Symdronic - dawkowanie
Produkt leczniczy Symdronic może być przepisywany i podawany
wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny, mające
doświadczenie w dożylnym podawaniu leków z grupy
bisfosfonianów.
Dawkowanie
Zapobieganie powikłaniom kostnym u pacjentów z zaawansowanym
procesem nowotworowym z
przerzutami do kości
Dorośli i osoby w podeszłym wieku
Zalecana dawka w zapobieganiu powikłaniom kostnym u pacjentów z
zaawansowanym procesem nowotworowym z zajęciem kości wynosi 4 mg
kwasu zoledronowego co 3 do 4 tygodni.
Pacjenci powinni także otrzymywać doustną suplementację
preparatami wapnia w ilości 500 mg/dobę oraz witaminą D w ilości
400 j.m./dobę.
Podejmując decyzję o leczeniu pacjentów z przerzutami do kości w
celu zapobiegania powikłaniom kostnym należy uwzględnić, że
początek działania leku występuje po 2-3 miesiącach.
Leczenie TIH
Dorośli i osoby w podeszłym wieku
Zalecana dawka w leczeniu hiperkalcemii (stężenie wapnia w
surowicy z uwzględnieniem wapnia związanego z albuminami > 12,0
mg/dl lub 3,0 mmol/1) to jednorazowa dawka 4 mg kwasu
zoledronowego.
Zaburzenie czynności nerek TIH:
Zastosowanie produktu leczniczego Symdronic u pacjentów z TIH
oraz z ciężką niewydolnością nerek należy rozważyć wyłącznie po
dokonaniu oceny ryzyka względem korzyści wynikających z leczenia. W
badaniach klinicznych wyłączono z leczenia pacjentów, u których
stężenie kreatyniny w surowicy przekraczało 400 (jmol/1 lub 4,5
mg/dl. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z TIH, u
których stężenie kreatyniny w surowicy jest mniejsze niż 400
iimoi/1 lub 4,5 mg/dl (patrz punkt 4.4).
Zapobieganie powikłaniom kostnym u pacjentów z zaawansowanym
procesem nowotworowym z zajęciem kości:
Rozpoczynając terapię produktem leczniczym Symdronic u pacjentów
ze szpiczakiem mnogim lub z przerzutami guzów litych do kości,
należy oznaczyć stężenie kreatyniny w surowicy oraz klirens
kreatyniny (CLcr). Klirens kreatyniny oblicza się na podstawie
stężenia kreatyniny w surowicy przy pomocy wzoru Cockcroft-Gauita.
Produkt leczniczy Symdronic nie jest wskazany do stosowania u
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek przed
rozpoczęciem terapii, rozumianymi w tej populacji jako wartość CLcr
< 30 ml/min. W badaniach klinicznych z zastosowaniem kwasu
zoledronowego wyłączono z leczenia pacjentów, u których stężenie
kreatyniny w surowicy przekraczało 265 u.mol/1 lub 3,0 mg/dl.
U pacjentów z przerzutami do kości i łagodnymi do umiarkowanych
zaburzeniami czynności nerek przed rozpoczęciem terapii,
definiowanymi w tej populacji na podstawie wartości CLcr od 30 do
60 ml/min, zaleca się następujące dawkowanie produktu leczniczego
Symdronic (patrz także punkt 4.4):
Klirens kreatyniny przed leczeniem
|
Zalecana dawka kwasu zoledronowego*
|
(ml/min)
|
|
> 60
|
4,0 mg
|
50-60
|
3,5 mg*
|
40-49
|
3,3 mg*
|
30-39
|
3,0 mg*
|
*Dawki obliczano przyjmując, że docelowe wartości AUC wynoszą
0,66 (mg'h/1) (CLcr=75 ml/min). Uważa się, że podanie mniejszych
dawek pacjentom z zaburzeniami czynności nerek pozwoli osiągnąć
takie same wartości AUC, jak u pacjentów z klirensem kreatyniny 75
ml/min.
