
Polecane artykuły

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie zaawansowanego raka gruczołu krokowego w skojarzeniu z analogami gonadoliberyny (LHRH) lub kastracją chirurgiczną.
Lek Bicalutamida Tecnimede w dawce dobowej 150 mg jest wskazany do stosowania w monoterapii lub jako lek wspomagający po radykalnej prostatektomii lub radioterapii u pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego z dużym ryzykiem progresji choroby (patrz punkt 5.1).
Każda tabletka zawiera 50 mg bikalutamidu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka zawiera 62,25 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
Dorośli mężczyźni włącznie z pacjentami w podeszłym wieku:
Leczenie skojarzone:
Jedna tabletka (50 mg) raz na dobę. Droga podania: doustna Tabletkę należy połknąć w całości razem z napojem.
Leczenie bikalutamidem należy rozpocząć na co najmniej trzy dni przed rozpoczęciem leczenia analogiem LHRH lub jednocześnie z kastracją chirurgiczną.
Monoterapia:
Trzy tabletki á 50 mg (150 mg) raz na dobę.
Droga podania: doustna
Tabletkę należy połknąć w całości razem z napojem.
Tabletki należy przyjmować w trybie ciągłym przez co najmniej dwa lata lub do wystąpienia progresji choroby.
Zaburzenie czynności nerek:
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Brak doświadczeń w stosowaniu bikalutamidu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) (patrz punkt 4.4).
Zaburzenie czynności wątroby:
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności wątroby. Może dojść do kumulacji tego produktu leczniczego u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież:
Lek Bicalutamida Tecnimede nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Leczenie powinno być rozpoczęte pod bezpośrednim nadzorem specjalisty, a następnie pacjenci powinni być objęci regularną obserwacją.
Bikalutamid jest metabolizowany w wątrobie. Badania naukowe sugerują, że eliminacja bikalutamidu może być spowolniona u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby, co może prowadzić do narastającej kumulacji bikalutamidu w organizmie. W związku z tym bikalutamid należy stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
W rzadkich przypadkach obserwowano poważne zmiany w wątrobie podczas leczenia bikalutamidem (patrz punkt 4.8). W razie wystąpienia poważnych zmian należy przerwać podawanie bikalutamidu.
Konieczne jest okresowe kontrolowanie czynności wątroby w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń. Oczekuje się, że większość przypadków wystąpi w ciągu 6 miesięcy od rozpoczęcia leczenia bikalutamidem.
Z uwagi na brak doświadczeń w stosowaniu bikalutamidu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) należy go stosować u tych pacjentów tylko z zachowaniem ostrożności.
Zaleca się okresowe kontrolowanie czynności serca u pacjentów z chorobami serca.
Pacjenci z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego leczeni bikalutamidem w monoterapii:
Należy rozważyć przerwanie leczenia bikalutamidem u pacjentów z obiektywną progresją choroby i jednoczesnym wzrostem wartości PSA.
Wykazano, że bikalutamid hamuje cytochrom P450 (CYP 3A4), w związku z czym należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania z lekami metabolizowanymi głównie przez CYP 3A4, patrz punkty 4.3 i 4.5.
Lek ten zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy , niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. Ponieważ bikalutamid należy do związków anilidowych, istnieje teoretyczne ryzyko wystąpienia methemoglobinemii. Methemoglobinemia była obserwowana w przypadku przedawkowania u zwierząt. W związku z tym pacjent z ostrym zatruciem może mieć sinicę. Nie ma swoistej odtrutki; należy zastosować leczenie objawowe. Dializa najprawdopodobniej nie przyniesie korzyści, bowiem bikalutamid wiąże się silnie z białkami i nie stwierdzono, by był wydalany z moczem w postaci niezmienionej. Wskazane jest ogólne postępowanie podtrzymujące, w tym częste monitorowania parametrów czynności życiowych.
Lek Bicalutamida Tecnimede jest przeciwwskazany dla kobiet i dzieci.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancje pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie leku Bicalutamida Tecnimede z terfenadyną, astemizolem lub cyzaprydem (patrz punkt 4.5).
Działania niepożądane obserwowane podczas leczenia bikalutamidem są sklasyfikowane według układów i narządów, i wymienione poniżej, jako występujące:
Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia układu immunologicznego:
Niezbyt często: Reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka
Zaburzenia psychiczne:
Niezbyt często: Depresja
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Niezbyt często: Śródmiąższowa choroba płuc
Zaburzenia żołądka i jelit: Często: Biegunka, nudności Rzadko: Wymioty
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Często: Zaburzenia wątroby (podwyższona aktywność aminotransferaz, cholestaza, żółtaczka, bilirubinemia)[1], hepatomegalia
2
Bardzo rzadko: Niewydolność wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Często: Świąd Rzadko: Suchość skóry
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Niezbyt często: Krwiomocz
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: Bardzo często: Ginekomastia3, tkliwość sutków3.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
