Carboplatin Accord

Carboplatin Accord - przeciwwskazania

Karboplatyna jest przeciwwskazana u pacjentów:

- z nadwrażliwością na substancję czynną lub inne związki zawierające platynę

- w okresie karmienia piersią

- z ciężką mielosupresją

- z krwawiącymi guzami

- z uprzednio istniejącymi ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤ 20 ml/minutę).

Carboplatin Accord - działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych przedstawionych poniżej jest oparta na zbiorczych danych otrzymanych od dużej grupy pacjentów z różnym rokowaniem przed leczeniem.

Zastosowano następujące kryteria częstości występowania:

Bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia serca

Bardzo rzadko: W pojedynczych przypadkach zgłoszono zdarzenia sercowo-naczyniowe

(niewydolność serca, zator), a także zdarzenia dotyczące naczyń mózgowych (udar mózgowy) (związek przyczynowy z karboplatyną nie został ustalony). Zgłoszono również pojedyncze przypadki nadciśnienia tętniczego.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo często: Zahamowanie czynności szpiku kostnego jest toksycznością ograniczającą dawkę karboplatyny. Zahamowanie czynności szpiku kostnego może mieć cięższy przebieg lub być przedłużone u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wcześniej intensywnie leczonych, a także u pacjentów w złym stanie ogólnym i powyżej 65 lat. Zahamowanie czynności szpiku kostnego może także nasilić się podczas leczenia skojarzonego karboplatyną z innymi lekami mielosupresyjnymi. W przypadku stosowania karboplatyny w monoterapii, w zalecanych dawkach i odstępach czasu, zahamowanie czynności szpiku kostnego jest zazwyczaj odwracalne i nie kumuluje się.

U prawie jednej trzeciej pacjentów, którym podaje się maksymalną dopuszczalną dawkę karboplatyny stosowanej w monoterapii, stwierdza się małopłytkowość z najmniejszą liczbą płytek krwi mniejszą niż 50 x 10⁹/l. Najmniejsza liczba płytek krwi (nadir) występuje zazwyczaj między 14. a 21. dniem leczenia i wraca do wartości prawidłowej po 35 dniach od rozpoczęcia leczenia.

U około 20% pacjentów obserwowano leukopenię, ale powrót liczby leukocytów od dnia wystąpienia najmniejszej liczby komórek (14-28 dnia) może przebiegać wolniej i zazwyczaj następuje po 42 dniach od rozpoczęcia leczenia. Neutropenię z liczbą granulocytów obojętnochłonnych poniżej 1 x 10⁹/l obserwowano u około jednej piątej pacjentów. Stężenie hemoglobiny poniżej 9,5 mg/100ml zaobserwowano u 48% pacjentów z prawidłowymi wartościami tego parametru przed rozpoczęciem leczenia. Niedokrwistość występuje często i może się ona kumulować.

Często: Zostały również zgłoszone, zwykle niewielkie, powikłania krwotoczne.

Niezbyt często: Odnotowano sporadyczne przypadki powikłań zakaźnych.

Rzadko: Zgłoszono również przypadki neutropenii z gorączką. Występowały pojedyncze przypadki zagrażających życiu zakażeń i krwawień.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Bardzo rzadko: włóknienie płuc objawiające się uciskiem klatki piersiowej i dusznością. Należy to rozważyć, gdy wykluczony jest stan nadwrażliwości płuc (patrz poniżej - Zaburzenia ogólne).

Zaburzenia układu nerwowego

Często: Po zakończeniu leczenia karboplatyną, częstość występowania obwodowych neuropatii wynosi 6%. U większości pacjentów neurotoksyczność jest ograniczona do parestezji i osłabienia głębokich odruchów ścięgnistych. Częstość występowania i nasilenie tych działań niepożądanych zwiększa się u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów leczonych uprzednio cisplatyną. Jeśli parestezje występują przed rozpoczęciem leczenia karboplatyną, szczególnie jeśli związane są z wcześniejszym leczeniem cisplatyną, mogą się one utrzymywać lub nasilić podczas terapii karboplatyną (patrz Specjalne środki ostrożności).

Niezbyt często: Zgłaszano sporadyczne przypadki objawów z ośrodkowego układu nerwowego, jednakże przypisuje się je często jednoczesnemu stosowaniu preparatów przeciwwymiotnych.

Zaburzenia oka

Rzadko: Rzadko zgłaszano przemijające zaburzenia widzenia, czasem objawiające się przemijającą utratą wzroku podczas leczenia platyną. Te objawy są zwykle związane z podawaniem dużych dawek leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. W trakcie monitorowania bezpieczeństwa stosowania po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłoszono zapalenie nerwu wzrokowego.

Zaburzenia ucha i błędnika

Bardzo często: U 15% pacjentów leczonych karboplatyną zgłoszono osłabienie ostrości słuchu, na które składała się utrata słyszenia dźwięków o wysokiej częstotliwości (4000-8000 Hz) potwierdzona audiogramem.

Często: Ototoksyczność kliniczna. Tylko u 1% pacjentów wystąpiły objawy kliniczne, które przejawiały się występowaniem szumów usznych. Zaburzenia słuchu mogą się utrzymywać lub ulec nasileniu u pacjentów uprzednio leczonych cisplatyną, u których występowały zaburzenia słuchu, związane z tym leczeniem.

