Ibuprofen Actavis - dawkowanie
Działania niepożądane można zminimalizować poprzez stosowanie
najmniejszych skutecznych dawek przez możliwie krótki okres
potrzebny do kontroli objawów (patrz punkt 4.4).
Dawka ibuprofenu zależy od wieku i masy ciała pacjenta.
Maksymalna pojedyncza dawka dobowa dla pacjentów dorosłych nie
powinna przekroczyć 800 mg ibuprofenu.
Tabletki należy połykać, popijając szklanką wody podczas lub po
posiłku.
Bóle o nasileniu łagodnym do umiarkowanego i
gorączka Dorośli i młodzież powyżej 12 lat (≥40 kg
m.c.):
200-400 mg podawane w pojedynczej dawce lub 3-4 razy na dobę w
odstępach co 4 do 6 godzin. Dawkowanie w migrenie powinno być
następujące: 400 mg podawane w pojedynczej dawce, jeżeli to
konieczne 400 mg podawane w odstępach co 4 do 6 godzin.
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg.
Dzieci w wieku 6-12 lat (> 20 kg m.c.):
Dzieci w wieku 6-9 lat (20-29 kg m.c.): 200 mg, 1 do 3 razy na
dobę w razie potrzeby w odstępach co 4 do 6 godzin.
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 600 mg.
Dzieci w wieku 10-12 lat (30-40 kg m.c.): 200 mg, 1 do 4 razy na
dobę w razie potrzeby w odstępach co 4 do 6 godzin.
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 800 mg.
Pierwotne bolesne miesiączkowanie Dorośli i
młodzież powyżej 12 lat:
200-400 mg, w razie potrzeby, 1 do 3 razy na dobę, w odstępach
co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć
1200 mg.
Choroby reumatyczne Pacjenci dorośli:
Zwykle stosowana dawka to 400-600 mg 3 razy na dobę. Dawka
podtrzymująca 600-1200 mg może być skuteczna u niektórych
pacjentów. W stanach ostrych i ciężkich dawka może zostać
zwiększona do maksymalnej 2400 mg w 3 lub 4 dawkach
podzielonych.
Młodzież w wieku ponad 12 lat (> 40 kg m.c.):
Zalecana dawka to 20 do maksymalnie 40 mg/kg masy ciała na dobę
w 3 lub 4 dawkach podzielonych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) należy stosować z
ostrożnością zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, którzy są
bardziej podatni na występowanie u nich działań niepożądanych i
narażeni na ryzyko potencjalnie śmiertelnych krwawień z przewodu
pokarmowego, owrzodzeń i perforacji (patrz punkt 4.4). Jeśli
leczenie okaże się konieczne, należy produkt leczniczy stosować w
najmniejszych dawkach przez najkrótszy okres potrzebny do kontroli
objawów. Leczenie należy oceniać w regularnych odstępach czasu i
przerwać, jeżeli nie obserwuje się już korzyści z leczenia lub
wystąpią objawy nietolerancji.
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności
nerek dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie
najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów z jednoczesnym
monitorowaniem czynności nerek (pacjenci z ciężką niewydolnością
nerek, patrz punkt 4.3).
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności
wątroby dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez
możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów z
jednoczesnym monitorowaniem czynności wątroby (pacjenci z ciężką
niewydolnością wątroby, patrz punkt 4.3).
Ibuprofen Actavis - środki ostrożności
Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu Ibuprofen
Actavis z NLPZ, włączając selektywne inhibitory
cyklooksygenazy-2.
Pacjenci, u których występuje astma, powinni zasięgnąć porady
lekarza przed zastosowaniem ibuprofenu (patrz poniżej).
Działania niepożądane mogą zostać zminimalizowane poprzez
stosowanie najmniejszych skutecznych dawek przez możliwie krótki
okres konieczny do kontroli objawów (patrz punkt 4.2 oraz poniżej,
wpływ na układ pokarmowy i sercowo-naczyniowy). Pacjentów
stosujących długotrwale leki z grupy NLPZ należy poddawać
regularnej kontroli medycznej w celu monitorowania działań
niepożądanych.
