Contix - dawkowanie
Eradykacja
Helicobacter pylori w połączeniu z antybiotykami
U pacjentów, u których stwierdzono pozytywny wynik testu na
występowanie pałeczki Helicobacter pylori należy zastosować
leczenie skojarzone z odpowiednimi antybiotykami, w celu eradykacji
bakterii.
W zależności od wyników testów oporności zaleca się wdrożenie
następujących schematów leczenia trój składnikowego:
schemat I
40 mg pantoprazolu 2 razy na dobę, rano i wieczorem przed
posiłkiem, 1000 mg amoksycyliny 2 razy na dobę, 500 mg
klarytromycyny 2 razy na dobę.
schemat II
40 mg pantoprazolu 2 razy na dobę, rano i wieczorem przed
posiłkiem, 500 mg metronidazolu 2 razy na dobę, 500 mg
klarytromycyny 2 razy na dobę.
schemat III
40 mg pantoprazolu 2 razy na dobę, rano i wieczorem przed
posiłkiem, 1000 mg amoksycyliny 2 razy na dobę, 500 mg
metronidazolu 2 razy na dobę.
Najczęściej stosowane jest leczenie trwające 7 dni z możliwością
przedłużenia podawania leku maksymalnie do 14 dni. W celu wygojenia
niszy wrzodowej zaleca się dalsze stosowanie pantoprazolu według
schematu dawkowania stosowanego w leczeniu choroby wrzodowej
żołądka i dwunastnicy.
Choroba wrzodowa
żołądka
Zaleca się stosowanie 40 mg pantoprazolu raz na dobę. W
indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć dwukrotnie,
szczególnie w przypadkach braku odpowiedzi na inne metody leczenia.
Zalecany czas leczenia to 4 tygodnie, z możliwością przedłużenia
terapii do 8 tygodni.
Choroba wrzodowa
dwunastnicy
Zalecane dawkowanie wynosi 40 mg raz na dobę przez okres do 2
tygodni, z możliwością przedłużenia terapii do 4 tygodni.
Umiarkowane i ciężkie
refluksowe zapaleniu przełyku
Zalecane dawkowanie wynosi 40 mg raz na dobę przez okres do 4
tygodni, z możliwością przedłużenia terapii do 8 tygodni.
Zespół
Zollingera-Ellisona i inne stany hipersekrecji kwasu
solnego
W leczeniu długoterminowym choroby Zollingera-Ellisona oraz
innych stanów hipersekrecji kwasu solnego zaleca się stosowanie
jako dawkę początkową 80 mg pantoprazolu na dobę. Dawkę można
zwiększyć powyżej 160 mg na dobę, jednak nie należy jej stosować
dłużej niż to konieczne do uzyskania odpowiedniego hamowania
wydzielania kwasu. Stosowanie tak dużych dawek wymaga kontroli
wydzielania kwasu solnego. Czas leczenia pantoprazolem w zespole
Zollingera-Ellisona oraz w innych stanach hipersekrecji kwasu
solnego nie jest ograniczony i powinien być dostosowany do
indywidualnych potrzeb klinicznych.
Tabletek nie należy rozgryzać ani żuć; należy je przyjmować na
godzinę przed posiłkiem, popijając tabletkę odpowiednią ilością
płynu, np. szklanką wody. W terapii skojarzonej z antybiotykami, w
eradykacji Helicobacter pylori drugą dawkę leku należy
przyjąć przed posiłkiem wieczornym.
Contix - środki ostrożności
Pantoprazol nie jest wskazany w leczeniu łagodnych zaburzeń
żołądkowo - jelitowych innych, niż opisanych we wskazaniach, na
przykład powstałych w etiologii zaburzeń na tle nerwowym
(dyspepsia nervosa). W przypadku leczenia skojarzonego z
innymi preparatami należy przestrzegać zaleceń zawartych w
Charakterystykach Produktu Leczniczego poszczególnych preparatów. U
pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby nie należy przekraczać
dawki 40 mg pantoprazolu co drugą dobę. Należy również, szczególnie
podczas terapii długotrwałej, kontrolować aktywność enzymów
wątrobowych, a w przypadku wzrostu ich aktywności preparat należy
odstawić.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w
podeszłym wieku (powyżej 65 lat) nie należy przekraczać dawki 40 mg
pantoprazolu na dobę. Jednakże pacjenci w podeszłym wieku, u
których pantoprazol stosowany jest w celu eradykacji
Helicobacter pylori, powinni stosować zalecane dawkowanie 40
mg dwa razy na dobę przez okres jednego tygodnia.
U pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona oraz ze stanami
hipersekrecji kwasu solnego stosujących leczenie długotrwałe
pantoprazolem może wystąpić zmniejszone wchłanianie witaminy Bi2.
Spowodowane jest to hipochlorhydrią lub achlorhydrią.
Przed rozpoczęciem leczenia pantoprazolem należy wykluczyć
istnienie zmian nowotworowych przełyku lub żołądka, ponieważ
stosowanie pantoprazolu może maskować objawy choroby nowotworowej i
opóźnić jej rozpoznanie.
Brak danych dotyczących stosowania pantoprazolu u dzieci.
Leczenie pantoprazolem może spowodować niewielkie zwiększenie
ryzyka zakażeń żołądkowo-jelitowych spowodowanych przez takie
bakterie jak Salmonella i Campylobacter.
Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych
dawkach oraz w długotrwałej terapii (powyżej 1 roku), mogą
nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej,
kości nadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku
lub u pacjentów z innymi rozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki
przeprowadzonych badań wykazują, że inhibitory pompy protonowej
mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań na poziomie 10-40%. Może być to
również spowodowane innymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem
wystąpienia osteoporozy powinni otrzymać opiekę zgodnie z obecnymi
wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmować odpowiednią dawkę
witaminy D oraz wapnia.
Hipomagnezemia.
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej, jak
pantoprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości
pacjentów przyjmujących inhibitory pompy protonowej przez rok,
odnotowano przypadki występowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą
występować ciężkie objawy hipomagnezeemii, takie jak zmęczenie,
tężyczka, majaczenie, zawroty głowy oraz arytmie komorowe, jednakże
mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U
pacjentów najbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia
zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborów magnezu i odstawieniu
inhibitorów pompy protonowej. U pacjentów, u których przypuszcza
się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitory
pompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi
wywołać hipomagnezemię (np. diuretyki), należy rozważyć pomiar
stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami
pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.
Contix - przedawkowanie
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych): hipomagnezemia. [patrz
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące
stosowania (4.4)
Brak danych dotyczących objawów przedawkowania pantoprazolu u
ludzi.
Dawki pantoprazolu do 240 mg podawane dożylnie przez 2 minuty
były dobrze tolerowane.
W razie przedawkowania preparatu należy zastosować leczenie
objawowe.
Contix - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pantoprazol lub którykolwiek z pozostałych
składników preparatu. Nie należy stosować leku Contix w terapii
skojarzonej z antybiotykami w celu eradykacji Helicobacter
pylori u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością
wątroby lub nerek, ponieważ brak jest danych dotyczących
skuteczności i bezpieczeństwa stosowania pantoprazolu w tej grupie
pacjentów.
Contix - działania niepożądane
W trakcie leczenia preparatem Contix mogą wystąpić wymienione
poniżej działania niepożądane:
Często (> =1/100, < 1/10):
Zaburzenia żołądka i jelit: ból w nadbrzuszu, biegunka,
zaparcia lub wzdęcia. Zaburzenia układu nerwowego: bóle
głowy.
Niezbyt często (> =1/1000, < 1/100): Zaburzenia żołądka
i jelit: nudności.
Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, zaburzenia
widzenia (niewyraźne widzenie). Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej: reakcje alergiczne, takie jak wysypka skórna i
świąd. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i
kości: złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub
kręgosłupa (patrz punkt 4.4).
Bardzo rzadko (< 1/10 000, w tym pojedyncze przypadki):
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: bóle
mięśni.
Zaburzenia układu nerwowego: depresja (przemijająca po
zakończeniu leczenia pantoprazolem). Zaburzenia nerek i dróg
moczowych: śródmiąższowe zapalenie nerek.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: żółtaczka powstała
w wyniku uszkodzenia komórek wątroby, z możliwością wystąpienia
niewydolności wątroby, podwyższona aktywność enzymów wątrobowych,
takich jak aminotransferazy i y-glutamylotranspeptydaza,
zwiększenie stężenia triglicerydów. Zaburzenia ogólne i stany w
miejscu podania: podwyższenie temperatury ciała przemijające po
odstawieniu preparatu.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: nadwrażliwość na
światło, obrzęki obwodowe przemijające po odstawieniu preparatu,
reakcje alergiczne skórne, takie jak: pokrzywka, obrzęk
naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy,
zespół Lyella.
Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje
anafilaktyczne łącznie ze wstrząsem anafilaktycznym.
Komentarze