Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Przyjęcie leku na czczo powoduje szybkie opróżnienie żołądka, co z kolei prowadzi do natychmiastowego wzrostu stężenia leku we krwi. Dzięki temu pacjent zaczyna odczuwać poprawę. Natomiast przyjęcie lekarstwa po posiłku opóźnia opróżnianie żołądka, co wydłuża czas pasażu leku. Dowiedz się więcej o znaczeniu spożywania leków na czczo lub po posiłku.
Przyjmując leki, należy pamiętać, by zwrócić szczególną uwagę na produkty, które mogą przyczynić się do powstania niebezpiecznych interakcji z medykamentami. Przeczytaj pełny opis interakcji leków z innymi produktami żywnościowymi.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Akarbozę zaleca się w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 2 , gdy sama dieta lub dieta i doustne leki obniżające stężenie glukozy nie okazały się wystarczająco skuteczne.
Każda tabletka zawiera 50 mg akarbozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Akarboza w tabletkach jest stosowana doustnie; należy ją żuć z pierwszą porcją jedzenia lub połykać w całości z niewielką ilością płynu bezpośrednio przed posiłkiem. Wskutek znacznych różnic osobniczych aktywności glukozydazy w śluzówce jelit nie ustalono stałego schematu dawkowania; leczenie należy dostosować do odpowiedzi klinicznej i tolerancji działań niepożądanych ze strony jelit.
Dorośli
Zalecana dawka początkowa wynosi 50 mg trzy razy na dobę. Jednak u niektórych pacjentów korzystne może być stopniowe zwiększanie dawki początkowej, aby zmniejszyć działania niepożądane ze strony układu pokarmowego. W tym celu można rozpocząć leczenie od 50 mg raz lub dwa razy na dobę, a następnie przejść do dawkowania trzy razy na dobę.
Jeśli po sześciu do ośmiu tygodni leczenia odpowiedź kliniczna będzie niewystarczająca, można zwiększyć dawkowanie do 100 mg trzy razy na dobę. Niekiedy konieczne może być dalsze zwiększenie dawkowania maksymalnie do 200 mg trzy razy na dobę.
Pacjenci otrzymujący dawkę maksymalną wymagają ścisłej kontroli (patrz punkt 4.4).
Akarboza jest przeznaczona do stałego, długotrwałego stosowania.
Pacjenci w wieku podeszłym
Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania dla dorosłych.
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat
Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania akarbozy u dzieci i młodzieży. Akarboza nie jest zalecana u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby Patrz punkt 4.3.
Hipoglikemia: stosowana w monoterapii akarboza nie powoduje hipoglikemii. Może jednak nasilać działanie obniżające stężenie glukozy pochodnych insuliny i sulfonylomocznika, w związku z tym należy odpowiednio zmienić dawkowanie tych leków. W pojedynczych przypadkach może wystąpić wstrząs hipoglikemiczny (następstwa kliniczne stężenia glukozy < 1 mmol/l, takie jak zaburzenia świadomości, stany splątania lub drgawki).
Hipoglikemię występującą podczas stosowania akarbozy należy leczyć podając glukozę, a nie sacharozę. Dlatego, że akarboza opóźnia trawienie i wchłanianie disacharydów, ale nie monosacharydów.
Transaminazy: U pacjentów leczonych akarbozą może w rzadkich wypadkach wystąpić reakcja idiosynkratyczna z objawowym lub bezobjawowym zaburzeniem czynności wątroby. W większości przypadków zaburzenie to ustępuje po odstawieniu akarbozy. Zaleca się kontrolę enzymów wątrobowych w pierwszych sześciu do dwunastu miesięcy leczenia. W przypadku stwierdzenia podwyższonej aktywności transaminaz konieczne może być odstawienie leku w szczególności, jeśli stan się utrzymuje. W takim wypadku należy prowadzić badania kontrolne u pacjenta w odstępach tygodniowych do powrotu wartości prawidłowych.
Stwierdzono, że podawanie preparatów zobojętniających kwasy zawierających sole magnezu i glinu, np. hydrotalcytu, nie łagodzi ostrych objawów ze strony układu pokarmowego po podaniu akarbozy w większych dawkach, dlatego nie jest zalecane w przypadku tych pacjentów.
Jeśli akarbozę w tabletkach przyjmuje się z jedzeniem i/lub napojami zawierającym węglowodany, przedawkowanie może prowadzić do bębnicy, wzdęcia i biegunki. Jeśli akarbozę w tabletkach przyjmuje się poza posiłkami, nie powinny wystąpić nadmierne objawy ze strony jelit.