3
Bardzo często: Uderzenia gorąca
Często: Astenia
3 Objawy te mogą być złagodzone przez jednoczesne przeprowadzenie kastracji.
Ponadto w badaniach klinicznych podczas leczenia bikalutamidem w monoterapii lub w połączeniu z analogiem LHRH zaobserwowano następujące działania niepożądane:
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Często: Niedokrwistość
Bardzo rzadko: Trombocytopenia
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Często: Cukrzyca, zwiększenie masy ciała
Niezbyt często: Hiperglikemia, zmniejszenie masy ciała
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: Zawroty głowy, bezsenność
Niezbyt często: senność
Zaburzenia serca:
Bardzo rzadko: Niewydolność serca, dławica piersiowa, zaburzenia przewodnictwa w tym wydłużenie odstępów PR i QT, zaburzenia rytmu serca oraz nieswoiste zmiany w EKG.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Niezbyt często: Duszność
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: Zaparcie
Niezbyt często: Jadłowstręt, suchość ust, niestrawność, wzdęcia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Często: Wysypka, nadmierna potliwość, nadmierne owłosienie
Niezbyt często: Łysienie
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
Niezbyt często: Nykturia
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
Bardzo często: Zmniejszenie libido, zaburzenia erekcji, impotencja
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Często: Obrzęk, uogólniony ból, ból w obrębie miednicy, dreszcze
Niezbyt często: Ból brzucha, ból w klatce piersiowej, ból pleców, ból szyi
Bikalutamid jest przeciwwskazany u kobiet i nie wolno go podawać kobietom w ciąży ani karmiącym piersią.
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Jednakże należy mieć na uwadze, że niekiedy mogą wystąpić zawroty głowy i senność (patrz punkt 4.8). Pacjenci z takimi objawami powinni zachować ostrożność.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja niesteroidowa, która jest antagonistą androgenów, hamuje więc działanie męskich hormonów płciowych. Biolutamid stosuje się w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego u dorosłych mężczyzn w terapii skojarzonej z innymi metodami leczenia analogami LHRH lub chirurgicznej kastracji. Jako efekt uboczny pojawia się ginekomastia, bolesność piersi.
Bardzo ważnym elementem leczenia przeciwnowotworowego jest leczenie objawowe. Jego celem jest podniesienie jakości życia pacjenta. Ból niewątpliwie w znaczny sposób obniża zadowolenie z życia. Zaawansowana choroba nowotworowa gruczołu krokowego daje często...
Prostata, podobnie jak inne części męskiego ciała, jest narażona na choroby nowotworowe. W tym przypadku bardzo ważna jest wczesna diagnoza. Wielu mężczyzn, obserwujących u siebie objawy przerostu gruczołu, zastanawia się, jak dolegliwości prostaty wpłyną...
Rak prostaty jest zagrożeniem dla każdego dojrzałego mężczyzny. Nienowotworowe powiększenie prostaty występuje u około jednego na trzech mężczyzn powyżej 50 roku życia. Stan ten jest nazywany łagodnym przerostem gruczołu krokowego. Groźniejszą chorobą,...
Nowotwór prostaty to jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych wśród mężczyzn. Jest trudnym przeciwnikiem. Zauważono jednak, że nasz styl życia może mieć wpływ na rozwój choroby. Przede wszystkim można zmniejszyć ryzyko zachorowania, rezygnując...
Na 9. Dorocznej Konferencji Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań nad Rakiem naukowcy przedstawili wyniki testów leku z soi, który może hamować przerzuty raka prostaty. Działanie genisteiny W składzie eksperymentalnego leku znajduje się genisteina....
Naukowcy z Uniwersytetu w Purdue ogłosili, że udało im się znaleźć skuteczny sposób zwalczania komórek rakowych u chorych z zaawansowanym rakiem prostaty i przerzutami. Autorzy badania skoncentrowali się na działaniu genu Plk1, kluczowego regulatora cyklu...
Lekarze i naukowcy zebrali w jednym miejscy 86 pacjentów chorujących na różne odmiany raka. Wśród nich były osoby z rakiem kości, prostaty, trzustki, czy macicy. Jedna z kobiet w tej grupie miała tak rzadką odmianę tej śmiertelnej choroby, że nie było...
Naukowcy z Netherlands Cancer Institute twierdzą, że odkryli kilka dotąd przeoczonych gruczołów w nosogardzieli. Dzięki temu odkryciu onkolodzy będą mogli ominąć ten obszar podczas leczenia guzów głowy i szyi, by uniknąć komplikacji. Nowy organ w ludzkim...
Mówi się, że dłonie są naszą wizytówką. Można z nich odczytać bardzo wiele. Pokazują tryb pracy, aktywność fizyczną, a nawet nękające właściciela choroby. Wiele osób skarży się, że wciąż jest im zimno w dłonie albo w stopy. Może to świadczyć o chorobach...
Naukowcy z Politechniki Gdańskiej opracowali związki, które bardzo dobrze oddziałują na nowotwór trzustki. Badania mogą przyczynić się do stworzenia w przyszłości lekarstwa na ten typ raka. Byłaby to wielka szansa dla chorych. Chemicy z Katedry Technologii...
Komentarze