Produkt leczniczy Ibuprofen Actavis należy podawać tylko po
dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka w następujących
przypadkach:
− Toczeń rumieniowaty układowy (SLE, ang. Systemic Lupus
Erythematosus) i inne choroby autoimmunologiczne
− Wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra przerywana
porfiria)
− Pierwszy i drugi trymestr ciąży − Laktacja.
Szczególną ostrożność należy zachować w następujących
przypadkach:
− Choroby przewodu pokarmowego, włączając przewlekłe stany
zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna)
− Niewydolność serca i nadciśnienie tętnicze krwi
− Zaburzenia czynności nerek − Zaburzenia czynności wątroby −
Zaburzona hematopoeza − Zaburzenia krzepnięcia krwi
− Choroby alergiczne, katar sienny, przewlekła opuchlizna błon
śluzowych lub przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma
oskrzelowa − Bezpośrednio po rozległym zabiegu chirurgicznym.
Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia i
perforacja
Obserwowano krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub
perforacje, które mogą być śmiertelne, podczas stosowania
wszystkich NLPZ, w każdym okresie leczenia, z lub bez pojawienia
się wcześniejszych objawów ostrzegawczych lub występowania zdarzeń
dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie.
Ryzyko wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzeń
lub perforacji jest większe wraz ze zwiększeniem dawki NPLZ oraz u
pacjentów z owrzodzeniami w wywiadzie, zwłaszcza jeśli powikłane
jest krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 4.3) i u pacjentów w
podeszłym wieku. Tacy pacjenci powinni rozpoczynać leczenie od
najmniejszych możliwych dawek.
Jednoczesne podawanie leków osłonowych (np. mizoprostol lub
inhibitory pompy protonowej) należy rozważyć u tych pacjentów, a
także u pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego stosowania małych
dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków, które zwiększają
ryzyko zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego (patrz poniżej i
punkt 4.5).
Pacjenci, u których występuje działanie toksyczne na przewód
pokarmowy w wywiadzie, a zwłaszcza
pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszystkie
niepokojące objawy w jamie brzusznej
(zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), a szczególnie
jeśli takie objawy wystąpią na początku leczenia.
Ostrożność jest zalecana u pacjentów otrzymujących jednocześnie
leki zwiększające ryzyko owrzodzeń lub krwawień, takie jak
kortykosteroidy, antykoagulanty, tj. warfaryna lub heparyna,
selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub inhibitory
agregacji płytek krwi takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt
4.5).
Jeżeli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie
u pacjentów otrzymujących Ibuprofen Actavis, leczenie należy
przerwać.
Leki z grupy NLPZ należy podawać z ostrożnością pacjentom z
chorobą przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie
jelita, choroba Crohna), ponieważ ich stan może się pogorszyć
(patrz punkt 4.8).
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku występuje zwiększone ryzyko
działań niepożądanych wywołanych stosowaniem NLPZ, zwłaszcza
krwawień z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą być
śmiertelne (patrz punkt 4.2).
Wpływ na układ krążenia i naczyniowo-mózgowy
Właściwe monitorowanie i kontrolowanie jest zalecane u pacjentów
z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) zastoinową
niewydolnością serca o nasileniu łagodnym do umiarkowanego,
ponieważ obserwowano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze i
obrzęk podczas leczenia NLPZ.
Dane z badań klinicznych i epidemiologicznych wskazują, że
stosowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg na
dobę) i długotrwale, może być związane z niewielkim zwiększonym
ryzykiem zatorów tętnic (np. zawał mięśnia sercowego lub udar
mózgu). Generalnie badania epidemiologiczne nie wskazują, aby
podawanie małych dawek ibuprofenu (tj. ≤ 1200 mg na dobę) było
związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zawału mięśnia
sercowego.
Pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową
niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń
obwodowych i (lub) chorobami naczyń mózgowych należy leczyć
ibuprofenem po dokładnej ocenie. Podobną ocenę należy przeprowadzić
przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami
ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze,
hiperlipidemia, cukrzyca i palenie tytoniu)
Reakcje skórne
Doniesienia o ciężkich reakcjach skórnych, czasami śmiertelnych,
włączając złuszczające zapalenie skóry, syndrom Stevensa-Johnsona i
martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, były bardzo rzadko
obserwowane podczas stosowania NLPZ (patrz punkt 4.8). Największe
ryzyko takich reakcji zdaje się występować na początku leczenia,
ponieważ większość z tych reakcji ujawnia się w pierwszym miesiącu
leczenia. Należy przerwać leczenie produktem Ibuprofen Actavis w
przypadku wystąpienia pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian
patologicznych błony śluzowej lub innych symptomów
nadwrażliwości.
Wpływ na nerki
Ibuprofen może być przyczyną zatrzymywania sodu, potasu i płynów
w organizmie pacjentów, którzy wcześniej nie chorowali na choroby
nerek, ponieważ jest to wynikiem perfuzji nerek. To może z kolei
powodować obrzęk lub prowadzić nawet do niewydolności serca lub
nadciśnienia tętniczego u pacjentów z predyspozycjami do takich
zaburzeń.
Tak jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ, długotrwałe
stosowanie ibuprofenu u zwierząt powodowało martwicę brodawek
nerkowych i inne patologiczne zmiany w nerkach. U ludzi obserwowano
ostre śródmiąższowe zapalenie nerek z hematurią, proteinurią i
czasami zespołem nerczycowym. Przypadki toksycznego działania na
nerki obserwowano także u pacjentów, u których prostaglandyny
pełnią rolę wyrównawczą w utrzymaniu perfuzji nerek. U tych
pacjentów podawanie leków z grupy NLPZ może powodować zależne od
dawki zahamowanie tworzenia się prostaglandyn i po drugie zmiany w
przepływie krwi przez nerki, który może przyśpieszać jawną
dekompensację nerek. Pacjenci z największym ryzykiem wystąpienia
takich reakcji to pacjenci z zaburzeniami czynności nerek,
niewydolnością serca, zaburzeniami czynności wątroby, przyjmujący
leki moczopędne i inhibitory ACE oraz pacjenci w podeszłym wieku.
Pacjenci, u których zostanie przerwane leczenie lekami z grupy NLPZ
generalnie wracają do stanu z okresu przed leczeniem.
Inne środki ostrożności
Skurcz oskrzeli, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy mogą nagle
wystąpić u pacjentów, którzy chorują lub w przeszłości chorowali na
astmę oskrzelową, przewlekły katar, zapalenie zatok, polipy nosa,
migdałki podniebienne lub choroby alergiczne.
Ibuprofen może maskować oznaki lub objawy zakażenia (gorączka,
ból i obrzęk).
Podczas leczenia długotrwałego, dużymi dawkami leków
przeciwbólowych, mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy
leczyć zwiększonymi dawkami leków. Ogólnie, nałogowe przyjmowanie
leków przeciwbólowych, zwłaszcza w skojarzeniu z innymi lekami
przeciwbólowymi, może spowodować trwałe uszkodzenie nerek i ryzyko
niewydolności nerek (nefropatia wywołana przez środki
przeciwbólowe).
Podczas leczenia ibuprofenem w pojedynczych przypadkach
obserwowano objawy jałowego zapalenia
opon mózgowych, takie jak sztywność szyi, ból głowy, nudności,
wymioty, gorączka lub dezorientacja, u pacjentów ze
współistniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (tj. toczeń
układowy rumieniowaty, choroby tkanki łącznej).
Ibuprofen może czasowo hamować agregację płytek krwi i
przedłużać czas krwawienia. Dlatego też należy uważnie obserwować
pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub poddawanych leczeniu
lekami przeciwzakrzepowymi.
W przypadku długotrwałego leczenia ibuprofenem, konieczna jest
okresowa kontrola czynności wątroby i nerek jak również liczby
krwinek, zwłaszcza u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka.
