania żołądka oraz podać węgiel aktywowany i osmotyczne środki przeczyszczające, np. siarczan sodu.
- Nadwrażliwość na tamsulosynę, w tym obrzęk naczynioruchowy wywołany podaniem leku, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Hipotonia ortostatyczna występująca w przeszłości (w wywiadzie).
- Ciężka niewydolność wątroby.
Klasyfikacja układowo-narządowa MedDRA |
Często (> 1/100 do < 1/10) |
Niezbyt często (> 1/1000 do < 1/100) |
Rzadko (> 1/10 000 do < 1/1000) |
Bardzo rzadko (< 1/10 000) |
Zaburzenia układu nerwowego |
zawroty głowy (1,3%) |
ból głowy |
omdlenie |
|
Zaburzenia serca |
kołatanie serca |
|||
Zaburzenia naczyń |
hipotonia ortostatyczna |
|||
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
nieżyt nosa |
|||
Zaburzenia żołądka i jelit |
zaparcie, biegunka, nudności, wymioty |
|||
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
wysypka, świąd, pokrzywka |
obrzęk naczynioruchowy |
zespół Stevensa-Johnsona |
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
zaburzenia wytrysku |
priapizm |
||
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
osłabienie |
Badania po wprowadzeniu leku do obrotu wskazują, że leczenie tamsulosyną jest związane z występowaniem zespołu małej źrenicy znanego jako śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS) podczas chirurgicznego usuwania zaćmy (patrz punkt 4.4).
Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu
Oprócz działań niepożądanych wymienionych wyżej, zgłaszano także występowanie migotania przedsionków, arytmii, tachykardii i duszności w związku ze stosowaniem tamsulosyny. Ponieważ te zdarzenia zgłaszane były spontanicznie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, nie można wiarygodnie określić ich częstości występowania ani też roli tamsulosyny w ich powstaniu.
Nie dotyczy, ponieważ tamsulosyna jest przeznaczona do stosowania wyłącznie u mężczyzn.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem tamsulosyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci powinni jednak wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Antagonista receptorów α1-adrenergicznych, który stosowany jest w objawach dolnych dróg moczowych towarzyszących łagodnemu rozrostowi gruczołu krokowego. Tabletkę stosuje się raz dziennie rano. Jej zażycie może wywoływać spadek ciśnienia i omdlenia.
Komentarze