Donecept - dawkowanie
Dorośli/osoby w podeszłym wieku
Leczenie rozpoczyna się od dawki 5 mg na dobę (w
jednorazowej dawce). Lek Donecept powinien być przyjmowany
doustnie, wieczorem, bezpośrednio przed snem. Dawkę 5 mg powinno
się utrzymywać przez okres co najmniej jednego miesiąca, co pozwala
na wystarczającą ocenę skuteczności leczenia i uzyskanie stężenia
stacjonarnego chlorowodorku donepezylu. Po jednomiesięcznej ocenie
klinicznej leczenia dawką 5 mg na dobę, dawka preparatu Donecept
może zostać zwiększona do 10 mg na dobę (w jednorazowej dawce).
Maksymalna zalecana dawka dobowa to 10 mg. Dawki większe niż 10 mg
na dobę nie były przebadane klinicznie.
Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez
lekarza doświadczonego w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w
chorobie Alzheimera. Rozpoznanie powinno zostać postawione w
oparciu o zaakceptowane wytyczne (np. DSM IV, ICD 10). Terapia
donepezylem powinna być rozpoczynana, jeśli opiekun pacjenta będzie
mógł nadzorować regularne przyjmowanie preparatu przez
chorego.
Leczenie podtrzymujące należy kontynuować tak długo, jak
występują korzyści z leczenia dla pacjenta.
Dlatego też konieczna jest regularna ocena kliniczna
działania donepezylu.
Przerwanie leczenia należy rozważyć wtedy, gdy nie
stwierdza się już działania leczniczego. Nie można przewidzieć
indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.
Po odstawieniu leczenia obserwuje się stopniowe
ustępowanie korzystnych efektów działania donepezylu.
Dla dawek, których nie można uzyskać stosując tabletki 10
mg, dostępny jest preparat Donecept o mocy 5 mg.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i
wątroby
Ten sam schemat dawkowania należy stosować u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek, ponieważ w tych warunkach klirens
chlorowodorku donepezylu nie jest zakłócony . W związku ze
zwiększoną ekspozycją u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi
zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2), dawka powinna być
zwiększana w zależności od indywidualnej tolerancji pacjenta. Brak
danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności
wątroby.
Dzieci i młodzież
Lek Donecept nie jest zalecany do stosowania u dzieci i
młodzieży .
Donecept - środki ostrożności
Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania donepezylu
u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera,
innymi rodzajami otępienia lub innymi typami zaburzeń pamięci (np.
zaburzenia pamięci związane z procesami starzenia).
Znieczulenie ogólne:
Donepezyl jako inhibitor cholinoesterazy prawdopodobnie
nasila działanie leków zwiotczających mięśnie, pochodnych
sukcynylocholiny, stosowanych podczas znieczulenia.
Choroby układu sercowo-naczyniowego:
W związku z działaniem farmakologicznym, inhibitory
cholinoesterazy mogą wywierać działanie wagotoniczne na częstość
pracy serca (np. bradykardia). Może to być szczególnie ważne u
pacjentów z zespołem ?chorego węzła zatokowego" (ang. ?sick sinus
sindrome") lub innymi zaburzeniami przewodnictwa nadkomorowego,
takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub
przedsionkowo-komorowy.
Obserwowano także omdlenie i napady drgawkowe. Podczas
badania pacjentów należy wziąć pod uwagę możliwość bloku serca lub
zahamowania zatokowego.
Choroby żołądka i jelit:
Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia choroby
wrzodowej, np. z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujący
jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), powinni być
monitorowani w kierunku objawów choroby wrzodowej. W badaniach
klinicznych nie stwierdzono jednakże, aby donepezyl zwiększał w
stosunku do placebo ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej, bądź
krwawień z przewodu pokarmowego.
Układ moczowo-płciowy:
Chociaż nie obserwowano tego w badaniach klinicznych
donepezylu, leki o działaniu cholinomimetycznym mogą spowodować
niedrożność ujścia pęcherza moczowego.
Stany neurologiczne:
Napady drgawkowe: przypuszcza się, że leki
cholinomimetyczne mogą przyczyniać się do wystąpienia uogólnionych
napadów drgawkowych. Nie mniej jednak skłonność do napadów
drgawkowych może być także objawem choroby Alzheimera.
Cholinomimetyki mogą potencjalnie nasilać lub wywoływać
objawy pozapiramidowe.
Choroby układu oddechowego:
Ze względu na działanie cholinomimetyczne, inhibitory
cholinoesterazy powinny być ostrożnie przepisywane pacjentom z
astmą lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie.
Należy unikać jednoczesnego przyjmowania donepezylu z
innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami i
antagonistami układu cholinergicznego.