Należy unikać spożywania alkoholu ponieważ może to spowodować
nasilenie działań niepożądanych leków NLPZ, zwłaszcza jeżeli
wpływają one na przewód pokarmowy lub ośrodkowy układ nerwowy.
Pacjenci przyjmujący ibuprofen powinni zgłaszać do lekarza
oznaki lub objawy owrzodzenia lub krwawienia z przewodu
pokarmowego, nieostre widzenie lub inne objawy dotyczące oczu,
wysypkę skórną, zwiększenie masy ciała lub obrzęk.
Ibuprofen Actavis - przedawkowanie
Objawy przedawkowania
U większości pacjentów, którzy przyjęli klinicznie istotne
ilości leku z grupy NLPZ, wystąpią co najwyżej objawy nudności,
wymioty, bóle brzucha lub rzadziej biegunka. Mogą też wystąpić
szumy uszne, ból głowy, zawroty głowy i krwawienie z przewodu
pokarmowego. W przypadku cięższego zatrucia, działanie toksyczne
jest obserwowane w ośrodkowym układzie nerwowym i objawia się jako
senność, okresowe pobudzenia i dezorientacja lub śpiączka. Czasami
u pacjentów mogą rozwinąć się drgawki. U dzieci mogą się również
rozwinąć skurcze miokloniczne. W poważnych przypadkach zatrucia
może wystąpić kwasica metaboliczna i wydłużenie czasu
protrombinowego (ang. PT lub
INR), co jest prawdopodobnie związane z działaniem czynnika
krzepliwości krwi. Może wystąpić ostra niewydolność nerek,
uszkodzenie wątroby, niedociśnienie tętnicze, zapaść oddechowa i
sinica. U pacjentów chorujących na astmę może nastąpić zaostrzenie
choroby.
Leczenie w przypadku przedawkowania
Leczenie powinno być objawowe i wspomagające oraz powinno
obejmować postępowanie związane z oczyszczeniem dróg oddechowych
oraz monitorowaniem czynności serca i czynności życiowych, aż do
ustabilizowania stanu klinicznego. Płukanie żołądka lub podanie
doustne węgla aktywowanego jest wskazane u pacjentów w ciągu jednej
godziny od przyjęcia więcej niż 400 mg na kg masy ciała. Jeśli
ibuprofen został wchłonięty, należy podać substancje alkaliczne w
celu poprawy wydalania ibuprofenu w moczu. W przypadku częstych lub
przedłużających się drgawek należy podać dożylnie diazepam lub
lorazepam. Leki rozszerzające oskrzela należy podać w przypadku
astmy. Brak dostępnego specyficznego antidotum.
Ibuprofen Actavis - przeciwwskazania
Produkt Ibuprofen Actavis jest przeciwwskazany u pacjentów:
− z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą produktu Ibuprofen Actavis
− z reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. astma, katar,
pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy) jako odpowiedź na stosowanie
kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ
− z krwawieniami z przewodu pokarmowego lub perforacją w
wywiadzie, związanymi z uprzednim leczeniem NLPZ
− z czynną lub nawracającą chorobą wrzodową lub krwawieniami z
przewodu pokarmowego
(dwa lub więcej silne, potwierdzone epizody owrzodzeń lub
krwawień)
− z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek
− z ciężką niewydolnością serca lub chorobą naczyń
wieńcowych
− w ostatnim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.6)
− ze znacznym odwodnieniem (spowodowanym wymiotami, biegunką lub
niewystarczającym nawodnieniem)
− z krwawieniem mózgowo-naczyniowym lub innym czynnym
krwawieniem
− z dyshemopoezą nieznanego pochodzenia
− u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Ibuprofen Actavis - działania niepożądane
Większość najczęściej obserwowanych działań niepożądanych
dotyczy przewodu pokarmowego. Owrzodzenia, perforacje lub
krwawienia z przewodu pokarmowego, czasami prowadzące do śmierci
mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt
4.4.) . Donoszono o występowaniu nudności, wymiotów, biegunki,
wzdęć, zaparcia, niestrawności, bólu brzucha, smołowatych stolców,
wymiotów z krwią, wrzodziejącego zapalenia jamy ustnej, pogorszenia
zapalenia jelita lub choroby Crohna po podaniu ibuprofenu (patrz
punkt 4.4). Niezbyt często obserwowano zapalenie błony śluzowej
żołądka.
