Mycophenolat Mofetil Actavis

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
kapsułki twarde
Dawka
0,25 g
Ilość
100 kaps.
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: ACTAVIS GROUP PTC EHF.

Mycophenolat Mofetil Actavis - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Mycophenolat Mofetil Actavis - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Mycophenolat Mofetil Actavis - opis

Mykofenolat mofetil Actavis jest wskazany do stosowania w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami w profilaktyce ostrego odrzucania przeszczepów u biorców allogenicznych przeszczepów nerek, serca lub wątroby.

Mycophenolat Mofetil Actavis - skład

Każda kapsułka zawiera 250 mg mykofenolanu mofetylu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Mycophenolat Mofetil Actavis - dawkowanie

Leczenie preparatem Mykofenolat mofetil Actavis powinno być rozpoczynane i prowadzone przez odpowiednio wykwalifikowanych lekarzy specjalistów w dziedzinie transplantologii.

Stosowanie po przeszczepieniu nerki:

Dorośli: doustne podawanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis należy rozpocząć w ciągu 72 godzin po przeprowadzonej transplantacji. Zalecana dawka u pacjentów po przeszczepieniu nerki wynosi 1 g dwa razy na dobę (dawka dobowa 2 g).

Dzieci i młodzież (w wieku od 2 do 18 lat): zalecana dawka mykofenolanu mofetylu wynosi 600 mg/m2 podawane doustnie dwa razy na dobę (maksymalnie do 2 g na dobę). Produkt leczniczy Mykofenolat mofetil Actavis w kapsułkach powinien być zalecany tylko tym pacjentom, których powierzchnia ciała wynosi co najmniej 1,25 m2. Pacjenci, których powierzchnia ciała wynosi od 1,25 do 1,5 m2 mogą przyjmować Mykofenolat mofetil Actavis w kapsułkach w dawce 750 mg dwa razy na dobę (dawka dobowa 1,5 g). Pacjenci, których powierzchnia ciała jest większa niż 1,5 m2 mogą przyjmować Mykofenolat mofetil Actavis kapsułki w dawce 1 g dwa razy na dobę (dawka dobowa 2 g). Ponieważ w tej grupie wiekowej niektóre działania niepożądane występują z większą częstotliwością (patrz punkt 4.8) w porównaniu z dorosłymi, dlatego też może być potrzebne czasowe zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania leku; należy wziąć pod uwagę istotne czynniki kliniczne, włącznie z nasileniem reakcji.

Dzieci (w wieku poniżej 2 lat): dostępne są ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci poniżej 2 lat.

Dane te są niewystarczające do określenia zalecanego dawkowania, dlatego stosowanie leku w tej grupie wiekowej nie jest zalecane.

Stosowanie po przeszczepieniu serca:

Dorośli: doustne podawanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis należy rozpocząć w ciągu pierwszych

5 dni po przeprowadzonej transplantacji. Zalecana dawka u pacjentów po przeszczepieniu serca wynosi 1,5 g dwa razy na dobę (dawka dobowa 3 g).

Dzieci: brak dostępnych danych dotyczących dzieci po przeszczepieniu serca.

Stosowanie po przeszczepieniu wątroby:

Dorośli: mykofenolan mofetylu stosowany dożylnie należy podawać w ciągu pierwszych 4 dni po transplantacji wątroby, a doustne podawanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis należy rozpocząć, gdy tylko może on być tolerowany. Zalecana doustna dawka u pacjentów po przeszczepieniu wątroby wynosi 1,5 g dwa razy na dobę (dawka dobowa 3 g).

Dzieci: brak dostępnych danych dotyczących dzieci po przeszczepieniu wątroby.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku (≥ 65 lat): zalecana dawka wynosi 1 g dwa razy na dobę u pacjentów po przeszczepieniu nerki i 1,5 g dwa razy na dobę u pacjentów po przeszczepieniu serca lub wątroby i jest odpowiednia również dla pacjentów w podeszłym wieku.

Stosowanie w niewydolności nerek: u pacjentów po przeszczepieniu nerek z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek (przesączanie kłębuszkowe < 25 ml/min/1,73 m2), poza okresem bezpośrednio po przeszczepieniu nerki, należy unikać podawania dawki większej niż 1 g dwa razy na dobę. Chorzy powinni być uważnie obserwowani.

