Topotecan medac - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Topotecan medac - opis
Topotekan stosowany w monoterapii jest wskazany w leczeniu:
• pacjentek z rakiem jajnika z przerzutami, u których
chemioterapia pierwszego lub kolejnego rzutu okazała się
nieskuteczna.
• pacjentów z nawrotowym drobnokomórkowym rakiem płuca
(ang. small cell lung cancer-SCLC), u których ponowne leczenie z
użyciem chemioterapii pierwszego rzutu uznano za nieodpowiednie
(patrz punkt 5.1).
Topotekan w skojarzeniu z cisplatyną jest wskazany w leczeniu
pacjentek z rakiem szyjki macicy, nawracającym po radioterapii oraz
u pacjentek w stadium IVB zaawansowania choroby. U pacjentek, które
wcześniej otrzymywały cisplatynę, zastosowanie terapii skojarzonej
jest uzasadnione w przypadku długotrwałego okresu bez leczenia
(patrz punkt 5.1).
Topotecan medac - skład
Jeden ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera
1 mg topotekanu (w postaci chlorowodorku).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Topotecan medac - dawkowanie
Sposób podawania
Topotekan należy stosować tylko w ośrodkach specjalistycznych,
prowadzących chemioterapię cytotoksyczną i należy podawać go
wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w prowadzeniu
chemioterapii (patrz punkt 6.6).
Topotekan przed użyciem musi być rozcieńczony (patrz punkt
6.6).
Dawkowanie
Jeśli stosowana jest terapia skojarzona z cisplatyną, konieczne
jest zapoznanie się z treścią pełnej informacji o cisplatynie.
Przed rozpoczęciem pierwszego kursu leczenia topotekanem liczba
granulocytów obojętnochłonnych musi wynosić ≥ 1,5 x
109/l, liczba płytek krwi musi wynosić ≥ 100 x
109/l i stężenie hemoglobiny musi wynosić ≥ 9 g/dl (po
przetoczeniu krwi, jeżeli jest to konieczne).
......
Rak jajnika i drobnokomórkowy rak płuca
Dawka początkowa
Zalecaną dawką topotekanu jest 1,5 mg/m2 powierzchni
ciała/dobę podane w 30 minutowym wlewie dożylnym, codziennie, przez
pięć kolejnych dni, co trzy tygodnie, licząc od pierwszego dnia
cyklu. Jeżeli leczenie jest dobrze tolerowane, może być
kontynuowane do czasu progresji choroby (patrz punkty 4.8 i
5.1).
Kolejne dawki
Nie należy ponownie podawać topotekanu do momentu, kiedy liczba
granulocytów obojętnochlonnych nie osiągnie wartości ≥ 1 x
109/l, liczba płytek ≥ 100 x 109/l, a
stężenie hemoglobiny ≥ 9 g/dl (po przetoczeniukrwi, jeżeli jest to
konieczne).
Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania w
przypadku neutropenii obejmuje albo podawanie topotekanu z innymi
lekami (np. G-CSF), albo zmniejszenie dawki w celu utrzymania
liczby granulocytów obojętnochłonnych.
Jeśli wybrano zmniejszenie dawki u pacjentów z ciężką
neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 0,5 x
109/l) trwającą siedem dni lub dłużej, albo ciężką
neutropenią z gorączką lub infekcją, bądź u pacjentów, u których
opóźniono leczenie z powodu neutropenii, należy zmniejszyć dawkę o
0,25 mg/m2 pc./dobę do dawki 1,25 mg/m2
pc./dobę (lub, jeżeli to konieczne, zmniejszyć kolejną dawkę do 1,0
mg/m2 pc./dobę).
Podobnie należy zmniejszyć dawki, jeżeli liczba płytek spada
poniżej 25 x 109/l. W badaniach klinicznych podawanie
topotekanu było przerywane w sytuacji, kiedy zmniejszono dawkę
do
1,0 mg/m2 pc. i konieczne było dalsze zmniejszanie
dawki z powodu działań niepożądanych.