Po rozpoczęciu terapii, przed podaniem każdej następnej dawki
produktu leczniczego Symdronic należy oznaczać stężenie kreatyniny
w surowicy, a leczenie należy przerwać, jeśli czynność nerek
ulegnie pogorszeniu. W badaniach klinicznych pogorszenie czynności
nerek definiowano w następujący sposób:
Dla pacjentów z prawidłowym stężeniem kreatyniny w surowicy
przed rozpoczęciem leczenia (< 1,4 mg/dl lub < 124 ji.mol/1),
wzrost o 0,5 mg/dl lub 44 jj.mol/1; Dla pacjentów z nieprawidłowym
stężeniem kreatyniny w surowicy przed rozpoczęciem leczenia (>
1,4 mg/dl lub > 124 ji.mol/1), wzrost o 1,0 mg/dl lub 88
fxmol/l.
W badaniach klinicznych wznawiano podawanie kwasu zoledronowego
tylko wtedy, gdy stężenie kreatyniny powróciło do zakresu wartości
wyjściowej ± 10% (patrz punkt 4.4). Leczenie produktem leczniczym
Symdronic należy wznowić podając taką samą dawkę, jaką podawano w
chwili przerwania terapii.
Dzieci i młodzież
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i
skuteczności kwasu zoledronowego u dzieci w wieku 1 roku do 17 lat.
Aktualne dane przedstawiono w punktach 4.4 i 5.1, ale nie można
przedstawić zaleceń dotyczących dawkowania.
Sposób podawania Podanie dożylne.
Produkt leczniczy Symdronic 4 mg koncentrat do sporządzania
roztworu do infuzji, rozcieńczony w 100 ml (patrz punkt 6.6) należy
podawać w pojedynczej infuzji dożylnej, trwającej nie krócej niż 15
minut.
U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności
nerek zaleca się stosowanie zmniejszonych dawek produktu
leczniczego Symdronic (patrz punkt „Dawkowanie" powyżej i punkt
6.3).
Sposób przygotowania zmniejszonych dawek produktu leczniczego
Symdronic Pobrać odpowiednią objętość koncentratu, zgodnie z
ustalonym dawkowaniem:
- 4,4 ml dla dawki 3,5 mg
- 4,1 ml dla dawki 3,3 mg
- 3,8 ml dla dawki 3,0 mg.
Pobraną ilość koncentratu należy następnie rozcieńczyć w 100 ml
jałowego roztworu 0,9% w/v chlorku sodu lub w 5% w/v roztworze
glukozy. Dawka musi być podana w jednorazowej infuzji dożylnej,
trwającej nie krócej niż 15 minut.
Nie wolno mieszać produktu leczniczego Symdronic w postaci
koncentratu z roztworami do infuzji zawierającymi wapń lub inne
kationy dwuwartościowe, takimi jak roztwór Ringera z dodatkiem
mleczanu i należy go podawać jako pojedynczą dawkę dożylną przez
oddzielną linię infuzyjną. Należy utrzymywać odpowiedni stan
nawodnienia pacjentów przed podaniem i po podaniu produktu
leczniczego Symdronic.
Symdronic - środki ostrożności
Ogólne
Pacjenci muszą zostać zbadani przed podaniem produktu
leczniczego Symdronic, aby upewnić się, że są odpowiednio
nawodnieni.
Należy unikać przewodnienia u pacjentów z ryzykiem wystąpienia
niewydolności mięśnia sercowego.
Po rozpoczęciu leczenia produktem leczniczym Symdronic należy
dokładnie monitorować badane standardowo w hiperkalcemii parametry
metaboliczne, takie jak: stężenie wapnia, fosforanów i magnezu w
surowicy. W przypadku wystąpienia hipokalcemii, hipofosfatemii lub
hipomagnezemii, może być konieczne wprowadzenie krótkotrwałej
terapii uzupełniającej. Pacjenci z nieleczoną hiperkalcemią mają z
reguły w pewnym stopniu zaburzoną czynność nerek, dlatego u takich
pacjentów należy rozważyć dokładne monitorowanie czynności
nerek.
Pacjenci leczeni produktem leczniczym Symdronic nie powinni
jednocześnie otrzymywać żadnego innego produktu leczniczego
zawierającego kwas zoledronowy ani innych bisfosfonianów, ponieważ
łączne skutki działania tych leków nie są znane.
