Topotecan Logenex - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Topotecan Logenex - opis
Topotekan stosowany w monoterapii jest wskazany do
leczenia:
• pacjentek z rakiem jajnika z przerzutami, u których
chemioterapia pierwszego lub kolejnego rzutu okazała się
nieskuteczna.
• pacjentów z nawrotowym rakiem drobnokomórkowym
płuca (SCLC, ang. small cell lung cancer), u których ponowne
leczenie z użyciem chemioterapii pierwszego rzutu uznano za
nieodpowiednie (patrz punkt 5.1).
Topotekan w skojarzeniu z cisplatyną jest wskazany do
leczenia pacjentek z rakiem szyjki macicy, nawracającym po
radioterapii oraz u pacjentek w stadium IVB zaawansowania choroby.
U pacjentek, które wcześniej otrzymywały cisplatynę, zastosowanie
terapii skojarzonej jest uzasadnione w przypadku długotrwałego
okresu bez leczenia (patrz punkt 5.1).
Topotecan Logenex - skład
Każda 1 mg fiolka zawiera 1 mg topotekanu (w postaci
chlorowodorku) z 10 % nadmiarem technologicznym.
Każda 4 mg fiolka zawiera 4 mg topotekanu (w postaci
chlorowodorku) 1 ml zrekonstytuowanego koncentratu roztworu zawiera
1mg topotekanu Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Topotecan Logenex - dawkowanie
Sposób podawania
Topotekan należy stosować tylko w ośrodkach
specjalistycznych, prowadzących chemioterapię cytotoksyczną i
należy podawać go wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w
stosowaniu chemioterapii (patrz punkt 6.6).
Przed użyciem Topotekan musi być poddany rekonstytucji, a
następnie rozcieńczony (patrz punkt 6.6).
Dawkowanie
W przypadku stosowania terapii skojarzonej z cisplatyną,
konieczne jest zapoznanie się z treścią pełnej informacji o
cisplatynie.
Przed rozpoczęciem pierwszego cyklu leczenia topotekanem
liczba granulocytów obojętnochłonnych musi wynosić > = 1,5 x
109/l, liczba płytek krwi musi wynosić > = 100 x
109/l i stężenie hemoglobiny musi wynosić > = 9 g/dl
(po przetoczeniu krwi, jeżeli jest to konieczne).
Rak jajnika i drobnokomórkowy rak płuca Dawka
początkowa
Zalecaną dawką topotekanu jest 1,5 mg/m2
powierzchni ciała/dobę podane w 30 minutowej infuzji dożylnej,
codziennie, przez pięć kolejnych dni, co trzy tygodnie licząc od
pierwszego dnia cyklu. Jeżeli leczenie jest dobrze tolerowane, może
być kontynuowane do czasu progresji choroby (patrz punkty 4.8 i
5.1).
Kolejne dawki
Nie należy ponownie podawać topotekanu do czasu, kiedy
liczba granulocytów obojętnochłonnych nie osiągnie wartości > =
1 x 109/l, liczba płytek > = 100 x 109/l,
a stężenie hemoglobiny > = 9 g/dl (po przetoczeniu krwi, jeżeli
jest to konieczne).
Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania
w przypadku neutropenii obejmuje albo podanie topotekanu z innymi
produktami leczniczymi (np. G-CSF), albo zmniejszenie dawki
topotekanu w celu utrzymania odpowiedniej liczby granulocytów
obojętnochłonnych.
Jeśli zdecydowano o redukcji dawki u pacjentów z ciężką
neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 0,5 x
109/l) trwającą siedem dni lub dłużej, albo ciężką
neutropenią z towarzyszącą gorączką lub zakażeniem, bądź u
pacjentów, u których opóźniono leczenie z powodu neutropenii,
należy zmniejszyć dawkę o 0,25 mg/m2 pc./dobę do dawki
1,25 mg/m2 pc./dobę (lub, jeżeli jest to konieczne,
zmniejszyć kolejną dawkę do 1,0 mg/m2
pc./dobę).
Podobnie należy zmniejszyć dawki, jeżeli liczba płytek
spada poniżej 25 x 109/l. W badaniach klinicznych
podawanie topotekanu było przerywane w sytuacji, kiedy zmniejszono
dawkę do 1,0 mg/m2pc. i konieczne było dalsze
zmniejszanie dawki z powodu działań niepożądanych.
