Tesprofen - dawkowanie
Dawkowanie
Produkt przeznaczony jest wyłącznie do podawania doustnego
i doraźnego stosowania.
Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Dawka początkowa 2
tabletki, następnie w razie potrzeby od 1 do 2 tabletek co 4 do 6
godzin. Tabletkę należy popić wodą. Nie stosować więcej niż 6
tabletek (1200 mg ibuprofenu) na dobę. Należy zachować co najmniej
czterogodzinną przerwę pomiędzy dawkami. Tabletkę można przyjmować
z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. W przypadku przyjęcia
tabletki z posiłkiem lub w krótkim czasie po posiłku rozpoczęcie
działania produktu leczniczego może być opóźnione. Jakkolwiek
przyjmowanie z posiłkiem zwiększa tolerancję na produkt leczniczy i
zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia dolegliwości
żołądkowo-jelitowych.
Nie jest wskazane stosowanie produktu u dzieci w wieku
poniżej 12 lat. U osób w podeszłym wieku modyfikacja dawkowania nie
jest wymagana.
Szczególne grupy pacjentów
Osoby w
podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawki. Ze względu na profil
potencjalnych działań niepożądanych (patrz punkt 4.4), zaleca się,
aby osoby w podeszłym wieku były szczególnie uważnie
obserwowane.
Niewydolność
nerek
U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem
czynności nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki (pacjenci z
ciężką niewydolnością nerek, patrz punkt 4.3).
Niewydolność
wątroby (patrz punkt 5.2)
U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem
czynności wątroby nie jest konieczne zmniejszenie dawki (pacjenci z
ciężką niewydolnością wątroby, patrz punkt 4.3).
Tesprofen - środki ostrożności
Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej
skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia
objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz wpływ na
przewód pokarmowy i układ krążenia poniżej).
Stosując TESPROFEN należy skonsultować się z lekarzem
jeśli u pacjenta występuje:
- toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszaną chorobę
tkanki łącznej,
- zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon
mózgowych (patrz punkt 4.8),
- choroby układu pokarmowego oraz przewlekłe zapalne
choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, chorobę
Crohna),
- nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzenie czynności
serca, ponieważ pogorszeniu może ulec czynność nerek (patrz punkty
4.3 i 4.8),
- zaburzenia czynności nerek,
- zaburzenia czynności wątroby,
- czynną lub przebytą astmę oskrzelową lub objawy
reakcji alergicznych w przeszłości; po zastosowaniu leku może
wystąpić skurcz oskrzeli,
- bezpośrednio po dużym zabiegu
chirurgicznym,
- wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra
przemijająca porfiria).
Jednoczesne stosowanie z NLPZ, w tym z selektywnymi
inhibitorami cyklooksygenazy-2, zwiększa ryzyko wystąpienia reakcji
niepożądanych (patrz punkt 4.5), należy zatem takiego połączenia
unikać.
U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia działań
niepożądanych związanych ze stosowaniem produktu leczniczego jest
większe niż u młodszych pacjentów.
Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu
pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne
i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi
lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze
występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego
czy owrzodzenia, należy natychmiast odstawić lek.
Pacjenci
z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie
osoby w wieku podeszłym, powinni poinformować lekarza o wszelkich
nietypowych objawach dotyczących układu pokarmowego (szczególnie o
krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie terapii.
Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu
pokarmowego wzrasta wraz z większymi dawkami NLPZ, u pacjentów z
owrzodzeniem w wywiadzie, szczególnie jeśli było ono powikłane
krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym
wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej
dostępnej dawki. U tych pacjentów, jak również u pacjentów
wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu
acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi
zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego (patrz niżej
oraz punkt 4.5), należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami
ochronnymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy
protonowej).
Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki
mogące zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak
doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak
warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub
leki przeciwpłytkowe, takie jak ASA (patrz punkt 4.5). NLPZ należy
podawać ostrożnie osobom z chorobami przewodu pokarmowego w
wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna),
gdyż stany te mogą ulec zaostrzeniu (patrz punkt 4.8).
Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków
przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem
niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna).
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie długotrwale w dużych dawkach
(2400 mg na dobę), może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka zakrzepów tętnic (np. zawał serca lub udar). Badania
epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie małych dawek
ibuprofenu (np. < 1200 mg na dobę) jest związane ze zwiększeniem
ryzyka zawału serca.
Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu
leczenia niż zalecane. Jeśli objawy się utrzymują, nasilają lub nie
ustąpią po 4 dniach w przypadku bólu, 3 dniach w przypadku gorączki
lub 2 dniach w przypadku przeziębienia lub grypy, pacjent powinien
zasięgnąć porady lekarza.