Niewydolność nerek
Stan pacjentów z TIH i objawami pogorszenia czynności nerek
należy odpowiednio ocenić, decydując, czy oczekiwana korzyść
wynikająca z podawania produktu leczniczego Symdronic przewyższa
możliwe ryzyko.
Podejmując decyzję o leczeniu pacjentów z przerzutami do kości w
celu zapobiegania powikłaniom kostnym należy pamiętać, że początek
działania leczniczego występuje po 2-3 miesiącach.
Istnieją doniesienia o pogorszeniu czynności nerek po
zastosowaniu kwasu zoledronowego. Do czynników, które mogą
zwiększać ryzyko pogorszenia czynności nerek należą: odwodnienie,
zaburzenie czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia, podawanie
wielu cykli kwasu zoledronowego i innych bisfosfonianów oraz
zastosowanie innych produktów leczniczych o toksycznym działaniu na
nerki. Chociaż ryzyko pogorszenia czynności nerek jest mniejsze po
podaniu kwasu zoledronowego w dawce 4 mg w czasie 15 minut,
pogorszenie czynności nerek nadal może wystąpić. Donoszono o
pogorszeniu funkcji nerek do niewydolności nerek i konieczności
przeprowadzenia dializ u pacjentów po dawce początkowej lub
pojedynczej 4 mg kwasu zoledronowego. Także, chociaż rzadziej, u
niektórych pacjentów otrzymujących kwas zoledronowy długotrwale w
zalecanych dawkach, w celu zapobiegania powikłaniom kostnym, może
wystąpić zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy.
Przed podaniem każdej kolejnej dawki produktu leczniczego
Symdronic należy u pacjentów oznaczyć stężenie kreatyniny w
surowicy. Rozpoczynając terapię u pacjentów z przerzutami do kości
oraz łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek zaleca
się podanie mniejszych dawek kwasu zoledronowego. U pacjentów z
oznakami pogorszenia czynności nerek podczas leczenia, produkt
leczniczy Symdronic należy odstawić. Terapię produktem leczniczym
Symdronic powinno się wznowić jedynie wówczas, gdy stężenie
kreatyniny w surowicy powróci do wartości wyjściowych z 10%
odchyleniem. Leczenie produktem leczniczym Symdronic należy wznowić
podając taką samą dawkę, jaką stosowano przed przerwaniem
leczenia.
Ze względu na potencjalny wpływ kwasu zoledronowego na czynność
nerek, brak danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa jego
stosowania u pacjentów z istniejącą ciężką niewydolnością nerek (w
badaniach klinicznych określonąjako stężenie kreatyniny w surowicy
> 400 urno 1/1 lub > 4,5 mg/dl dla pacjentów z TIH, i >
265 urno 1/i lub > 3,0 mg/dl dla pacjentów z nowotworami i
przerzutami do kości), oraz tylko ograniczone dane
farmakokinetyczne dotyczące pacjentów z istniejącą ciężką
niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min), nie
zaleca się stosowania kwasu zoledronowego u pacjentów z ciężkim
zaburzeniem czynności nerek.
Niewydolność wątroby
Z uwagi na ograniczone dane kliniczne w grupie pacjentów z
ciężkim zaburzeniem czynności wątroby, nie można podać specjalnych
zaleceń dla tej grupy pacjentów.
Martwica kości szczeki
O występowaniu martwicy kości szczęki donoszono przede wszystkim
u pacjentów z rozpoznaniem raka, leczonych produktami leczniczymi
hamującymi resorpcję kości, takimi jak kwas zoledronowy. Wielu z
tych pacjentów otrzymywało także chemioterapię i kortykosteroidy. W
większości przypadków występowanie martwicy kości wiązało się z
wykonanym wcześniej zabiegiem z zakresu chirurgii szczękowej, np.
ekstrakcji zęba. U wielu pacjentów stwierdzono oznaki miejscowego
zakażenia, w tym zapalenia szpiku.
