Apo-Valsart - dawkowanie
Dawkowanie
Stan po niedawn o przebytym zawale mięśnia
sercowego
U pacjentów w stabilnym stanie klinicznym leczenie może być
rozpoczęte już po 12 godzinach od rozpoznania zawału mięśnia
sercowego. Po zastosowaniu dawki początkowej 20 mg dwa razy na
dobę, przez następnych kilka tygodni należy stopniowo zwiększać
dawkę walsartanu do 40 mg, 80 mg i 160 mg, dwa razy na dobę. Dawkę
początkową zapewnia podzielna tabletka 40 mg.
Maksymalną dawką docelową jest 160 mg podawane dwa razy na dobę.
Zwykle zaleca się, aby po rozpoczęciu leczenia pacjenci przez 2
tygodnie otrzymywali dawkę 80 mg dwa razy na dobę, a maksymalną
dawkę docelową 160 mg podawaną dwa razy na dobę należy wprowadzić w
ciągu 3 miesięcy, w zależności od tolerancji produktu leczniczego
przez pacjenta. Jeśli wystąpi objawowe niedociśnienie tętnicze lub
zaburzenie czynności nerek, należy rozważyć zmniejszenie dawki.
Walsartan może być stosowany u pacjentów przyjmujących inne
produkty lecznicze stosowane w leczeniu zawału mięśnia sercowego,
takie jak leki trombolityczne, kwas acetylosalicylowy, leki
blokujące receptory β-adrenergiczne, statyny i leki moczopędne. Nie
zaleca się jednoczesnego stosowania z inhibitorami ACE.
Ocena stanu pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego
powinna zawsze zawierać ocenę czynności nerek.
Niewydolność serca
Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego Apo-Valsart to 40
mg dwa razy na dobę. Zwiększanie dawki kolejno do 80 mg i 160 mg
podawanych dwa razy na dobę powinno być przeprowadzane w odstępach
co najmniej dwutygodniowych, do uzyskania największej dawki
tolerowanej przez pacjenta. W przypadku jednoczesnego stosowania
leku moczopędnego należy rozważyć zmniejszenie jego dawki.
Maksymalna dawka dobowa zastosowana w badaniach klinicznych
wynosiła 320 mg walsartanu w dawkach podzielonych.
Walsartan może być stosowany jednocześnie z innym leczeniem
niewydolności serca. Jednakże, trójskładnikowe połączenie
inhibitora ACE, walsartanu z beta-adrenolitykiem lub lekiem
moczopędnym oszczędzającym potas nie jest zalecane.
Ocena pacjentów z niewydolnością serca powinna zawsze
uwzględniać ocenę czynności nerek.
Nadciśnienie tętnicze
Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego Apo-Valsart to 80
mg raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest wyraźnie
zauważalne w ciągu 2 tygodni, a maksymalne działanie w ciągu 4
tygodni. W przypadku niektórych pacjentów, u których nie uzyska się
odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego, dawkę można zwiększyć
do 160 mg, a maksymalnie do 320 mg.
Produkt leczniczy Apo-Valsart może być stosowany jednocześnie z
innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dodatkowe zastosowanie leku
moczopędnego, takiego jak hydrochlorotiazyd, powoduje większe
obniżenie ciśnienia tętniczego u tych pacjentów.
Dodatkowe informacje dotyczące szczególnych
populacji
Stosowanie u osób w podeszłym wieku
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób w podeszłym
wieku.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowania dawki u dorosłych pacjentów z
klirensem kreatyniny > 10 ml/min. Jednoczesne stosowanie
walsartanu i aliskirenu jest przeciwwskazane u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek (GFR< 60 mL/min/1,73 m
2 ).
Cukrzyca
Jednoczesne stosowanie walsartanu i aliskirenu jest
przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności
wątroby
Stosowanie produktu leczniczego Apo-Valsart jest przeciwwskazane
u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, marskością
żółciową wątroby oraz u pacjentów z cholestazą. U pacjentów z
łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby bez
cholestazy nie należy stosować dawek większych niż 80 mg walsartanu
na dobę.
Dzieci i młodzież
Nadciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży
Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 18 lat
Dawka początkowa wynosi 40 mg raz na dobę w przypadku dzieci o
masie ciała mniejszej niż 35 kg oraz 80 mg raz na dobę w przypadku
dzieci o masie ciała 35 kg lub większej. Dawkę produktu leczniczego
należy dostosować w zależności od uzyskanego działania
przeciwnadciśnieniowego. Maksymalne dawki produktu leczniczego
oceniane w badaniach klinicznych podano w poniższej tabeli. Dawki
większe od wymienionych nie były oceniane w badaniach klinicznych i
z tego względu nie są zalecane.
