Alzepezil ODT - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli / osoby w podeszłym wieku:
Leczenie rozpoczyna się zwykle od dawki 5 mg/dobę (w jednej
dawce dobowej). Dawkę 5 mg/dobę należy stosować co najmniej przez
miesiąc, co pozwoli ocenić najwcześniejszą kliniczną odpowiedź na
lek i umożliwi ustalenie się stężenia stacjonarnego chlorowodorku
donepezylu we krwi. Po miesięcznej ocenie klinicznej leczenia dawką
5 mg/dobę, dawkę chlorowodorku donepezylu można zwiększyć do 10
mg/dobę (w jednej dawce dobowej). Maksymalna zalecana dawka dobowa
wynosi 10 mg. Dawki większe niż 10 mg/dobę nie były testowane w
badaniach klinicznych.
Leczenie powinno być rozpoczęte i kontrolowane przez lekarza z
doświadczeniem w diagnozowaniu i leczeniu choroby Alzheimera.
Rozpoznanie powinno być wykonane zgodnie z akceptowanymi wytycznymi
(np. DSM IV, ICD 10). Można rozpocząć leczenie donepezylem, tylko
jeśli opiekun pacjenta będzie mógł nadzorować regularne
przyjmowanie produktu przez chorego.
Leczenie podtrzymujące może być prowadzone tak długo, jak długo
przynosi korzyść pacjentowi. Z tego względu należy regularnie
oceniać skuteczność kliniczną donepezylu. Gdy nie stwierdza się już
korzyści klinicznych, należy rozważyć przerwanie leczenia. Nie
można przewidzieć indywidualnej reakcji na donepezyl.
Po przerwaniu leczenia obserwuje się stopniowe zanikanie
korzystnych efektów leku Alzepezil ODT.
Upośledzenie czynności nerek i wątroby:
U pacjentów z upośledzeniem czynności nerek można stosować
podobny schemat dawkowania, ponieważ wydalanie chlorowodorku
donepezylu nie zależy od sprawności nerek.
Ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji (patrz punkt 5.2)
u pacjentów z łagodnym lub średnio nasilonym upośledzeniem
czynności wątroby zaleca się zwiększanie dawki w zależności od
indywidualnej tolerancji pacjenta. Brak danych odnośnie stosowania
leku u chorych z ciężką niewydolnością wątroby.
Dzieci i młodzież:
Alzepezil ODT nie jest zalecany do stosowania u dzieci.
Sposób podawania
Alzepezil ODT należy przyjmować doustnie, wieczorem, tuż przed
udaniem się na spoczynek. Tabletkę należy umieścić na języku i
poczekać, aż się rozpadnie przed połknięciem. Lek można popić wodą
lub nie, w zależności od preferencji pacjenta.
Dawkowanie niemożliwe do uzyskania po zastosowaniu produktu o
tej mocy można dostosować w oparciu o inne dostępne moce tego
produktu.
Alzepezil ODT - środki ostrożności
Nie ustalono jeszcze skuteczności donepezylu u pacjentów z
zaawansowaną chorobą Alzheimera, innymi rodzajami demencji, innymi
rodzajami zaburzeń pamięci (np. zaburzeń poznawczych związanych z
wiekiem).
Znieczulenie:
Alzepezil ODT jako inhibitor cholinesterazy może podczas
znieczulenia nasilać zwiotczenie mięśni wywołane sukcynylocholiną
lub jej pochodnymi.
Choroby układu sercowo-naczyniowego:
Ze względu na swoje działanie farmakologiczne inhibitory
cholinesterazy mogą wywierać wpływ wagotoniczny na serce (np.
wywoływać bradykardię). Ten wpływ może być szczególnie istotny dla
pacjentów z zespołem chorej zatoki lub innymi nadkomorowymi
zaburzeniami przewodzenia, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy
lub przedsionkowo-komorowy.