Rak szyjki macicy
Dawka początkowa
Zalecaną dawką topotekanu jest 0,75 mg/m2
pc./dobę podane w 30 minutowej infuzji dożylnej, codziennie w
dniach 1., 2. i 3. Cisplatynę podaje się w infuzji dożylnej w dniu
1. w dawce 50 mg/m2 pc./dobę, po podaniu topotekanu.
Powyższy schemat leczenia powtarza się co 21 dni przez sześć cyklów
lub do wystąpienia progresji choroby.
Kolejne dawki
Nie należy ponownie podawać topotekanu do czasu, kiedy
liczba granulocytów obojętnochłonnych nie osiągnie wartości > =
1,5 x 109/l, liczba płytek > = 100 x
109/l, a stężenie hemoglobiny > = 9 g/dl (po
przetoczeniu krwi, jeżeli jest to konieczne).
Standardowa praktyka onkologiczna w zakresie postępowania
w przypadku neutropenii obejmuje albo podanie topotekanu z innymi
produktami leczniczymi (np. G-CSF), albo zmniejszenie dawki
topotekanu w celu utrzymania odpowiedniej liczby granulocytów
obojętnochłonnych.
Jeśli zdecydowano o redukcji dawki u pacjentek z ciężką
neutropenią (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 0,5 x
109/l), trwającą siedem dni lub dłużej, albo ciężką
neutropenią z towarzyszącą gorączką lub zakażeniem, bądź u
pacjentek, u których opóźniono leczenie z powodu neutropenii,
należy zmniejszyć dawkę o 20% do 0,60 mg/m2 pc./dobę
podczas kolejnych cykli terapii (lub, jeżeli to konieczne,
zmniejszyć kolejną dawkę do 0,45 mg/m2
pc./dobę).
Podobnie należy zmniejszyć dawki, jeśli liczba płytek krwi
spada poniżej 25 x 109/l.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności
nerek
Monoterapia (Rak jajnika i drobnokomórkowy rak
płuca)
Brak wystarczających danych, pozwalających na określenie
zasad doboru dawki topotekanu u pacjentów z klirensem kreatyniny
< 20 ml/min. Ograniczone dane wskazują, że u pacjentów z
umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek należy zmniejszyć dawkę
topotekanu. Zalecana dawka topotekanu w monoterapii raka jajnika
lub drobnokomórkowego raka płuca u pacjentów z klirensem kreatyniny
pomiędzy 20 a 39 ml/min wynosi 0,75 mg/m2 pc./dobę przez
pięć kolejnych dni.
Terapia skojarzona (Rak szyjki macicy)
Podczas badań klinicznych, w których terapię topotekanem w
skojarzeniu z cisplatyną stosowano u pacjentek z rakiem szyjki
macicy, leczenie rozpoczynano jedynie wówczas, gdy stężenie
kreatyniny w surowicy wynosiło < 1,5 mg/dl. Jeśli podczas
terapii topotekanem w skojarzeniu z cisplatyną stężenie kreatyniny
w surowicy przekroczy wartość 1,5 mg/dl, zaleca się sprawdzenie
pełnej informacji dotyczącej cisplatyny, w odniesieniu do
zmniejszenia dawki i (lub) kontynuacji terapii. Nie ma
wystarczających danych, dotyczących kontynuacj i monoterapii
topotekanem u pacjentek z rakiem szyjki macicy po przerwaniu
podawania cisplatyny.
Dzieci i młodzież
Doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci jest
ograniczone, dlatego nie jest możliwe określenie zaleceń odnośnie
stosowania produktu leczniczego Topotecan Logenex u dzieci i
młodzieży (patrz punkt 5.1 i 5.2).
Topotecan Logenex - środki ostrożności
Hematologiczne objawy toksyczne są zależne od wielkości
dawki. Należy regularnie kontrolować pełną morfologię krwi włącznie
z liczbą płytek krwi (patrz punkt 4.2).
Podobnie jak inne cytotoksyczne produkty lecznicze,
topotekan może spowodować ciężką mielosupresję. U pacjentów
leczonych topotekanem zgłaszano przypadki mielosupresji prowadzącej
do posocznicy oraz przypadki zgonów z powodu posocznicy (patrz
punkt 4.8).
