Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie lekkiej, umiarkowanej lub ciężkiej depresji.
Jedna tabletka powlekana zawiera 12,5 mg tianeptyny sodowej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1
Zalecane dawkowanie: 1 (jedna) tabletka 12,5 mg 3 razy na dobę (1 tabletka rano, 1 około południa i 1 tabletka wieczorem) przed głównymi posiłkami lub w ich trakcie.
Osoby w podeszłym wieku
U pacjentów w wieku ponad 70 lat dawkę należy zmniejszyć do dwóch tabletek na dobę.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania tianeptyny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby
U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek należy zmniejszyć dawkę do dwóch tabletek na dobę. Nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania u pacjentów uzależnionych od alkoholu, również z marskością wątroby.
Jeśli konieczne jest zakończenie lub przerwanie leczenia tianeptyną, dawkę należy stopniowo zmniejszać przez 7-14 dni.
Samobójstwo, myśli samobójcze lub pogorszenie klinicznego przebiegu depresji.
Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, autoagresji oraz myśli i zachowań samobójczych oraz samobójstwa. Zagrożenie utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej poprawy pod wpływem leczenia. Ponieważ w pierwszych tygodniach terapii potwierdzenie poprawy zazwyczaj nie jest możliwe, w tym okresie należy szczególnie uważnie obserwować stan pacjentów. W zależności od stanu klinicznego ryzyko samobójstwa może być największe w początkowej fazie ustępowania objawów.
Zwiększone ryzyko myśli samobójczych lub prób samobójczych występuje u pacjentów, którzy przed rozpoczęciem leczenia doświadczali intensywnych myśli samobójczych lub wykazywali zachowania samobójcze. Podczas leczenia należy szczególnie uważnie obserwować tę grupę pacjentów. Na podstawie metaanalizy badań klinicznych z grupami kontrolnymi otrzymującymi placebo wśród dorosłych z zaburzeniami psychicznymi wykazano, że ryzyko zachowań samobójczych zachowań jest większe u pacjentów w wieku poniżej 25 lat zażywających leki przeciwdepresyjne aniżeli w grupach przyjmujących placebo. Podczas leczenia należy ściśle obserwować stan pacjentów, szczególnie w grupach zwiększonego ryzyka, w początkowym okresie terapii oraz po zmianie dawkowania.
Należy poinformować wszystkich pacjentów i opiekunów o konieczności obserwacji pacjentów, czy nie wystąpią objawy pogorszenia stanu klinicznego lub myśli bądź zachowania samobójcze. W razie pogorszenia stanu należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.
Nie należy stosować tianeptyny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. W badaniach klinicznych zachowania samobójcze (myśli i próby samobójcze) oraz wrogość (głównie zachowania agresywne, buntownicze i przejawy gniewu) częściej obserwowano wśród dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie otrzymującej placebo. Jeśli na podstawie oceny klinicznej lekarz zdecyduje o rozpoczęciu leczenia, należy uważnie obserwować pacjenta , czy nie wystąpią u niego objawy samobójcze. Brak jest ponadto danych z długoterminowych badań odnośnie do bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży w aspekcie przebiegu wzrastania, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i behawioralnego.
Jeśli konieczne jest znieczule ogólne, należy z odpowiednim wyprzedzeniem poinformować anestezjologa i przerwać leczenie na 24-48 godzin przed zabiegiem. W nagłych wypadkach można wykonać znieczulenie bez odstawienia leku, jednak konieczne jest wówczas ścisłe monitorowanie w okresie okołooperacyjnym.
Nie należy nagle odstawiać tianeptyny. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych dawkę należy stopniowo zmniejszać przez 7 do 14 dni.
Przeciwwskazane jest skojarzone stosowanie inhibitorów MAO i tianeptyny ze względu na ryzyko zapaści krążeniowej, napadowego nadciśnienia, hipertermii, drgawek i zgonu. Skojarzone stosowaniem inhibitorów MAO i innych leków przeciwdepresyjnych może wywoływać ciężkie i niekiedy powodujące zgon interakcje. Z tego powodu, jeśli konieczne jest stosowanie inhibitorów MAO, leczenie tianeptyną należy zakończyć na co najmniej 15 dni przed rozpoczęciem podawania inhibitorów MAO.
W przypadku ciężkiego zaburzenia czynności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki (patrz punkt 4.2).
Należy ściśle obserwować pacjentów z dodatnim wywiadem w kierunku nadużywania substancji psychoaktywnych.
Podczas leczenia tianeptyną może nastąpić przejście z depresji do manii lub stanów hipomaniakalnych.
W przypadku przedawkowania należy przerwać leczenie i ściśle obserwować stan pacjenta. Wykonać płukanie żołądka i monitorować czynność układu krążenia, oddechowego oraz parametry metaboliczne i nerkowe. Należy prowadzić leczenie objawów klinicznych, monitorować oddech pacjenta oraz wyrównać zaburzenia metaboliczne i nerkowe.
Nadwrażliwość na tianeptynę lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Nie należy stosować tianeptyny razem z inhibitorami MAO.
Podczas leczenia tianeptyną obserwowano następujące działania niepożądane (kolejność zgodna z częstością występowania):
Bardzo często (> =1/10),
często (od > =1/100 do < 1/10),
niezbyt często (od > =1/1000 do < 1/100),
rzadko (od > =1/10 000 do < 1/1000),
bardzo rzadko (od > =1/100 000 do < 1/10 000) i nieznana (nie można dokonać oceny na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia serca:
Często: Tachykardia, kołatania serca, skurcze dodatkowe, ból w klatce piersiowej.
