Jevtana - dawkowanie
Produkt JEVTANA należy stosować wyłącznie w oddziałach
wyspecjalizowanych w podawaniu leków cytotoksycznych i należy go
podawać tylko pod kontrolą lekarza mającego odpowiednie
kwalifikacje do stosowania chemioterapii przeciwnowotworowej.
Produkt można podawać jedynie w przypadku dysponowania odpowiednimi
pomieszczeniami i wyposażeniem zapewniającym możliwość leczenia
ciężkich reakcji nadwrażliwości, takich jak niedociśnienie i skurcz
oskrzeli (patrz punkt 4.4).
Premedykacja
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia i nasilenia reakcji
nadwrażliwości, zalecany schemat premedykacji powinien być wykonany
przynajmniej 30 minut przed każdym podaniem produktu JEVTANA
poprzez dożylne podanie następujących produktów leczniczych:
• lek przeciwhistaminowy (5 mg
dekschlorfenyraminy lub 25 mg difenhydraminy albo lek o równoważnej
sile działania)
•
kortykosteroid (8 mg deksametazonu albo lek o równoważnej sile
działania) oraz
• antagonista
receptora H 2 (ranitydyna albo lek o równoważnej sile
działania) (patrz punkt 4.4).
Zaleca się stosować profilaktycznie leki
przeciwwymiotne, które można podawać doustnie lub dożylnie, w
zależności od potrzeby.
Podczas leczenia należy zapewnić
odpowiednie nawodnienie pacjenta, aby zapobiec powikłaniom, takim
jak niewydolność nerek.
Dawkowanie
Zalecana dawka produktu JEVTANA wynosi 25
mg/m 2 pc., podawana w 1-godzinnym wlewie dożylnym co 3
tygodnie, w połączeniu z doustnym prednizonem lub prednizolonem w
dawce 10 mg podawanym codziennie podczas leczenia.
Dostosowanie
dawki
Dawkę należy zmodyfikować, jeśli u
pacjentów pojawią się następujące działania niepożądane [stopnie
odnoszą się do klasyfikacji zdarzeń niepożądanych wg Common
Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE
4.03)]:
Tabela 1: Zalecana modyfikacja dawki w
przypadku wystąpienia działań niepożądanych u pacjentów
otrzymujących kabazytaksel
Działania niepożądane
|
Modyfikacja dawki
|
Długotrwała (powyżej 1 tygodnia) neutropenia stopnia ≥3. pomimo
zastosowania odpowiedniego leczenia, w tym G-CSF
|
Leczenie należy odroczyć do czasu osiągnięcia liczby neutrofilów
> 1500 komórek/mm 3 , a następnie zmniejszyć dawkę
kabazytakselu z 25 mg/m 2 pc. do 20 mg/m 2
pc.
|
Gorączka neutropeniczna lub zakażenie w przebiegu
neutropenii
|
Leczenie należy odroczyć do czasu poprawy, bądź ustąpienia
objawów oraz osiągnięcia liczby neutrofilów > 1500 komórek/mm
3 , a następnie zmniejszyć dawkę kabazytakselu z 25 mg/m
2 pc. do 20 mg/m 2 pc.
|
Biegunka stopnia ≥3. albo biegunka utrzymująca się pomimo
zastosowania odpowiedniego leczenia, w tym uzupełnienia niedoborów
płynu i elektrolitów
|
Leczenie należy odroczyć do czasu poprawy, bądź ustąpienia
objawów, a następnie zmniejszyć dawkę kabazytakselu z 25 mg/m
2 pc. do 20 mg/m 2 pc.
|
Obwodowa neuropatia stopnia > 2.
|
Leczenie należy odroczyć do czasu poprawy, a następnie
zmniejszyć dawkę kabazytakselu z 25 mg/m 2 pc. do 20
mg/m 2 pc.
|
Należy przerwać leczenie, jeśli u pacjenta
nadal występują którekolwiek z opisanych działań niepożądanych po
zastosowaniu dawki 20 mg/m 2 pc.