W przypadku kłopotów z sercem, przebytego udaru, lub
podejrzenia, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone
ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie
tytoniu) należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub
farmaceutą.
Bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne, niektóre z
nich śmiertelne w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ,
włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Największe ryzyko
wystąpienia tych ciężkich reakcji występuje na początku terapii, w
większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania leku. Należy
zaprzestać stosowania leku po wystąpieniu pierwszych objawów
wysypki skórnej, uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów
nadwrażliwości.
W wyjątkowych przypadkach przyczyną ciężkich powikłań
infekcyjnych skóry i tkanek miękkich może być ospa wietrzna.
Obecnie nie jest możliwe wykluczenie roli NLPZ w nasileniu tych
zakażeń. W związku z tym zaleca się unikanie stosowania ibuprofenu
w przypadku ospy wietrznej.
Ibuprofen może tymczasowo hamować czynność płytek krwi
(agregację trombocytów). Z tego względu zaleca się, by pacjentów z
zaburzeniami krzepnięcia uważnie monitorować.
W przypadku długotrwałego stosowania ibuprofenu wymagane
jest regularne kontrolowanie parametrów wskaźników czynności
wątroby, czynności nerek oraz morfologii krwi.
W wyniku długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych,
mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć zwiększonymi
dawkami tego produktu leczniczego.
W przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu, działania
niepożądane związane z substancją czynną, w szczególności te
odnoszące się do przewodu pokarmowego lub ośrodkowego układu
nerwowego, mogą ulec nasileniu podczas stosowania NLPZ.
NLPZ mogą maskować objawy infekcji i gorączki.
Istnieją dowody na to, że substancje hamujące
cyklooksygenazę (enzym biorący udział w syntezie prostaglandyn)
mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na
owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu
terapii.
Produkt zawiera sacharozę i dlatego pacjenci z rzadkimi
dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy,
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem
sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu
leczniczego.
Produkt ten nie powinien być stosowany u pacjentów z
rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem
laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy ze względu na zawartość laktozy.
Tesprofen - przedawkowanie
Przypadki przedawkowania są rzadkie, jeśli jednak
przypadkowo została przyjęta zbyt duża dawka produktu leczniczego,
należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Objawy przedawkowania: u
większości pacjentów mogą wystąpić: nudności, wymioty, ból w
nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą także wystąpić: szumy uszne,
ból głowy i krwawienie z przewodu pokarmowego. Cięższe zatrucie
wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i objawia się sennością, a w
bardzo rzadkich przypadkach także pobudzeniem i dezorientacją lub
śpiączką. Bardzo rzadko mogą wystąpić konwulsje. Podczas ciężkich
zatruć może wystąpić kwasica metaboliczna, a czas protrombinowy
(ang. INR) może być zwiększony. Mogą wystąpić: ostra niewydolność
nerek lub uszkodzenie wątroby. U pacjentów z astmą może wystąpić
zaostrzenie objawów astmy.
Leczenie
przedawkowania: nie ma swoistego antidotum.
Leczenie jest objawowe i podtrzymujące, polegające na usunięciu
produktu z organizmu. Należy monitorować czynność serca i
kontrolować objawy czynności życiowych, o ile są stabilne. Należy
rozważyć podanie doustnie węgla aktywowanego w ciągu 1 godziny od
przedawkowania.
Tesprofen - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie
6.1,
- U pacjentów z reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie
(np. skurcz oskrzeli, astma, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk
naczynioruchowy lub pokrzywka) związanymi z przyjęciem kwasu
acetylosalicylowego (ASA) lub innych niesteroidowych leków
przeciwzapalnych (NLPZ),
- Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i
(lub) dwunastnicy lub krwawienie
w wywiadzie (dwa lub więcej niezależne epizody
potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia),
- Krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego w
wywiadzie, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ,
- U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką
niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością serca,
- U pacjentów z krwawieniem z naczyń mózgowych lub z
innym czynnym krwawieniem,
- U pacjentów z ciężkim odwodnieniem (wywołanym
wymiotami, biegunką lub niewystarczającym spożyciem
płynów),
- U pacjentek w 3. trymestrze ciąży,
- U pacjentów ze skazą krwotoczną.
Tesprofen - działania niepożądane
Wykaz poniższych działań niepożądanych zawiera wszystkie
działania niepożądane, zaobserwowane podczas leczenia ibuprofenem,
również te występujące po długotrwałej terapii dużymi dawkami,
stosowanej u pacjentów z chorobą reumatyczną. Podane częstości
występowania, wykraczające poza bardzo rzadkie doniesienia, dotyczą
krótkotrwałego stosowania dawek dobowych do maksymalnej dawki 1200
mg ibuprofenu w postaci doustnej oraz do maksymalnej dawki 1800 mg
w postaci czopków doodbytniczych.