Rak szyjki macicy
Dawka początkowa
Zalecaną dawką topotekanu jest 0,75 mg/m2 pc./dobę
podane w 30 minutowym wlewie dożylnym, codziennie w dniach 1., 2. i
3. Cisplatynę podaje się we wlewie dożylnym w dniu 1. w dawce 50
mg/m2 pc./dobę, po podaniu topotekanu. Powyższy schemat
leczenia powtarza się co 21 dni przez sześć kursów lub do
wystąpienia postępu choroby.
Kolejne dawki
Nie należy ponownie podawać topotekanu do momentu, kiedy liczba
granulocytów obojętnochłonnych nie osiągnie wartości ≥ 1,5 x
109/l, liczba płytek ≥ 100 x 109/l, a
stężenie hemoglobiny ≥ 9 g/dl (po przetoczeniukrwi, jeżeli jest to
konieczne).
Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania w
przypadku neutropenii obejmuje albo podawanie topotekanu z innymi
lekami (np. G-CSF), albo zmniejszenie dawki topotekanu w celu
utrzymania liczby granulocytów obojętnochłonnych.
Jeśli wybrano zmniejszenie dawki u pacjentek z ciężką
neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych mniejsza niż 0,5
x 109/l), trwającą siedem dni lub dłużej, albo ciężką
neutropenią z gorączką lub infekcją, bądź u pacjentek, u których
opóźniono leczenie z powodu neutropenii, należy zmniejszyć dawkę o
20 % do 0,60 mg/m2 pc./dobę w kolejnych cyklach terapii
(lub, jeżeli to konieczne, zmniejszyć kolejną dawkę do 0,45
mg/m2 pc./dobę).
Podobnie należy zmniejszyć dawki, jeśli liczba płytek krwi
zmniejszy się poniżej 25 x 109/l.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek
Monoterapia (Rak jajnika i drobnokomórkowy rak płuca)
Brak wystarczających danych, pozwalających na określenie zasad
doboru dawki topotekanu u pacjentów z klirensem kreatyniny < 20
ml/min. Ograniczone dane wskazują, że u pacjentów z umiarkowanym
zaburzeniem czynności nerek należy zmniejszyć dawkę topotekanu.
Zalecana dawka topotekanu w monoterapii raka jajnika lub
drobnokomórkowego raka płuca u pacjentów z klirensem kreatyniny
pomiędzy 20 a 39 ml/min wynosi 0,75 mg/m2 pc./dobę przez
pięć kolejnych dni.
Terapia skojarzona (Rak szyjki macicy)
Podczas badań klinicznych, w których terapię skojarzoną
topotekanem i cisplatyną stosowano u pacjentek z rakiem szyjki
macicy, leczenie rozpoczynano jedynie wówczas, gdy stężenie
kreatyniny w surowicy wynosiło ≤ 1,5 mg/dl. Jeśli podczas terapii
topotekanem i cisplatyną stężenie kreatyniny przekroczy wartość 1,5
mg/dl, zaleca się sprawdzenie pełnej informacji dotyczącej
cisplatyny, w odniesieniu do zmniejszenia dawki i (lub) kontynuacji
terapii. Nie ma wystarczających danych, dotyczących kontynuacji
monoterapii topotekanem u pacjentek z rakiem szyjki macicy po
przerwaniu podawania cisplatyny.
Dzieci i młodzież
Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci jest ograniczone,
dlatego nie jest możliwe podanie zaleceń odnośnie stosowania
topotekanu u dzieci i młodzieży (patrz punkty 5.1 i 5.2).
Topotecan medac - środki ostrożności
Hematologiczne objawy toksyczności są zależne od wielkości
dawki. Należy regularnie kontrolować pełną morfologię krwi, w tym
liczbę płytek krwi (patrz punkt 4.2).
Tak jak inne cytotoksyczne produkty lecznicze, topotekan może
spowodować ciężką mielosupresję. U pacjentów leczonych topotekanem
zgłaszano przypadki mielosupresji prowadzącej do posocznicy oraz
przypadki zgonów z powodu posocznicy (patrz punkt 4.8).
Neutropenia wywołana zastosowaniem topotekanu może prowadzić do
neutropenicznego zapalenia jelita grubego (ang. neutropenic
colitis). W trakcie badań klinicznych topotekanu zgłaszano zgony z
powodu neutropenicznego zapalenia jelita grubego. U pacjentów, u
których stwierdzono gorączkę, neutropenię oraz charakterystyczny
ból brzucha należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia
neutropenicznego zapalenia okrężnicy.