U pacjentów, u których podjęcie czynności przez przeszczepiony narząd opóźnia się, nie jest wymagana zmiana dawkowania leku (patrz punkt 5.2). Brak jest danych dotyczących pacjentów po przeszczepieniu serca lub wątroby z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek.

Stosowanie w ciężkiej niewydolności wątroby: nie ma potrzeby zmiany dawkowania leku u pacjentów po przeszczepieniu nerki z ciężkim uszkodzeniem miąższu wątroby. Brak danych dotyczących pacjentów po przeszczepieniu serca z ciężkim uszkodzeniem miąższu wątroby.

Stosowanie podczas epizodu ostrego odrzucania przeszczepu: MPA (kwas mykofenolowy) jest aktywnym metabolitem mykofenolanu mofetylu. Odrzucanie przeszczepionej nerki nie prowadzi do zmian farmakokinetyki MPA; nie jest wymagane zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania preparatu Mykofenolat mofetil Actavis. Nie ma podstaw do modyfikacji dawki preparatu Mykofenolat mofetil Actavis po wystąpieniu objawu odrzucania przeszczepionego serca. Brak danych dotyczących farmakokinetyki podczas odrzucania przeszczepionej wątroby.

Mycophenolat Mofetil Actavis - środki ostrożności

U pacjentów, u których stosuje się leczenie immunosupresyjne w postaci terapii skojarzonej, w tym preparatem Mykofenolat mofetil Actavis, występuje zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaków i innych nowotworów, szczególnie skóry (patrz punkt 4.8). Ryzyko wystąpienia choroby nowotworowej wydaje się być bardziej związane z intensywnością i długością leczenia immunosupresyjnego niż z podawaniem określonego leku.

Głównym zaleceniem służącym zmniejszeniu ryzyka wystąpienia nowotworu skóry jest ograniczenie narażenia skóry na działanie promieni słonecznych i promieniowania UV poprzez stosowanie odzieży ochronnej oraz filtrów przeciwsłonecznych o wysokim wskaźniku ochrony.

Pacjenci otrzymujący produkt leczniczy Mykofenolat mofetil Actavis powinni zostać poinformowani o konieczności natychmiastowego zgłoszenia jakichkolwiek objawów zakażenia, niespodziewanego wystąpienia siniaków, krwawienia lub innych objawów zahamowania czynności szpiku.

Nadmierne zahamowanie czynności układu immunologicznego powoduje zwiększoną podatność na zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne, zakażenia zakończone zgonem i posocznicę (patrz punkt 4.8).

U pacjentów leczonych immunosupresantami, w tym mykofenolanem mofetylu, występuje zwiększone ryzyko zakażeń oportunistycznych (bakteryjnych, grzybiczych, wirusowych i wywołanych przez pierwotniaki), zakażeń zakończonych zgonem oraz sepsy (patrz punkt 4.8). Wśród zakażeń oportunistycznych należy wymienić związaną z wirusem BK nefropatię oraz związaną z wirusem JC postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię (PML). Zakażenia te są zwykle związane z dużym całkowitym obciążeniem immunosupresyjnym i mogą prowadzić do ciężkich lub nawet zagrażających życiu stanów, które lekarz powinien uwzględnić w diagnostyce różnicowej u pacjentów leczonych immunosupresyjnie, u których stwierdzono pogarszającą się czynność nerek lub objawy neurologiczne.

Pacjentów otrzymujących produkt leczniczy Mykofenolat mofetil Actavis, należy monitorować w kierunku neutropenii, która może być związana z samym podawaniem tego leku, leczeniem skojarzonym, zakażeniami wirusowymi lub wynikać ze współistnienia tych czynników.

Pacjenci leczeni produktem leczniczym Mykofenolat mofetil Actavis w pierwszym miesiącu powinni mieć wykonywane pełne badanie morfologiczne krwi raz w tygodniu, w drugim i trzecim miesiącu leczenia dwa razy na miesiąc, a następnie raz w miesiącu, aż do końca pierwszego roku. W razie wystąpienia neutropenii (bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1,3 x 103/μl), może okazać się właściwe przerwanie bądź całkowite zaprzestanie podawania produktu leczniczego Mykofenolat mofetil Actavis.

