Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Przyjęcie leku na czczo powoduje szybkie opróżnienie żołądka, co z kolei prowadzi do natychmiastowego wzrostu stężenia leku we krwi. Dzięki temu pacjent zaczyna odczuwać poprawę. Natomiast przyjęcie lekarstwa po posiłku opóźnia opróżnianie żołądka, co wydłuża czas pasażu leku. Dowiedz się więcej o znaczeniu spożywania leków na czczo lub po posiłku.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Azytromycyna jest wskazana w następujących zakażeniach bakteryjnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę (patrz punkt 4.4 i 5.1):
- zakażenia dolnych dróg oddechowych: zapalenie oskrzeli i lekkie do umiarkowanie ciężkiego, pozaszpitalne zapalenie płuc;
- zakażenia górnych dróg oddechowych: zapalenie zatok i zapalenie gardła lub migdałków;
- ostre zapalenie ucha środkowego;
- lekkie do umiarkowanie ciężkiego zakażenia skóry i tkanek miękkich, np. zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, róża;
- niepowikłane zapalenie cewki moczowej i błony śluzowej szyjki macicy, wywołane przez Chlamydia trachomatis.
Należy brać pod uwagę oficjalne wytyczne, dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w empirycznym leczeniu zakażeń na terenach, gdzie występowanie oporności wyizolowanych szczepów wynosi co najmniej 10% (patrz punkt 5.1).
Każda tabletka zawiera 500 mg azytromycyny (w postaci azytromycyny hemietanolanu jednowodnego).
Substancje pomocnicze
Każda tabletka zawiera 9,88 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletki azytromycyny należy przyjmować w pojedynczej dawce dobowej. Tabletki można zażywać niezależnie od posiłku. Czas leczenia w każdym z zakażeń podano poniżej.
Dzieci i młodzież o masie ciała większej niż 45 kg, dorośli i pacjenci w podeszłym wieku
Całkowita dawka azytromycyny wynosi 1500 mg i jest podzielona na 3 dni (500 mg raz na dobę). Alternatywnie można tę samą dawkę całkowitą podawać przez 5 dni (500 mg w jednej dawce pierwszego dnia, a następnie po 250 mg raz na dobę).
W leczeniu niepowikłanych zakażeń cewki moczowej i błony śluzowej szyjki macicy wywołanych przez Chlamydia trachomatis podaje się doustnie jednorazowo dawkę 1000 mg.
W leczeniu zapalenia zatok lek przeznaczony jest dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 16 lat.
Dzieci i młodzież o masie ciała mniejszej niż 45 kg
U tych pacjentów nie zaleca się stosowania produktu w postaci tabletek. Można stosować azytromycynę w innej postaci, np. zawiesiny.
Pacjenci w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z lekką lub umiarkowaną niewydolnością nerek (GFR od 10 do 80 ml/min) (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z lekką lub umiarkowaną niewydolnością wątroby (Child-Pugh klasy A lub B) (patrz punkt 4.3 i 4.4).
Reakcje alergiczne
Rzadko opisywano, że azytromycyna powodowała ciężkie reakcje alergiczne (rzadko zakończone zgonem), takie jak obrzęk naczynioruchowy i anafilaksja. Niektóre z tych reakcji powodowały nawrót objawów i konieczny był dłuższy okres obserwacji i leczenia.
Zaburzenia czynności nerek
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z lekką lub umiarkowaną niewydolnością nerek (GFR od 10 do 80 ml/min). Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR < 10 ml/min), ponieważ narażenie organizmu na azytromycynę może być zwiększone (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Ponieważ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, nie należy stosować tego produktu leczniczego u pacjentów z ciężką chorobą wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania azytromycyny u tych pacjentów.
Jeśli wystąpią ciężkie zaburzenia czynności wątroby, należy przerwać podawanie azytromycyny.
Jeśli podawanie azytromycyny uzna się za konieczne, należy monitorować czynność wątroby.
Alkaloidy sporyszu i azytromycyna
Jednoczesne stosowanie alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych może powodować przyspieszenie rozwoju zatrucia sporyszem. Nie badano interakcji pomiędzy alkaloidami sporyszu i azytromycyną. Niemniej jednak, ponieważ możliwe jest zatrucie sporyszem, nie należy jednocześnie stosować azytromycyny i pochodnych alkaloidów sporyszu.
