Glucarb - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Glucarb - opis
Leczenie cukrzycy typu 2 (insulinoniezależnej) u pacjentów, u
których stosowanie tylko diety lub diety w połączeniu z leczeniem
metforminą i (lub) pochodnymi sulfonylomocznika jest
nieskuteczne.
Glucarb - skład
Jedna tabletka zawiera 50 mg akarbozy (Acarbosum). Jedna
tabletka zawiera 100 mg akarbozy (Acarbosum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Glucarb - dawkowanie
Akarboza w tabletkach jest stosowana doustnie; należy ją połykać
w całości z niewielką ilością płynu bezpośrednio przed posiłkiem
lub żuć z pierwszą porcją jedzenia. Z powodu znacznych różnic
osobniczych aktywności glukozydazy w śluzówce jelit nie ustalono
stałego schematu dawkowania, a leczenie pacjentów należy dostosować
do odpowiedzi klinicznej i tolerancji jelitowych działań
niepożądanych.
Dorośli
Zalecana dawka początkowa wynosi 50 mg trzy razy na dobę. Jednak
u niektórych pacjentów korzystne może być stopniowe zwiększanie
dawki początkowej, aby zmniejszyć działania niepożądane ze strony
układu pokarmowego. W tym celu można rozpocząć leczenie od 50 mg
raz lub dwa razy na dobę, a następnie przejść do dawkowania trzy
razy na dobę.
Jeśli po sześciu do ośmiu tygodniach leczenia odpowiedź
kliniczna będzie niewystarczająca, można zwiększyć dawkowanie do
100 mg trzy razy na dobę. Niekiedy konieczne może być dalsze
zwiększenie dawkowania maksymalnie do 200 mg trzy razy na dobę.
Akarboza jest przeznaczona do stałego, długotrwałego
stosowania.
Jeśli uciążliwe objawy niepożądane utrzymują się mimo
przestrzegania przez pacjenta diety cukrzycowej, dawki nie należy
zwiększać, a jeśli to konieczne, należy ją zmniejszyć (patrz punkt
4.8).
Pacjenci w wieku podeszłym
Nie jest konieczna modyfikacja schematu dawkowania zwykle
stosowanego dla dorosłych.
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat
Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania akarbozy
u dzieci i młodzieży. Akarboza nie jest zalecana u pacjentów w
wieku poniżej 18 lat.
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby
Patrz punkt 4.3.
Glucarb - środki ostrożności
Hipoglikemia: Akarboza stosowana w monoterapii nie
powoduje hipoglikemii. Może jednak nasilać działanie obniżające
stężenie glukozy pochodnych insuliny i sulfonylomocznika, w związku
z tym należy odpowiednio zmienić dawkowanie tych leków. W
pojedynczych przypadkach może wystąpić wstrząs hipoglikemiczny
(następstwa kliniczne stężenia glukozy < 1 mmol/l, takie jak
zaburzenia świadomości, stany splątania lub drgawki).
Epizody hipoglikemii występujące podczas stosowania akarbozy
należy leczyć podając glukozę, a nie sacharozę, dlatego, że
akarboza opóźnia trawienie i wchłanianie disacharydów, ale nie
monosacharydów.
Aminotransferazy: U pacjentów leczonych akarbozą może w
rzadkich wypadkach wystąpić reakcja idiosynkratyczna z objawowym
lub bezobjawowym zaburzeniem czynności wątroby. W większości
przypadków zaburzenie to ustępuje po odstawieniu akarbozy. Zaleca
się kontrolę enzymów wątrobowych
w ciągu pierwszych sześciu do dwunastu miesięcy leczenia. W
przypadku stwierdzenia podwyższonej aktywności aminotransferaz
konieczne może być odstawienie leku w szczególności, jeśli taki
stan się utrzymuje. W takim wypadku należy prowadzić badania
kontrolne u pacjenta w odstępach tygodniowych do powrotu wartości
prawidłowych.
Stwierdzono, że podawanie preparatów zobojętniających kwasy
zawierających sole magnezu i glinu, np. hydrotalcytu, nie łagodzi
ostrych objawów ze strony układu pokarmowego po podaniu akarbozy w
większych dawkach, dlatego nie jest zalecane ich podawanie w takich
przypadkach.
Jeśli podejrzewa się niedrożność jelit lub częściową niedrożność
jelit, należy natychmiast przerwać leczenie akarbozą (patrz punkt
4.8). Podczas leczenia akarbozą jest bardzo ważne ścisłe
przestrzeganie diety cukrzycowej.
Pacjenci stosujący regularnie akarbozę nie powinni przerywać jej
stosowania bez zalecenia lekarza, ponieważ może to spowodować
zwiększenie stężenia glukozy we krwi.
Z uwagi na wciąż niewystarczające dane dotyczące skuteczności
działania i tolerancji akarbozy u dzieci i młodzieży nie należy jej
stosować u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Glucarb - przedawkowanie
Jeśli akarbozę w tabletkach przyjmuje się z jedzeniem i (lub)
napojami zawierającym węglowodany, przedawkowanie może prowadzić do
bębnicy, wzdęcia i biegunki. Jeśli akarbozę w tabletkach przyjmuje
się poza posiłkami, nie powinny wystąpić nadmierne objawy ze strony
jelit. Nie jest znane specyficzne antidotum dla akarbozy.