Ciężkie zaburzenia czynności wątroby:
Brak doświadczeń dotyczących pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby.
Nietolerancja laktozy:
Ten produkt leczniczy zawiera w swoim składzie laktozę.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Śmiertelność w badaniach klinicznych otępienia
naczyniopochodnego
W trzech badaniach klinicznych, trwających 6 miesięcy,
badano pacjentów wg kryteriów NINDS-AIREN z prawdopodobnym lub
możliwym otępieniem naczyniopochodnym (VaD - ang. Vascular
dementia). Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane do identyfikacji
pacjentów, których otępienie wydaje się mieć wyłącznie przyczyny
naczyniowe i wyłącza pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym
badaniu, współczynniki umieralności wynosiły 2/198 (1,0%) w
przypadku chlorowodorku donepezylu 5 mg, 5/206 (2,4%) w przypadku
chlorowodorku donepezylu 10 mg i 7/199 (3,5%) w przypadku placebo.
W drugim badaniu współczynniki umieralności wynosiły 4/208 (1,9%) w
przypadku chlorowodorku donepezylu 5mg, 3/215 (1,4%) w przypadku
chlorowodorku donepezylu 10 mg i 1/193 (0,5%) w przypadku placebo.
W trzecim badaniu współczynniki umieralności wynosiły 11/648 (1,7%)
w przypadku chlorowodorku donepezylu 5 mg i 0/326 (0%) w przypadku
placebo. Współczynnik umieralności w trzech badaniach połączonych
VaD w grupie chlorowodorku donepezylu (1,7%) był liczbowo wyższy
niż w grupie placebo (1,1%), jednak ta różnica nie była znacząca
statystycznie. Większość zgonów u pacjentów przyjmujących
chlorowodorek donepezylu lub placebo było rezultatem różnych
przyczyn naczyniowych, które mogłyby być oczekiwane w tej populacji
pacjentów w podeszłym wieku z zasadniczą chorobą naczyniową.
Analiza wszystkich zdarzeń naczyniowych nie zakończonych zgonem i
śmiertelnych nie wykazała różnicy w częstości ich występowania w
grupie chlorowodorku donepezylu w stosunku do grupy
placebo.
Zbiorcze wyniki badań nad chorobą Alzheimera (n=4146) oraz
badań nad chorobą Alzheimera i innych badań nad otępieniem, w tym
badań nad otępieniem naczyniowym (calkowite n=6888), wskazują, że
współczynnik umieralności w grupach placebo liczbowo przewyższał
ten współczynnik w grupach przyjmujących chlorowodorek
donepezylu.
Donecept - przedawkowanie
Szacowana średnia, śmiertelna dawka chlorowodorku
donepezylu po podaniu doustnym pojedynczej dawki u myszy i szczurów
wynosi odpowiednio - 45 i 32 mg/kg m.c. lub około 225 i 160 razy
więcej niż maksymalna zalecana dawka dla ludzi, tj. 10 mg na dobę.
U zwierząt obserwowano zależne od dawki oznaki stymulacji
cholinergicznej, które obejmowały zmniejszenie spontanicznej
ruchliwości, leżenie na brzuchu, chwiejny chód, łzawienie, drgawki
kloniczne, spowolniony oddech, ślinotok, zwężenie źrenic, drganie
pęczkowe mięśni i obniżenie temperatury ciała.
Przedawkowanie inhibitorów cholinoesterazy, może
spowodować przełom cholinergiczny, który objawia się nasilonymi
nudnościami, wymiotami, ślinotokiem, poceniem się, bradykardią,
spadkiem ciśnienia krwi, utrudnieniem oddychania, zapaścią i
drgawkami. Narastające osłabienie mięśni, jeżeli będzie dotyczyć
mięśni oddechowych, może w konsekwencji spowodować
śmierć.
Tak jak w innych przypadkach przedawkowania, należy
zastosować środki ogólne, podtrzymujące funkcje życiowe.
Trzeciorzędowe leki przeciwcholinergiczne, tj. atropina mogą być
stosowane jako antidotum w przypadkach przedawkowania leku
Donecept. Zaleca się podanie dożylne siarczanu atropiny w stopniowo
zwiększanej dawce: początkowo 1 mg do 2 mg dożylnie, następnie
kolejne dawki w zależności od klinicznej odpowiedzi
pacjenta.
Odnotowano nietypowe zmiany w ciśnieniu tętniczym krwi i
częstości pracy serca w przypadku zastosowania innych preparatów
cholinomimetycznych jednocześnie z czwartorzędowymi lekami
przeciwcholinergicznymi np. z glikopirolanem. Nie wiadomo czy
chlorowodorek donepezylu i (lub) jego metabolity mogą być usuwane
przy pomocy dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub
hemofiltracji).
Komentarze