Istnieją doniesienia o omdleniach i drgawkach. U takich
pacjentów należy brać pod uwagę możliwość bloku sercowego lub
wydłużenia czasu pobudzeń zatokowych.
Dolegliwości żołądkowo-jelitowe:
Pacjenci z grup podwyższonego ryzyka rozwoju choroby wrzodowej,
tzn. osoby z chorobą wrzodową w wywiadzie lub leczone obecnie
niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) powinny być
monitorowane pod kątem ewentualnych objawów. Badania kliniczne leku
Alzepezil ODT nie wykazały jednak zwiększonej, w porównaniu do
placebo, częstości zapadania na chorobę wrzodową lub krwawienia z
przewodu pokarmowego.
Choroby układu moczowo-płciowego:
Jakkolwiek nie obserwowano tego w badaniach klinicznych
donepezylu, cholinomimetyki mogą hamować odpływ moczu z
pęcherza.
Choroby neurologiczne:
Cholinomimetyki mają, jak się uważa, pewien potencjał do
wywoływania uogólnionych drgawek, jednak aktywność drgawkowa może
być też przejawem choroby Alzheimera.
Cholinomimetyki mogą też nasilać lub wywoływać objawy
pozapiramidowe.
Złośliwy Zespół Neuroleptyczny (NMS): potencjalnie
zagrażające życiu schorzenie objawiające się hipertermią,
sztywnością mięśni, labilnością wegetatywnego układu nerwowego,
zaburzeniami świadomości i podwyższonym poziomem kinazy
fosfokreatynowej w surowicy. Niezwykle rzadko opisywano jego
występowanie w związku z podawaniem donepezilu, przede wszystkim u
pacjentów otrzymujących równocześnie leki przeciwpsychotyczne.
Dodatkowymi objawami NMS mogą być mioglobinuria (towarzysząca
rabdomiolizie) i ostra niewydolność nerek.
Jeśli u pacjenta wystąpią podmiotowe i przedmiotowe objawy
wskazujące na NMS albo wysoka gorączka o niewyjaśnionej przyczynie,
bez dodatkowych klinicznych przejawów tego zespołu, należy przerwać
leczenie.
Choroby układu oddechowego:
Ze względu na działanie cholinomimetyczne inhibitory
cholinesterazy należy przepisywać ostrożnie pacjentom, u których
rozpoznano astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc.
Należy unikać podawania produktu Alzepezil ODT jednocześnie z
innymi inhibitorami acetylocholinesterazy, agonistami lub
antagonistami układu cholinergicznego.
Ciężka niewydolność wątroby:
Brak danych odnośnie stosowania leku u chorych z ciężką
niewydolnością wątroby.
Nietolerancja laktozy:
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp
lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego
produktu leczniczego.
Produkt leczniczy zawiera aspartam (E951).
Umieralność ogólna w badaniach klinicznych nad otępieniem
naczyniopochodnym
Przeprowadzono trzy badania kliniczne trwające 6 miesięcy.
