Topotecan Logenex

Topotecan Logenex - dawkowanie

Sposób podawania

Topotekan należy stosować tylko w ośrodkach specjalistycznych, prowadzących chemioterapię cytotoksyczną i należy podawać go wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapii (patrz punkt 6.6).

Przed użyciem Topotekan musi być poddany rekonstytucji, a następnie rozcieńczony (patrz punkt 6.6).

Dawkowanie

W przypadku stosowania terapii skojarzonej z cisplatyną, konieczne jest zapoznanie się z treścią pełnej informacji o cisplatynie.

Przed rozpoczęciem pierwszego cyklu leczenia topotekanem liczba granulocytów obojętnochłonnych musi wynosić > = 1,5 x 10⁹/l, liczba płytek krwi musi wynosić > = 100 x 10⁹/l i stężenie hemoglobiny musi wynosić > = 9 g/dl (po przetoczeniu krwi, jeżeli jest to konieczne).

Rak jajnika i drobnokomórkowy rak płuca Dawka początkowa

Zalecaną dawką topotekanu jest 1,5 mg/m² powierzchni ciała/dobę podane w 30 minutowej infuzji dożylnej, codziennie, przez pięć kolejnych dni, co trzy tygodnie licząc od pierwszego dnia cyklu. Jeżeli leczenie jest dobrze tolerowane, może być kontynuowane do czasu progresji choroby (patrz punkty 4.8 i 5.1).

Kolejne dawki

Nie należy ponownie podawać topotekanu do czasu, kiedy liczba granulocytów obojętnochłonnych nie osiągnie wartości > = 1 x 10⁹/l, liczba płytek > = 100 x 10⁹/l, a stężenie hemoglobiny > = 9 g/dl (po przetoczeniu krwi, jeżeli jest to konieczne).

Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania w przypadku neutropenii obejmuje albo podanie topotekanu z innymi produktami leczniczymi (np. G-CSF), albo zmniejszenie dawki topotekanu w celu utrzymania odpowiedniej liczby granulocytów obojętnochłonnych.

Jeśli zdecydowano o redukcji dawki u pacjentów z ciężką neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 0,5 x 10⁹/l) trwającą siedem dni lub dłużej, albo ciężką neutropenią z towarzyszącą gorączką lub zakażeniem, bądź u pacjentów, u których opóźniono leczenie z powodu neutropenii, należy zmniejszyć dawkę o 0,25 mg/m² pc./dobę do dawki 1,25 mg/m² pc./dobę (lub, jeżeli jest to konieczne, zmniejszyć kolejną dawkę do 1,0 mg/m² pc./dobę).

Podobnie należy zmniejszyć dawki, jeżeli liczba płytek spada poniżej 25 x 10⁹/l. W badaniach klinicznych podawanie topotekanu było przerywane w sytuacji, kiedy zmniejszono dawkę do 1,0 mg/m²pc. i konieczne było dalsze zmniejszanie dawki z powodu działań niepożądanych.

Rak szyjki macicy

Dawka początkowa

Zalecaną dawką topotekanu jest 0,75 mg/m² pc./dobę podane w 30 minutowej infuzji dożylnej, codziennie w dniach 1., 2. i 3. Cisplatynę podaje się w infuzji dożylnej w dniu 1. w dawce 50 mg/m² pc./dobę, po podaniu topotekanu. Powyższy schemat leczenia powtarza się co 21 dni przez sześć cyklów lub do wystąpienia progresji choroby.

Kolejne dawki

Nie należy ponownie podawać topotekanu do czasu, kiedy liczba granulocytów obojętnochłonnych nie osiągnie wartości > = 1,5 x 10⁹/l, liczba płytek > = 100 x 10⁹/l, a stężenie hemoglobiny > = 9 g/dl (po przetoczeniu krwi, jeżeli jest to konieczne).

Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania w przypadku neutropenii obejmuje albo podanie topotekanu z innymi produktami leczniczymi (np. G-CSF), albo zmniejszenie dawki topotekanu w celu utrzymania odpowiedniej liczby granulocytów obojętnochłonnych.

Jeśli zdecydowano o redukcji dawki u pacjentek z ciężką neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 0,5 x 10⁹/l), trwającą siedem dni lub dłużej, albo ciężką neutropenią z towarzyszącą gorączką lub zakażeniem, bądź u pacjentek, u których opóźniono leczenie z powodu neutropenii, należy zmniejszyć dawkę o 20% do 0,60 mg/m² pc./dobę podczas kolejnych cykli terapii (lub, jeżeli to konieczne, zmniejszyć kolejną dawkę do 0,45 mg/m² pc./dobę).

Podobnie należy zmniejszyć dawki, jeśli liczba płytek krwi spada poniżej 25 x 10⁹/l.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek

Monoterapia (Rak jajnika i drobnokomórkowy rak płuca)

Brak wystarczających danych, pozwalających na określenie zasad doboru dawki topotekanu u pacjentów z klirensem kreatyniny < 20 ml/min. Ograniczone dane wskazują, że u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek należy zmniejszyć dawkę topotekanu. Zalecana dawka topotekanu w monoterapii raka jajnika lub drobnokomórkowego raka płuca u pacjentów z klirensem kreatyniny pomiędzy 20 a 39 ml/min wynosi 0,75 mg/m² pc./dobę przez pięć kolejnych dni.