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: Bezsenność, ospałość, zawroty głowy, ból głowy, dreszcze, omdlenie, drżenia mięśniowe.
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia:
Często: Duszność.
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: Suchość w ustach, zaparcia, ból brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka, wzdęcia, zgaga.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Często: Ból pleców, ból mięśni.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Często: Jadłowstręt.
Zaburzenia naczyniowe:
Często: Nagłe zaczerwienienie skóry (uderzenia gorąca).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: Wysypka grudkowa lub rumieniowa, świąd, pokrzywka. Nieznane: Trądzik.
Zaburzenia oka:
Często: Zaburzenia widzenia.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Często: Osłabienie, uczucie ucisku w gardle.
Zaburzenia psychiczne:
Często: Koszmary senne.
Rzadko: Nadużywanie leku lub uzależnienie lekowe szczególnie u osób w wieku poniżej 50 lat z dodatnim wywiadem w kierunku uzależnienia od leków lub alkoholu.
Nieznane: Podczas stosowania lub wkrótce przerwaniu stosowania tianeptyny opisywano myśli i zachowania samobójcze (patrz punkt 4. 4).
Nasilenie i częstość występowania większości działań niepożądanych zmniejsza się w miarę upływu leczenia i na ogół nie wymaga jego przerwania.
W większości przypadków trudno jest odróżnić działania uboczne tianeptyny i objawy somatyczne zgłaszane przez chorych w depresji.
Ciąża
Brak odpowiednich danych uzasadniających stosowanie tianeptyny u kobiet w ciąży. Wyniki badań na zwierzętach są niewystarczające do oceny wpływu produktu leczniczego na przebieg ciąży i rozwój zarodków i płodów u ludzi. Ponieważ ewentualne zagrożenia dla ludzi nie są znane, nie zaleca się stosowania tianeptyny u kobiet w ciąży.
Karmienie piersią
Nie zaleca się stosowania w okresie laktacji ze względu na brak odpowiednich wyników badań tianeptyny. Wiadomo, że trójcykliczne leki przeciwdepresyjne przenikają do ludzkiego mleka.
Niekiedy może wystąpić pogorszenie czujności. Jeśli pacjenci zamierzają prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny, należy ich uprzedzić o ryzyku wystąpienia senności podczas stosowania leku.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja ta jest trójcyklicznym lekiem przeciwdepresyjnym. Mechanizm działania polega na zwiększeniu wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach kory mózgowej oraz hipokampa, także zwiększa aktywność elektryczną komórek piramidowych w hipokampie. Tianeptyna wykazuje pośrednie działanie w zaburzeniach nastroju stymulująco-uspokajające. Łagodzi zaburzenia somatyczne wynikające z lęku i zaburzeń nastroju, np. strony przewodu pokarmowego.
Mobbing w miejscu pracy podwaja absencję chorobową kobiet, prowadzi do szerszego stosowania leków przeciwdepresyjnych i wpływa negatywnie na zdrowie kobiet przez długi czas. Z drugiej strony, mężczyźni dwukrotnie częściej opuszczają rynek pracy na pewien...
„New Scientist" donosi, iż działając na receptory glukokortykoidowe neuronów, leki antydepresyjne prowadzą do zwiększenia liczby komórek nerwowych mózgu. Badanie właściwości antydepresantów Dotychczasowy stan badań wskazywał na związek między niektórymi...
Mozarin to lek przepisywany na receptę o właściwościach przeciwdepresyjnych. Depresja jest chorobą cywilizacyjną, którą bardzo ciężko zdiagnozować. Przybiera objawy podobne do chandry lub przygnębienia. Dlatego bardzo ważne by depresję rozpoznać w początkowym...
Leki przeciwdepresyjne wspomagają leczenie depresji Leczenie depresji polega na stosowaniu różnych metod terapeutycznych, których celem jest m.in. udzielenie wsparcia osobie chorej. Dodatkowo, pomaga leczenie snem oraz sejsmoterapia. Niewątpliwie, najskuteczniejszą...
Sertralina to substancja czynna, która należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Obecnie stosuje się ją w leczeniu pacjentów o różnym nasileniu objawów depresyjnych. Naukowcy zbadali jej skuteczność. Lek vs placebo Badacze...
Leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny (SSRI) są obecnie jedną z najczęściej stosowanych grup leków psychotropowych. SSRI znajdują zastosowanie nie tylko w leczeniu depresji, ale i zaburzeń lękowych, obsesyjno-kompulsywnych,...
Badania wskazują, iż stosowana przy zaburzeniach rytmu dobowego pochodna melatoniny może okazać się skuteczna w leczeniu depresji... Działanie antydepresantów Farmaceutyki stosowane w leczeniu depresji określane są mianem antydepresantów. Ich działanie...
Leczenie depresji bywa dla lekarzy dużym wyzwaniem. Pacjenci nie zawsze reagują bowiem na podawane im leki. Naukowcy z Loyola University Medical Center są jednak na dobrej drodze do opracowania pierwszej wiarygodnej metody przewidywania, czy dany antydepresant...
SSRI, czyli selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, to grupa psychoanaleptycznych leków przeciwdepresyjnych. Znajdują zastosowanie również w terapii innych chorób, takich jak choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne,...
Stosowanie leków przeciwdepresyjnych może wiązać się z zaburzeniami funkcji seksualnych. Mogą one dotyczyć nawet 80% leczonych lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), niezależnie od tego, który z nich był stosowany....
Komentarze