Mensapex

Mensapex - dawkowanie

Dorośli/Osoby w podeszłym wieku:

Leczenie rozpoczyna się od 5 mg/dobę (dawkowanie raz na dobę). Tabletkę powlekaną należy przyjmować doustnie wieczorem, bezpośrednio przed udaniem się na spoczynek. Dawkę 5 mg/dobę należy stosować co najmniej przez miesiąc w celu umożliwienia oceny najwcześniejszej odpowiedzi na leczenie i uzyskania stanu stacjonarnego stężenia donepezylu chlorowodorku. Po dokonaniu oceny klinicznej miesięcznego leczenia dawką 5 mg/dobę, dawkę tę można zwiększyć do 10 mg/dobę (dawkowanie raz na dobę). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki większe niż 10 mg nie były oceniane w badaniach klinicznych.

Leczenie powinien rozpoczynać i nadzorować lekarz z doświadczeniem w rozpoznawaniu i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Rozpoznanie powinno być postawione w oparciu o ogólnie przyjęte kryteria (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie donepezylem należy rozpocząć tylko wtedy, gdy zapewniona jest pomoc opiekuna, który będzie regularnie kontrolował przyjmowanie leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące można kontynuować tak długo, jak długo istnieją korzystne efekty u pacjenta. Z tego względu skuteczność kliniczną donepezylu należy regularnie weryfikować. Gdy nie stwierdza się już efektu leczniczego, należy rozważyć odstawienie leku. Nie można przewidzieć indywidualnej reakcji na leczenie donepezylem.

Po przerwaniu leczenia obserwuje się stopniowe zanikanie korzystnego działania terapeutycznego donepezylu.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby

Podobny do opisanego schemat dawkowania może być stosowany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, gdyż nie mają one wpływa na klirens donepezylu.

Ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji na lek u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2), dawkę należy zwiększać w zależności od indywidualnej tolerancji. Brak danych dotyczących stosowania donepezylu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Dzieci i młodzież:

Stosowanie donepezylu nie jest zalecane u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Mensapex - środki ostrożności

Nie badano stosowania donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia alzheimerowskiego, z innymi rodzajami otępienia lub innymi rodzajami zaburzeń pamięci (np. osłabieniem funkcji intelektualnych związanym ze starzeniem się).

Znieczulenie ogólne:

Donepezyl, jako inhibitor cholinesterazy, może nasilać działanie pochodnych sukcynylocholiny - leków zwiotczających stosowanych podczas znieczulenia ogólnego.

Choroby układu krążenia:

Ze względu na właściwości farmakologiczne inhibitory esterazy acetylocholinowej mogą działać wagotonicznie na częstość akcji serca (np. wywoływać bradykardię). Ryzyko takiego działania może mieć szczególne znaczenie u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodzenia, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy.

Istnieją doniesienia o przypadkach omdlenia i napadów drgawkowych. Podczas badania pacjentów z takimi objawami należy brać pod uwagę możliwość występowania bloku serca lub długich przerw w czynności węzła zatokowego.

Choroby przewodu pokarmowego:

Pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka rozwoju wrzodów trawiennych, np. z chorobą wrzodową w wywiadzie lub otrzymujący jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), należy obserwować, czy nie występują objawy choroby. Badania kliniczne z zastosowaniem donepezylu nie wykazały jednak, w porównaniu z placebo, zwiększenia częstości występowania choroby wrzodowej ani krwawienia z przewodu pokarmowego.

Choroby układu moczowo-płciowego:

Wprawdzie leki o działaniu cholinomimetycznym mogą powodować zaburzenia odpływu moczu z pęcherza moczowego, ale działania tego nie obserwowano w badaniach klinicznych z zastosowaniem donepezylu.

Choroby neurologiczne:

Napady drgawkowe: Uważa się, że leki o działaniu cholinomimetycznym mogą w pewnym stopniu powodować uogólnione napady drgawkowe. Jednak napady drgawkowe mogą być również objawem choroby Alzheimera.

Leki o działaniu cholinomimetycznym mogą nasilać lub wywoływać objawy pozapiramidowe.

Choroby płuc:

Ze względu na działanie cholinomimetyczne, inhibitory esterazy acetylocholiny należy przepisywać ostrożnie pacjentom z astmą oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie.

Należy unikać podawania donepezylu jednocześnie z innymi inhibitorami esterazy acetylocholiny oraz agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego.