W przypadku akarbozy nie są znane konkretne odtrutki.
Przez 4-6 godzin nie należy spożywać jedzenia lub napojów zawierających węglowodany.
Biegunkę należy leczyć typowymi metodami zachowawczymi.
Nadwrażliwość na akarbozę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Akarboza jest także przeciwwskazana u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit, owrzodzeniem jelita grubego, częściową niedrożnością jelit lub ze skłonnością do niedrożności jelit. Ponadto nie należy jej stosować u pacjentów z przewlekłymi chorobami jelit, którym towarzyszą znaczne zaburzenia trawienia lub wchłaniania, i u pacjentów, których dolegliwości mogą się nasilić wskutek zwiększonego wytwarzania gazów w jelicie, np. z dużą przepukliną.
Akarboza jest przeciwwskazana u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby.
Ponieważ stosowania akarbozy nie badano u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek, nie należy jej podawać pacjentom z klirensem kreatyniny < 25 ml/min/1,73 m².
Niepożądane działania leku (ADR) na podstawie badań akarbozy kontrolowanych placebo z podziałem na kategorie częstości według CIOMS III (badania kontrolowane placebo w bazie danych badań klinicznych: akarboza N = 8595; placebo N = 7278; stan na 10 lutego 2006 r.) podano poniżej.
ADR na podstawie doniesień po wprowadzeniu do obrotu (stan na 31 grudnia 2005 r.) podano czcionką pochyłą pogrubioną.
|
Klasyfikacja układów narządowych |
Bardzo często (≥ 1/10) |
Często (≥ 1/100, < 1/10) |
Niezbyt często (≥ 1/1000, < 1/100) |
Rzadko (≥ 1/10000, < 1/1000) |
Bardzo rzadko (< 1/10000) |
|
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego |
trombocytopenia |
||||
|
Zaburzenia żołądka i jelit (1) |
wzdęcia burczenie w brzuchu rozdęcie brzucha |
biegunka ból brzucha |
zudności wymioty |
niedrożność jelita niedrożność przepuszczająca zaparcia |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (2) |
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych |
zapalenie wątroby żółtaczka |
|||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
reakcje nadwrażliwości skóry (wysypka, rumień, wykwity, pokrzywka) obrzęk |
(1) Biegunka i ból brzucha mogą występować po spożyciu pokarmu zawierającego sacharozę. Jeśli nie przestrzega się zalecanej diety cukrzycowej, działania niepożądane ze strony układu pokarmowego mogą się nasilić.
Objawy zależą od dawki i diety; mogą się zmniejszyć po dłuższym stosowaniu leku. Jeśli wystąpią ciężkie objawy mimo przestrzegania zalecanej diety cukrzycowej, dawkę należy czasowo lub trwale zmniejszyć. Często wystarcza zmniejszenie dawki przy jednym z głównych posiłków (obiad lub kolacja). Jeśli utrzymuje się biegunka, należy ściśle kontrolować pacjenta i zmniejszyć dawkowanie lub w razie potrzeby odstawić lek.
(2) Rzadko stwierdzano istotne klinicznie nieprawidłowe wyniki badania czynności wątroby (przekraczające trzykrotnie górną granicę normy) u pacjentów, którym podawano zalecaną dawkę dobową 150 mg do 300 mg akarbozy. Wartości nieprawidłowe mogą występować czasowo w okresie leczenia (patrz punkt 4.4).
Jeśli podejrzewa się niedrożność lub niedrożność przepuszczającą jelit, leczenie należy przerwać natychmiast. W Japonii stwierdzono pojedyncze przypadki piorunującej niewydolności wątroby, jednak rola akarbozy nie została określona.
W Japonii stwierdzono pojedyncze przypadki piorunującego zapalenia wątroby prowadzącego do zgonu. Związek z nimi akarbozy nie został określony.
Jeśli nie przestrzega się zalecanej diety cukrzycowej, działania niepożądane ze strony układu pokarmowego mogą się nasilić.
Jeśli wystąpią ciężkie objawy mimo przestrzegania zalecanej diety cukrzycowej, należy zwrócić się do lekarza i dawkę czasowo lub trwale zmniejszyć.
W przypadku pacjentów otrzymujących zalecaną dawkę dobową 150 do 300 mg akarbozy rzadko stwierdzano istotne klinicznie nieprawidłowe wyniki badania czynności wątroby (przekraczające trzykrotnie górną granicę normy). Wartości nieprawidłowe mogą występować czasowo w okresie podawania akarbozy (patrz punkt 4.4).