Pacjentów należy poinformować o możliwości zmniejszonej skuteczności szczepień w trakcie leczenia produktem leczniczym Mykofenolat mofetil Actavis oraz konieczności unikania stosowania żywych atenuowanych szczepionek (patrz punkt 4.5). Korzystne może być natomiast szczepienie przeciwko wirusowi grypy. Należy wziąć pod uwagę krajowe wytyczne dotyczące szczepień przeciwko wirusowi grypy.

Podawanie mykofenolanu mofetylu było związane ze zwiększoną częstością występowania objawów niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, obejmujących rzadkie przypadki owrzodzeń, krwawień i perforacji, dlatego u chorych z czynnym, poważnym procesem chorobowym dotyczącym przewodu pokarmowego, Mykofenolat mofetil Actavis powinien być stosowany ze szczególną

ostrożnością.

Mykofenolat mofetil Actavis jest inhibitorem IMPDH (dehydrogenazy inozynomonofosforanu). Na podstawie teoretycznych przesłanek należy go unikać u chorych z rzadkim, wrodzonym niedoborem transferazy hipoksantynowo-guaninowo-fosforybozylowej (HGPRT), czyli w zespole Lesch-Nyhana lub Kelley-Seegmillera.

Nie zaleca się podawania produktu leczniczego Mykofenolat mofetil Actavis jednocześnie z azatiopryną, ponieważ nie prowadzono badań dotyczących wpływu takiego skojarzenia leków.

W związku z istotnym zmniejszeniem wartości AUC dla MPA pod wpływem podawania cholestyraminy, należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Mykofenolat mofetil Actavis i leków, które mają wpływ na krążenie jelitowo-wątrobowe, gdyż istnieje wtedy potencjalne niebezpieczeństwo zmniejszenia skuteczności wspomnianego leku.

Ryzyko: nie określono korzyści w przypadku jednoczesnego stosowania mykofenolanu mofetylu z takrolimusem lub syrolimusem (patrz także punkt 4.5).

Mycophenolat Mofetil Actavis - przedawkowanie

Z badań klinicznych oraz z doświadczeń po wprowadzeniu leku na rynek otrzymano zgłoszenia przedawkowania mykofenolanu mofetylu. W wielu z tych przypadków nie raportowano działań niepożądanych. W przypadkach przedawkowania, w których zgłoszono wystąpienie zdarzeń niepożądanych, zdarzenia te były zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa produktu leczniczego.

Należy spodziewać się, że przedawkowanie mykofenolanu mofetylu może powodować nadmierne hamowanie czynności układu immunologicznego oraz zwiększać wrażliwość na infekcje i powodować hamowanie czynności szpiku kostnego (patrz punkt 4.4). W przypadku rozwinięcia się neutropenii powinno się przerwać podawanie lub zmniejszyć dawkę produktu Mykofenolat mofetil Actavis (patrz punkt 4.4).

Nie należy się spodziewać, że za pomocą hemodializy można usunąć klinicznie istotne ilości MPA i

MPAG. Środki wiążące kwasy żółciowe, np. cholestyramina, mogą usunąć MPA poprzez zmniejszenie krążenia jelitowo-wątrobowego leku (patrz punkt 5.2).

Mycophenolat Mofetil Actavis - przeciwwskazania

Obserwowano występowanie reakcji nadwrażliwości po podaniu produktu leczniczego Mykofenolat mofetil Actavis (patrz punkt 4.8). Dlatego stosowanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na mykofenolan mofetylu lub kwas mykofenolowy.

Stosowanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis jest przeciwwskazane u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6).

Informacje dotyczące stosowania leku w czasie ciąży i zaleceń dotyczących antykoncepcji, patrz punkt 4.6.

