Ibandronic acid Synthon - dawkowanie
Terapia kwasem ibandronowym powinna być rozpoczynana wyłącznie
lekarzy posiadających doświadczenie w leczeniu raka.
Do stosowania doustnego.
Zalecana dawka to jedna tabletka powlekana 50 mg na dobę.
Produkt Ibandronic acid Synthon w postaci tabletek należy
przyjmować po całonocnym okresie niejedzenia (co najmniej 6 godzin)
i przed przyjęciem pierwszego posiłku lub napoju w ciągu dnia.
Analogicznie, należy unikać przyjmowania produktów leczniczych i
preparatów uzupełniających niedobory (włącznie z wapniem) przed
przyjęciem kwasu ibandronowego w tabletkach. Po przyjęciu tabletki
należy powstrzymać się od jedzenia przez co najmniej 30 minut. W
trakcie leczenia kwasem ibandronowym można zawsze pić zwykłą
wodę.
- Tabletki należy połykać w całości popijając pełną
szklanką zwykłej wody (180 do 240 ml), kiedy pacjent stoi lub
siedzi w pozycji spionizowanej..
- Po przyjęciu kwasu ibandronowego nie należy przyjmować
pozycji leżącej przez 60 minut.
- Pacjenci nie powinni żuć, ssać ani rozgniatać tabletek,
ponieważ lek może powodować owrzodzenia jamy ustnej lub gardła.
- Jedynym napojem, z którym można przyjmować preparat
Ibandronic acid Synthon jest zwykła woda. Należy zauważyć, że
niektóre wody mineralne mogą zawierać większe stężenia wapnia i z
tego względu nie należy ich używać.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie jest wymagana modyfikacja dawkowania (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z łagodną niewydolnością nerek (CLcr > =50 i <
80 ml/min) nie jest wymagane dostosowanie dawki.
U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (CLcr > =30 i
< 50 ml/min) zalecane jest dostosowanie dawki do jednej
powlekanej tabletki zawierającej 50 mg stosowanej co dwa dni.
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CLcr < 30 ml/min)
zaleca się stosowanie jednej tabletki powlekanej 50 mg raz w
tygodniu. Patrz: schemat dawkowania powyżej.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności modyfikacji dawki.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania kwasu ibandronowego u pacjentów w
wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ma wystarczających danych
dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Ibandronic acid Synthon - środki ostrożności
Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku chorych ze
stwierdzoną nadwrażliwością na inne bisfosfoniany.
Przed rozpoczęciem leczenia kwasem ibandronowym należy podjąć
skuteczne leczenie hipokalcemii oraz innych zaburzeń metabolizmu
kostnego i mineralnego. U wszystkich pacjentów ważne jest
przyjmowanie odpowiednich ilości wapnia i witaminy D. W przypadku
niedoborów w diecie, zaleca się stosowanie suplementów wapnia
i(lub) witaminy D.
Doustne podawanie bisfosfonianów może powodować lokalne
podrażnienie błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego. Z
powodu możliwości działania drażniącego i potencjalnego pogorszenia
choroby podstawowej, Ibandronic acid Synthon powinien być
stosowany z ostrożnością u pacjentów z czynną chorobą górnego
odcinka przewodu pokarmowego (np. przełyk Barreta, dysfagia, inne
choroby przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, dwunastnicy lub
owrzodzenie).
U pacjentów otrzymujących doustnie leczenie bisfosfonianami
zgłaszano działania niepożądane takie jak zapalenie błony śluzowej
przełyku, owrzodzenie przełyku i nadżerki przełyku, w niektórych
przypadkach ciężkie, wymagające hospitalizacji, rzadko z
krwawieniem lub z następowym zwężeniem przełyku lub perforacją.
Ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych ze strony
przełyku w stopniu ostrym było większe u pacjentów, którzy nie
stosowali się do instrukcji przyjmowania produktu i (lub) którzy
kontynuowali przyjmowanie doustnych bisfosfonianów po pojawieniu
się objawów wskazujących na podrażnienie przełyku. Pacjenci powinni
przywiązywać szczególną uwagę do przestrzegania instrukcji
przyjmowania leku (patrz punkt 4.2).
