Doneprion - dawkowanie
Dorośli/osoby w podeszłym wieku
Leczenie rozpoczyna się od dawki 5 mg/dobę (dawkowanie raz na
dobę). Doneprion należy przyjmować doustnie, wieczorem,
bezpośrednio przed snem. Dawkę 5 mg/dobę należy kontynuować przez
okres co najmniej jednego miesiąca, co pozwala na ocenę kliniczną
skuteczności leczenia oraz na uzyskanie stężenia stacjonarnego
donepezylu chlorowodorku. Po trwającej jeden miesiąc klinicznej
ocenie leczenia w dawce 5 mg/dobę możliwe jest zwiększenie dawki
produktu Doneprion do 10 mg/dobę (dawkowanie raz na dobę).
Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. W badaniach
klinicznych nie badano dawek wyższych niż 10 mg/dobę.
Leczenie powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarza z
doświadczeniem w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w przebiegu
choroby Alzheimera. Rozpoznanie powinno być przeprowadzone zgodnie
z uznanymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie donepezylem
można rozpocząć tylko wtedy, gdy możliwa jest regularna kontrola
przyjmowania leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące można
kontynuować tak długo, jak długo będzie z niego wynikała korzyść
terapeutyczna dla pacjenta. Dlatego należy regularnie oceniać
korzyści kliniczne ze stosowania donepezylu. W przypadku braku
oznak działania terapeutycznego należy rozważyć odstawienie leku.
Nie można przewidzieć indywidualnej reakcji na donepezyl.
Po odstawieniu leku obserwuje się stopniowe cofanie się
korzystnych efektów działania produktu Doneprion.
Zaburzenia czynności nerek i wątroby
Podobny schemat dawkowania leku można stosować w przypadku
pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, gdyż nie wpływa to na
klirens donepezylu chlorowodorku.
Z uwagi na możliwość zwiększonej ekspozycji na działanie leku u
pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby
(patrz punkt 5.2), dawkowanie powinno być dobrane w zależności od
indywidualnej tolerancji pacjenta. Brak danych dotyczących
stosowania leku u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności
wątroby.
Dzieci
Doneprion nie jest zalecany do stosowania u dzieci.
Doneprion - środki ostrożności
Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania donepezylu u
pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, z
innymi rodzajami otępienia lub z innymi rodzajami zaburzeń pamięci
(np. związanymi z procesami starzenia).
Znieczulenie: donepezylu chlorowodorek, który jest
inhibitorem cholinesterazy, może wzmagać działanie leków
zwiotczających mięśnie, będącymi pochodnymi sukcynylocholiny,
stosowanymi w trakcie znieczulenia ogólnego.
Choroby układu sercowo-naczyniowego: działanie
farmakologiczne inhibitorów cholinesterazy może mieć wpływ
wagotoniczny na częstość akcji serca (np. powodować bradykardię).
Może być to szczególnie istotne w przypadku pacjentów z zespołem
chorego węzła zatokowego lub z zaburzeniami przewodnictwa
nadkomorowego, na przykład z blokiem zatokowo-przedsionkowym lub
przedsionkowo-komorowym.
Zgłaszano przypadki omdleń i napadów drgawek. Przy badaniu
pacjentów należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia bloku
sercowego lub długich zahamowań zatokowych.
Choroby układu pokarmowego: u pacjentów o zwiększonym
ryzyku wystąpienia wrzodów, np. z chorobą wrzodową w wywiadzie lub
przyjmujących jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne
(NLPZ), należy monitorować występowanie odpowiednich objawów. W
badaniach klinicznych donepezylu nie stwierdzono jednak wzrostu
częstości występowania choroby wrzodowej lub krwawienia z przewodu
pokarmowego w porównaniu z placebo.
Choroby układu moczowo-płciowego: chociaż cholinomimetyki
mogą powodować utrudnienie odpływu moczu z pęcherza moczowego, w
badaniach klinicznych donepezylu takiego działania nie
zaobserwowano.
Choroby układu nerwowego: napady drgawek: uważa się, że
cholinomimetyki mogą w pewnym stopniu być przyczyną uogólnionych
napadów drgawkowych, jednak występowanie drgawek może być również
objawem choroby Alzheimera.
Cholinomimetyki mogą nasilać lub wywoływać objawy
pozapiramidowe.
Złośliwy zespół neuroleptyczny (ZZN): ZZN jest stanem
potencjalnego zagrożenia życia i objawia się występowaniem
hipertermii, sztywnością mięśni, niestabilnością czynności
autonomicznego układu nerwowego, zaburzeniami świadomości i
zwiekszeniem stężenia fosfokinazy kreatynowej w surowicy; dodatkowe
objawy mogą obejmować mioglobinurię (rabdomiolizę) i ostrą
niewydolność nerek. Podczas stosowania donepezilu również zgłaszano
bardzo rzadko przypadki ZZN, szczególnie u pacjentów otrzymujących
w skojarzeniu leki przeciwpsychotyczne. Jeśli u pacjenta wystąpią
objawy podmiotowe i przedmiotowe wskazujące na ZZN lub wystąpi
wysoka gorączka o niewyjaśnionej przyczynie, bez innych klinicznych
objawów ZZN, należy przerwać leczenie.