W odniesieniu do poniższych reakcji niepożądanych na
produkt leczniczy, należy pamiętać, że są one w zdecydowanej
większości zależne od dawki, a ich występowanie jest indywidualnie
zmienne.
Najczęściej obserwowane reakcje niepożądane dotyczą
przewodu pokarmowego zakończone zgonem. Wystąpić mogą owrzodzenia,
perforacja czy krwawienie z przewodu pokarmowego, niekiedy o skutku
śmiertelnym, w szczególności u osób w podeszłym wieku (patrz punkt
4.4). Po podaniu produktu leczniczego opisywano występowanie
nudności, wymiotów, biegunki, wzdęcia z oddawaniem gazów, zaparcia,
niestrawności, bólu brzucha, smolistych stolców, krwawych wymiotów,
wrzodziejącego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenia
zapalenia jelita grubego i choroby Crohna (patrz punkt 4.4). Mniej
często obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka. Ryzyko
krwawienia z przewodu pokarmowego jest w szczególny sposób zależne
od zakresu dawek oraz od czasu stosowania produktu
leczniczego.
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie
obrzęków, nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie długotrwale w dużych dawkach
(2400 mg na dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem
ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar) (patrz punkt
4.4).
Należy zauważyć, że w każdej grupie częstości
występowania, działania niepożądane przedstawione są w kolejności
ich malejącej ciężkości.
Bardzo często (> 1/10)
|
Często (> 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100)
|
Rzadko (> 1/10 000 do < 1/1 000)
|
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
|
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na
podstawie
|
dostępnych danych)
|
Zakażenia i zarażenia
pasożytnicze
|
Bardzo rzadko
|
Opisywano zaostrzenie związane z zakażeniem
stanów zapalnych (np. wystąpienie martwiczego zapalenia
powięzi) powiązane ze stosowaniem niesteroidowych leków
przeciwzapalnych. Jest to być może związane z mechanizmem działania
niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jeśli podczas stosowania
ibuprofenu wystąpią lub nasilą się objawy zakażenia, pacjentowi
należy
|
|
|
zalecić niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza. Należy
ocenić, czy istnieją wskazania do zastosowania leczenia
przeciwinfekcyjnego (antybiotykoterapia).
Podczas stosowania ibuprofenu obserwowano objawy
aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ze sztywnością
karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub
zaburzeniami świadomości. Wydaje się, iż predyspozycję do tego
wykazują pacjenci z zaburzeniami autoimmunologicznymi (SLE,
mieszana choroba tkanki łącznej).
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia układu krwiotwórczego (niedokrwistość,
leukopenia, małopłytkowość, pancytopenia, agranulocytoza).
Pierwszymi objawami mogą być gorączka, ból gardła, powierzchowne
rany w jamie ustnej, dolegliwości grypopodobne, ciężkie osłabienie,
krwawienia z nosa oraz krwawienia skórne. Podczas długotrwałej
terapii należy regularne weryfikować wskaźniki morfologii
krwi.
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Niezbyt często
|
Reakcje nadwrażliwości z wysypką skórną i świądem, jak
również napady duszności (możliwe wystąpienie w połączeniu ze
spadkiem ciśnienia tętniczego).
Pacjenta należy poinformować, by w takim przypadku
natychmiast powiadomił lekarza i nie przyjmował więcej
ibuprofenu.
|
|
Bardzo rzadko
|
Ciężkie, uogólnione reakcje nadwrażliwości. Mogą one
wystąpić jako obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk wewnętrzny
krtani z upośledzeniem drożności dróg oddechowych, niewydolności
oddechowej, przyspieszenia czynności serca, spadku ciśnienia krwi,
do zagrażającego życiu wstrząsu włącznie. Jeśli wystąpi jeden z
powyższych objawów, co może zdarzyć się już po pierwszym
zastosowaniu produktu leczniczego, konieczna jest natychmiastowa
pomoc lekarza.
|
Zaburzenia psychiczne
|
Bardzo rzadko
|
Reakcje psychotyczne, depresja.
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia układu nerwowego, takie jak ból głowy, zawroty
głowy, bezsenność, pobudzenie, rozdrażnienie lub
zmęczenie.
|
Zaburzenia oka
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia widzenia.
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Rzadko
|
Szumy uszne.
|
Zaburzenia serca
|
Bardzo rzadko
|
Kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia
sercowego.