Mycophenolat Mofetil Actavis - działania niepożądane

Następujące działania niepożądane odpowiadają niepożądanym reakcjom na lek, opisywanym w badaniach klinicznych:

Do najważniejszych objawów niepożądanych występujących w czasie leczenia mykofenolanem mofetylu w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami należą: biegunka, leukopenia, posocznica i wymioty, obserwowano także częstsze występowanie niektórych zakażeń (patrz punkt 4.4).

Nowotwory:

U chorych, u których stosuje się leczenie immunosupresyjne w postaci terapii skojarzonej, w tym mykofenolanem mofetylu, występuje zwiększone ryzyko powstawania chłoniaków i innych nowotworów, szczególnie skóry (patrz punkt 4.4). Choroba limfoproliferacyjna lub chłoniak rozwinęły się u 0,6% chorych otrzymujących mykofenolan mofetylu (2 g lub 3 g na dobę) w skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, w kontrolowanych badaniach klinicznych po przeszczepieniu nerki (dane dotyczące 2 g), po przeszczepieniu serca lub wątroby, prowadzonych co najmniej 1 rok. Rak skóry non-melanoma został rozpoznany u 3,6% chorych, inne typy nowotworów u 1,1% chorych. Dane, obejmujące okres 3 lat, na temat bezpieczeństwa stosowania leku u chorych po przeszczepieniu nerki lub serca nie wykazują nieoczekiwanych zmian w częstości występowania nowotworów w stosunku do wyników z okresu 1 roku. Pacjenci po przeszczepieniu wątroby obserwowani byli co najmniej 1 rok, lecz krócej niż 3 lata.

Zakażenia oportunistyczne:

U wszystkich pacjentów po transplantacji występuje zwiększona podatność na zakażenia oportunistyczne, która rośnie w miarę zwiększania całkowitego działania immunosupresyjnego (patrz punkt 4.4). W kontrolowanych badaniach klinicznych u chorych po przeszczepieniu nerki (dane dotyczące 2 g), serca i wątroby, otrzymujących mykofenolan mofetylu (2 g lub 3 g na dobę) w skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, w czasie co najmniej jednorocznej obserwacji, najczęstszymi infekcjami oportunistycznymi były: zakażenie skóry i śluzówek Candida, wiremia i objawowe zakażenie wirusem CMV, zakażenie wirusem Herpes simplex. Wiremia i objawowe zakażenie wirusem CMV wystąpiły u 13,5% chorych.

Dzieci i młodzież (w wieku od 2 do 18 lat):

W badaniu klinicznym, do którego włączono 92 pacjentów pediatrycznych w wieku od 2 do 18 lat, którym podawano mykofenolan mofetylu doustnie w dawce 600 mg/m2 dwa razy na dobę, typ i częstość działań niepożądanych leku były w zasadzie podobne do tych obserwowanych u dorosłych przyjmujących 1 g mykofenolanu mofetylu dwa razy na dobę. Następujące działania niepożądane związane z leczeniem były jednak częstsze w populacji pediatrycznej, szczególnie u dzieci poniżej 6 lat, niż u dorosłych: biegunka, posocznica, leukopenia, niedokrwistość, zakażenia.

działań niepożądanych leku z powodu immunosupresji. U pacjentów w podeszłym wieku, u których mykofenolan mofetylu stanowi składową złożonego schematu immunosupresji, ryzyko wystąpienia pewnych zakażeń (w tym narządowej postaci zakażenia wirusem CMV), krwawienia z przewodu pokarmowego oraz obrzęku płuc może być znacznie zwiększone w porównaniu z młodszymi pacjentami.

Inne działania niepożądane leku:

W poniższej tabeli zebrano działania niepożądane, prawdopodobnie lub możliwie związane z podaniem mykofenolanu mofetylu, opisywane u ≥ l/10 i u ≥ l/100 do < 1/10 pacjentów leczonych preparatem zawierającym mykofenolan mofetylu w kontrolowanych badaniach klinicznych po przeszczepieniu nerki (dane dotyczące 2 g), serca lub wątroby.

