Gemcitabine Actavis

Gemcitabine Actavis - dawkowanie

Gemcytabina może być przepisana wyłącznie przez lekarza wykwalifikowanego w zakresie stosowania chemioterapii przeciwnowotworowej.

Dawkowanie:

Rak pęcherza moczowego

Terapia skojarzona

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/m2pc., podawanych w 30-minutowej infuzji. Dawkę należy podawać w 1., 8. i 15. dniu każdego 28-dniowego cyklu leczenia w skojarzeniu z cisplatyną. Cisplatyna w zalecanej dawce 70 mg/m2pc. jest podawana w 1. dniu cyklu po infuzji gemcytabiny lub w 2. dniu każdego 28-dniowego cyklu. Ten czterotygodniowy cykl jest następnie powtarzany. Można zastosować zmniejszenie dawkowania w każdym następnym cyklu lub w ramach jednego cyklu, zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjenta.

Rak trzustki

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/m2pc., podawanych w 30-minutowej infuzji. Produkt leczniczy należy podawać jeden raz na tydzień przez okres do 7 tygodni, po którym następuje tygodniowa przerwa w leczeniu. W kolejnych cyklach należy stosować infuzje jeden raz na tydzień, przez 3 kolejne tygodnie w każdym cyklu czterotygodniowym. Można zastosować zmniejszenie dawkowania w każdym kolejnym cyklu lub w ramach jednego cyklu, zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjenta.

Niedrobnokomórkowy rak płuca

Monoterapia

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1000 mg/m2pc,. podawanych w 30-minutowej infuzji. Produkt leczniczy należy podawać jeden raz na tydzień, przez 3 tygodnie, po czym następuje tygodniowa przerwa.

Ten czterotygodniowy cykl jest następnie powtarzany. Można zastosować zmniejszenie dawkowania w każdym kolejnym cyklu lub w ramach jednego cyklu, zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjenta.

Terapia skojarzona

Zalecana dawka gemcytabiny wynosi 1250 mg/m2pc. podawanych w 30-minutowej infuzji w 1. i 8. dniu cyklu leczenia (21 dni). Można zastosować zmniejszenie dawkowania w każdym kolejnym cyklu lub w ramach jednego cyklu, zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjenta. Cisplatynę stosowano w dawkach od 75 do 100 mg/m2pc., raz na 3 tygodnie.

Rak piersi

Terapia skojarzona

Gemcytabina jest zalecana w skojarzeniu z paklitakselem. Stosuje się paklitaksel (175 mg/m2pc.) podawany w 1. dniu w 3-godzinnej infuzji dożylnej, a następnie w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu podawana jest gemcytabina (1250 mg/m2pc.) w 30-minutowej infuzji dożylnej. Można zastosować zmniejszenie dawki w każdym kolejnym cyklu lub w ramach jednego cyklu, zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjenta. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem, bezwzględna liczba granulocytów u pacjenta powinna wynosić co najmniej 1500 x 106komórek/l.

Rak jajnika

Terapia skojarzona

Gemcytabina jest zalecana w skojarzeniu z karboplatyną. Stosuje się gemcytabinę 1000 mg/m2pc. podawaną w 30-minutowej infuzji w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu. W 1. dniu po gemcytabinie, karboplatynę podaje się aż do uzyskania wartości pola pod krzywą (AUC) równej 4 mg/ml x min. Można zastosować zmniejszenie dawkowania w każdym kolejnym cyklu lub w ramach jednego cyklu, zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjentkę.

Monitorowanie i modyfikacja dawki w zależności od wystąpienia objawów działania toksycznego

Modyfikacja dawki spowodowana toksycznością niehematologiczną

W celu wykrycia toksyczności niehematologicznej, należy wykonywać okresowe badanie fizykalne oraz kontrolować czynność wątroby i nerek.