Specjalne grupy
pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności
wątroby
Kabazytaksel jest intensywnie
metabolizowany w wątrobie. Dotychczas nie przeprowadzono badań u
pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ze względów
ostrożności, nie należy podawać kabazytakselu pacjentom z
zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny ≥1 × górnej
granicy normy (GGN), lub AspAT i (lub) AlAT ≥1,5 × GGN) (patrz
punkty 4.3, 4.4 i 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności
nerek
Kabazytaksel jest w minimalnym stopniu
wydalany przez nerki. Nie ma konieczności dostosowania dawki u
pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek [klirens
kreatyniny (CL CR ): 50-80 ml/min]. Dostępne są
ograniczone dane dotyczące pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami
czynności nerek (CL CR : 30-50 ml/min) oraz brak danych
dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CL
CR < 30 ml/min) i schyłkową niewydolnością nerek. Z
tego względu należy zachować ostrożność podczas leczenia tych
pacjentów i uważnie ich monitorować w trakcie leczenia (patrz
punkty 4.4 i 5.2).
Pacjenci w podeszłym
wieku
Brak specjalnych zaleceń dotyczących
dostosowania dawki kabazytakselu u pacjentów w podeszłym wieku
(patrz również punkty 4.4, 4.8 i 5.2).
Jednoczesne stosowanie innych produktów
leczniczych
Należy unikać jednoczesnego stosowania
produktów leczniczych będących silnymi induktorami lub inhibitorami
CYP3A (patrz punkty 4.4 i 4.5).
Dzieci i młodzież
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa
stosowania i skuteczności produktu leczniczego JEVTANA u dzieci i
młodzieży poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.
Sposób podawania
Instrukcja dotycząca przygotowania i
podania produktu leczniczego, patrz punkt 6.6.
Nie należy używać worków infuzyjnych
wykonanych z PVC i poliuretanowych zestawów do infuzji.
Jevtana - środki ostrożności
Reakcje nadwrażliwości
Wszyscy pacjenci powinni otrzymać premedykację przed
rozpoczęciem wlewu kabazytakselu (patrz punkt 4.2).
Należy ściśle obserwować pacjentów w kierunku wystąpienia
reakcji nadwrażliwości, zwłaszcza w trakcie pierwszego i drugiego
wlewu dożylnego. Ponieważ reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić w
ciągu kilku minut po rozpoczęciu wlewu dożylnego kabazytakselu,
należy zabezpieczyć dostępność pomieszczeń i wyposażenia
niezbędnego do leczenia niedociśnienia i skurczu oskrzeli. Mogą
wystąpić ciężkie reakcje nadwrażliwości, które mogą obejmować
uogólnioną wysypkę i (lub) rumień, niedociśnienie i skurcz
oskrzeli. Ciężkie reakcje nadwrażliwości wymagają natychmiastowego
przerwania wlewu kabazytakselu i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Należy przerwać stosowanie produktu JEVTANA u pacjentów, u których
wystąpi reakcja nadwrażliwości (patrz punkt 4.3).
Ryzyko neutropenii
Pacjenci leczeni kabazytakselem mogą profilaktycznie otrzymywać
G-CSF, zgodnie z zaleceniami
Amerykańskiego Stowarzyszenia Onkologii Klinicznej (ang .
ASCO , American Society of Clinical Oncology ) i (lub)
aktualnymi wytycznymi ośrodka prowadzącego leczenie, w celu
zmniejszenia ryzyka lub opanowania powikłań neutropenii (gorączka
neutropeniczna, przedłużona neutropenia lub zakażenie w przebiegu
neutropenii). Pierwotną profilaktykę przy użyciu G-CSF należy
rozważyć u pacjentów z cechami klinicznymi wysokiego ryzyka (wiek
> 65 lat, zły stan czynnościowy, wcześniejsze epizody gorączki
neutropenicznej, rozległe obszary ciała poddane wcześniej
napromienianiu, zły stan odżywienia lub inne ciężkie choroby
współistniejące), które predysponują do zwiększenia powikłań
wynikających z przedłużonej neutropenii. Wykazano, że zastosowanie
G-CSF ogranicza częstość występowania i stopień ciężkości
neutropenii.