Lekarze powinni zwracać szczególną uwagę na jakiekolwiek objawy
świadczące o możliwości reakcji ze strony przełyku i poinstruować
pacjentów, by przerwali stosowanie kwasu ibandronowego i zgłosili
się w celu uzyskania pomocy medycznej, jeśli rozwinie się dysfagia,
biegunka, ból zamostkowy lub wystąpi zgaga lub jej nasilenie.
Podczas gdy w klinicznych badaniach kontrolowanych nie
obserwowano większego ryzyka, po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano
wystąpienia owrzodzenia żołądka i przełyku po stosowaniu doustnych
bisfosfonianów.
Stosowanie zarówno niesteroidowych leków przeciwzapalnych
(NLPZ), jak i bisfosfonianów wiąże się z podrażnieniem przewodu
pokarmowego, dlatego w przypadku jednoczesnego podawania tych leków
należy zachować ostrożność.
W badaniach klinicznych nie wykazano pogorszenia czynności nerek
po długotrwałym stosowaniu kwasu ibandronowego. Niemniej jednak, w
zależności od indywidualnej oceny klinicznej pacjenta, u chorych
leczonych kwasem ibandronowym zaleca się monitorowanie czynności
nerek, stężenia wapnia, fosforanów i magnezu w surowicy krwi.
Produkt Ibandronic acid Synthon w postaci tabletek zawiera
laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy
(typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Donoszono o przypadkach martwicy kości żuchwy, na ogół
związanych z ekstrakcją zęba i(lub) z miejscowym zakażeniem
(włącznie z zapaleniem szpiku kostnego) u chorych na nowotwory
poddawanych leczeniu schematami z początkowym zastosowaniem
podawanych dożylnie bisfosfonianów. Wielu z tych pacjentów
otrzymywało także chemioterapię oraz kortykosteroidy. Donoszono
także o przypadkach martwicy kości żuchwy u pacjentów z osteoporozą
otrzymujących doustne bisfosfoniany.
Przed rozpoczęciem leczenia bisfosfonianami u chorych, u których
występują równocześnie czynniki ryzyka (np. rak, chemioterapia,
radioterapia, kortykosteroidy, nieprawidłowa higiena jamy ustnej),
należy rozważyć wykonanie badania stomatologicznego oraz
zastosowanie właściwej profilaktyki stomatologicznej.
W tej grupie chorych, jeśli to możliwe, należy unikać
inwazyjnych zabiegów stomatologicznych w trakcie leczenia. U
chorych, u których dojdzie do martwicy żuchwy w trakcie leczenia
bisfosfonianami, chirurgiczne zabiegi stomatologiczne mogą nasilić
to powikłanie. W przypadku chorych wymagających zabiegów
dentystycznych, brak jest danych sugerujących, czy zakończenie
leczenia bisfosfonianami zmniejsza ryzyko wystąpienia martwicy
kości żuchwy. Postępowanie z każdym pacjentem powinno być oparte na
podstawie klinicznej oceny przeprowadzonej przez lekarza
prowadzącego, w oparciu o indywidualną ocenę stosunku korzyści do
ryzyka.
Ibandronic acid Synthon - przedawkowanie
Nie zgłaszano przypadków przedawkowania.
Brak specyficznych informacji dotyczących leczenia
przedawkowania kwasu ibandronowego. Jednakże, przedawkowanie
doustnej postaci produktu może spowodować wystąpienie objawów z
górnego odcinka przewodu pokarmowego, takich jak podrażnienie
żołądka, zgaga, zapalenie przełyku, zapalenie lub owrzodzenie
żołądka. Aby związać kwas ibandronowy, należy podawać mleko i
preparaty zobojętniające sok żołądkowy. Mając na uwadze ryzyko
podrażnienia przełyku, nie należy wywoływać wymiotów, a pacjent
powinien pozostać w pozycji całkowicie spionizowanej.
Ibandronic acid Synthon - przeciwwskazania
- Nieprawidłowości w obrębie przełyku, prowadzące do
opóźnienia jego opróżniania, taka jak zwężenie lub skurcz dolnej
części przełyku.