Można zastosować zmniejszenie dawkowania w każdym kolejnym cyklu lub w ramach jednego cyklu zależnie od stopnia toksyczności, odczuwanego przez pacjenta. Zwykle, w razie ciężkiej toksyczności niehematologicznej (stopnia 3. lub 4.), z wyjątkiem nudności i (lub) wymiotów, należy wstrzymać podanie kolejnej dawki gemcytabiny lub zmniejszyć jej dawkę zależnie od decyzji lekarza prowadzącego. Nie należy podawać kolejnych dawek do czasu, aż lekarz uzna, że objawy toksyczności ustąpiły.

Zalecenia dotyczące modyfikacji dawki cisplatyny, karboplatyny i paklitakselu w leczeniu skojarzonym zawarte są w charakterystykach tych produktów leczniczych.

Modyfikacja dawki spowodowana wystąpieniem objawów toksyczności hematologicznej Rozpoczęcie cyklu

We wszystkich wskazaniach przed podaniem każdej dawki gemcytabiny należy kontrolować u pacjenta liczbę płytek krwi i granulocytów. Przed rozpoczęciem cyklu bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić co najmniej 1500 x 106komórek/l, a liczba płytek krwi nie mniej niż 100 0 00 x 106/l.

Podczas cyklu

Modyfikacji dawki gemcytabiny w czasie trwania cyklu należy dokonywać zgodnie z poniższymi tabelami:

* Pominięte leczenie nie będzie ponownie wprowadzone w czasie trwania cyklu dopóki bezwzględna liczba granulocytów nie osiągnie wartości co najmniej 500 x 106komórek/l, a liczba płytek krwi 50 000 x 106/l.

* Pominięte leczenie nie będzie ponownie wprowadzone w czasie trwania cyklu. Leczenie należy wznowić w 1. dniu następnego cyklu, gdy bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartości co najmniej 1 500 x 106komórek/l, a liczba płytek krwi 100 0 00 x 106/l.

* Pominięte leczenie nie będzie ponownie wprowadzone w czasie trwania cyklu. Leczenie należy wznowić w 1. dniu następnego cyklu, gdy bezwzględna liczba granulocytów osiągnie wartości co najmniej 1 500 x 106komórek/l, a liczba płytek krwi 100 0 00 x 106/l.

Modyfikacja dawki spowodowana wystąpieniem objawów toksyczności hematologicznej w kolejnych cyklach leczenia, w odniesieniu do wszystkich wskazań

W przypadku wystąpienia następujących objawów toksyczności hematologicznej dawkę gemcytabiny należy zmniejszyć tak, aby wynosiła 75% dawki początkowej podanej w pierwszym cyklu:

? bezwzględna liczba granulocytów < 500 x 106/l dłużej niż 5 dni,

? bezwzględna liczba granulocytów < 100 x 106/l dłużej niż 3 dni,

? gorączka neutropeniczna,

? liczba płytek krwi < 25 0 00 x106/l,

? opóźnienie cyklu dłużej niż o 1 tydzień, spowodowane toksycznością. Sposób podawania

Ten produkt leczniczy jest dobrze tolerowany podczas infuzji i może być podawany ambulatoryjnie. W przypadku wynaczynienia należy natychmiast przerwać podawanie leku i rozpocząć infuzję do innego naczynia krwionośnego. Po podaniu należy uważnie kontrolować stan pacjenta.

Instrukcja dotycząca rozcieńczenia roztworu, patrz punkt 6.6.

Specjalne grupy pacjentów:

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania w tych populacjach pacjentów (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

Gemcytabina jest dobrze tolerowana przez pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Nie ma danych wskazujących, że poza ogólnymi zaleceniami, konieczne jest dostosowywanie dawki leku u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież

Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 18 lat ze względu na niewystarczające dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.

Gemcitabine Actavis - środki ostrożności

Wykazano, że przedłużenie czasu infuzji i zwiększenie częstości podawania zwiększa toksyczność gemcytabiny.

Toksyczność hematologiczna

Gemcytabina może powodować hamowanie czynności szpiku kostnego, objawiające się leukopenią, trombocytopenią i niedokrwistością.