Neutropenia jest najczęstszym działaniem niepożądanym
występującym po zastosowaniu kabazytakselu (patrz punkt 4.8).
Niezbędne jest wykonywanie badań pełnej morfologii krwi, co tydzień
podczas 1. cyklu leczenia, oraz przed każdym kolejnym cyklem tak,
aby w razie potrzeby można było dostosować dawkę.
Należy zmniejszyć dawkę w przypadku wystąpienia gorączki
neutropenicznej lub przedłużającej się neutropenii, pomimo
zastosowania odpowiedniego leczenia (patrz punkt 4.2).
Ponowne leczenie pacjentów można rozpocząć jedynie w przypadku,
gdy liczba neutrofilów powróci do poziomu ≥1500/mm 3
(patrz punkt 4.3).
Ryzyko nudności, wymiotów, biegunki i odwodnienia
Jeśli u pacjentów wystąpi biegunka po podaniu kabazytakselu,
można ich leczyć powszechnie stosowanymi lekami
przeciwbiegunkowymi. Należy podjąć odpowiednie czynności w celu
przywrócenia stanu nawodnienia pacjentów. Biegunka może występować
częściej u pacjentów, którzy uprzednio poddani byli napromienianiu
okolicy brzucha i miednicy. Odwodnienie dotyczy częściej pacjentów
w wieku 65 lat i starszych. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu
ponownego nawodnienia pacjentów oraz monitorowania i skorygowania
stężenia elektrolitów w surowicy krwi, szczególnie potasu. W
przypadku biegunki stopnia ≥3. może być konieczne odroczenie
leczenia, albo zmniejszenie dawki kabazytakselu (patrz punkt 4.2).
Je śli u pacjentów wystąpią nudności lub wymioty, można ich leczyć
powszechnie stosowanymi lekami przeciwwymiotnymi.
Neuropatia obwodowa
U pacjentów otrzymujących kabazytaksel obserwowano przypadki
neuropatii obwodowej, obwodowej
neuropatii czuciowej (np. parestezje, dystezje) i obwodowej
neuropatii ruchowej. Pacjentów leczonych kabazytakselem należy
pouczyć o konieczności poinformowania lekarza przed kontynuowaniem
leczenia o wystąpieniu objawów neuropatii, takich jak ból,
pieczenie, mrowienie, drętwienie lub osłabienie. Lekarz powinien
ocenić obecność lub pogorszenie neuropatii przed każdym leczeniem.
Leczenie należy odroczyć do czasu poprawy objawów. Należy
zmniejszyć dawkę kabazytakselu z 25 mg/m 2 pc. do 20
mg/m 2 pc. w przypadku utrzymującej się neuropatii
obwodowej stopnia > 2. (patrz punkt 4.2).
Ryzyko niewydolności nerek
Opisywano zaburzenia czynności nerek w połączeniu z sepsą,
ciężkim odwodnieniem spowodowanym biegunką, wymiotami oraz zaporową
uropatią. Odnotowano niewydolność nerek, w tym przypadki zgonów.
Jeśli powyższe objawy wystąpią, należy podjąć odpowiednie środki w
celu określenia ich przyczyny oraz intensywnie leczyć
pacjentów.