Podczas stosowania topotekanu zgłaszano przypadki śródmiąższowej
choroby płuc (ang. interstitial lung disease – ILD), niektóre z
nich zakończone zgonem (patrz punkt 4.8). Czynnikami ryzyka są:
wystąpienie śródmiąższowej choroby płuc w przeszłości, włóknienie
płuc, rak płuca, ekspozycja narządów klatki piersiowej na
promieniowanie jonizujące, stosowanie produktów leczniczych
pneumotoksycznych i (lub) czynników pobudzających wzrost kolonii
makrofagów. Należy obserwować pacjentów, czy nie występują u nich
objawy ze strony układu oddechowego wskazujące na śródmiąższową
chorobę płuc (np. kaszel, gorączka, duszność i (lub)
niedotlenienie), a jeśli potwierdzi się nowe rozpoznanie
śródmiąższowej choroby płuc, należy przerwać leczenie
topotekanem.
Leczenie topotekanem w monoterapii i topotekanem z cisplatyną
jest często związane z wystąpieniem istotnej klinicznie
małopłytkowości. Należy o tym pamiętać przepisując topotekan , np.
gdy rozważa się rozpoczęcie terapii u pacjentów ze zwiększonym
ryzykiem krwawienia związanego z obecnością guza.
Zgodnie z przewidywaniami pacjenci w złym stanie ogólnym (PS
> 1) słabiej reagują na leczenie i zwiększa się u nich częstość
występowania powikłań takich jak gorączka, infekcje i posocznica
(patrz punkt 4.8). W trakcie leczenia bardzo ważna jest
systematyczna ocena stanu ogólnego pacjenta w celu upewnienia się,
że nie pogorszył się on do PS = 3.
Brak wystarczającego doświadczenia dotyczącego stosowania
topotekanu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek
(klirens kreatyniny < 20 ml/min) lub ciężkim zaburzeniem
czynności wątroby wywołanym marskością (stężenie bilirubiny w
surowicy ≥ 10 mg/dl). Topotekan nie jest zalecany w tych grupach
pacjentów.
W małej grupie pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby
(stężenie bilirubiny w surowicy w zakresie 1,5 do 10 mg/dl)
stosowano topotekan dożylnie, w dawce 1,5 mg/m2 pc.,
przez pięć dni co trzy tygodnie. Obserwowano zmniejszenie klirensu
topotekanu, jednak brak wystarczających danych, aby określić
zalecenia dotyczące dawkowania dla tej grupy pacjentów.
Topotecan medac - przedawkowanie
Nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania topotekanu.
Głównym przewidywanym powikłaniem przedawkowania może być
zahamowanie czynności szpiku kostnego i zapalenie błon
śluzowych.
Topotecan medac - przeciwwskazania
Topotekan jest przeciwwskazany u osób, które
• mają w wywiadzie ciężką nadwrażliwość na substancję
czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• karmią piersią (patrz punkt 4.6)
• mają ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego już
przed rozpoczęciem pierwszego kursu, potwierdzone liczbą
granulocytów obojętnochłonnych < 1,5 x 109/l i (lub)
liczbą płytek krwi < 100 x 109/l.
Topotecan medac - działania niepożądane
W badaniach określających wielkość dawki przeprowadzonych z
udziałem 523 pacjentek z nawrotowym rakiem jajnika i 631 pacjentów
z nawrotowym drobnokomórkowym rakiem płuca stwierdzono, że
toksycznością ograniczającą dawkę topotekanu stosowanego w
monoterapii, jest toksyczność hematologiczna. Toksyczność ta była
przewidywalna i odwracalna. Nie stwierdzono objawów kumulowania się
toksyczności hematologicznej i niehematologicznej.
Profil działań niepożądanych topotekanu stosowanego w
skojarzeniu z cisplatyną w badaniach dotyczących leczenia raka
szyjki macicy jest zgodny z profilem działań niepożądanych tego
leku, stosowanego w monoterapii. Ogólna toksyczność hematologiczna
podczas leczenia skojarzonego topotekanem z cisplatyną jest
mniejsza, niż podczas monoterapii topotekanem, lecz większa niż
podczas stosowania samej cisplatyny.