Działania niepożądane są w większości przypadków uzależnione od
stosowanej dawki. W szczególności ryzyko pojawienia się krwawień z
przewodu pokarmowego zależy od wielkości stosowanej dawki i czasu
trwania leczenia. Pozostałe znane czynniki ryzyka wymieniono w
punkcie 4.4.
Badania kliniczne i epidemiologiczne wskazują, że stosowanie
ibuprofenu, zwłaszcza w dużych dawkach (2400 mg na dobę) i podczas
długotrwałego leczenia, może mieć związek z niewielkim zwiększeniem
ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawału mięśnia sercowego i udaru
mózgu) (patrz punkt 4.4).
Obrzęk, nadciśnienie tętnicze krwi i niewydolność serca
obserwowano przy jednoczesnym stosowaniu leków z grupy NLPZ.
Działania niepożądane występują z mniejszą częstością, gdy
maksymalna dawka dobowa
wynosi 1200 mg.
Ocena działań niepożądanych jest zazwyczaj oparta na
następujących częstościach występowania:
Bardzo często (≥1/10),
Często (≥1/100, < 1/10),
Niezbyt często (≥1/1000, < 1/100), Rzadko (≥1/10 000, <
1/1000),
Bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (nie można określić na
podstawie dostępnych danych).
Badania diagnostyczne
Rzadko: zwiększenie stężenia azotu mocznikowego,
aktywności aminotransferaz lub fosfatazy alkalicznej w surowicy,
zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, hamowanie
agregacji płytek, przedłużony czas krwawienia, zmniejszenie
stężenia wapnia w surowicy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego w
surowicy
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko: kołatanie serca, niewydolność serca, zawał
mięśnia sercowego, ostry obrzęk płuc, obrzęk
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko: zaburzenia hematopoezy (anemia,
leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza).
Pierwszymi symptomami i objawami są: gorączka, bóle gardła,
powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy
grypopodobne, wyczerpanie, krwawienia z nosa i skórne
Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy, senność, zawroty głowy, zmęczenie,
niepokój, bezsenność i rozdrażnienie Bardzo rzadko:
jałowezapalenie opon mózgowych
Zaburzenia oka
Niezbyt często: zaburzenia widzenia
Rzadko: niedowidzenie toksyczne
Zaburzenia ucha i błędnika
Bardzo rzadko: szumy uszne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Niezbyt często: nieżyt nosa, skurcz oskrzeli
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: dolegliwości żołądka i jelit, takie jak
pieczenie w okolicy serca, niestrawność, ból brzucha i nudności,
wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcie
Często: owrzodzenie przewodu pokarmowego, czasami z
krwawieniem i perforacją (patrz
punkt 4.4), utrata krwi utajonej, która może prowadzić do
anemii, smoliste stolce, wymioty z krwią, wrzodziejące zapalenie
błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie okrężnicy, zaostrzenie
choroby zapalnej jelita grubego, powikłania uchyłkowości jelita
grubego (perforacja, przetoka)
Niezbyt często: zapalenie błony śluzowej żołądka
Bardzo rzadko: zapalenie przełyku, zapalenie trzustki,
zwężenie jelita
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: wystąpienie obrzęku, zwłaszcza u
pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek,
zespół nerczycowy, który może być związany z niewydolnością
nerek
Bardzo rzadko: martwica brodawek nerkowych, zwłaszcza
podczas długotrwałego stosowania (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt
często: nadwrażliwość na światło
Bardzo rzadko: ciężkie postaci reakcji skórnych różnego
typu (tj. rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona,
martwica toksyczno-rozpływna naskórka, łysienie, martwicze
zapalenie powięzi)
Zaburzenia naczyniowe
Bardzo rzadko: nadciśnienie tętnicze
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości, takie jak
pokrzywka, świąd, rumień i wysypka jak również napady astmy
(czasami z niedociśnieniem)
Rzadko: toczeń rumieniowaty układowy
Bardzo rzadko: ciężkie reakcje nadwrażliwości. Objawy
mogą obejmować: obrzęk twarzy, obrzęk
języka, obrzęk wewnętrzny krtani z zamknięciem dróg oddechowych,
niestrawność, tachykardia, spadek ciśnienia krwi, aż do
zagrażającego życiu wstrząsu
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie
wątroby, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu, niewydolność
wątroby, ostre zapalenie wątroby, żółtaczka
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: depresja, dezorientacja, omamy
Ibuprofen Actavis - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać niekorzystnie na
przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań
epidemiologicznych wskazują zwiększone ryzyko poronienia,
wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego u płodu
podczas stosowania terapii inhibitorami syntezy prostaglandyn we
wczesnym okresie ciąży. Ryzyko bezwzględne wystąpienia wad układu
sercowo-naczyniowego zwiększyło się z mniej niż 1% do około 1,5%.
