Clopidogrel HCS - opis
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy
Klopidogrel wskazany jest u:
- Dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (od
kilku dni do mniej niż 35 dni), z udarem niedokrwiennym (od 7 dni
do mniej niż 6 miesięcy) oraz z rozpoznaną chorobą tętnic
obwodowych.
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy i
zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków
U dorosłych pacjentów z migotaniem przedsionków i
przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowych, u
których leczenie antagonistami witaminy K nie może być zastosowane,
a ryzyko krwawienia jest niewielkie, klopidogrel w skojarzeniu z
kwasem acetylosalicylowym stosuje się w celu profilaktyki powikłań
zakrzepowych w miażdżycy i powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym
udaru.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, patrz punkt
5.1.
Clopidogrel HCS - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci
chlorowodorku).
Substancja pomocnicza:
Każda tabletka powlekana zawiera 13 mg oleju rycynowego
uwodornionego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Clopidogrel HCS - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli i osoby w podeszłym
wieku
Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce
75 mg na dobę.
U pacjentów z migotaniem przedsionków, klopidogrel należy
podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75 mg. Równocześnie
należy rozpocząć i kontynuować stosowanie kwasu acetylosalicylowego
(75-100 mg na dobę) (patrz punkt 5.1).
Pominięcie dawki:
- Jeżeli nie minęło12
godzin od czasu planowanego przyjęcia leku: pacjent powinien zażyć
lek niezwłocznie a następnie przyjąć kolejną dawkę o stałej
porze.
- Jeżeli minęło12
godzin od czasu planowanego przyjęcia leku: pacjent powinien zażyć
kolejną dawkę leku o stałej porze. Nie należy zażywać dawki
podwójnej.
• Dzieci i
młodzież
Klopidogrelu nie należy stosować u dzieci, ze względu na
wątpliwości dotyczące jego skuteczności (patrz punkt
5.1).
• Zaburzenie czynności
nerek
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
• Zaburzenie czynności
wątroby
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z umiarkowanie
nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonność do
krwawień jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania
Podanie doustne
Produkt może być podany z jedzeniem lub bez
jedzenia.
Clopidogrel HCS - środki ostrożności
Krwawienia i zaburzenia hematologiczne
Z powodu ryzyka krwawienia i hematologicznych działań
niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć oznaczenie morfologii
krwi i (lub) inne odpowiednie badania, kiedy tylko objawy kliniczne
sugerujące wystąpienie krwawienia pojawią się podczas przebiegu
leczenia (patrz punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych leków
przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując klopidogrel
u pacjentów, którzy mogą być obciążeni ryzykiem wystąpienia
większego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego lub
innych stanów patologicznych, i u pacjentów
otrzymujących ASA, heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa
oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym inhibitory
Cox-2. Pacjentów należy dokładnie obserwować pod kątem wystąpienia
jakichkolwiek objawów krwawienia, włącznie z krwawieniem utajonym,
zwłaszcza podczas pierwszych tygodni leczenia i (lub) po
inwazyjnych zabiegach kardiologicznych lub po zabiegu
chirurgicznym. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu i doustnych
leków przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to
zwiększać intensywność krwawień (patrz punkt 4.5).
Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu,
a działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie
klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem
chirurgicznym. Pacjenci powinni informować lekarzy i
lekarzy-stomatologów o przyjmowaniu klopidogrelu przed
zaplanowaniem jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego i przed
zastosowaniem każdego nowego leku. Klopidogrel wydłuża czas
krwawienia i powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze
zmianami chorobowymi usposabiającymi do krwawień (zwłaszcza z
przewodu pokarmowego i wewnątrzgałkowych).
Pacjenci powinni być poinformowani, że tamowanie krwawienia może
trwać dłużej, niż zazwyczaj, jeśli przyjmują klopidogrel (sam lub w
skojarzeniu z ASA), i że powinni informować lekarza o każdym
niecodziennym krwawieniu (miejsce oraz czas trwania).