Wydłużenie odstępu QT
Podczas leczenia innymi makrolidami opisywano wydłużenie repolaryzacji serca oraz odstępu QT. Nie można całkowicie wykluczyć takiego działania azytromycyny u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń serca. Dlatego:
- nie należy stosować azytromycyny u pacjentów z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT;
- nie należy stosować azytromycyny jednocześnie z innymi substancjami czynnymi, które powodują wydłużenie odstępu QT, jak leki przeciwarytmiczne klasy IA oraz III, cyzapryd i terfenadyna (patrz punkt 4.5);
- nie należy stosować azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza hipokaliemią lub hipomagnezemią;
- nie należy stosować azytromycyny u pacjentów ze znaczącą klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością serca.
Przed zastosowaniem azytromycyny należy wziąć pod uwagę następujące czynniki
Azytromycyna w postaci tabletek powlekanych nie jest odpowiednia do leczenia ciężkich zakażeń, w których konieczne jest szybkie uzyskanie dużego stężenia antybiotyku we krwi.
W obszarach o wysokiej częstości występowania oporności na erytromycynę należy wziąć pod uwagę zmianę profilu wrażliwości drobnoustrojów na azytromycynę oraz inne antybiotyki.
Podobnie jak w przypadku innych makrolidów, w niektórych krajach Europy notowano wysoki stopień oporności Streptococcus pneumoniae (> 30%) na azytromycynę (patrz punkt 5.1). Należy to wziąć pod uwagę podczas leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pneumoniae.
Staphylococcus aureus, będący głównym czynnikiem wywołującym zakażenia tkanek miękkich, jest często oporny na azytromycynę. Dlatego badanie wrażliwości uważa się za warunek konieczny do rozpoczęcia leczenia azytromycyną zakażeń tkanek miękkich.
Zapalenie gardła, zapalenie migdałków
Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia gardła i zapalenia migdałków, wywołanych przez Streptococcus pyogenes. W leczeniu tych zakażeń oraz w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej należy, jako leczenie pierwszego wyboru, stosować penicyliny.
Zapalenie zatok
Często azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia zatok.
Ostre zapalenie ucha środkowego
Często azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia ucha środkowego.
Zakażenia ran pooparzeniowych
Azytromycyna nie jest wskazana do leczenia zakażonych ran pooparzeniowych.
Choroby przenoszone drogą płciową
Podczas leczenia chorób przenoszonych drogą płciową należy upewnić się, że nie ma jednocześnie zakażenia drobnoustrojami T. pallidum.
Nadkażenia
Należy zwrócić uwagę na możliwość nadkażenia innymi, niewrażliwymi drobnoustrojami, w tym grzybami. Nadkażenie może powodować konieczność przerwania leczenia azytromycyną i wdrożenia właściwego postępowania.
Zaburzenia neurologiczne lub choroby psychiczne
Należy zachować ostrożność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub chorobami psychicznymi.
Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
Po zastosowaniu antybiotyków makrolidowych opisywano występowanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Dlatego jeśli podczas leczenia azytromycyną występuje biegunka, należy rozważyć takie rozpoznanie. Jeśli wystąpi rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego spowodowane azytromycyną, przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit.
Stosowanie długotrwałe
Brak doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania azytromycyny w wyżej wymienionych wskazaniach. W przypadku szybko nawracających zakażeń, należy rozważyć terapię innym antybiotykiem.
Nie należy stosować produktu u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.
Objawy niepożądane występujące po podaniu dawek przekraczających zalecane były podobne, do występujących podczas zalecanego dawkowania.
Objawy
Typowe objawy przedawkowania antybiotyków makrolidowych to: przemijająca utrata słuchu, ciężkie nudności, wymioty i biegunka.
Leczenie
W razie przedawkowania zaleca się podanie węgla leczniczego i ogólne leczenie objawowe oraz, jeśli konieczne, działania podtrzymujące czynności życiowe.
Nadwrażliwość na azytromycynę, którykolwiek z antybiotyków makrolidowych lub jakąkolwiek substancję pomocniczą produktu.
Około 13% pacjentów zakwalifikowanych do badań klinicznych zgłaszało działania niepożądane, najczęściej zaburzenia żołądka i jelit.