Neutropenia wywołana zastosowaniem topotekanu może
powodować zapalenie okrężnicy w przebiegu neutropenii. W trakcie
badań klinicznych topotekanu zgłaszano zgony na skutek
neutropenicznego zapalenia okrężnicy. U pacjentów, u których
stwierdzono gorączkę, neutropenię oraz charakterystyczny ból
brzucha należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia
neutropenicznego zapalenia okrężnicy.
Podczas stosowania topotekanu zgłaszano przypadki
śródmiąższowej choroby płuc (ILD, ang. interstitial lung disease),
niekiedy kończące się zgonem (patrz punkt 4.8). Czynnikami ryzyka
są: wystąpienie śródmiąższowej choroby płuc w wywiadzie, włóknienie
płuc, rak płuca, ekspozycja narządów klatki piersiowej na
napromienianie, stosowanie pneumotoksycznych produktów leczniczych
i (lub) czynników pobudzających wzrost kolonii makrofagów. Należy
obserwować pacjentów, czy nie występują u nich objawy ze strony
układu oddechowego wskazujące na śródmiąższową chorobę płuc (np.
kaszel, gorączka, duszność i (lub) niedotlenienie), a w razie
potwierdzenia nowego rozpoznania śródmiąższowej choroby płuc należy
przerwać leczenie topotekanem.
Leczenie topotekanem w monoterapii i topotekanem w
skojarzeniu z cisplatyną jest często związane z wystąpieniem
istotnej klinicznie małopłytkowości. Należy o tym pamiętać,
przepisując produkt leczniczy Topotecan Logenex , np. gdy rozważa
się rozpoczęcie leczenia pacjentów ze zwiększonym ryzykiem
krwawienia związanego z obecnością guza.
Zgodnie z przewidywaniami pacjenci w złym stanie ogólnym
(PS > 1) słabiej reagują na leczenie i zwiększa się u nich
częstość występowania powikłań takich jak gorączka, zakażenia i
posocznica (patrz punkt 4.8). W trakcie leczenia bardzo ważna jest
systematyczna ocena stanu ogólnego pacjenta w celu upewnienia się,
że nie pogorszył się on do PS = 3.
Doświadczenia dotyczące stosowania topotekanu u pacjentów
z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 20
ml/min) lub ciężkim zaburzeniem czynności wątroby wywołanym
marskością wątroby (stężenie bilirubiny w surowicy > = 10 mg/dl)
są niewystarczające. Topotekan nie jest zalecany do stosowania w
tych grupach pacjentów.
W małej grupie pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby
(stężenie bilirubiny w surowicy w zakresie 1,5 do 10 mg/dl)
stosowano topotekan dożylnie, w dawce 1,5 mg/m2 pc.,
przez pięć dni co trzy tygodnie. Obserwowano zmniejszenie klirensu
topotekanu. Jednak brak wystarczających danych, aby określić
zalecenia dotyczące dawkowania dla tej grupy pacjentów.
Topotecan Logenex - przedawkowanie
Nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania
topotekanu. Głównymi przewidywanymi powikłaniami przedawkowania
mogą być zahamowanie czynności szpiku kostnego i zapalenie błon
śluzowych.
Topotecan Logenex - przeciwwskazania
Produkt leczniczy Topotecan Logenex jest przeciwwskazany u
osób:
• z ciężką nadwrażliwością na substancję czynną lub
na którąkolwiek substancję pomocniczą w wywiadzie
• karmiących piersią (patrz punkt: 4.6)
• z ciężkim zahamowaniem czynności szpiku kostnego
przed rozpoczęciem pierwszego cyklu, które zostało potwierdzone
początkową liczbą granulocytów obojętnochłonnych < 1,5 x
109/l i (lub) liczbą płytek krwi < 100 x
109/l.
Topotecan Logenex - działania niepożądane
W badaniach określających wielkość dawki przeprowadzonych
z udziałem 523 pacjentek z nawrotowym rakiem jajnika i 631
pacjentów z nawrotowym drobnokomórkowym rakiem płuca stwierdzono,
że toksycznością ograniczającą dawkę topotekanu stosowanego w
monoterapii, jest toksyczność hematologiczna. Toksyczność ta była
przewidywalna i odwracalna. Nie stwierdzono objawów kumulowania się
toksyczności hematologicznej i niehematologicznej.