U pacjentów ze współistniejącymi czynnikami ryzyka (np. z
rozpoznaniem raka, u pacjentów leczonych chemioterapią,
kortykosteroidami lub u osób, które nie zachowują prawidłowej
higieny jamy ustnej) przed rozpoczęciem leczenia bisfosfonianami
należy przeprowadzić badanie stomatologiczne i zastosować
odpowiednie środki zapobiegawcze.
W trakcie leczenia pacjenci z tej grupy powinni w miarę
możliwości unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. Jeśli
podczas terapii bisfosfonianami wystąpi martwica kości szczęki,
przeprowadzenie zabiegów z zakresu chirurgii szczękowej może
przyczynić się do nasilenia tego stanu. W przypadku pacjentów
wymagających przeprowadzenia zabiegów stomatologicznych nie
istnieją dane, które potwierdziłyby, czy przerwanie leczenia
bisfosfonianem zmniejsza ryzyko wystąpienia martwicy kości szczęki.
W każdym przypadku lekarz musi dokonać oceny stanu klinicznego
pacjenta i rozważyć stosunek ryzyka do korzyści.
Ból rnieśniowo-szkieletowy
Doświadczenie po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu
wykazało ciężki i sporadycznie powodujący niesprawność ból kości,
stawów i (lub) mięśni u pacjentów otrzymujących kwas zoledronowy.
Jednakże takie doniesienia nie były częste. Czas pojawienia się
objawów może być różny od jednego dnia do kilku miesięcy po
rozpoczęciu leczenia. U większości pacjentów objawy te łagodnieją
po zakończeniu leczenia. Część pacjentów miała nawroty objawów po
powtórnym rozpoczęciu leczenia kwasem zoledronowym lub innym
bisfosfonianem.
Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu
kości udowej u osób stosujących bisfosfoniany, głównie u pacjentów
długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne lub
krótkie, skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu wzdłuż
całej kości udowej, od miejsca zlokalizowanego tuż pod krętarzem
mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do tego typu złamań dochodzi
po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenci odczuwają
ból uda lub ból w pachwinie, przy czym w badaniach obrazowych
często na kilka tygodni lub miesięcy przed całkowitym złamaniem
kości udowej widoczne są cechy złamań z przeciążenia. Złamania
często występują obustronnie; dlatego u leczonych bisfosfonianami
pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej,
należy zbadać kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również
słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny
stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się
nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie
bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny.
Należy zalecić pacjentom, aby zgłaszali pojawienie się
jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny,
występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent
zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem
obecności niecałkowitego złamania kości udowej.
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23g) na 5 ml
koncentratu, tj. praktycznie nie zawiera sodu.
Symdronic - przedawkowanie
Doświadczenie kliniczne z ostrym przedawkowaniem kwasu
zoledronowego jest ograniczone. Zgłaszano niezamierzone podanie
dawek wynoszących do 48 mg kwasu zoledronowego. Należy dokładnie
monitorować pacjentów, którzy otrzymali dawki większe niż zalecane
(patrz punkt 4.2), ponieważ obserwowano zaburzenia czynności nerek
(w tym niewydolność nerek) oraz nieprawidłowe stężenia elektrolitów
w surowicy (w tym wapnia, fosforu i magnezu). W przypadku
hipokalcemii należy podać glukonian wapnia w infuzji, zależnie od
wskazań klinicznych.
Symdronic - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję czynną, na inne bisfosfoniany lub
na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Karmienie piersią (patrz punkt 4.6).
Symdronic - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
W ciągu trzech dni po podaniu kwasu zoledronowego często
zgłaszano występowanie reakcji ostrej fazy, z takimi objawami jak
ból kości, gorączka, uczucie zmęczenia, bóle stawów, bóle mięśni i
dreszcze; objawy te zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni (patrz
opis wybranych działań niepożądanych).