Podczas stosowania kabazytakselu należy zapewnić odpowiednie
nawodnienie pacjentów. Pacjentów należy pouczyć o konieczności
natychmiastowego zgłaszania lekarzowi każdej znaczącej zmiany
objętości moczu wydalanego w ciągu doby. Należy oznaczyć stężenie
kreatyniny w surowicy przed rozpoczęciem leczenia, podczas
wszystkich badań morfologii krwi oraz każdorazowo w przypadku
zgłoszenia przez pacjenta zmiany objętości moczu. Należy przerwać
stosowanie kabazytakselu w przypadku wystąpienia niewydolności
nerek stopnia ≥3. wg CTCAE 4.0.
Ryzyko zaburzeń rytmu serca
Odnotowano zaburzenia rytmu serca, najczęściej tachykardię i
migotanie przedsionków (patrz punkt 4.8).
Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat) są zazwyczaj narażeni na
zwiększone ryzyko pewnych działań niepożądanych, w tym neutropenii
i gorączki neutropenicznej (patrz punkt 4.8).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Stosowanie produktu JEVTANA jest przeciwwskazane (patrz punkty
4.2 i 4.3).
Pacjenci z anemią
Należy zachować ostrożność u pacjentów ze stężeniem hemoglobiny
< 10 g/dl i zastosować odpowiednie środki wynikające ze wskazań
klinicznych.
Interakcje
Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów
CYP3A4, ponieważ mogą zwiększać stężenie kabazytakselu w osoczu
(patrz punkty 4.2 i 4.5).
Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych induktorów
CYP3A4, ponieważ mogą zmniejszać stężenie kabazytakselu w osoczu
(patrz punkty 4.2 and 4.5).
Substancje pomocnicze
Rozpuszczalnik zawiera 573,3 mg etanolu 96% (15% v/v), co
odpowiada 14 ml piwa lub 6 ml wina. Alkohol jest szkodliwy dla osób
z chorobą alkoholową.
Zawartość alkoholu należy wziąć pod uwagę w przypadku osób z
grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobami wątroby lub
padaczką.
Jevtana - przedawkowanie
Nie jest znane antidotum dla produktu JEVTANA. Potencjalne
powikłania po przedawkowaniu mogą obejmować zaostrzenie działań
niepożądanych w postaci supresji szpiku kostnego oraz zaburzenia
żołądka i jelit.
W przypadku przedawkowania, pacjenta należy umieścić na
specjalistycznym oddziale i ściśle monitorować. W przypadku
rozpoznania przedawkowania, należy najszybciej jak to możliwe podać
pacjentowi dawkę leczniczą G-CSF. Należy wdrożyć inne odpowiednie
leczenie objawowe.
Jevtana - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na
kabazytaksel, inne taksany lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą produktu, w tym polisorbat 80.
• Liczba neutrofilów
poniżej 1500/mm 3 .
• Zaburzenia czynności
wątroby (stężenie bilirubiny ≥1 × GGN lub AspAT i (lub) AlAT ≥1,5 ×
GGN).
• Jednoczesne
szczepienie szczepionką przeciwko żółtej febrze (patrz punkt
4.5).
Jevtana - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Bezpieczeństwo produktu JEVTANA w połączeniu z prednizonem lub
prednizolonem oceniano w badaniu klinicznym III fazy, prowadzonym z
randomizacją metodą otwartej próby, z udziałem 371 pacjentów z
hormonoopornym rakiem gruczołu krokowego z przerzutami,
otrzymujących kabazytaksel w dawce 25 mg/m 2 pc. co trzy
tygodnie. Średni czas trwania leczenia produktem JEVTANA wynosił 6
cykli.
Najczęściej występującymi (≥10%) działaniami niepożądanymi
wszystkich stopni były: anemia (97,3%), leukopenia (95,6%),
neutropenia (93,5%), trombocytopenia (47,4%) i biegunka (46,6%).
Najczęściej występującymi (≥5%) działaniami niepożądanymi stopnia
≥3. w grupie otrzymującej produkt JEVTANA były: neutropenia
(81,7%), leukopenia (68,2%), anemia (10,5%), gorączka
neutropeniczna (7,5%), biegunka (6,2%).