Profil działań niepożądanych topotekanu stosowanego w
skojarzeniu z cisplatyną w badaniach klinicznych dotyczących
leczenia raka szyjki macicy jest zgodny z profilem działań
niepożądanych tego leku, stosowanego w monoterapii. Ogólna
toksyczność hematologiczna u pacjentów leczonych topotokanem w
skojarzeniu z cisplatyną jest mniejsza niż podczas monoterapii
topotekanem, lecz większa niż podczas stosowania samej
cisplatyny.
Podczas stosowania topotekanu w skojarzoniu z cisplatyną
stwierdzano dodatkowe działania niepożądane, które jednak
obserwowano podczas monoterapii cisplatyną i nie są przypisane
stosowaniu topotekanu. Pełna lista działań niepożądanych cisplatyny
znajduje się w informacji o produkcie leczniczym, z którą należy
się zapoznać.
Zebrane dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania
topotekanu w monoterapii są przedstawione poniżej.
Działania niepożądane wymienione poniżej zostały
sklasyfikowane w zależności od narządów i bezwzględnej częstości
występowania (wszystkie zgłoszone zdarzenia). Częstość występowania
określono w następujący sposób: bardzo często (> = 1/10); często
(> = 1/100 do < 1/10); niezbyt często (> = 1/1000 do <
1/100); rzadko (> = 1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko
(< 1/10 000), włącznie z pojedynczymi przypadkami i o częstości
nieznanej (nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości
występowania, objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze
zmniejszającym się nasileniem.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo często: gorączka neutropeniczna, neutropenia (patrz
Zaburzenia żołądka i jelit), małopłytkowość, niedokrwistość,
leukopenia Często: pancytopenia
Częstość nieznana: ciężkie krwawienie (związane z
małopłytkowością)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Rzadko: śródmiąższowa choroba płuc (w niektórych
przypadkach zakończona zgonem)
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: Nudności, wymioty i biegunka (z których
wszystkie mogą być ciężkie), zaparcia, ból brzucha1 i
zapalenie błon śluzowych.
1 Neutropeniczne zapalenie
okrężnicy, w tym przypadki zakończone zgonem, zgłaszano jako
powikłanie neutropenii wywołanej zastosowaniem topotekanu (patrz
punkt 4.4).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo często: łysienie Często: świąd.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Bardzo często: anoreksja (która może być
ciężka)
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Bardzo często: zakażenie Często:
posocznica2
2 U pacjentów leczonych
topotekanem zgłaszano przypadki zgonów z powodu posocznicy (patrz
punkt 4.4)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
podania
Bardzo często: gorączka, osłabienie, zmęczenie. Często:
złe samopoczucie. Bardzo rzadko:
wynaczynienie3
3Wynaczynienie było zgłaszane
bardzo rzadko. Miało łagodny przebieg i nie wymagało zazwyczaj
specyficznego leczenia.
Zaburzenia układu immunologicznego
Często: reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka
Rzadko: reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy,
pokrzywka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Często: hiperbilirubinemia
Działania niepożądane opisane powyżej mogą występować z
większą częstością u pacjentów w złym stanie ogólnym (patrz punkt
4.4).
Częstość występowania hematologicznych i
niehematologicznych działań niepożądanych wymienionych poniżej
określono na podstawie raportów o zdarzeniach niepożądanych,
uznanych za związane lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem
topotekanu.
Hematologiczne
Neutropenia: Ciężką neutropenię
(liczba granulocytów obojętnochłonnych < 0,5 x 109/l)
podczas pierwszego cyklu obserwowano u 55% pacjentów, a trwającą
siedem dni lub dłużej u 20% pacjentów, ogółem u 77% pacjentów (39%
cyklów). Gorączka lub zakażenie towarzyszące ciężkiej neutropenii
występowały u 16% pacjentów podczas pierwszego cyklu, a ogólnie u
23% pacjentów (6% cyklów). Mediana czasu do wystąpienia ciężkiej
neutropenii wyniósł dziewięć dni, a mediana czasu trwania siedem
dni. Ciężką neutropenię trwającą dłużej niż siedem dni obserwowano
w 11% wszystkich cyklów. Wśród wszystkich pacjentów leczonych w
ramach badań klinicznych (uwzględniając tych z ciężką neutropenią,
jak i tych, u których ona nie wystąpiła) u 11% (4% cyklów)
wystąpiła gorączka, a w 26% (9% cyklów) wystąpiło zakażenie.