Do ważnych zidentyfikowanych działań niepożądanych kwasu
zoledronowego stosowanego w zarejestrowanych wskazaniach
należą:
zaburzenia czynności nerek, martwica kości szczęki, reakcja
ostrej fazy, hipokalcemia, zdarzenia niepożądane w obrębie oczu,
migotanie przedsionków, anafilaksja. Częstość występowania każdego
z tych działań przedstawiono w Tabeli 1.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Następujące działania niepożądane, wymienione w Tabeli 1,
zebrano w badaniach klinicznych oraz na podstawie zgłoszeń po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, po stosowaniu kwasu
zoledronowego w dawce 4 mg, głównie długookresowo:
Tabela 1
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z
częstością występowania, najczęściej występujące podano jako
pierwsze, z zastosowaniem następującej konwencji: bardzo często
(> 1/10), często (> 1/100 do < 1/10), niezbyt często (>
1/1 000 do < 1/100), rzadko (> 1/10 000 do < 1/1 000),
bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może
być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Często:
|
Niedokrwistość
|
Niezbyt często:
|
Trombocytopenia, leukopenia
|
Rzadko:
|
Pancytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
Niezbyt często:
|
Reakcja nadwrażliwości
|
Rzadko:
|
Obrzęk naczynioruchowy
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
Niezbyt często:
|
Niepokój, zaburzenia snu
|
Rzadko:
|
Splątanie
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Często:
|
Ból głowy
|
Niezbyt często:
|
Zawroty głowy, parestezje, zaburzenia
|
|
smaku, zmniejszenie czucia, przeczulica,
|
|
drżenie, senność
|
Zaburzenia oka
|
|
Często:
|
Zapalenie spojówek
|
Niezbyt często:
|
Niewyraźne widzenie, zapalenie
|
|
twardówki i zapalenie oczodołu
|
Bardzo rzadko:
|
Zapalenie błony naczyniowej oka,
|
|
zapalenie nadtwardówki
|
Zaburzenia serca
|
|
Niezbyt często:
|
Nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie
|
|
tętnicze, migotanie przedsionków,
|
|
niedociśnienie prowadzące do omdleń
|
|
lub zapaści sercowej
|
Rzadko:
|
Bradykardia
|
Zaburzenia układu oddechowego, kłatki
|
|
piersiowej i śródpiersia
|
|
Niezbyt często:
|
Duszność, kaszel, skurcz oskrzeli
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
|
Często:
|
Nudności, wymioty, jadłowstręt
|
Niezbyt często:
|
Biegunka, zaparcia, bóle brzucha,
|
|
niestrawności, zapalenie błony śluzowej
|
|
jamy ustnej, suchość błony śluzowej
|
|
jamy ustnej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Swiąd, wysypka (w tym wysypka
|
Niezbyt często:
|
|
rumieniowata i grudkowata), wzmożona
|
|
potliwość
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i
|
|
tkanki łącznej
|
|
Często:
|
Bóle kości, bóle mięśni, bóle stawów,
|
|
uogólniony ból
|
Niezbyt często:
|
Kurcze mięśni, martwica kości szczęki*
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Często:
|
Zaburzenie czynności nerek
|
Niezbyt często:
|
Ostra niewydolność nerek, krwiomocz.
|
|
białkomocz
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
|
|
podania
|
|
Często:
|
Gorączka, objawy grypopodobne (w tym
|
|
zmęczenie, dreszcze, złe samopoczucie i
|
|
zaczerwienienie)
|
Niezbyt często:
|
Osłabienie, obrzęki obwodowe, reakcje
|
|
w miejscu podania (w tym ból,
|
|
podrażnienie, obrzmienie, stwardnienie),
|
|
bóle w klatce piersiowej, zwiększenie
|
|
masy ciała, reakcja anafilaktyczna/
|
|
wstrząs anafilaktyczny, pokrzywka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Bardzo często:
|
Hipofosfatemia
|
Często:
|
Zwiększenie stężenia kreatyniny i
|
|
mocznika we krwi, hipokalcemia
|
Niezbyt często:
|
Hiopomagnezemia, hipokaliemia
|
Rzadko:
|
Hiperkaliemia, hipernatremia
|
* Na podstawie badań klinicznych z oceną możliwych przypadków
martwicy kości
|
szczęki. Ponieważ zgłoszenia te nie są wolne od wpływu innych
czynników, rzetelna
|
ocena związku przyczynowego z ekspozycją na produkt leczniczy
nie jest możliwa.