Ciężkie zaburzenia czynności wątroby:

Brak danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Umieralność w badaniach klinicznych otępienia naczyniowego:

Przeprowadzono trzy 6-miesięczne badania kliniczne z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN (National Insitute of Neurological Disorders and Stroke-Association Internationale pour la Recherche et I’Enseignement en Neurosciences) dla prawdopodobnego lub możliwego otępienia naczyniowego (ang. VaD- vascular dementia). Kryteria NINDS-AIREN zostały utworzone w celu rozpoznania pacjentów, których otępienie jest spowodowane jedynie przyczynami naczyniowymi i wykluczenia pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu wskaźnik umieralności wynosił 2/198 (1,0%) u osób otrzymujących donepezylu chlorowodorek w dawce 5 mg, 5/206 (2,4%) u osób otrzymujących donepezylu chlorowodorek w dawce 10 mg i 7/199 (3,5%) w grupie placebo. W drugim badaniu wskaźnik umieralności wynosił 4/208 (1,9%) u osób otrzymujących donepezylu chlorowodorek w dawce 5 mg, 3/215 (1,4%) u osób otrzymujących donepezylu chlorowodorek w dawce 10 mg i 1/193 (0,5%) w grupie placebo. W trzecim badaniu wskaźnik umieralności wynosił 11/648 (1,7%) u osób otrzymujących donepezylu chlorowodorek w dawce 5 mg i 0/326 (0%) u osób otrzymujących placebo. Połączony wskaźnik umieralności dla trzech badań otępienia naczyniowego w grupie otrzymującej donepezylu chlorowodorek (1,7%) był liczbowo większy niż w grupie placebo (1,1%), jednak różnica ta nie była istotna statystycznie. Okazało się, że większość przypadków zgonów pacjentów przyjmujących albo donepezylu chlorowodorek, albo placebo wynikała z różnych przyczyn naczyniopochodnych, których można się było spodziewać w populacji osób w podeszłym wieku z istniejącą chorobą naczyniową. Analiza wszystkich ciężkich zdarzeń naczyniowych niezakończonych lub zakończonych zgonem nie wykazała różnic częstości ich występowania w grupie otrzymującej donepezylu chlorowodorek w porównaniu grupą placebo.

Pulowane wyniki badań choroby Alzheimera (n=4146) oraz pulowane wyniki tych badań z innymi badaniami otępienia (w tym otępienia naczyniowego) (w sumie n=6888) wykazały, że wskaźnik umieralności w grupie placebo przewyższał liczbowo wskaźnik w grupie otrzymującej donepezylu chlorowodorek.

Laktoza i glukoza:

Tabletki Mensapex zawierają laktozę i skrobię kukurydzianą (źródło glukozy). Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.

Mensapex - przedawkowanie

Szacowana mediana śmiertelnej dawki donepezylu chlorowodorku po podaniu pojedynczej dawki doustnej u myszy i szczurów wynosi odpowiednio 45 i 32 mg/kg mc., co odpowiada w przybliżeniu dawce 225 i 160 razy większej od zalecanej dawki maksymalnej u ludzi (10 mg na dobę).

Objawy:

U zwierząt obserwowano zależne od dawki objawy pobudzenia cholinergicznego, obejmujące zmniejszenie ruchów spontanicznych, pozycję wyprostowaną, zataczający się chód, łzawienie, drgawki kloniczne, depresję oddechową, ślinienie, zwężenie źrenic, drżenia włókienkowe i zmniejszenie temperatury ciała.

Przedawkowanie inhibitorów cholinoesterazy może spowodować przełom cholinergiczny, który charakteryzuje się silnymi nudnościami, wymiotami, ślinotokiem, poceniem się, bradykardią, niedociśnieniem tętniczym, zahamowaniem ośrodka oddechowego, zapaścią i drgawkami. Możliwe jest narastające osłabienie mięśni, które może prowadzić do zgonu, jeśli dotyczy mięśni oddechowych.

Leczenie:

Podobnie jak w każdym przypadku przedawkowania, należy zastosować ogólne leczenie podtrzymujące. W razie przedawkowania donepezylu można zastosować jako odtrutkę trzeciorzędowe leki przeciwcholinergiczne, takie jak atropina. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki siarczanu atropiny, aż do uzyskania pożądanego efektu. Dawka początkowa powinna wynosić od 1,0 do 2,0 mg dożylnie, a następne dawki powinny być ustalane w zależności od odpowiedzi klinicznej. Opisywano nietypowe reakcje dotyczące ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca w przypadku innych cholinomimetyków po jednoczesnym podaniu czwartorzędowych leków przeciwcholinergicznych, takich jak glikopirolan. Nie wiadomo, czy donepezylu chlorowodorek i (lub) jego metabolity mogą być usunięte z ustroju metodą dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub hemofiltracji).