Luxfen

Luxfen - dawkowanie

Zalecane dawkowanie u dorosłych (w tym osoby w podeszłym wieku)

Zaleca się stosować jedną kroplę brymonidyny do chorego oka (oczu) dwa razy na dobę, w odstępach około 12 godzin. Osoby w podeszłym wieku nie wymagają zmiany dawkowania.

Podobnie jak w przypadku innych rodzajów kropli do oczu, aby zmniejszyć możliwość wchłonięcia brymonidyny do krążenia systemowego, bezpośrednio po zakropleniu leku zaleca się uciśnięcie przez jedną minutę woreczka łzowego w okolicy kąta przyśrodkowego oka (uciśnięcie punktu łzowego).

Schemat postępowania powinien być niezwłocznie wykonany przy podaniu każdej kropli. W przypadku stosowania więcej niż jednego leku do oczu zaleca się zachowanie co najmniej

5-15 minut przerwy między ich podaniem.

Stosowanie w niewydolności nerek i wątroby

Nie prowadzono badań dotyczących stosowania brymonidyny u chorych z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (patrz punkt 4.4).

Stosowanie w pediatrii

Nie prowadzono badań klinicznych z udziałem nastolatków (w wieku od 12 do 17 lat).

Nie zaleca się stosowania brymonidyny u dzieci poniżej 12. roku życia oraz stosowanie jest przeciwwskazane u noworodków i niemowląt (poniżej 2 roku życia) (patrz punkt 4.3, punkt 4.4 i punkt 4.9).

Odnotowano występowanie ciężkich działań niepożądanych u noworodków. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania brymonidyny u dzieci.

Luxfen - środki ostrożności

U dzieci w wieku 2 lat lub starszych, szczególnie między 2. a 7. rokiem życia i (lub) z masą ciała poniżej 20 kg, produkt należy stosować ostrożnie i ściśle monitorować stan pacjenta z uwagi na często obserwowaną i ciężką w przebiegu patologiczną senność (patrz punkt 4.8).

Należy zachować ostrożność stosując produkt u chorych z nasiloną, niestabilną i niepoddającą się leczeniu chorobą układu sercowo-naczyniowego.

U niektórych chorych uczestniczących w badaniach klinicznych (12,7%) odnotowano przypadki ocznych reakcji nadwrażliwości po podaniu brymonidyny (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych, należy przerwać stosowanie leku.

Opóźnione reakcje nadwrażliwości oczu były zgłaszane podczas stosowania brymonidyny, niektóre z nich zgłoszono jako związane ze wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Brymonidynę należy stosować ostrożnie u chorych z depresją, niewydolnością krążenia mózgowego i wieńcowego, zespołem Raynauda, niedociśnieniem ortostatycznym lub zakrzepowo-zarostowym zapaleniem naczyń.

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania produktu u chorych z niewydolnością wątroby i (lub) nerek, dlatego zaleca się ostrożność w przypadku stosowania brymonidyny w tych grupach chorych.

Środek konserwujący będący składnikiem produktu Luxfen, benzalkoniowy chlorek, może wywoływać podrażnienie oczu. Należy unikać kontaktu produktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi.

Należy usunąć soczewki kontaktowe przed zakropleniem i odczekać co najmniej 15 minut przed ponownym założeniem. Substancja zmienia zabarwienie soczewek kontaktowych.

Luxfen - przedawkowanie

Przedawkowanie po podaniu produktu do worka spojówkowego (dorośli)

W tych zgłoszonych przypadkach opisane działania niepożądane były na ogół zgodne z opisanymi działaniami niepożądanymi.

Przedawkowanie po podaniu ogólnoustrojowym w wyniku przypadkowego spożycia (dorośli)

Jest bardzo niewiele informacji na temat przypadkowego spożycia brymonidyny przez osoby dorosłe. Jedyną opisaną reakcją był spadek ciśnienia tętniczego krwi. Zgłoszono, że przypadek niedociśnienia był powiązany z epizodem reaktywnego nadciśnienia.

Leczenie doustnego przedawkowania obejmuje terapię zachowawczą i objawową. Drożność dróg oddechowych pacjenta powinna zostać zachowana.

Doustne przedawkowanie innych leków α2-adrenergicznych prowadziło do wystąpienia niedociśnienia, osłabienia, wymiotów, letargu, nadmiernego uspokojenia, bradykardii, zaburzeń rytmu serca, zwężenia źrenicy, bezdechu, hipotonii, hipotermii, depresji oddychania i drgawek.

Dzieci

U dzieci także opisywano i zgłaszano przypadki występowania ciężkich działań niepożądanych po przypadkowym spożyciu brymonidyny. U pacjentów występowały objawy depresji ośrodkowego układu nerwowego, zwykle przemijająca śpiączka lub ograniczenie stanu świadomości, ospałość, senność, hipotonia, bradykardia, hipotermia bladość, depresja układu oddechowego i bezdechy, co było powodem przyjęcia do oddziału intensywnej terapii, a w przypadku wskazań także intubacji. U wszystkich dzieci zwykle w ciągu 6-24 godzin obserwowano pełen powrót do zdrowia.