Masa ciała
|
Maksymalna dawka oceniana w badaniach klinicznych
|
≥18 kg do < 35 kg
|
80 mg
|
≥35 kg do < 80 kg
|
160 mg
|
≥80 kg do ≤160 kg
|
320 mg
|
Dzieci w wieku poniżej 6 lat
Jednak nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania
produktu leczniczego Apo-Valsart u dzieci w wieku od 1. do 6. roku
życia.
Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat z.
zaburzeniami czynności nerek
Nie badano stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży
z klirensem kreatyniny < 30 ml/min oraz tych, u których
stosowana jest dializoterapia, dlatego w tej grupie pacjentów nie
zaleca się stosowania walsartanu. Nie ma konieczności dostosowania
dawki u dzieci i młodzieży z klirensem kreatyniny większym niż 30
ml/min. Należy ściśle kontrolować czynność nerek oraz stężenie
potasu w surowicy.
Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat z
zaburzeniami czynności wątroby Podobnie jak u dorosłych
pacjentów, produkt leczniczy Apo-Valsart jest przeciwwskazany do
stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby,
żółciową marskością wątroby oraz u pacjentów z cholestazą.
Doświadczenie kliniczne dotyczące podawania produktu leczniczego
Apo-Valsart dzieciom i młodzieży z łagodnymi do umiarkowanych
zaburzeniami czynności wątroby jest ograniczone. U tych pacjentów
dawka walsartanu nie może być większa niż 80 mg.
Niewydolność serca i stan po niedawno
przebytym zawale mięśnia sercowego u dzieci i
młodzieży Produkt leczniczy Apo-Valsart nie jest zalecany w
leczeniu niewydolności serca lub niedawno przebytego zawału mięśnia
sercowego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na
brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i
skuteczności.
Sposób podania
Produkt leczniczy Apo-Valsart może być przyjmowany niezależnie
od posiłków i powinien być przyjmowany wraz z wodą.
Apo-Valsart - środki ostrożności
Hiperkaliemia
Produkt leczniczy nie jest zalecany w przypadku jednoczesnego
stosowania suplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających
potas, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych
produktów leczniczych, które mogą powodować zwiększenie stężenia
potasu (heparyna itp.). Należy zapewnić odpowiednią kontrolę
stężenia potasu.
Zaburzenia czynności nerek
Ponieważ jak dotąd brak doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa
stosowania produktu leczniczego u pacjentów z klirensem kreatyniny
< 10 ml/min i pacjentów dializowanych, dlatego należy zachować
ostrożność stosując walsartan w tej grupie. Nie ma konieczności
dostosowania dawki u dorosłych pacjentów z klirensem kreatyniny
> 10 ml/min.
Zaburzenia czynności wątroby
Produkt leczniczy Apo-Valsart należy stosować ostrożnie u
pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności
wątroby przebiegającymi bez cholestazy.
Pacjenci z niedoborem sodu i (lub) odwodnieni
Na początku leczenia produktem leczniczym Apo-Valsart u
pacjentów ze znacznym niedoborem sodu i (lub) odwodnionych, np. z
powodu przyjmowania dużych dawek leków moczopędnych, może rzadko
wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze. Przed rozpoczęciem
leczenia produktem leczniczym ApoValsart należy wyrównać niedobór
sodu i (lub) objętość krwi krążącej, np. zmniejszając dawkę leku
moczopędnego.
Zwężenie tętnicy nerkowej
W przypadku pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej
lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki bezpieczeństwo
stosowania walsartanu nie zostało ustalone.
Krótkotrwałe podawanie walsartanu 12 pacjentom z wtórnym
nadciśnieniem nerkowo-naczyniowym spowodowanym jednostronnym
zwężeniem tętnicy nerkowej nie wywołało istotnych zmian
hemodynamicznych w nerkach ani nie wpłynęło na stężenie kreatyniny
w surowicy lub azotu mocznikowego (BUN) we krwi.
Przeszczep nerek
Dotychczas brak jest doświadczeń w zakresie bezpieczeństwa
stosowania produktu leczniczego Apo-Valsart u pacjentów, którym
niedawno przeszczepiono nerkę.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Produktu leczniczego Apo-Valsart nie należy stosować u pacjentów
z pierwotnym hiperaldosteronizmem z uwagi na zahamowanie aktywności
układu renina-angiotensyna u tych osób.