Choroby płuc: z uwagi na działanie cholinomimetyczne
inhibitorów cholinesterazy należy zachować ostrożność przy ich
stosowaniu u pacjentów z astmą lub obturacyjną chorobą płuc w
wywiadzie.
Należy unikać równoczesnego podawania donepezylu chlorowodorku z
innymi inhibitorami acetylocholinesterazy, agonistami lub
antagonistami układu cholinergicznego.
Ciężka niewydolność wątroby: brak danych dotyczących
pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Leku nie powinni przyjmować
pacjenci cierpiący na rzadkie dziedziczne schorzenia nietolerancji
galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub zespół złego
wchłaniania glukozy-galaktozy.
Śmiertelność w badaniach klinicznych nad otępieniem
naczyniowym
Przeprowadzono trzy badania kliniczne, które trwały 6 miesięcy,
z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN dotyczące
prawdopodobnego lub możliwego występowania otępienia
naczyniopochodnego (VaD). Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane w
celu selekcji pacjentów, których otępienie jest związane wyłącznie
z podłożem naczyniowym i wykluczenia pacjentów z chorobą
Alzheimera. W pierwszym badaniu wskaźnik śmiertelności wyniósł
2/198 (1,0%) dla donepezylu chlorowodorku 5 mg, 5/206 (2,4%) dla
donepezylu chlorowodorku 10 mg i 7/199 (3,5%) dla placebo.
W drugim badaniu wskaźniki śmiertelności wynosiły 4/208 (1,9%)
dla donepezylu chlorowodorku 5 mg, 3/215 (1,4%) dla donepezylu
chlorowodorku 10 mg i 1/193 (0,5%) dla placebo. W trzecim badaniu
wskaźniki śmiertelności wyniosły 11/648 (1,7%) dla donepezylu
chlorowodorku 5 mg i 0/326 (0%) dla placebo. Średni wskaźnik
śmiertelności dla wszystkich trzech badań (VaD)w grupie
przyjmującej donepezylu chlorowodorek (1,7%) był liczbowo wyższy
niż w grupie przyjmującej placebo (1,1%), jednak różnica ta nie
była istotna statystycznie. Większość zgonów pacjentów
przyjmujących zarówno donepezylu chlorowodorek, jak i placebo,
spowodowana była przyczynami o charakterze naczyniowym,
spodziewanymi w badanej populacji pacjentów w podeszłym wieku ze
współistniejącą chorobą naczyniową. Analiza wszystkich ciężkich
incydentów naczyniowych zakończonych zgonem jak i niezakończonych
zgonem nie wykazała różnic w częstości ich występowania w grupie
przyjmującej donepezylu chlorowodorek w porównaniu z grupą
przyjmującą placebo.
Zbiorcze wyniki badań nad chorobą Alzheimera (n=4146) oraz badań
nad chorobą Alzheimera i innych badań nad otępieniem, w tym badań
nad otępieniem naczyniowym (sumarycznie n=6888), wskazują, że
wskaźnik śmiertelności w grupach placebo liczbowo przewyższał
wskaźnik w grupach przyjmujących donepezylu chlorowodorek.
Doneprion - przedawkowanie
Szacunkowa średnia dawka śmiertelna donepezylu chlorowodorku po
podaniu pojedynczej dawki doustnej u myszy i szczurów wynosi
odpowiednio 45 i 32 mg/kg, czyli w przybliżeniu odpowiednio 225 i
160 razy więcej niż najwyższa zalecana u ludzi dawka 10 mg na dobę.
U zwierząt obserwowano związane z dawką objawy stymulacji
cholinergicznej, obejmujące zmniejszenie ruchów samoistnych,
pozycja leżąca twarzą w dół, chwiejny chód, łzawienie, drgawki
kloniczne, depresję oddechową, ślinotok, zwężenie źrenic, pęczkowe
drżenie mięśni i obniżoną temperaturę powierzchni ciała.
Przedawkowanie inhibitorów cholinesterazy może spowodować
przełom cholinergiczny, charakteryzujący się silnymi nudnościami,
wymiotami, wzmożonym ślinieniem i potliwością, bradykardią,
niedociśnieniem tętniczym, depresją oddechową, zapaścią i
drgawkami. Możliwe jest zwiększenie osłabienia mięśni, mogący
doprowadzić do zgonu, jeśli obejmuje mięśnie oddechowe.
Jak w każdym przypadku przedawkowania, należy podjąć ogólne
leczenie objawowe podtrzymujące czynności życiowe. Leki
przeciwcholinergiczne - aminy trzeciorzędowe, jak np. atropina,
mogą być stosowane jako antidotum w przypadkach przedawkowania
produktu Doneprion. Zaleca się podawanie dożylne siarczanu atropiny
w stopniowo zwiększanych dawkach: dawka początkowa 1,0 do 2,0 mg
iv. oraz następne dawki w zależności od stanu pacjenta. Opisywano
atypowe reakcje w postaci zmiany ciśnienia krwi i częstości pracy
serca przy stosowaniu innych środków cholinomimetycznych podawanych
jednocześnie z czwartorzędowymi lekami antycholinergicznymi, jak
np. glikopirolan. Nie wiadomo, czy możliwe jest usunięcie z
organizmu donepezylu chlorowodorku i/lub jego metabolitów poprzez
zastosowanie dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub
hemofiltracji).
Komentarze