Klinicznie istotna utrata słuchu występowała u dzieci otrzymujących karboplatynę w dawkach większych niż zalecane i w skojarzeniu z innymi środkami ototoksycznymi.

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często: U prawie jednej czwartej pacjentów po przyjęciu karboplatyny zgłoszono występowanie nudności bez wymiotów. Występowanie wymiotów zgłoszono u ponad połowy pacjentów, a u około jednej trzeciej z nich wymioty były ciężkie. Nudności i wymioty zazwyczaj występują z opóźnieniem do 6 - 12 godzin od podania karboplatyny i zazwyczaj ustępują w ciągu 24 godzin po zakończeniu leczenia. Zwykle ustępują one (lub można im zapobiec) po podaniu leków przeciwwymiotnych. U jednej czwartej pacjentów nie występują nudności ani wymioty. Wymioty, których nie dało się kontrolować podaniem leków przeciwwymiotnych zaobserwowano tylko u 1% pacjentów. Wymioty wydają się występować częściej u wcześniej leczonych pacjentów, zwłaszcza cisplatyną.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe powodujące ból występowały u 17% pacjentów.

Często: Biegunka i zaparcia występowały odpowiednio u 6% i 4% pacjentów, obserwowano też zapalenie błony śluzowej.

Rzadko: Zaburzenia smaku. Zgłaszano przypadki jadłowstrętu.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo często: U pacjentów przyjmujących karboplatynę toksyczność nerkowa nie jest zazwyczaj czynnikiem ograniczającym dawkę i nie wymaga zastosowania środków zapobiegawczych, takich jak nawadnianie dużą objętością płynów lub wymuszona diureza. Niemniej jednak, może wystąpić zwiększenie stężenia kwasu moczowego i azotu mocznikowego we krwi lub kreatyniny w surowicy.

Często: Mogą też wystąpić zaburzenia czynności nerek, określone przez zmniejszanie się klirensu kreatyniny do wartości poniżej 60 ml/min. Częstość występowania oraz nasilenie nefrotoksyczności może zwiększać się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia karboplatyną. Wystąpienie zaburzeń czynności nerek jest bardziej prawdopodobne u pacjentów, u których wystąpiła wcześniej nefrotoksyczność jako skutek leczenia cisplatyną.

Nie jest jasne, czy odpowiednie nawodnienie pacjenta może przezwyciężyć to działanie, ale konieczne jest zmniejszenie dawkowania lub przerwanie leczenia w przypadku wystąpienia umiarkowanych zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny od 41 do 59 ml/min) lub ciężkich zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny od 21 do 40 ml/min). Stosowanie karboplatyny jest przeciwwskazane u pacjentów z klirensem kreatyniny równym bądź mniejszym niż 20 ml/min.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często: Wyłysienie.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często: Zmniejszenie stężenia elektrolitów w surowicy (sodu, magnezu, potasu i wapnia) zaobserwowano po leczeniu karboplatyną, ale nie zgłoszono, aby zaburzenia elektrolitowe były ciężkie i powodowały subiektywne i obiektywne objawy kliniczne. Rzadko: Zgłoszono przypadki hiponatremii.

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

Niezbyt często: Po podaniu karboplatyny w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym zgłoszono występowanie nowotworów wtórnych (w tym białaczka promielocytowa, która wystąpiła 6 lat po monoterapii karboplatyną i poprzedzającym napromienianiu) (nie ustalono związku przyczynowego).

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często: Hiperurykemię obserwowano u około jednej czwartej pacjentów. Stężenie kwasu moczowego we krwi można zmniejszyć stosując allopurynol. Osłabienie.

Często: Złe samopoczucie, pokrzywka. Objawy grypopodobne, wysypka rumieniowa, świąd. Niezbyt często: Gorączka i dreszcze bez objawów zakażenia, odczyny w miejscu podania leku, takie jak ból, rumień, obrzęk, pokrzywka i martwica. Rzadko: Zespół hemolityczno-mocznicowy.

Zaburzenia układu immunologicznego

Często: U mniej niż 2% pacjentów zgłoszono reakcje alergiczne na karboplatynę, np. wysypka skórna, pokrzywka, wysypka rumieniowa i gorączka bez widocznej przyczyny lub świąd. Te reakcje są podobne do obserwowanych po podaniu innych leków, zawierających platynę i należy je leczyć przez zastosowanie odpowiedniego leczenia wspomagającego.

Rzadko: Wystąpiły anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i reakcje rzekomoanafilaktyczne, w tym skurcz oskrzeli, pokrzywka, obrzęk i nagłe zaczerwienienie twarzy, duszność, niedociśnienie, zawroty głowy, sapanie i tachykardia (patrz punkt 4.4). Były to reakcje podobne do tych jakie występują po zastosowaniu leczenia cisplatyną, ale w kilku przypadkach nie obserwowano reakcji krzyżowej.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo często: Nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby (zazwyczaj łagodne lub umiarkowane) zgłaszano po leczeniu karboplatyną u prawie jednej trzeciej pacjentów z prawidłowymi wartościami wyjściowymi. Aktywność fosfatazy alkalicznej jest częściej zwiększona, niż AspAT, AlAT i stężenia bilirubiny całkowitej. Większość tych nieprawidłowości cofa się samoistnie podczas kursu leczenia.

Rzadko: Po podaniu karboplatyny w dawkach większych niż zalecane zgłaszano ciężkie zaburzenia czynności wątroby (w tym ostra martwica wątroby).