Działania niepożądane, prawdopodobnie lub możliwie związane z podawaniem mykofenolanu mofetylu, opisywane u chorych leczonych mykofenolanem mofetylu w skojarzeniu z cyklosporyną oraz kortykosteroidami, po przeszczepieniu nerki, serca lub wątroby:

W poszczególnych układach narządów, działania niepożądane zostały uporządkowane w zależności od częstości w następujących kategoriach: bardzo często (≥ l/10); często (≥ l/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ l/1000 do < 1/100); rzadko (≥ l/10000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10000); nieznana częstość (nie można ustalić na podstawie dostępnych danych).

W poszczególnych kategoriach częstości występowania, działania niepożądane zostały uporządkowane według malejącej ciężkości przebiegu.

Klasyfikacja według układów i narządów

Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo często

Posocznica, kandydoza przewodu pokarmowego, zakażenie dróg moczowych, zakażenie wirusem opryszczki zwykłej, półpasiec

Często

Zapalenie płuc, grypa, zakażenie dróg oddechowych, moniliaza układu oddechowego, zakażenie przewodu pokarmowego, kandydoza, zapalenie przewodu pokarmowego, infekcja, zapalenie oskrzeli, zapalenie

gardła, zapalenie zatok, grzybicze zakażenie skóry, kandydoza skóry, kandydoza pochwy, zapalenie błony śluzowej nosa

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym cysty, polipy)

Bardzo często

-

Często

Rak skóry, łagodne nowotwory skóry

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo często

Leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość

Często

Pancytopenia, leukocytoza

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często

-

Często

Kwasica, hiperkaliemia, hipokaliemia, hiperglikemia, hipomagnezemia, hipokalcemia, hipercholesterolemia, hiperlipidemia, hipofosfatemia, hiperurykemia, dna moczanowa, jadłowstręt

Zaburzenia psychiczne

Bardzo często

-

Często

Pobudzenie, stany splątania, depresja, lęk, nieprawidłowe myślenie, bezsenność

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często

-

Często

Drgawki, wzmożone napięcie mięśni, drżenie, senność, zespół miasteniczny, zawroty głowy, bóle głowy, parestezje, zaburzenie smaku

Zaburzenia serca

Bardzo często

-


Często Tachykardia

Zaburzenia naczyniowe Bardzo często -

Często Niedociśnienie, nadciśnienie, rozszerzenie naczyń

Zaburzenia układu Bardzo często -

oddechowego, klatki Często Wysięk opłucnowy, duszności, kaszel piersiowej i śródpiersia

Zaburzenia przewodu Bardzo często Wymioty, ból brzucha, biegunka, nudności pokarmowego Często Krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie

otrzewnej, niedrożność, zapalenie okrężnicy, wrzód żołądka, wrzód dwunastnicy, zapalenie żołądka, zapalenie przełyku, zapalenie jamy ustnej, zaparcie, dyspepsja, wzdęcie, odbijanie

Zaburzenia wątroby i dróg Bardzo często -

żółciowych Często Zapalenie wątroby, żółtaczka, hiperbilirubinemia Zaburzenia skóry i tkanki Bardzo często -

podskórnej Często Przerost skóry, wysypka, trądzik, łysienie Zaburzenia mięśniowo- Bardzo często - szkieletowe i tkanki łącznej Często Bóle stawów

Zaburzenia nerek i dróg Bardzo często -

moczowych Często Niewydolność nerek

Zaburzenia ogólne i stany w Bardzo często -

miejscu podania Często Obrzęk, gorączka, dreszcze, ból, złe samopoczucie,

osłabienie

Badania diagnostyczne Bardzo często - Często Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi, zmniejszenie masy ciała.

Uwaga: w badaniach III fazy oceniających profilaktykę odrzucania przeszczepu nerki, serca lub wątroby leczonych było (odpowiednio) 501 chorych (2 g mykofenolanu mofetylu na dobę), 289 (3 g mykofenolanu mofetylu na dobę) oraz 277 chorych (2 g iv. lub 3 g doustnie na dobę mykofenolanu mofetylu).

Następujące działania niepożądane opisywano po wprowadzeniu leku na rynek: Działania niepożądane obserwowane u pacjentów leczonych mykofenolanem mofetylu po wprowadzeniu leku na rynek są podobne do objawów stwierdzanych w kontrolowanych badaniach klinicznych dotyczących chorych po przeszczepieniu nerki, serca lub wątroby.