Podczas stosowania terapii skojarzonej z cisplatyną stwierdzano
dodatkowe działania niepożądane, które jednak obserwowano podczas
monoterapii cisplatyną; działania te nie wiążą się ze stosowaniem
topotekanu. Pełna lista działań niepożądanych cisplatyny znajduje
się w informacji o leku, z którą należy się zapoznać.
Zebrane dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania topotekanu w
monoterapii są przedstawione poniżej.
Działania niepożądane wymienione poniżej zostały sklasyfikowane
w zależności od narządów i bezwzględnej częstości występowania
(wszystkie zgłoszone zdarzenia). Częstość występowania określono w
następujący sposób: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do <
1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000
do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), włącznie z
pojedynczymi przypadkami; częstość nieznana (nie może być określona
na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo często: gorączka neutropeniczna, neutropenia (patrz
„Zaburzenia żołądka i jelit“), małopłytkowość, niedokrwistość,
leukopenia.
Często: pancytopenia
Częstość nieznana: ciężkie krwawienie (związane z
małopłytkowością)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Rzadko: śródmiąższowa choroba płuc (w niektórych przypadkach
zakończona zgonem)
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: nudności, wymioty i biegunka (z których wszystkie
mogą być ciężkie), zaparcia, bóle brzucha1 , zapalenie
błon śluzowych
1Neutropeniczne zapalenie jelita grubego, w tym
przypadki zakończone zgonem, zgłaszano jako powikłanie neutropenii
wywołanej zastosowaniem topotekanu (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo często: łysienie
Często: świąd
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Bardzo często: anoreksja (która może być ciężka)
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Bardzo często:
zakażenie
2
Często: posocznica
2U pacjentów leczonych topotekanem zgłaszano
przypadki zgonów z powodu posocznicy (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo
często: gorączka, osłabienie, zmęczenie
Często: złe samopoczucie
Bardzo rzadko: wynaczynienie3
3Wynaczynienie było zgłaszane bardzo rzadko, miało łagodny
przebieg i nie wymagało zazwyczaj specyficznego leczenia
Zaburzenia układu immunologicznego
Często: reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka
Rzadko: reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy,
pokrzywka
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Często: hiperbilirubinemia
Działania niepożądane opisane powyżej mogą występować z większą
częstością u pacjentów w złym stanie ogólnym (patrz punkt 4.4).
Częstość występowania hematologicznych i niehematologicznych
działań niepożądanych wymienionych poniżej określono na podstawie
raportów o zdarzeniach niepożądanych, uznanych za
związane/prawdopodobnie związane ze stosowaniem topotekanu.
Hematologiczne
Neutropenia: Ciężką neutropenię (liczba granulocytów
obojętnochłonnych < 0,5 x109/l) podczas pierwszego
kursu obserwowano u 55 % pacjentów, a trwającą ≥ siedem dni u 20 %
pacjentów, ogółem u 77 % pacjentów (39 % kursów). Gorączka lub
infekcja towarzysząca ciężkiej neutropenii występowała u 16 %
pacjentów podczas pierwszego kursu, a ogólnie u 23 % pacjentów (6 %
kursów). Mediana czasu do wystąpienia ciężkiej neutropenii wyniosła
dziewięć dni, a mediana czasu trwania siedem dni. Ciężką
neutropenię trwającą powyżej siedmiu dni obserwowano w 11 %
wszystkich kursów. Wśród wszystkich osób leczonych w ramach badań
klinicznych (uwzględniając te z ciężką neutropenią, jak i te, u
których ona nie wystąpiła) u 11 % (4 % kursów) wystąpiła gorączka,
a w 26 %
(9 % kursów) wystąpiła infekcja. Ponadto u 5 % wszystkich
pacjentów (1 % kursów) wystąpiła posocznica (patrz punkt 4.4).