W przypadku przedawkowania, przez kolejne 4-6 godzin nie należy
spożywać jedzenia lub napojów zawierających węglowodany. Biegunkę
należy leczyć typowymi metodami zachowawczymi.
Glucarb - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na akarbozę lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Akarboza jest także przeciwwskazana u pacjentów z nieswoistym
zapaleniem jelit, owrzodzeniem jelita grubego, częściową
niedrożnością jelit lub ze skłonnością do niedrożności jelit.
Ponadto nie należy jej stosować u pacjentów z przewlekłymi
chorobami jelit, którym towarzyszą znaczne zaburzenia trawienia lub
wchłaniania, i u pacjentów, których dolegliwości mogą się nasilić
wskutek zwiększonego wytwarzania gazów w jelicie, np. z dużą
przepukliną.
Akarboza jest przeciwwskazana u pacjentów z zaburzeniem
czynności wątroby.
Ponieważ stosowania akarbozy nie badano u pacjentów z ciężkim
zaburzeniem czynności nerek, nie należy jej podawać pacjentom z
klirensem kreatyniny < 25 ml/min/1,73 m2
Ciąża i karmienie piersią.
Glucarb - działania niepożądane
Niepożądane działania leku (ADR) na podstawie badań akarbozy
kontrolowanych placebo z podziałem na kategorie częstości według
CIOMS III (badania kontrolowane placebo w bazie danych badań
klinicznych: akarboza N = 8595; placebo N = 7278; stan na 10 lutego
2006 r.) podano poniżej.
Częstość działań niepożądanych klasyfikowana jest w następujący
sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10);
niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do
< 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana
(nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego częstość nieznana:
małopłytkowość*.
Zaburzenia układu immunologicznego
częstość nieznana: reakcja uczuleniowa (wysypka, rumień,
wykwity, pokrzywka)*.
Zaburzenia naczyniowe rzadko: obrzęk.
Zaburzenia żołądka i jelit
bardzo często: wzdęcia;
często: biegunka, ból brzucha;
niezbyt często: nudności, wymioty, niestrawność;
częstość nieznana: częściowa niedrożność jelit/
niedrożność jelit, odma pęcherzykowa jelit. Zaburzenia wątroby i
dróg żółciowych
niezbyt często: zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych; rzadko: żółtaczka;
częstość nieznana: zapalenie wątroby*.
* Działania niepożądane określone na podstawie doniesień po
wprowadzeniu do obrotu (stan na 31 grudnia 2005 r.)
Jeśli podejrzewa się całkowitą lub częściową niedrożność jelit,
należy natychmiast przerwać leczenie.
W Japonii odnotowano pojedyncze przypadki niewydolności wątroby
o piorunującym przebiegu zakończone zgonem, jednak ich związek ze
stosowaniem akarbozy nie został wyjaśniony.
Jeśli pacjent nie przestrzega zalecanej diety cukrzycowej,
działania niepożądane ze strony układu pokarmowego mogą się
nasilić.
Jeśli mimo przestrzegania przez pacjenta zalecanej diety
cukrzycowej nadal występują uciążliwe objawy niepożądane, konieczna
jest porada lekarza oraz tymczasowe lub stałe zmniejszenie dawki
leku.
W przypadku pacjentów otrzymujących zalecaną dawkę dobową 150 do
300 mg akarbozy rzadko stwierdzano istotne klinicznie nieprawidłowe
wyniki badania czynności wątroby (przekraczające trzykrotnie górną
granicę normy). Wartości nieprawidłowe mogą występować czasowo w
okresie podawania akarbozy (patrz punkt 4.4).
Glucarb - ciąża i karmienie piersią
Płodność
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego
u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazują
bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na rozrodczość,
rozwój zarodka lub płodu, przebieg ciąży, poród lub rozwój po
urodzeniu.
Ciąża
Nie zaleca się stosowania akarbozy u kobiet podczas ciąży.
Cukrzycę, u pacjentek planujących ciążę lub w okresie ciąży,
należy leczyć insuliną w celu utrzymania stężenia glukozy we krwi
możliwie bliskiego prawidłowemu, aby zmniejszyć ryzyko wad
rozwojowych płodu związanych z nieprawidłowym stężeniem glukozy we
krwi.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy akarboza jest wydzielana do mleka kobiecego. W
doświadczeniach na zwierzętach stwierdzono, że akarboza przenika do
mleka samic. Dlatego akarbozy nie należy stosować w okresie
laktacji.
Glucarb - prowadzenie pojazdów
Akarboza w monoterapii nie powoduje hipoglikemii, dlatego nie
powinna mieć wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów lub
obsługiwania maszyn. Należy jednak ostrzec pacjentów o ryzyku
hipoglikemii w przypadku stosowania akarbozy w skojarzeniu z innymi
lekami przeciwcukrzycowymi (np. sulfonylomocznik, metformina).
Komentarze