Ciąża
Nie ma danych klinicznych dotyczących ciąż narażonych na akarbozę. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego wpływu na ciążę, rozwój zarodka i płodu, poród lub rozwój po urodzeniu (patrz punkt 5.3).
Nie zaleca się stosowania akarbozy w czasie ciąży.
Jeśli pacjentka planuje ciążę lub w okresie ciąży cukrzycę należy leczyć insuliną w celu utrzymania stężenia glukozy we krwi możliwie bliskiego prawidłowemu, aby zmniejszyć ryzyko wad rozwojowych płodu związanych z nieprawidłowym stężeniem glukozy we krwi.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy akarboza jest wydzielana do mleka kobiecego. W doświadczeniach na zwierzętach stwierdzono, że akarboza jest wydzielana do mleka samic. Dlatego akarbozy nie należy stosować w okresie laktacji.
Akarboza w monoterapii nie powoduje hipoglikemii, dlatego nie powinna mieć wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych. Należy jednak uczulić pacjentów na ryzyko hipoglikemii w przypadku stosowania akarbozy w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
fix - 20 toreb. - 2 g
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Akarboza to doustny lek przeciwcukrzycowy. Stosowany jest w cukrzycy typu drugiego u pacjentów, u których niefarmakologiczne metody normowania poziomu cukru nie przyniosły efektu. Podczas leczenia akarbozą należy jednocześnie stosować wspomniane metody niefarmakologiczne, w tym przede wszystkim dietę i aktywność ruchową.
Pompy insulinowe są ułatwieniem życia dla cukrzyków, przede wszystkim chorych na cukrzycę typu 1. Dzięki nim leczenie nie jest tak uciążliwe, jak przy zastrzykach czy penach. Umożliwiają ciągły, czyli bardziej naturalny, dostęp organizmu do insuliny....
W leczeniu cukrzycy, oprócz insuliny ludzkiej, wykorzystywane są również insuliny analogowe. Analogi ludzkiej insuliny otrzymuje się na drodze modyfikacji genetycznej. Rekombinowane są komórki drożdży lub Escherichii coli. Od ludzkiej insuliny analogi...
Insulina to "złoty środek" na cukrzycę, która w szybkim tempie staje się chorobą cywilizacyjną XXI wieku. W krajach rozwiniętych choruje na nią 3-4% mieszkańców. Niestety, o rozwoju choroby większość z nas dowiaduje się dopiero wtedy, gdy jej stadium...
Pompa insulinowa u chorego na cukrzycę - podłączenie urządzenia To dyskretne urządzenie pozwoli cukrzykowi zachować ciągłość podawania dawek insuliny. Pompa insulinowa u chorego na cukrzycę - glukometr Glukometr to urządzenie pozwalające na dokonywanie...
Osobista pompa insulinowa Pompa insulinowa to niewielkie urządzenie służące do ciągłego podawania choremu insuliny podskórnie. Jak działa takie urządzenie? Czy jest bezpieczne do stosowania? Na te pytania odpowiada prof. dr hab. Jan Tatoń. Osobista...
Samokontrola cukrzycy pomaga zapanować nad chorobą. Dzięki temu możesz kontrolować rozwój cukrzycy i stan swojego zdrowia na bieżąco. Samokontrola pozwala widzieć efekty diety i leczenia. Jeżeli efekty leczenia cukrzycy nie są zadowalające, wówczas możliwa...
Mieszanki insulinowe to przygotowane fabrycznie preparaty zawierające w sobie dwa typy insulin. Wyróżniamy dwa rodzaje mieszanek: pierwszy, będący połączeniem analogu insuliny szybko działającego i zawiesiny protaminowej tego analogu (protamina wydłuża...
Frederick Banting - kanadyjski lekarz, fizjolog, malarz. Laureat Nagrody Nobla. Otrzymał ją w 1923 roku w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycie insuliny. Zawdzięczamy mu możliwość leczenia i polepszenie jakości życia osób chorujących na cukrzycę....
Insulinoterapia jest nieodłączną metodą leczenia przede wszystkim cukrzycy typu I. Prawidłowe kontrola stężenia glukozy jest podstawowym warunkiem zapobiegnięcia lub opóźnienia wystąpienia powikłań, co jest szczególnie ważne w tym typie, ponieważ cierpią...
Korzyści wynikające ze stosowania mieszanek insulinowych Mieszanki insulinowe, czyli insuliny złożone lub dwufazowe, to połączenia dwóch rodzajów insuliny lub analogów insuliny z innymi substancjami. Takie mieszanki stosowane są u osób, u których nie...
Komentarze