Małopłytkowość: Ciężką małopłytkowość (liczba płytek
mniej niż 25 x 109/l) stwierdzono u 25 % pacjentów (8 %
kursów), umiarkowaną (liczba płytek pomiędzy 25,0 a 50,0 x
109/l) stwierdzono u 25 % pacjentów (15 % kursów).
Mediana czasu do wystąpienia ciężkiej małopłytkowości wynosiła 15
dni, mediana czasu trwania pięć dni. Masa płytkowa podana była w 4
% kursów. Zgłoszenia dotyczące znaczących następstw związanych z
małopłytkowością, w tym zgonów z powodu krwawienia związanego z
obecnością guza, były niezbyt częste.
Niedokrwistość: Umiarkowaną niedokrwistość do ciężkiej
(Hb ≤ 8,0 g/dl) obserwowano u 37 % pacjentów (14 % kursów). Masę
erytrocytarną otrzymało 52 % pacjentów (21 % kursów).
Niehematologiczne:
Częstymi niehematologicznymi działaniami niepożądanymi były
objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak: nudności (52 %),
wymioty (32 %), biegunka (18 %), zaparcie (9 %) i zapalenie błon
śluzowych (14 %). Częstość występowania ciężkich (3 lub 4 stopień)
nudności, wymiotów, biegunki i zapalenia błon śluzowych wyniosła
odpowiednio 4, 3, 2, i 1 %.
Lekki ból brzucha odnotowano u 4 % pacjentów.
Zmęczenie obserwowano u około 25 % pacjentów, zaś osłabienie u
16 % pacjentów otrzymujących topotekan. Częstość występowania
ciężkiego (3 lub 4 stopień) zmęczenia i osłabienia wyniosła
odpowiednio 3 % i 3 %.
Całkowite lub wyraźne wyłysienie obserwowano u 30 % pacjentów, a
częściowe wyłysienie u 15 % pacjentów.
Inne ciężkie objawy niepożądane, które wystąpiły u pacjentów,
opisywane jako związane lub prawdopodobnie związane z leczeniem
topotekanem, to anoreksja (12 %), złe samopoczucie (3 %) i
hiperbilirubinemia (1 %).
Reakcje nadwrażliwości obejmujące wysypkę, pokrzywkę, obrzęk
naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne opisywane były rzadko. W
badaniach klinicznych wysypka była opisywana u 4 % pacjentów, a
świąd u 1,5 % pacjentów.
Topotecan medac - ciąża i karmienie piersią
Antykoncepcja u mężczyzn i kobiet
Podobnie jak w przypadku każdej chemioterapii z użyciem leków
cytotoksycznych, konieczne jest zalecenie skutecznych metod
antykoncepcji, jeśli którykolwiek z partnerów jest leczony
topotekanem.
Kobiety w wieku rozrodczym
W badaniach nieklinicznych wykazano, że topotekan ma działanie
letalne na zarodek i płód oraz powoduje wady rozwojowe płodu (patrz
punkt 5.3). Podobnie jak inne cytotoksyczne produkty lecznicze,
topotekan może powodować uszkodzenie płodu i dlatego kobietom w
wieku rozrodczym należy zalecić, aby unikały zajścia w ciążę
podczas leczenia topotekanem.
Ciąża
Jeśli topotekan jest stosowany w czasie ciąży lub w przypadku
zajścia w ciążę w czasie leczenia topotekanem, pacjentka musi
zostać poinformowana o możliwym zagrożeniu dla płodu.
Karmienie piersią
Stosowanie topotekanu jest przeciwwskazane w okresie karmienia
piersią (patrz punkt 4.3). Nie wiadomo czy topotekan przenika do
mleka kobiecego. W przypadku rozpoczęcia leczenia topotekanem
karmienie piersią należy przerwać.
Płodność
W badaniach toksycznego wpływu na rozród u szczurów nie
stwierdzono wpływu na płodność u samców ani u samic (patrz punkt
5.3). Jednakże, podobnie jak inne cytotoksyczne produkty lecznicze,
topotekan wykazuje działanie genotoksyczne i nie można wykluczyć
jego wpływu na płodność, również u osobników plci męskiej.
Topotecan medac - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Wymagana jest jednak
ostrożność w razie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn,
jeśli utrzymuje się zmęczenie i osłabienie.
Komentarze