Dodatkowe działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu leku do obrotu opisano poniżej z uwzględnieniem częstości podanej w nawiasach, jeśli była znana.

Zaburzenia żołądka i jelit: zapalenie okrężnicy, w tym zapalenie okrężnicy wywołane przez wirus CMV (≥ 1/100 do < 1/10), zapalenie trzustki (≥ 1/100 do < 1/10) i atrofia kosmków jelitowych.

Zaburzenia związane z immunosupresją: ciężkie, zagrażające życiu zakażenia, w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, infekcyjne zapalenie wsierdzia, gruźlica i zakażenie wywołane przez atypowe Mycobacterium. U pacjentów leczonych immunosupresyjnie, w tym również mykofenolanem mofetylu, stwierdzano przypadki nefropatii związanej z wirusem BK i postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii związanej z wirusem JC.

Z powodu możliwości występowania agranulocytozy (≥ 1/1000 do < 1/100) i neutropenii zaleca się regularne monitorowanie chorych leczonych produktem leczniczym Mykofenolat mofetil Actavis (patrz punkt 4.4). Raportowano również przypadki niedokrwistości aplastycznej i hamowania czynności szpiku kostnego podczas leczenia mykofenolanem mofetylu, niektóre z nich były zakończone zgonem.

Nadwrażliwość: obserwowano reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne.

Zaburzenia wrodzone: szczegółowe informacje, patrz punkt 4.6.

Mycophenolat Mofetil Actavis - ciąża i karmienie piersią

Zaleca się, aby leczenie produktem leczniczym Mykofenolat mofetil Actavis nie było rozpoczynane aż do otrzymania negatywnego wyniku testu ciążowego. Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Mykofenolat mofetil Actavis, w trakcie leczenia i przez 6 tygodni po odstawieniu leku powinny być stosowane skuteczne metody zapobiegania ciąży (patrz punkt 4.5). Pacjentka powinna zostać poinformowana o potrzebie zgłoszenia się do lekarza natychmiast po zauważeniu objawów ciąży.

Stosowanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis nie jest wskazane w okresie ciąży i powinno zostać ograniczone do przypadków, kiedy nie jest możliwy inny rodzaj terapii. Produkt leczniczy

Mykofenolat mofetil Actavis może być stosowany u kobiet w ciąży jedynie wtedy, kiedy potencjalne korzyści ze stosowania leku przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania mykofenolanu mofetylu u kobiet w ciąży. Jednakże u dzieci pacjentek, które podczas ciąży przyjmowały mykofenolan mofetylu w skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, zgłaszano przypadki wrodzonych wad rozwojowych, w tym wady rozwojowe uszu np. nieprawidłowo uformowane ucho zewnętrzne/środkowe lub jego brak. Zgłaszano przypadki samoistnych poronień u pacjentek przyjmujących mykofenolan mofetylu. Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ leku na reprodukcję (patrz punkt 5.3).

Wykazano, że mykofenolan mofetylu jest wydzielany do mleka samic karmiących szczurów. Nie wiadomo, czy lek przenika do pokarmu kobiecego. Ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych wywołanych przez mykofenolan mofetylu u dzieci karmionych piersią, stosowanie preparatu Mykofenolat mofetil Actavis jest przeciwwskazane u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.3).

Mycophenolat Mofetil Actavis - prowadzenie pojazdów

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Właściwości farmakodynamiczne i obserwowane działania niepożądane wskazują na małe prawdopodobieństwo istnienia takiego wpływu.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Mycophenolat Mofetil Actavis - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Mycophenolas mofetil

    Ester, który wykazuje działanie cytostatyczne wobec limfocytów T i B. Stosowany jest w zapobieganiu odrzucania przeszczepów narządów takich jak: nerka, serce, wątroba. Leczenie prowadzi się w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami u biorców przeszczepów alogenicznych.

    Dostępne opakowania
    Mycophenolat Mofetil Actavis

    Mycophenolat Mofetil Actavis

    kapsułki twarde - 100 kaps. - 0,25 g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF.
    Mycophenolat Mofetil Actavis

    Mycophenolat Mofetil Actavis

    kapsułki twarde - 300 kaps. - 0,25 g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF.
    Powiązane artykuły
    Badanie moczu - wskazania, wyniki, posiew moczu

    Czego szukamy w badaniu osadu moczu?