Ponadto u 5% wszystkich leczonych pacjentów (1% cyklów) wystąpiła
posocznica (patrz punkt 4.4).
Małopłytkowość: Ciężką małopłytkowość
(liczba płytek < 25 x 109/l) stwierdzono u 25%
pacjentów (8% cyklów), umiarkowaną (liczba płytek pomiędzy 25,0 a
50,0 x 109/l) stwierdzono u 25% pacjentów (15% cyklów).
Mediana czasu do wystąpienia ciężkiej trombocytopenii wynosiła 15
dni, mediana czasu trwania 5 dni. Masa płytkowa podana była w 4%
cyklów. Zgłoszenia dotyczące znaczących następstw związanych z
trombocytopenią, w tym zgonów z powodu krwawienia związanego z
obecnością guza, były rzadkie.
Niedokrwistość: Umiarkowaną
niedokrwistość do ciężkiej (Hb < 8,0 g/dl) obserwowano u 37%
pacjentów (14% cyklów). Masę erytrocytarną otrzymało 52% pacjentów
(21% cyklów).
Niehematologiczne
Częstymi niehematologicznymi działaniami niepożądanymi
były objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak: nudności
(52%), wymioty (32%), biegunka (18%), zaparcie (9%) i zapalenie
błon śluzowych (14%). Częstość występowania ciężkich (3 lub 4
stopień) nudności, wymiotów, biegunki i zapalenia błon śluzowych
wyniosła odpowiednio 4, 3, 2, i 1%.
Łagodny ból brzucha odnotowano u 4% pacjentów.
Zmęczenie obserwowano u około 25% pacjentów, zaś
osłabienie u 16% pacjentów otrzymujących topotekan. Częstość
występowania ciężkiego (3. lub 4. stopień) zmęczenia i osłabienia
wyniosła odpowiednio 3% i 3%.
Całkowite lub wyraźne wyłysienie obserwowano u 30%
pacjentów, a częściowe wyłysienie u 15% pacjentów.
Inne ciężkie działania niepożądane, które wystąpiły u
pacjentów, opisywane jako związane lub prawdopodobnie związane z
leczeniem topotekanem, to brak łaknienia (12%), złe samopoczucie
(3%) i hiperbilirubinemia (1%).
Reakcje nadwrażliwości obejmujące wysypkę, pokrzywkę,
obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne opisywane były
rzadko. W badaniach klinicznych wysypka była opisywana u 4%
pacjentów, a świąd u 1,5% pacjentów.
Topotecan Logenex - ciąża i karmienie piersią
Antykoncepcja u mężczyzn i kobiet
Podobnie jak w przypadku każdej chemioterapii z użyciem
leków cytotoksycznych, konieczne jest zalecenie skutecznych metod
antykoncepcji, jeśli którykolwiek z partnerów jest leczony
topotekanem.
Kobiety w wieku rozrodczym
W badaniach nieklinicznych topotekan wykazywał działanie
letalne na zarodek i płód oraz powodował wady rozwojowe płodu
(patrz punkt 5.3). Podobnie jak inne cytotoksyczne produkty
lecznicze, topotekan może powodować uszkodzenie płodu i dlatego
kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić, aby unikały zajścia w
ciążę podczas leczenia topotekanem.
Ciąża
Jeśli topotekan jest stosowany w czasie ciąży, lub w
przypadku zajścia w ciążę w czasie leczenia topotekanem, pacjentka
musi zostać ostrzeżona o możliwym zagrożeniu dla płodu.
Karmienie piersią
Stosowanie topotekanu jest przeciwwskazane w okresie
karmienia piersią (patrz punkt 4.3). Chociaż nie wiadomo czy
topotekan przenika do mleka kobiecego. W przypadku rozpoczęcia
leczenia topotekanem karmienie piersią należy przerwać.
Płodność
W badaniach toksycznego wpływu na rozród u szczurów nie
stwierdzono wpływu na płodność ani u samców, ani u samic (patrz
punkt 5.3). Jednakże, podobnie jak inne cytotoksyczne produkty
lecznicze, topotekan wykazuje działanie genotoksyczne i nie można
wykluczyć jego wpływu na płodność, również u osobników płci męskiej
.
Topotecan Logenex - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań wpływu produktu na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże należy
zachować szczególną ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów lub
obsługiwania maszyn, jeśli utrzymuje się uczucie osłabienia i
zmęczenia.
Komentarze