Badano w nich osoby spełniające kryteria
NINDS-AIREN świadczące o prawdopodobnym lub możliwym wystąpieniu
otępienia naczynioruchowego (VaD). Kryteria NINDS-AIREN stosuje się
do identyfikacji pacjentów, u których demencja wydaje się wywołana
wyłącznie przez czynniki naczyniowe, oraz do wykluczenia pacjentów
z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu umieralność ogólna
wynosiła odpowiednio 1,0% (2/198) wśród pacjentów leczonych
chlorowodorkiem donepezylu w dawce 5 mg/dobę, 2,4% (5/206) wśród
pacjentów leczonych chlorowodorkiem donepezylu w dawce 10 mg/dobę
oraz 3,5% (7/199) wśród pacjentów, którym podawano placebo. W
drugim badaniu umieralność ogólna wynosiła odpowiednio 1,9% (4/208)
wśród pacjentów leczonych chlorowodorkiem donepezylu w dawce 5
mg/dobę, 1,4% (3/215) wśród pacjentów leczonych chlorowodorkiem
donepezylu w dawce 10 mg/dobę oraz 0,5% (1/193) wśród pacjentów,
którym podawano placebo. W trzecim badaniu umieralność ogólna
wynosiła odpowiednio 1,7% (11/648) wśród pacjentów leczonych
chlorowodorkiem donepezylu w dawce 5 mg/dobę oraz 0% (0/326) wśród
pacjentów, którym podawano placebo. Umieralność ogólna w tych
trzech badaniach nad VaD w grupie leczonej chlorowodorkiem
donepezylu była liczbowo wyższa (i wynosiła 1,7%) niż w grupie,
której podawano placebo (1,1%), jakkolwiek różnica ta nie jest
istotna statystycznie. Większość zgonów u pacjentów przyjmujących
albo chlorowodorek donepezylu, albo placebo wydaje się wynikać z
różnych przyczyn o podłożu naczyniowym, czego można było się
spodziewać w takiej populacji osób w podeszłym wieku z chorobą
naczyń, jako chorobą zasadniczą. Analiza wszystkich poważnych
zdarzeń naczyniowych niezakończonych i zakończonych śmiercią nie
wykazała różnicy w częstości występowania w grupie przyjmującej
donepezylu chlorowodorek w porównaniu z grupą placebo.
W zestawieniu wszystkich badań nad chorobą Alzheimera (n = 4146)
oraz w zestawieniu tych badań nad chorobą Alzheimera z innymi
badaniami nad chorobami otępiennymi, wliczając badania nad
otępieniem naczyniopochodnym (Σn = 6888), umieralność ogólna w
grupach leczonych placebo liczbowo przewyższała wartość otrzymaną
dla grup leczonych chlorowodorkiem donepezylu.
Alzepezil ODT - przedawkowanie
Mediana dawki śmiertelnej chlorowodorku donepezylu oznaczona po
doustnym podaniu jednorazowej dawki wynosi u myszy 45 mg/kg, a u
szczurów 32 mg/kg lub odpowiednio około 225-krotność i 160krotność
maksymalnej zalecanej dawki dla ludzi wynoszącej 10 mg/dobę. U
zwierząt obserwowano zależne od dawki objawy pobudzenia
cholinergicznego, obejmujące zmniejszenie spontanicznej
ruchliwości, leżenie na brzuchu, chwiejny chód, łzawienie, drgawki
kloniczne, zaburzenia oddychania, ślinienie, zwężenie źrenic,
drżenie pęczkowe mięśni oraz obniżoną temperaturę ciała.
Przedawkowanie inhibitorów cholinesterazy może prowadzić do
przełomu cholinergicznego, charakteryzującego się nasilonymi
nudnościami, wymiotami, ślinieniem, poceniem się, bradykardią,
obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi, zaburzeniami oddychania,
zapaścią i drgawkami. Możliwe jest również narastające osłabienie
mięśni, które może prowadzić do śmierci w przypadku osłabienia
mięśni oddechowych.
Jak w każdym przypadku przedawkowania, należy wdrożyć leczenie
podtrzymujące. Jako antidotum na przedawkowanie leku Alzepezil ODT
można użyć trzeciorzędowych leków antycholinergicznych, takich jak
atropina. Zaleca się dożylne podawanie siarczanu atropiny,
początkowo w dawce 1,0 do 2,0 mg, a następnie w zależności od
reakcji klinicznej. W przypadku innych cholinomimetyków opisywano
nietypowe reakcje ciśnienia i częstości akcji serca, jeśli były
podawane jednocześnie z czwartorzędowymi lekami
antycholinergicznymi, takimi jak glikopirolan. Nie wiadomo, czy
chlorowodorek donepezylu i/lub jego metabolity mogą być usunięte z
organizmu drogą dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub
hemofiltracji).
Komentarze