Wydaje się, że ryzyko to zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania
leczenia. U zwierząt, podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn
powoduje utratę ciąży w trakcie fazy przedimplantacyjnej oraz
poimplantacyjnej zarodka oraz śmiertelność zarodkowo-płodową. W
dodatku podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie
organogenezy płodu wiązało się ze zwiększoną częstością
występowania różnych wad rozwojowych, z wadami układu krążenia
włącznie.
Produkt Ibuprofen Actavis nie powinien być podawany podczas
pierwszego i drugiego trymestru ciąży, jeśli nie jest to
bezwzględnie konieczne. Jeśli produkt Ibuprofen Actavis ma być
podany kobiecie planującej ciążę lub kobiecie w pierwszym lub
drugim trymestrze ciąży, należy zastosować najmniejszą możliwą
skuteczną dawkę oraz najkrótszy możliwy okres stosowania leku.
Podczas trzeciego trymestru ciąży wszystkie inhibitory syntezy
prostaglandyn mogą narażać płód na wystąpienie:
− działania toksycznego na układ krążenia i płuca (wraz z
przedwczesnym zamknięciem
przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym);
− zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do
niewydolności nerek i małowodzia.
matkę i płód w końcowym okresie ciąży na wystąpienie:
− wydłużonego czasu krwawienia, działania antyagregacyjnego,
które może wystąpić już po zastosowaniu nawet bardzo małych
dawek;
− opóźnienia lub wydłużenia akcji porodowej spowodowane
hamowaniem skurczów macicy.
W związku z tym produkt Ibuprofen Actavis jest przeciwwskazany w
trzecim trymestrze ciąży.
Laktacja
Ibuprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią, ale w
dawkach terapeutycznych podczas krótko trwającego leczenia mało
prawdopodobny wydaje się wpływ na niemowlę. Jeśli jednakże zalecane
jest dłuższe przyjmowanie produktu leczniczego, należy rozważyć
wcześniejsze zakończenie karmienia piersią.
Płodność
Ibuprofen może niekorzystnie wpływać na płodność i dlatego jego
stosowanie nie jest zalecane u kobiet, które planują zajście w
ciążę. Należy rozważyć zaprzestanie stosowania ibuprofenu przez
kobiety, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które są
poddawane badaniom w kierunku niepłodności.
Ibuprofen Actavis - prowadzenie pojazdów
Ibuprofen w zasadzie nie wywiera działania niepożądanego na
zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu.
Jednakże występujące działania niepożądane, spowodowane dużymi
dawkami produktu, takie jak zmęczenie, senność, zawroty głowy (o
których donoszono często) i zaburzenia widzenia (o których
donoszono niezbyt często), mogą w pojedynczych przypadkach zaburzać
zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Działanie
to może być nasilone w przypadku jednoczesnego spożywania
alkoholu.
Komentarze