Cipropol

Cipropol - dawkowanie

Produkt przeznaczony do stosowania doustnego.                                                 

Dorośli

Zalecane dawkowanie u dorosłych wynosi od 250 mg do 750 mg dwa razy dziennie (co 12 godzin). Szczegółowe dawkowanie w zależności od wskazań podano w poniższej tabeli:

Dawkowanie u dorosłych                                                                                

Zakażenia górnych i dolnych dróg moczowych (w zależności od ciężkości)                250-500 mg 2 razy na dobę j

Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych (w zależności od ciężkości)   .

250-500 mg 2 razy na dobę j                                                                            

Szczególnie ciężkie nawracające zakażenia wywołane przez drobnoustroje o umiarkowanej wrażliwości na cyprofloksacynę            750 mg 2 razy na dobę

.                                                                                                                   

Rzeżączka (ostra postać)                                                                                  250 mg pojedyncza dawka         

Inne zakażenia                                                                                               500 mg 2 razy na dobę

Płucna postać wąglika (po kontakcie)                                                                 500 mg 2 razy na dobę

Dzieci i młodzież (6-17 lat):

W badaniach przedklinicznych wykazano, że cyprofloksacyna wywołuje u młodocianych zwierząt doświadczalnych zmiany w obrębie chrząstek stawowych i innych struktur stawów przenoszących ciężar ciała. Opisanych zmian nie obserwowano u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, jednak zalecane jest ograniczenie stosowania cyprofloksacyny w tej grupie wiekowej wyłącznie do wybranych wskazań. Płucna postać wąglika:

- Dzieci (6-17 lat): 15 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę (maksymalna dawka jednorazowa: 500 mg; maksymalna dawka dobowa: 1000 mg)

Dzieci poniżej 6 roku życia

Cyprofloksacyna nie jest zalecana do stosowania u dzieci poniżej 6 lat.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z niewydolnością nerek

Jeśli klirens kreatyniny wynosi mniej niż 20 ml/min/l,73 m2lub stężenie kreatyniny w surowicy jest równe lub większe niż 2 mg/100 ml, dawka dobowa cyprofloksacyny powinna wynosić połowę zalecanej w zależności od wskazań. Najlepszym parametrem określającym dawkowanie jest pomiar stężenia leku w surowicy.

W niewydolności nerek łagodnej do umiarkowanej zwykle nie ma konieczności modyfikacji dawkowania cyprofloksacyny.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Dostosowywanie dawki nie jest konieczne.

Przy współistniejącej niewydolności nerek i wątroby lek dawkuje się w zależności od stopnia niewydolności nerek.

Czas trwania leczenia:

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości infekcji, odpowiedzi pacjenta i wyników badań bakteriologicznych.

Leczenie należy kontynuować przynajmniej 3 dni po ustąpieniu gorączki lub objawów klinicznych choroby. Średni czas leczenia zwykle wynosi:

? W ostrej, niepowikłanej rzeżączce oraz w zapaleniu pęcherza moczowego - 1 dzień

? W zakażeniach nerek, dróg moczowych i jamy brzusznej - do 7 dni

? W przypadku pacjentów ze zmniejszoną odpornością - przez cały czas trwania neutropenii

? W zakażeniach szpiku i kości - maksymalnie 2 miesiące

? W pozostałych zakażeniach - 7-14 dni

? W zaostrzeniu niewydolności oddechowej w przebiegu mukowiscydozy wywołanym zakażeniem Pseudomonas aeruginosa u osób w wieku 6-17 lat czas leczenia powinien wynosić 10 do 14 dni.

? W przypadku wziewnej postaci wąglika leczenie należy rozpocząć jak najszybciej od wystąpienia narażenia i kontynuować przez 60 dni.

? Zakażenia wywołane przez paciorkowce lub chlamydie należy leczyć nie krócej niż 10 dni, ze względu na możliwość wystąpienia odległych powikłań

Sposób podawania:

Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą. Mogą one być przyjmowane niezależnie od posiłków, jednakże podanie leku przed jedzeniem powoduje szybsze wchłanianie substancji czynnej. Należy ściśle przestrzegać zachowania przerwy między poszczególnymi dawkami wynoszącej 12 godzin.

Jeśli CIPROPOL jest przyjmowany na pusty żołądek, substancja czynna wchłania się szybciej.

Cyprofloksacyny nie należy przyjmować jednocześnie z produktami mlecznymi oraz napojami wzbogacanymi w związki mineralne (wapń). Ilości wapnia zawarte w normalnej diecie nie wpływają niekorzystnie na wchłanianie cyprofloksacyny.