Terapia skojarzona (Rak szyjki macicy)

Podczas badań klinicznych, w których terapię topotekanem w skojarzeniu z cisplatyną stosowano u pacjentek z rakiem szyjki macicy, leczenie rozpoczynano jedynie wówczas, gdy stężenie kreatyniny w surowicy wynosiło < 1,5 mg/dl. Jeśli podczas terapii topotekanem w skojarzeniu z cisplatyną stężenie kreatyniny w surowicy przekroczy wartość 1,5 mg/dl, zaleca się sprawdzenie pełnej informacji dotyczącej cisplatyny, w odniesieniu do zmniejszenia dawki i (lub) kontynuacji terapii. Nie ma wystarczających danych, dotyczących kontynuacj i monoterapii topotekanem u pacjentek z rakiem szyjki macicy po przerwaniu podawania cisplatyny.

Dzieci i młodzież

Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci jest ograniczone, dlatego nie jest możliwe określenie zaleceń odnośnie stosowania produktu leczniczego Topotecan Logenex u dzieci i młodzieży (patrz punkt 5.1 i 5.2).

Topotecan Logenex - środki ostrożności

Hematologiczne objawy toksyczne są zależne od wielkości dawki. Należy regularnie kontrolować pełną morfologię krwi włącznie z liczbą płytek krwi (patrz punkt 4.2).

Podobnie jak inne cytotoksyczne produkty lecznicze, topotekan może spowodować ciężką mielosupresję. U pacjentów leczonych topotekanem zgłaszano przypadki mielosupresji prowadzącej do posocznicy oraz przypadki zgonów z powodu posocznicy (patrz punkt 4.8).

Neutropenia wywołana zastosowaniem topotekanu może powodować zapalenie okrężnicy w przebiegu neutropenii. W trakcie badań klinicznych topotekanu zgłaszano zgony na skutek neutropenicznego zapalenia okrężnicy. U pacjentów, u których stwierdzono gorączkę, neutropenię oraz charakterystyczny ból brzucha należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia neutropenicznego zapalenia okrężnicy.

Podczas stosowania topotekanu zgłaszano przypadki śródmiąższowej choroby płuc (ILD, ang. interstitial lung disease), niekiedy kończące się zgonem (patrz punkt 4.8). Czynnikami ryzyka są: wystąpienie śródmiąższowej choroby płuc w wywiadzie, włóknienie płuc, rak płuca, ekspozycja narządów klatki piersiowej na napromienianie, stosowanie pneumotoksycznych produktów leczniczych i (lub) czynników pobudzających wzrost kolonii makrofagów. Należy obserwować pacjentów, czy nie występują u nich objawy ze strony układu oddechowego wskazujące na śródmiąższową chorobę płuc (np. kaszel, gorączka, duszność i (lub) niedotlenienie), a w razie potwierdzenia nowego rozpoznania śródmiąższowej choroby płuc należy przerwać leczenie topotekanem.

Leczenie topotekanem w monoterapii i topotekanem w skojarzeniu z cisplatyną jest często związane z wystąpieniem istotnej klinicznie małopłytkowości. Należy o tym pamiętać, przepisując produkt leczniczy Topotecan Logenex , np. gdy rozważa się rozpoczęcie leczenia pacjentów ze zwiększonym ryzykiem krwawienia związanego z obecnością guza.

Zgodnie z przewidywaniami pacjenci w złym stanie ogólnym (PS > 1) słabiej reagują na leczenie i zwiększa się u nich częstość występowania powikłań takich jak gorączka, zakażenia i posocznica (patrz punkt 4.8). W trakcie leczenia bardzo ważna jest systematyczna ocena stanu ogólnego pacjenta w celu upewnienia się, że nie pogorszył się on do PS = 3.

Doświadczenia dotyczące stosowania topotekanu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 20 ml/min) lub ciężkim zaburzeniem czynności wątroby wywołanym marskością wątroby (stężenie bilirubiny w surowicy > = 10 mg/dl) są niewystarczające. Topotekan nie jest zalecany do stosowania w tych grupach pacjentów.

W małej grupie pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby (stężenie bilirubiny w surowicy w zakresie 1,5 do 10 mg/dl) stosowano topotekan dożylnie, w dawce 1,5 mg/m² pc., przez pięć dni co trzy tygodnie. Obserwowano zmniejszenie klirensu topotekanu. Jednak brak wystarczających danych, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania dla tej grupy pacjentów.

Topotecan Logenex - przedawkowanie

Nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania topotekanu. Głównymi przewidywanymi powikłaniami przedawkowania mogą być zahamowanie czynności szpiku kostnego i zapalenie błon śluzowych.