U 68 pacjentów (18,3%) przerwano stosowanie produktu JEVTANA z
powodu wystąpienia działań niepożądanych. Najczęstszym działaniem
niepożądanym prowadzącym do przerwania stosowania produktu JEVTANA
była neutropenia.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Działania niepożądane przedstawione w tabeli 2 wymieniono
zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA i konwencją
częstości występowania. W obrębie każdej grupy o określonej
częstości występowania, działania niepożądane wymieniono zgodnie ze
zmniejszającym się nasileniem. Nasilenie działań niepożądanych
sklasyfikowano wg CTCAE 4.0 (stopień ≥3 = G≥3). Częstość
występowania dotyczy wszystkich stopni ciężkości i jest
zdefiniowana następująco: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do
< 1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10
000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość
nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
Tabela 2: Zgłaszane działania niepożądane i zaburzenia
hematologiczne u pacjentów otrzymujących produkt JEVTANA w
skojarzeniu z prednizonem lub prednizolonem w badaniu TROPIC
(n=371)
Klasyfikacja układów i narządów
|
Działanie niepożądane
|
Wszystkie stopnie n (%)
|
Stopień > 3 n (%)
|
|
Bardzo często
|
Często
|
|
Zakażenia i zarażenia pasoż ytnicze
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Zaburzenia układu
immunologicznego
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne Zaburzenia układu nerwowego
Zaburzenia oka
Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia serca*
Zaburzenia naczyniowe
|
Wstrząs septyczny
Sepsa
Zapalenie tkanki łącznej
Zakażenia dróg moczowych
Grypa
Zapalenie pęcherza moczowego Zakażenie górnych dróg
oddechowych
Półpasiec
Grzybica
Neutropenia a*
Anemia a
Leukopenia a
Małopłytkowość a
Gorączka neutropeniczna
Nadwrażliwość
Jadłowstręt
Odwodnienie
Hiperglikemia
Hipokaliemia
Niepokój
Stan splątania
Zaburzenia smaku
Obwodowa neuropatia
Obwodowa neuropatia czuciowa Zawroty głowy pochodzenia
ośrodkowego Ból głowy
Parestezje
Letarg
Niedoczulica
Rwa kulszowa
Zapalenie spojówek
Zwiększone łzawienie
Szumy uszne
Zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego) Migotanie
przedsionków
Tachykardia
Niedociśnienie
Zakrzepica żył głębokich
Nadciśnienie tętnicze
Niedociśnienie ortostatyczne
Uderzenia gorąca
Napadowe zaczerwienienie skóry
|
347 (93,5) 361 (97,3) 355 (95,7)
176 (47,4)
59 (15,9)
41 (11,1)
|
4 (1,1)
4 (1,1) 6 (1,6)
27 (7,3) 11 (3)
10 (2,7)
10 (2,7)
5 (1,3)
4 (1,1)
28 (7,5) 5 (1,3)
18 (4,9)
4 (1,1) 4 (1,1) 11 (3)
5
(1,3)
30 (8,1)
20 (5,4)
30 (8,1)
28 (7,5) 17 (4,6)
5 (1,3)
5 (1,3) 4 (1,1) 5 (1,3) 5(1,3)
5 (1,3) 5 (1,3)
4 (1,1) 6 (1,6)
20 (5,4)
8 (2,2) 6 (1,6) 5 (1,3) 5 (1,3) 4
(1,1)
|
4 (1,1)
4 (1,1)
2 (0,5) 4 (1,1) 0
1 (0,3)
0
0 0
303 (81,7) 39 (10,5)
253 (68,2)
15 (4)
28 (7,5)
0
3 (0,8) 8 (2,2) 3 (0,8) 2 (0,5)