- Niezdolność do utrzymania pozycji stojącej lub siedzącej
przez co najmniej 60 minut.
- Hipokalcemia
- Nadwrażliwość na kwas ibandronowy lub na którykolwiek z
pozostałych składników produktu.
Kwasu ibandronowego nie należy stosować u dzieci.
Ibandronic acid Synthon - działania niepożądane
Profil tolerancji kwasu ibandronowego uzyskano na podstawie
kontrolowanych badań klinicznych w zarejestrowanym wskazaniu, po
doustnym podawaniu kwasu ibandronowego w zalecanej dawce.
W zbiorczej bazie danych z dwóch badań rejestracyjnych III fazy
(286 chorych leczonych kwasem ibandronowym 50 mg), odsetek chorych,
u których wystąpiły objawy niepożądane o możliwym lub
prawdopodobnym związku z leczeniem kwasem ibandronowym, wynosił
27%. Działania niepożądane zostały zaszeregowane biorąc pod uwagę
częstość występowania, stosując następującą konwencję: bardzo
częste ( > = 10%), częste ( > = 1% i < 10%), niezbyt
częste ( > = 0,1% i < 1%), rzadkie ( > = 0,01% i <
0,1%) oraz bardzo rzadkie ( < = 0,01%).
W tabeli 1 zestawiono częste reakcje niepożądane obserwowane w
trakcie badań III fazy. Wykluczono objawy niepożądane, które były
tak samo częste zarówno w grupie otrzymującej aktywne leczenie, jak
i w grupie otrzymującej placebo lub częściej w grupie otrzymującej
placebo.
Tabela 1 Reakcje niepożądane związane z leczeniem
występujące często i częściej niż w
grupie otrzymującej placebo
Reakcje niepożądane
|
Placebo
|
Ibandronic acid
|
podanie doustne na
|
podanie do5stne na
|
(n=277 cho rych)
|
(n=286 cho rych)
|
Liczba (%)
|
Liczba (%)
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywania
|
Hipokalcemia
|
14 (5,1)
|
27 (9,4)
|
Zaburzenia żoladkowo-jelitowe
|
Dyspepsja
|
13 (4,7)
|
20 (7,0)
|
Nudności
|
4 (1,4)
|
10 (3,5)
|
Bóle brzucha
|
2 (0,7)
|
6 (2,1)
|
Zapalenie przełyku
|
2 (0,7)
|
6 (2,1)
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Osłabienie
|
2 (0,7)
|
4 (1,4)
|
Pozostałe reakcje
niepożądane raportowane częstotliwością < 1%:
Poniższe zestawienie zawiera informacje dotyczące reakcji
niepożądanych zgłaszanych w trakcie badania MF 4414 i MF 4434,
występujących częściej w grupie otrzymującej kwas ibandronowy w
dawce 50 mg niż w grupie otrzymującej placebo::
Niezbyt często:
|
Zaburzenia układu krwiotwórczego i chłonnego
|
niedokrwistość
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
parestezje, zaburzenia smaku;
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
krwawienia, owrzodzenia dwunastnicy,
|
zapalenie żołądka, zaburzenia połykania,
|
bóle brzucha, suchość błony śluzowej jamy
|
ustnej,
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
świąd
|
Zaburzenia nerek i układu moczowego
|
azotemia (mocznica)
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
ból w klatce piersiowej, objawy
|
Badania dodatkowe
|
grypopodobne, złe samopoczucie, ból NI
|
podwyższone stężenie hormonów
|
przytarczyc we krwi
|
Donoszono o przypadkach martwicy kości żuchwy u chorych
leczonych bisfosfonianami. Większość z tych doniesień dotyczy
pacjentów z rakiem, lecz o takich przypadkach donoszono także u
pacjentów leczonych z powodu osteoporozy. Wystąpienie martwicy
żuchwy jest na ogol związane z ekstrakcją zęba i (lub) z miejscowym
zakażeniem (włącznie z zapaleniem szpiku kostnego). Choroba
nowotworowa, stosowanie chemioterapii, radioterapii,
kortykosteroidów, nieprawidłowa higiena jamy ustnej są także
wymieniane jako czynniki ryzyka (patrz punkt 4.4).
Komentarze