Zwężenie zastawki aorty i zastawki dwudzielnej,
kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej
komory
Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych
rozszerzających naczynia, wskazana jest szczególna ostrożność u
pacjentów, u których występuje zwężenie zastawki aorty lub zastawki
dwudzielnej lub kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi
odpływu z lewej komory (HOCM).
Ciąża
W trakcie ciąży nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami
receptora angiotensyny II (AIIRA). Jeśli dalsze leczenie AIIRA nie
jest nieodzowne, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować
alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe o ustalonym profilu
bezpieczeństwa stosowania w trakcie ciąży. W przypadku stwierdzenia
ciąży leczenie AIIRA należy natychmiast przerwać i, jeśli to
właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie.
Stan po niedawn o przebytym zawale mięśnia
sercowego
Jednoczesne stosowanie kaptoprylu z walsartanem nie wykazało
żadnej dodatkowej korzyści klinicznej, natomiast zwiększyło ryzyko
wystąpienia działań niepożądanych w porównaniu z jednym lub drugim
produktem leczniczym stosowanym w monoterapii. Z tego względu
jednoczesne stosowanie walsartanu i inhibitora ACE nie jest
zalecane.
Należy zachować ostrożność na początku leczenia u pacjentów po
zawale mięśnia sercowego. Ocena stanu pacjenta po przebytym zawale
mięśnia sercowego powinna zawsze zawierać ocenę czynności
nerek.
Stosowanie produktu leczniczego Apo-Valsart u pacjentów po
zawale mięśnia sercowego zwykle powoduje pewne obniżenie ciśnienia
tętniczego, ale przerwanie leczenia ze względu na utrzymujące się
objawowe niedociśnienie tętnicze nie jest zwykle konieczne, pod
warunkiem, że pacjent przestrzega zaleceń dawkowania.
Niewydolność serca
Ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza niedociśnienia,
hiperkaliemii oraz pogorszenia czynności nerek (w tym ostra
niewydolność nerek) może się zwiększyć, gdy produkt leczniczy
Apo-Valsart jest stosowany jednocześnie z inhibitorem ACE. U
pacjentów z niewydolnością serca, zastosowanie trójskładnikowego
połączenia inhibitora ACE, leku beta-adrenolitycznego oraz produktu
leczniczego Apo-Valsart nie wykazało żadnych korzyści klinicznych.
Takie połączenie znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia działań
niepożądanych, dlatego nie jest zalecane. Trójskładnikowe
połączenie inhibitora ACE, antagonisty receptora
mineralokortykoidowego i walsartanu także nie jest zalecane.
Stosowanie tych połączeń powinno odbywać się pod nadzorem
specjalisty, a czynność nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie
krwi pacjenta powinny być ściśle monitorowane.
Należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania leczenia u
pacjentów z niewydolnością serca. Ocena pacjentów z niewydolnością
serca powinna zawsze uwzględniać ocenę czynności nerek.
Stosowanie produktu leczniczego Apo-Valsart u pacjentów z
niewydolnością serca zwykle skutkuje obniżeniem ciśnienia
tętniczego krwi, a przerwanie leczenia z powodu utrzymującego się
objawowego niedociśnienia zwykle nie jest konieczne, jeśli
przestrzegane są instrukcje odnośnie dawkowania.
U pacjentów, których czynność nerek może zależeć od aktywności
układu renina-angiotensynaaldosteron (np. pacjenci z ciężką
zastoinową niewydolnością serca), leczenie inhibitorami ACE było
związane z oligurią i (lub) postępującą azotemią oraz w rzadkich
przypadkach z ostrą niewydolnością nerek i (lub) zgonem. Nie można
wykluczyć, że zastosowanie produktu leczniczego Apo-Valsart może
być związane z zaburzeniem czynności nerek, ponieważ walsartan jest
antagonistą receptora angiotensyny II.
Inhibitory ACE oraz antagoniści receptora angiotensyny II nie
powinni być jednocześnie stosowani u pacjentów z nefropatią
cukrzycową.
Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie
U pacjentów leczonych walsartanem raportowano obrzęk
naczynioruchowy, w tym obrzęk krtani i głośni, powodujący obturację
dróg oddechowych i/lub obrzęk twarzy, ust, gardła i/lub języka; u
niektórych z tych pacjentów obrzęk naczynioruchowy wystąpił już
wcześniej podczas stosowania innych leków, w tym inhibitorów ACE.
Należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego
Apo-Valsart u pacjentów, u których wystąpił obrzęk naczynioruchowy
i Apo-Valsart nie powinien być ponownie podawany takim
pacjentom.
Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA)
(ang. Renin-Angiotensin-Aldosteronesystem, RAAS)
Istnieją dowody, iż jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE,
antagonistów receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor
Blockers, ARB) lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia,
hiperkaliemii oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej
niewydolności nerek). W związku z tym nie zaleca się podwójnego
blokowania układu RAA poprzez jednoczesne zastosowanie inhibitorów
ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu.
Jeśli zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie
konieczne, powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem
specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynność
nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle
monitorowane.
U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować
jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora
angiotensyny II.
Dzieci i młodzież
Zaburzenia czynności nerek
Nie badano stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży
z klirensem kreatyniny < 30 ml/min oraz tych, u których
stosowana jest dializoterapia, dlatego w tej grupie pacjentów nie
zaleca się stosowania walsartanu. Nie ma konieczności dostosowania
dawki u dzieci i młodzieży z klirensem kreatyniny > 30 ml/min.
Należy ściśle kontrolować czynność nerek oraz stężenie potasu w
surowicy podczas leczenia walsartanem. Dotyczy to zwłaszcza
sytuacji, gdy walsartan jest stosowany podczas występowania innych
zaburzeń (gorączka, odwodnienie), które mogą wpływać na czynności
nerek.
Zaburzenia czynności wątroby
Podobnie jak u dorosłych pacjentów, produkt leczniczy
Apo-Valsart jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci i młodzieży
z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, żółciową marskością
wątroby oraz u pacjentów z cholestazą. Doświadczenie kliniczne z
podawaniem produktu leczniczego Apo-Valsart dzieciom i młodzieży z
łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby jest
ograniczone. U tych pacjentów dawka walsartanu nie może być większa
80 mg.
Apo-Valsart - przedawkowanie
Objawy
Przedawkowanie produktu leczniczego Apo-Valsart może spowodować
znaczne niedociśnienie, które może prowadzić do obniżonego poziomu
świadomości, zapaści krążeniowej i (lub) wstrząsu.
Leczenie
Postępowanie po przedawkowaniu zależy od czasu przyjęcia
produktu leczniczego i rodzaju oraz ciężkości objawów;
najistotniejsze jest ustabilizowanie krążenia.
W przypadku wystąpienia niedociśnienia tętniczego pacjenta
należy ułożyć w pozycji na plecach i skorygować objętość krwi
krążącej.
Zastosowanie hemodializy w celu usunięcia walsartanu z krążenia
jest mało skuteczne.
Apo-Valsart - przeciwwskazania
− Nadwrażliwość na substancję czynną lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą.
− Ciężkie zaburzenia czynności wątroby, marskość
żółciowa wątroby i cholestaza.
− Drugi i trzeci trymestr ciąży.
− Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego
Apo-Valsart z produktami zawierającymi aliskiren jest
przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności
nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej, GFR< 60 ml/min/1,73
m2).
Apo-Valsart - działania niepożądane
W kontrolowanych badaniach klinicznych z udziałem dorosłych
pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ogólna częstość występowania
działań niepożądanych w grupie leczonej walsartanem była
porównywalna z częstością występującą w grupie otrzymującej placebo
i odpowiadała jego właściwościom farmakologicznym. Wydaje się, że
częstość występowania działań niepożądanych nie była związana z
dawką ani czasem trwania leczenia; nie wykazano również związku z
płcią, wiekiem lub rasą pacjentów.
Działania niepożądane zgłaszane w trakcie badań klinicznych, po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu i z badań
laboratoryjnych są wymienione w tabeli poniżej zgodnie z
klasyfikacją układów i narządów.
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane według częstości
ich występowania (najczęstsze działania wymieniono w pierwszej
kolejności) w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często
(≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100),
rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), w
tym pojedyncze przypadki. W obrębie każdej grupy o określonej
częstości występowania działania niepożądane są wymienione zgodnie
ze zmniejszającym się nasileniem.
Nie dla wszystkich działań niepożądanych zgłoszonych po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu i w badaniach
laboratoryjnych możliwe jest ustalenie częstości ich występowania,
dlatego wymienione są z określeniem częstości jako „nieznana".