0 0
0
2 (0,5)
1 (0,3)
0
0 0
1 (0,3)
0
1 (0,3)
0 0 0 0
2 (0,5) 0
2 (0,5) 7 (1,9) 1 (0,3) 1 (0,3)
0 0
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki
|
Duszność
|
44 (11,9)
|
|
5 (1,3)
|
Kaszel
|
40 (10,8)
|
|
0
|
piersiowej i śródpiersia
|
Ból jamy ustnej i gardła
|
|
13 (3,5)
|
0
|
Zapalenie płuc
|
|
9 (2,4)
|
6 (1,6)
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Biegunka
|
173 (46,6)
|
|
23 (6,2)
|
Nudności
|
127 (34,2)
|
|
7 (1,9)
|
Wymioty
|
84 (22,6)
|
|
7 (1,9)
|
Zaparcie
|
76 (20,5)
|
|
4 (1,1)
|
Ból brzucha
|
43 (11,6)
|
|
7 (1,9)
|
Niestrawność
|
|
25 (6,7)
|
0
|
Ból w nadbrzuszu
|
|
20 (5,4)
|
0
|
Guzki krwawnicze
|
|
14 (3,8)
|
0
|
Choroba refluksowa przełyku
|
|
12 (3,2)
|
0
|
Krwawienie do odbytnicy
|
|
8 (2,2)
|
2 (0,5)
|
Suchość w ustach
|
|
8 (2,2)
|
1 (0,3)
|
Wzdęcia
|
|
5 (1,3)
|
1 (0,3)
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Łysienie
|
37 (10)
|
|
0
|
Suchość skóry
|
|
9 (2,4)
|
0
|
Rumień
|
|
5 (1,3)
|
0
|
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
Ból pleców
|
60 (16,2)
|
|
14 (3,8)
|
Ból stawów
|
39 (10,5)
|
|
4 (1,1)
|
Ból kończyn
|
|
30 (8,1)
|
6 (1,6)
|
Skurcz mięśni
|
|
27 (7,3)
|
0
|
Ból mięśni
|
|
14 (3,8)
|
1 (0,3)
|
Ból w klatce piersiowej pochodzenia mięśniowoszkieletowego
|
|
11 (3)
|
1 (0,3)
|
Ból w bocznej części ciała
|
|
7 (1,9)
|
3 (0,8)
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Ostra niewydolność nerek
|
|
8 (2,2)
|
6 (1,6)
|
Niewydolność nerek
|
|
7 (1,9)
|
6 (1,6)
|
Trudności w oddawaniu moczu
|
|
25 (6,7)
|
0
|
Kolka nerkowa
|
|
5 (1,3)
|
1 (0,3)
|
Krwiomocz
|
62 (16,7)
|
|
7 (1,9)
|
Częstomocz
|
|
13 (3,5)
|
1 (0,3)
|
Wodonercze
|
|
9 (2,4)
|
3 (0,8)
|
Zatrzymanie moczu
|
|
9 (2,4)
|
3 (0,8)
|
Nietrzymanie moczu
|
|
9 (2,4)
|
0
|
Niedrożność moczowodów
|
|
7 (1,9)
|
5 (1,3)
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Ból miednicy
|
|
7 (1,9)
|
1 (0,3)
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Zmęczenie
Astenia
Gorączka
|
136 (36,7)
76 (20,5) 45 (12,1)
|
|
18 (4,9) 17 (4,6)
4 (1,1)
|
|
|
|
Obrzęk obwodowy
|
|
34 (9,2)
|
2 (0,5)
|
|
|
|
Zapalenie śluzówek
|
|
22 (5,9)
|
1 (0,3)
|
|
|
|
Ból
|
|
20 (5,4)
|
4 (1,1)
|
|
|
|
Ból w klatce piersiowej
|
|
9 (2,4)
|
2 (0,5)
|
|
|
|
Obrzęk
|
|
7 (1,9)
|
1 (0,3)
|
|
|
|
Dreszcze
|
|
6 (1,6)
|
0
|
|
|
|
Złe samopoczucie
|
|
5 (1,3)
|
0
|
|
|
Badania diagnostyczne
|
Zmniejszenie masy ciała
Wzrost aktywności AspAT
|
|
32 (8,6) 4 (1,1)
|
0 0
|
|
|
|
Wzrost aktywności aminotransferaz
|
|
4 (1,1)
|
0
|
|
a
na podstawie badań laboratoryjnych
* patrz szczegółowy punkt poniżej
Opis wybranych działań niepożądanych
Neutropenia i towarzyszące jej zaburzenia kliniczne
Częstość występowania neutropenii stopnia ≥3. na podstawie
wyników badań laboratoryjnych wynosiła 81,7%. Częstość występowania
klinicznej neutropenii i gorączki neutropenicznej stopnia ≥3.