    Czego szukamy w badaniu osadu moczu?

    Badanie osadu moczu należy do podstawowych badań medycznych, które pozwala wykryć chorobę jeszcze w stanie bezobjawowym. Jest to badanie niezwykle proste, nieinwazyjne, łatwe do wykonania, a jego wyniki pozwalają na zdiagnozowanie wielu poważnych chorób....

    Badanie moczu - wskazania, wyniki, posiew moczu

    Interpretacja wyniku badania ogólnego moczu

    Interpretacja wyniku badania ogólnego moczu

    Badanie moczu jest niezwykle powszechnym badaniem. Przeprowadza się je przez pobranie od pacjenta próbki moczu zebranej w niewielkim pojemniku. Już niewielka ilość moczu może dać potrzebne wyniki. Badanie moczu może pomóc wykryć choroby zanim dadzą one...

    Badanie moczu - wskazania, wyniki, posiew moczu

    Badanie ogólne moczu - wyniki, test paskowy, badanie mikroskopowe moczu

    Badanie ogólne moczu - wyniki, test paskowy, badanie mikroskopowe moczu

    Badanie ogólne moczu jest jednym z najczęściej wykonywanych badań. Wykonywane jest w różnych dolegliwościach. Jest skuteczne, bezbolesne, tanie i szybkie. Wyniki badania ogólnego moczu dostępne są najczęśćiej w dzień wykonania badania. U osoby zdrowej...

    Badanie moczu - wskazania, wyniki, posiew moczu

    Badanie moczu - wskazania, wyniki, posiew moczu

    Badanie moczu - wskazania, wyniki, posiew moczu

    Badanie moczu jest jednym z podstawowych badań laboratoryjnych, którego wyniki umożliwiają wykrycie wielu chorób. Mocz może zawierać setki różnych substancji, które są efektem końcowym procesu przemiany materii. Podwyższony bądź obniżony poziom niektórych...

    Urologia i nefrologia

    Uretrotomia - rozcięcie zwężenia cewki moczowej

    Uretrotomia - rozcięcie zwężenia cewki moczowej

    Uretrotomia optyczna wewnętrzna (urethrotomia optica interna) jest obecnie najczęściej stosowanym zabiegiem w leczeniu zwężenia cewki moczowej (łac. Strictura urethrae). Polega ona na endoskopowym (poprzez cewkę moczową) rozcięciu jej zwężenia za pomocą...

    Zapalenie pęcherza moczowego - przyczyny, objawy, leczenie

    Objawy zapalenia pęcherza - charakterystyczne symptomy, przyczyny

    Objawy zapalenia pęcherza - charakterystyczne symptomy, przyczyny

    Objawy zapalenia pęcherza bywają niezwykle uciążliwe. Najczęściej na zapalenie pęcherza zapadają kobiety. Dlaczego tak się dzieje? Uzależnione jest to od specyfiki kobiecej anatomii ciała. Objawy zapalenia pęcherza powinny być za kazdym razem komsultowane...

    Urologia i nefrologia

    Nefrolog - czym się zajmuje? Leczenie chorób nefrologicznych

    Nefrolog - czym się zajmuje? Leczenie chorób nefrologicznych

    Nefrolog to lekarz specjalizujący się w leczeniu chorób nerek oraz pozostałych elementów układu moczowodowo-pęcherzowego. Wizyta u nefrologa jest wskazana między innymi wtedy, gdy pojawiają się zaburzenia w oddawaniu moczu lub duże problemy z nadciśnieniem....

    Urologia i nefrologia

    Krwiomocz (WIDEO)

    Krwiomocz (WIDEO)

    Przyczyny krwiomoczu Widoczna gołym okiem obecność w moczu erytrocytów (krwinek czerwonych) w ilości zmieniającej jego zabarwienie, nazywana jest krwiomoczem. Jeśli zjawisko to jest obecne, jednak jego zauważenie umożliwia dopiero specjalistyczne badanie,...