• Nadciśnienie tętnicze
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Nieznana
|
Zmniejszenie stężenia hemoglobiny,
zmniejszenie hematokrytu, neutropenia, małopłytkowość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Nieznana
|
Nadwrażliwość, w tym choroba posurowicza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Nieznana
|
Zwiększenie stężenia potasu w surowicy, hyponatremia
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Niezbyt często
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Nieznana
|
Zapalenie naczyń
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Niezbyt często
|
Kaszel
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Niezbyt często
|
Bóle brzucha
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Nieznana
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia
bilirubiny w surowicy
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Nieznana
|
Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Nieznana
|
Bóle mięśni
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Nieznana
|
Niewydolność i zaburzenia czynności nerek, zwiększenie stężenia
kreatyniny w surowicy
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Niezbyt często
|
Uczucie zmęczenia
|
Dzieci i młodzież
Nadciśnienie tętnicze
Działanie przeciwnadciśnieniowe walsartanu oceniano w dwóch
randomizowanych, badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą z
udziałem 561 pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do 18 lat. Za
wyjątkiem pojedynczych zaburzeń żołądka i jelit (takich jak bóle
brzucha, nudności, wymioty) oraz zawrotów głowy, nie stwierdzono
istotnych różnic w odniesieniu do rodzaju, częstości i nasilenia
działań niepożądanych pomiędzy profilem bezpieczeństwa w populacji
pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do 18 lat, a wcześniej
zgłaszanym profilem bezpieczeństwa u pacjentów dorosłych.
Ocena funkcji neuropoznawczych oraz rozwoju pacjentów
pediatrycznych w wieku od 6 do 16 lat wykazała, że trwające do
jednego roku leczenie walsartanem nie miało całościowego, istotnego
klinicznie, niekorzystnego wpływu na te funkcje.
W randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą, z udziałem 90
dzieci w wieku 1-6 lat, kontynuowanym jako 12-miesięczne
przedłużone badanie otwarte odnotowano dwa zgony i pojedyncze
przypadki znacznego zwiększenia aktywności transaminaz wątrobowych.
Zdarzenia te wystąpiły w populacji pacjentów z istotnymi
współistniejącymi chorobami. Związek przyczynowy z leczeniem
walsartanem nie został ustalony. W drugim badaniu, do którego
włączono 75 dzieci w wieku 1-6 lat nie odnotowano żadnych
przypadków znacznego zwiększenia aktywności transaminaz wątrobowych
ani zgonów związanych z leczeniem walsartanem.
U dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat ze współistniejącą
przewlekłą chorobą nerek częściej obserwowano hiperkaliemię.
Profil bezpieczeństwa obserwowany w kontrolowanych badaniach
klinicznych u dorosłych pacjentów w stanie po zawale mięśnia
sercowego i (lub) z niewydolnością serca różni się od ogólnego
profilu bezpieczeństwa stwierdzanego u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym. Może być to związane z pierwotną chorobą pacjenta.
Działania niepożądane, które wystąpiły u dorosłych pacjentów w
stanie po zawale mięśnia sercowego i (lub) z niewydolnością serca,
są wymienione poniżej:
• Stan po zawale
mięśnia sercowego i (lub) niewydolność serca (badane wyłącznie u
dorosłych pacjentów)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Nieznana
|
Małopłytkowość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
Nieznana
|
Nadwrażliwość, w tym choroba posurowicza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
Niezbyt często
|
Hiperkaliemia
|
Nieznana
|
Zwiększenie stężenia potasu w surowicy, hiponatremia
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Często
|
Zawroty głowy, zawroty głowy
związane z pozycją ciała
|
Niezbyt często
|
Omdlenie, bóle głowy
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
Niezbyt często
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
Zaburzenia serca
|
|
Niezbyt często
|
Niewydolność serca
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
Często
|
Niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne
|
Nieznana
|
Zapalenie naczyń
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Niezbyt często
|
Kaszel
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Niezbyt często
|
Nudności, biegunka
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Nieznana
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Niezbyt często
|
Obrzęk naczynioruchowy
|
Nieznana
|
Wysypka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Nieznana
|
Bóle mięśni
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Często
|
Niewydolność i zaburzenia czynności nerek
|
Niezbyt często
|
Ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny w
surowicy
|
Nieznana
|
Zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Niezbyt często
|
Osłabienie, uczucie zmęczenia
|
Komentarze