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy
małopłytkowej (ang. Thrombotic Thrombocytopenic Purpura -
TTP ) po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkiej
ekspozycji. Charakteryzuje się ona wystąpieniem trombocytopenii i
mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, skojarzonej albo
ze zmianami neurologicznymi, albo z zaburzeniami czynności nerek,
lub też z gorączką. TTP jest potencjalnie śmiertelnym stanem
wymagającym natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.
Świeży udar niedokrwienny
Ze względu na brak danych, stosowanie klopidogrelu nie jest
zalecane podczas pierwszych 7 dni po ostrym udarze
niedokrwiennym.
Cytochrom P450 2C19 (CYP2C19)
Farmakogenetyka: U pacjentów charakteryzujących się słabą
aktywnością metaboliczną izoenzymu CYP2C19, klopidogrel stosowany w
zalecanych dawkach tworzy mniejszą ilość aktywnego metabolitu i
wykazuje zmniejszone działanie na czynność płytek. Dostępne są
testy określające genotyp CYP2C19 pacjenta.
Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu
częściowo przez izoenzym CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków
hamujących jego aktywność może zmniejszać stężenie czynnego
metabolitu klopidogrelu. Znaczenie kliniczne tej interakcji nie
jest potwierdzone. Nie zaleca się jednoczesnego podawania
inhibitorów wykazujących silne lub umiarkowane działanie na CYP2C19
(wykaz inhibitorów hamujących działanie CYP2C19 patrz punkt 4.4,
patrz także punkt
5.2).
Zaburzenie czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne w stosowaniu klopidogrelu u
pacjentów z zaburzeniem czynności nerek jest ograniczone. Dlatego
klopidogrel należy stosować ostrożnie u tych pacjentów (patrz punkt
4.2).
Zaburzenie czynności wątroby
Doświadczenie u pacjentów z umiarkowanie nasilonymi chorobami
wątroby, którzy mogą mieć skłonności do krwawień, jest ograniczone.
Dlatego klopidogrel należy stosować ostrożnie w tej populacji
(patrz punkt 4.2).
Substancje pomocnicze
Produkt leczniczy zawiera olej rycynowy uwodorniony, który może
powodować niestrawność i biegunkę.
Clopidogrel HCS - przedawkowanie
Przedawkowanie w następstwie podawania klopidogrelu może
prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia i wynikających z tego
powikłań w postaci krwawień. W przypadku zaobserwowania krwawień
należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Nie znaleziono antidotum dla farmakologicznego działania
klopidogrelu. Jeśli wymagana jest szybka poprawa wydłużonego czasu
krwawienia, to transfuzja płytek może odwrócić skutki działania
klopidogrelu.
Clopidogrel HCS - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję
czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. - Ciężkie
zaburzenie czynności wątroby.
- Czynne
patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny lub krwotok
wewnątrzczaszkowy.
Clopidogrel HCS - działania niepożądane
Klopidogrel był oceniany pod kątem bezpieczeństwa u więcej niż
44 000 pacjentów, którzy brali udział w badaniach klinicznych, w
tym ponad 12 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub dłużej. W
sumie w badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był
porównywalny z ASA w dawce 325 mg/dobę. bez względu na wiek, płeć i
rasę. Klinicznie istotne niepożądane reakcje obserwowane w
badaniach CAPRIE, CURE, CLARITY , COMMIT i ACTIVE-A omówiono
poniżej. W uzupełnieniu do doświadczeń z badań klinicznych,
niepożądane reakcje były zgłaszane spontanicznie.
Krwawienie jest najczęstszą reakcją zgłaszaną zarówno w
badaniach klinicznych, jaki i po wprowadzeniu do lecznictwa, gdzie
było przeważnie zgłaszane podczas pierwszego miesiąca leczenia.
W CAPRIE, u pacjentów leczonych albo klopidogrelem albo ASA,
całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia wynosiła
9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków była podobna dla
klopidogrelu i ASA.
W badaniu CURE nie występowało więcej dużych krwawień po
klopidogrelu z ASA w ciągu 7 dni po operacji wieńcowego przeszczepu
omijającego u pacjentów, u których zaprzestano leczenia wcześniej
niż pięć dni przed operacją. U pacjentów, którzy pozostawali na
leczeniu w ciągu pięciu dni do operacji przeszczepu omijającego,
częstość przypadków wynosiła 9,6% dla klopidogrelu z ASA i 6,3% dla
placebo z ASA.