wynosiła odpowiednio 21,3% i 7,5%. Neutropenia była najczęstszym
działaniem niepożądanym prowadzącym do przerwania stosowania
produktu leczniczego (2,4%).
Powikłania neutropeniczne obejmowały zakażenia neutropeniczne
(0,5%), sepsę neutropeniczną (0,8%) i wstrz ąs septyczny (1,1%),
który w niektórych przypadkach prowadził do zgonu.
Wykazano, że G-CSF ogranicza częstość występowania i stopień
ciężkości neutropenii (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Zaburzenia czynności serca i zaburzenia rytmu serca
Zdarzenia niepożądane wszystkich stopni dotyczące zaburzeń
czynności serca występowały częściej w przypadku kabazytakselu, z
czego u 6 pacjentów (1,6%) występowały zaburzenia rytmu serca
stopnia ≥3. Częstość występowania tachykardii po zastosowaniu
kabazytakselu wynosiła 1,6% i żadna nie była stopnia ≥3. Częstość
występowania migotania przedsionków w grupie kabazytakselu wynosiła
1,1%. Po zastosowaniu kabazytakselu częściej zgłaszano przypadki
niewydolności serca; zdarzenie zgłoszono u 2 pacjentów (0,5%).
Jeden pacjent z grupy leczonej kabazytakselem zmarł z powodu
niewydolności serca. U 1 pacjenta (0,3%) odnotowano migotanie komór
zakończone zgonem, a u 2 pacjentów (0,5%) zatrzymanie akcji serca.
Żadne z powyższych nie zostało uznane przez badacza za związane ze
stosowaniem kabazytakselu.
Inne nieprawidłowości w wynikach badań
laboratoryjnych
Częstość występowania niedokrwistości stopnia ≥3., zwiększonej
aktywności AspAT, AlAT i stężenia bilirubiny na podstawie wyników
badań laboratoryjnych wynosiła odpowiednio 10,6%, 0,7%, 0,9% i
0,6%.
Dzieci i młodzież (patrz punkt 4.2)
Inne specjalne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Wśród 371 pacjentów otrzymujących produkt JEVTANA w badaniu
dotyczącym raka gruczołu krokowego, 240 pacjentów było w wieku 65
lat lub starszych, w tym 70 pacjentów powyżej 75 lat. Następujące
działania niepożądane występujące z częstością 5% zgłaszano
częściej u pacjentów w wieku 65 lat lub starszych w porównaniu do
młodszych pacjentów: zmęczenie (40,4% vs 29,8%), kliniczna
neutropenia (24,2% vs 17,6%), astenia (23,8% vs
14,5%), gorączka (14,6% vs 7,6%), zawroty głowy pochodzenia
ośrodkowego (10,0% vs 4,6%), zakażenia dróg moczowych (9,6%
vs 3,1%) i odwodnienie (6,7% vs 1,5%).
Częstość występowania następujących działań niepożądanych
stopnia ≥3. była większa u pacjentów w wieku 65 lat w
porównaniu do młodszych pacjentów: neutropenia na podstawie wyników
badań laboratoryjnych (86,3% vs 73,3%), kliniczna
neutropenia (23,8% vs 16,8%) i gorączka neutropeniczna (8,3%
vs 6,1%) (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Komentarze