U pacjentów otrzymujących gemcytabinę należy przed podaniem każdej kolejnej dawki oznaczyć liczbę płytek krwi, liczbę leukocytów i granulocytów. W razie wystąpienia zahamowania czynności szpiku kostnego wywołanego przez lek, należy rozważać przerwanie lub zmodyfikowanie leczenia (patrz punkt 4.2). Zahamowanie czynności szpiku nie trwa jednak długo i zazwyczaj nie jest konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego, a przerwanie leczenia z tego powodu zdarza się rzadko.

Po przerwaniu leczenia liczba komórek krwi obwodowej może się nadal zmniejszać. U pacjentów z zaburzeniem czynności szpiku kostnego, rozpoczynając leczenie, należy zachować ostrożność.

Tak jak w przypadku innych terapii cytotoksycznych, należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia skumulowanego działania hamującego czynności szpiku kostnego, jeśli leczenie gemcytabiną jest stosowane z inną chemioterapią.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów, u których występują przerzuty do wątroby lub u których stwierdzono zapalenie wątroby, alkoholizm lub marskość wątroby w wywiadzie, podanie gemcytabiny może być przyczyną zaostrzenia zaburzeń czynności wątroby.

Należy okresowo wykonywać badania laboratoryjne czynności nerek i wątroby (w tym testy wirusologiczne).

Gemcytabinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.2).

Jednoczesne stosowanie radioterapii

Stosowanie radioterapii jednocześnie z gemcytabiną (lub w odstępie do 7 dni): zgłaszano występowanie objawów toksyczności (szczegóły i zalecenia dotyczące stosowania, patrz punkt 4.5).

Żywe szczepionki

Nie zaleca się stosowania szczepionki przeciwko żółtej gorączce i innych żywych, atenuowanych szczepionek u pacjentów leczonych gemcytabiną (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia układu krążenia

Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń serca i (lub) zaburzeń naczyniowych, należy zachować szczególną ostrożność, stosując gemcytabinę u pacjentów ze zdarzeniami ze strony układu krążenia w wywiadzie.

Powikłania płucne

U pacjentów leczonych gemcytabiną zgłaszano powikłania płucne, czasami ciężkie (takie jak obrzęk płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych - ang. adult respiratory distress syndrome - ARDS). Etiologia tych powikłań nie jest znana. W razie wystąpienia tych powikłań należy rozważyć odstawienie gemcytabiny. Wczesne rozpoczęcie leczenia wspomagającego może pomóc poprawić stan pacjenta.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów leczonych gemcytabiną rzadko obserwowano objawy kliniczne odpowiadające zespołowi hemolityczno-mocznicowemu (patrz punkt 4.8). Podawanie gemcytabiny należy przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak szybki spadek stężenia hemoglobiny z jednoczesną trombocytopenią, zwiększenie stężenia bilirubiny i kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi lub zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej. Niewydolność nerek może być nieodwracalna nawet po przerwaniu leczenia, a u pacjentów może być konieczne leczenie dializami.

Wpływ na płodność

W badaniach dotyczących wpływu na płodność, gemcytabina powodowała zaburzenia spermatogenezy u samców myszy (patrz punkt 5.3). Dlatego też mężczyźni leczeni gemcytabiną nie powinni płodzić dzieci w trakcie leczenia i w okresie 6 miesięcy po jego zakończeniu i zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia zasięgnęli porady dotyczącej zamrożenia nasienia ze względu na możliwość wywołania bezpłodności spowodowanej leczeniem gemcytabiną (patrz punkt 4.6).

Sód

Produkt leczniczy Gemalata zawiera 3,95 mg (< 1 mmol) sodu w każdym ml koncentratu. Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Gemcitabine Actavis - przedawkowanie

Nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania gemcytabiny. Dawki do 5700 mg/m2pc., podawano w infuzji dożylnej w ciągu 30 minut co dwa tygodnie, z zachowaniem możliwego do zaakceptowania nasilenia działań toksycznych. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy uważnie kontrolować stan pacjenta, wykonywać badania krwi, monitorując liczbę krwinek i zastosować leczenie wspomagające, jeśli to konieczne.