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Zaburzenia czynności nerek
Stosowanie kwasu zoledronowego było związane ze zgłoszeniami
zaburzeń czynności nerek. Do czynników mogących zwiększać ryzyko
pogorszenia czynności nerek należy odwodnienie, współistniejące
zaburzenia czynności nerek, wielokrotne cykle leczenia kwasem
zoledronowym lub innymi bisfosfonianami, jak również jednoczesne
stosowanie nefrotoksycznych produktów leczniczych lub krótszego
czasu infuzji niż obecnie zalecany. U pacjentów, którzy przyjęli
początkową dawkę lub pojedynczą dawkę wynoszącą 4 mg kwasu
zoledronowego, zgłaszano pogorszenie czynności nerek, progresję do
niewydolności nerek lub do dializowania (patrz punkt 4.4).
Martwica kości szczęki
Donoszono o przypadkach martwicy kości (obejmującej głównie
szczękę i żuchwę), przede wszystkim u pacjentów z rozpoznaniem
raka, leczonych produktami leczniczymi hamującymi resorpcję kości,
takimi kwas zoledronowy. U wielu z tych pacjentów stwierdzono
oznaki miejscowego zakażenia, w tym zapalenia szpiku i większość
tych doniesień dotyczy pacjentów z rozpoznaniem raka, po ekstrakcji
zębów lub innych chirurgicznych zabiegach stomatologicznych. Do
udokumentowanych czynników ryzyka martwicy kości szczęki i żuchwy
należą rozpoznanie raka, jednoczesne stosowanie innych terapii (np.
chemioterapii, radioterapii, kortykosteroidów) oraz obecność
współistniejących chorób (takich jak niedokrwistość, koagulopatie,
zakażenia, istniejąca wcześniej choroba jamy ustnej). Mimo, iż
związek przyczynowy nie został potwierdzony, zaleca się, aby unikać
zabiegów z zakresu chirurgii szczękowej, ponieważ proces gojenia
się ran może być wydłużony (patrz punkt 4.4).
Migotanie przedsionków
W jednym randomizowanym, podwójnie ślepym, kontrolowanym badaniu
trwającym 3 lata, w którym oceniano skuteczność i bezpieczeństwo
stosowania kwasu zoledronowego w dawce 5 mg podawanego raz na rok i
porównywano go z placebo w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej
(PMO, ang. PostMenopausal Osteoporosis), całkowita częstość
występowania migotania przedsionków wyniosła 2,5% (96 spośród 3
862) i 1,9% (75 spośród 3 852) u pacjentów otrzymujących
odpowiednio kwas zoledronowy i placebo. Częstość ciężkich działań
niepożądanych w postaci migotania przedsionków wyniosła 1,3% (51
spośród 3 862) i 0,6% (22 spośród 3 852) u pacjentów otrzymujących
odpowiednio kwas zoledronowy i placebo. Dysproporcji obserwowanej w
tym badaniu nie stwierdzano w innych badaniach z kwasem
zoledronowym, także w badaniach z kwasem zoledronowym stosowanym w
dawce 4 mg podawanych co 3-4 tygodnie pacjentom onkologicznym.
Mechanizm odpowiedzialny za zwiększoną częstość występowania
migotania przedsionków w tym jednym badaniu klinicznym nie jest
znany.
Reakcja ostrej fazy
To działanie niepożądane obejmuje występowanie zespołu objawów
takich jak gorączka, bóle mięśni, ból głowy, bóle kończyn,
nudności, wymioty, biegunka i bóle stawów. Czas wystąpienia reakcji
ostrej fazy wynosi ≤3 dni po podaniu infuzji z kwasu zoledronowego,
a reakcję tę określa się również terminem objawy „grypopodobne" lub
objawy „po podaniu dawki".
Nietypowe złamania kości udowej
W okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano
następujące reakcje (rzadko): nietypowe złamania podkrętarzowe i
trzonu kości udowej (działanie niepożądane leków należących do
klasy bisfosfonianów).
Komentarze