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Często ≥1/100, < 1/10 |
Niezbyt często ≥1/1000, ≤1/100 |
Rzadko ≥1/10 000, ≤1/1000 |
Częstość nieznana |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, w badaniach klinicznych opisywano okresy przemijającej, lekkiej neutropenii, ale związek przyczynowy z podaniem azytromycyny nie został potwierdzony. |
|||
|
Zaburzenia psychiczne |
Agresja, niepokój, lęk, nerwowość, depersonalizacja, u pacjentów w podeszłym wieku może wystąpić delirium. |
|||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Zawroty głowy, również pochodzenia błędnikowego, bóle głowy, drgawki, zaburzenia węchu i smaku. |
Parestezje, omdlenia, osłabienie, bezsenność, pobudzenie. |
||
|
Zaburzenia oka |
Zaburzenia widzenia |
|||
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
Podczas stosowania antybiotyków makrolidowych zgłaszano uszkodzenie słuchu. U niektórych pacjentów stosujących azytromycynę opisywano zaburzenia słuchu, głuchotę i szumy uszne. Wiele z tych przypadków było związanych z długotrwałym podawaniem dużych dawek azytromycyny podczas badań klinicznych. Dostępne wyniki obserwacji wskazały, że większość tych zaburzeń była przemijająca. |
|||
|
Zaburzenia serca |
Kołatanie serca, arytmia, w tym tachykardia komorowa. Istnieje ryzyko wydłużenia odstępu QT i zaburzeń rytmu typu torsades de pointes, zwłaszcza u podatnych pacjentów. |
Ból w klatce piersiowej, obrzęk (związany z zaburzeniami w klatce piersiowej). |
||
|
Zaburzenia krążenia |
Niedociśnienie. |
|||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Nudności, wymioty, biegunka, dyskomfort w jamie brzusznej (bóle brzucha, skurcze). |
Luźne stolce, wzdęcia, jadłowstręt, zaburzenia trawienia. |
Zaparcia, przebarwienie języka, zapalenie trzustki, przebarwienia zębów, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. |
Niestrawność, nieżyt żołądka. |
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Zaburzenia wyników testów czynności wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, marskość wątroby i niewydolność wątroby, rzadko kończące się zgonem. |
|||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Reakcje alergiczne, w tym świąd i wysypka. |
Reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka i nadwrażliwość na światło; ciężkie zmiany skórne, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka. |
Wysypka plamkowo-grudkowa. |
|
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej |
Bóle stawów. |
|||
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek. |
|||
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Zapalenie pochwy. |
|||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Anafilaksja, w tym obrzęk (rzadko śmiertelny), osłabienie, kandydoza. |
Ból. |
Ciąża
Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Podczas badań nad rozrodem u zwierząt wykazano, że azytromycyna przenika przez łożysko. Nie obserwowano właściwości teratogennych podczas badań nad reprodukcją u szczurów (patrz dalej w punkcie 5.3).
Bezpieczeństwo azytromycyny nie zostało potwierdzone podczas stosowania substancji czynnej w czasie ciąży. Dlatego azytromycynę można stosować podczas ciąży tylko w sytuacjach zagrożenia życia.
Karmienie piersią
Azytromycyna przenika do mleka karmiących matek. Ponieważ nie wiadomo, czy azytromycyna może wywierać działania niepożądane na niemowlę karmione piersią, należy przerwać karmienie piersią podczas leczenia azytromycyną. U niemowlęcia karmionego piersią mogą wystąpić między innymi: biegunka, zakażenia grzybicze błon śluzowych, a także reakcje uczuleniowe. Zaleca się usuwanie mleka w czasie trwania leczenia i 2 dni po jego zakończeniu. Potem można kontynuować kamienie piersią.
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu azytromycyny na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednakże podczas wykonywania tych czynności należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych, jak zawroty głowy i drgawki.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Antybiotyk makrolidowy, który wykazuje aktywność wobec bakterii Gram(+) , Gram(-) i bakterii beztlenowych. Azitromycyna stosowana jest w zakażeniach górnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie zatok, gardła i migdałków, zakażeniach dolnych dróg oddechowych (np. bakteryjne zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc), zakażeniach skóry i tkanek miękkich (np. rumień wędrujący), chorobach przenoszonych drogą płciową.
Komentarze