W badaniu CLARITY wystąpiło ogólne zwiększenie liczby krwawień w
grupie leczonej klopidogrelem plus ASA w porównaniu do grupy
otrzymującej placebo plus ASA.. Częstość występowania dużych
krwawień była podobna w obu grupach. Istniała zgodność pomiędzy
podgrupami pacjentów określona przez charakterystykę wyjściową oraz
typ leczenia fibrynolitycznego lub stosowanej heparyny.
W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych
oraz krwawień mózgowych był mały i zbliżony w obu grupach.
W badaniu ACTIVE-A, częstość występowania poważnego krwawienia
była większa w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem
acetylosalicylowym niż placebo z kwasem acetylosalicylowym
(6,7% vs 4,3%). W obu grupach poważne krwawienie
dotyczyło najczęściej lokalizacji pozaczaszkowej (5,3% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym; 3,5% w grupie
placebo z kwasem acetylosalicylowym), głównie przewodu pokarmowego
(3,5% vs 1,8%). Liczba przypadków krwawień
wewnątrzczaszkowych była większa po podaniu skojarzonym
klopidogrelu z kwasem acetylosalicylowym niż w przypadku placebo z
kwasem acetylosalicylowym (odpowiednio 1,4% vs 0,8%). Nie
stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupami w
częstości występowania krwawień zakończonych zgonem (1,1% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym i 0,7% w
grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym) i udaru krwotocznego
(odpowiednio 0,8% i 0,6%).
Niepożądane reakcje, które wystąpiły albo podczas badań
klinicznych albo były spontanicznie zgłaszane są przedstawione w
tabeli poniżej. Częstość ich występowania jest określona za pomocą
następującej konwencji: często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt
często (≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1
000); bardzo rzadko (< 1/10 000).
W obrębie każdej grupy układów i narządów objawy niepożądane są
wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
Małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia
|
Neutropenia, w tym ciężka neutropenia
|
Zakrzepowa plamica małopłytkowa
(TTP) (patrz punkt 4.4), niedokrwistość aplastyczna,
pancytopenia, agranulocytoza, ciężka małopłytkowość,
granulocytopenia, niedokrwistość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Choroba posurowicza, reakcje
rzekomoanafilaktyczne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
|
Omamy,
dezorientacja
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Krwawienie wewnątrzczaszkowe (zgłaszano, że niektóre przypadki
były śmiertelne), bóle głowy, parestezje, zawroty głowy
|
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
|
Krwawienie do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe,
dosiatkówkowe)
|
| |
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Krwiak
|
|
|
Ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie naczyń,
niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
|
Krwawienie z nosa
|
|
|
Krwawienie z dróg oddechowych
(krwioplucie, krwotok płucny), skurcz oskrzeli, śródmiąższowe
zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka
i jelit
|
Krwotok z przewodu pokarmowego, biegunka, bóle brzucha,
niestrawność
|
Wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wymioty, nudności, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem
wiatrów
|
Krwotok poza- otrzewnowy
|
Krwotok z przewodu pokarmowego i poza- otrzewnowy z zejściem
śmiertelnym, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego (w tym
wrzodziejące oraz limfocytowe zapalenie jelita grubego), zapalenie
błony śluzowej jamy ustnej
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
|
|
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, nieprawidłowe
wyniki testów czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Siniak
|
Wysypka, świąd, krwawienie do skóry
(plamica)
|
|
Pęcherzowe zapalenie skóry (martwica toksyczno-rozpływna
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy), obrzęk
naczynioruchowy, wysypka rumieniowa,
pokrzywka, wyprysk, liszaj płaski
|
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
|
Krwawienia w obrębie układu mięśniowo- szkieletowego (krwawienia
odstawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Krwiomocz
|
|
Zapalenie kłębuszkowe nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Krwawienie w miejscu wkłucia
|
|
|
Gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili,
zmniejszenie liczby płytek
|
| |
Komentarze