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Bardzo rzadko
|
Nadciśnienie tętnicze.
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często
|
Dolegliwości żołądka i jelit, takie jak zgaga, bóle
brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów, biegunka,
zaparcia i niewielkie krwawienie z przewodu pokarmowego, mogące
prowadzić w wyjątkowych przypadkach do niedokrwistości.
|
|
Niezbyt często
|
Owrzodzenia przewodu pokarmowego, potencjalnie z
krwawieniem i perforacją. Wrzodziejące zapalenie błony śluzowej
jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego oraz choroby
Crohna (patrz punkt 4.4), zapalenie błony śluzowej
żołądka.
|
|
Bardzo rzadko
|
Zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się
przeponopodobnych zwężeń jelita. Pacjenta należy poinformować, by w
przypadku wystąpienia ostrego bólu nadbrzusza, smolistych stolców
lub krwawych wymiotów odstawił produkt leczniczy i natychmiast
zgłosił się do lekarza.
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby, w
szczególności po długotrwałym leczeniu, niewydolność wątroby, ostre
zapalenie wątroby.
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo rzadko
|
Reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevens-Johnsona i
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. W wyjątkowych
przypadkach, podczas zakażenia wirusem ospy wietrznej mogą wystąpić
ciężkie zakażenia skóry i powikłania dotyczące tkanek miękkich
(patrz również "Zakażenia i zarażenia pasożytnicze").
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Rzadko
|
Rzadko mogą wystąpić również uszkodzenia tkanki nerki
(martwica brodawek) oraz zwiększenie stężenia kwasu moczowego we
krwi.
|
|
Bardzo rzadko
|
Tworzenie się obrzęków, w szczególności u pacjentów z
nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek, zespół
nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, któremu może towarzyszyć
ostra niewydolność nerek. Z tego względu należy regularne
weryfikować czynność nerek.
|
Zgłaszanie
podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww.
departamentu} e-mail:
adr@urpl.gov.pl.
Tesprofen - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Zahamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie
wpłynąć na ciążę i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane pochodzące
z badań epidemiologicznych sugerują zwiększone ryzyko poronienia
oraz występowania wad wrodzonych serca i wytrzewienia wskutek
zastosowania inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży.
Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką oraz czasem trwania
leczenia.
Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy
prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i
poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia zarodka i płodu.
Ponadto u zwierząt otrzymujących inhibitor syntezy prostaglandyn w
okresie organogenezy opisywano zwiększoną częstość występowania
różnorodnych wad rozwojowych, w tym wad układu
sercowo-naczyniowego.
W pierwszym i drugim trymestrze ciąży nie należy stosować
ibuprofenu, chyba że jest to wyraźnie konieczne. Jeśli ibuprofen
stosowany jest u kobiety starającej się zajść w ciążę lub w
pierwszym bądź drugim trymestrze ciąży, należy stosować jak
najmniejszą dawkę, przez jak najkrótszy możliwy okres.
W trzecim trymestrze ciąży, podanie inhibitorów syntezy
prostaglandyn może narażać
? płód na:
- działanie toksyczne na układ krążenia i oddechowy
(z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem
płucnym);
- zaburzenia czynności nerek, mogące przekształcać
się w niewydolność nerek z małowodziem;
? matkę i noworodka, pod koniec ciąży, na:
- możliwe wydłużenie czasu krwawienia, działanie
antyagregacyjne ujawniające się nawet po bardzo małych
dawkach;
- zahamowanie skurczów macicy, skutkujące opóźnionym
lub wydłużonym porodem.
W związku z powyższym, ibuprofen jest przeciwwskazany w
trzecim trymestrze ciąży.
Karmienie
piersią
W nielicznych badaniach wykazano, że ibuprofen przenika do
mleka matki w bardzo małej ilości. W przypadku krótkotrwałego
przyjmowania ibuprofenu w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i
gorączki, szkodliwy wpływ na niemowlęta wydaje się mało
prawdopodobny.
Płodność - patrz punkt 4.4.
Tesprofen - prowadzenie pojazdów
W związku z tym, że podczas stosowania produktu
leczniczego TESPROFEN w dużych dawkach mogą wystąpić działania
niepożądane dotyczące ośrodkowego układu nerwowego, takie jak
zmęczenie i zawroty głowy, w pojedynczych przypadkach dochodzić
może do upośledzenia zdolności reakcji i zdolności aktywnego
uczestnictwa w ruchu drogowym i w obsłudze maszyn. Powyższe
ostrzeżenie ma szczególne zastosowanie w przypadku zażycia produktu
leczniczego z alkoholem.
Komentarze