Cipropol - środki ostrożności

? W czasie stosowania cyprofloksacyny rzadko może wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit, spowodowane nadmiernym rozwojem bakterii Clostridium difflcile niewrażliwych na cyprofloksacynę. Należy uwzględnić to rozpoznanie w diagnostyce różnicowej ciężkich biegunek. W przypadku wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, lek należy odstawić. W ciężkich przypadkach stosuje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest wówczas stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych leków działających zapierająco.

? Podczas stosowania cyprofloksacyny może wystąpić zapalenie ścięgien (w tym ścięgna Achillesa), które może doprowadzić do ich zerwania, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów jednocześnie leczonych kortykosteroidami. W przypadku podejrzenia zapalenia ścięgna (ból, obrzęk), aby nie dopuścić do jego zerwania, należy zlecić pacjentowi odstawienie cyprofloksacyny, unikanie wysiłku fizycznego i obciążania chorej kończyny.

? Cyprofloksacyna bardzo rzadko może wywołać ciężką reakcję anafilaktyczną (wstrząs). W takich przypadkach należy natychmiast odstawić lek i zastosować odpowiednie postępowanie przeciwwstrząsowe.

? U pacjentów z alkalicznym odczynem moczu oraz u osób, które spożywają niewielkie ilości płynów, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, może wystąpić krystaluria, czyli wytrącanie się kryształów w kanalikach nerkowych. Aby temu zapobiec, zaleca się podawanie odpowiedniej ilości płynów (z uwzględnieniem indywidualnych zaleceń) i unikanie allcalizacji moczu (dieta, monitorowanie pH moczu).

? W trakcie leczenia należy unikać nadmiernego kontaktu z promieniowaniem słonecznym lub sztucznymi źródłami promieniowania UV, ponieważ cyprofloksacyna może wywoływać reakcje fototoksyczne skóry (przypominające oparzenie słoneczne).

? Podczas stosowania cyprofloksacyny mogą wystąpić nieprawidłowe wyniki badań diagnostycznych (wzrost poziomu fosfatazy zasadowej, enzymów wątrobowych) oraz żółtaczka cholestatyczna (szczególnie u pacjentów z występującym wcześniej uszkodzeniem wątroby).

Stosowanie u pacjentów z padaczką oraz z obniżonym progiem drgawkowym: U chorych na padaczkę oraz u pacjentów z obniżonym progiem drgawkowym (napady drgawek w wywiadzie, zaburzenia krążenia mózgowego lub przebyty udar mózgu) po zastosowaniu produktu CIPROPOL mogą wystąpić objawy niepożądane związane z ośrodkowym układem nerwowym. W tych przypadkach należy przed zastosowaniem leku rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści. Lek należy odstawić, jeśli wystąpi depresja lub zaburzenia psychotyczne zagrażające pacjentowi.

Stosowanie u pacjentów z niedoborem gliikozo-6-fosforanu lub z grupy podwyższonego ryzyka tego

niedoboru:

U pacjentów, u których występuje niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu lub u których stwierdzono go w rodzinie, należy zachować ostrożność w leczeniu cyprofloksacyną, ponieważ chinolony mogą u tych pacjentów wywołać hemolizę.

Cipropol - przedawkowanie

Na podstawie ograniczonej ilości danych (2 opisane przypadki przyjęcia ponad 18 g cyprofloksacyny) w przypadku przyjęcia przez pacjenta znacznie wyższej niż zalecana dawki cyprofloksacyny można się spodziewać odwracalnego toksycznego działania na nerki.

W razie przedawkowania cyprofloksacyny, należy sprowokować wymioty lub zastosować płukanie żołądka. Aby zmniejszyć wchłanianie pozostającej jeszcze w przewodzie pokarmowym cyprofloksacyny, należy podać węgiel aktywowany.

Nie jest znane swoiste antidotum dla cyprofloksacyny.

Stosując hemodializę lub dializę otrzewnową, można usunąć jedynie niewielkie ilości cyprofloksacyny (< 10%).

Przy przedawkowaniu, niezależnie od rutynowego postępowania, zalecane jest monitorowanie czynności nerek, w tym oznaczanie pH moczu. Aby zapobiec krystalurii pacjenci powinni być odpowiednio nawadniani oraz należy im podać leki zakwaszające mocz. W przypadku uszkodzenia nerek, objawiającego się długotrwałą oligurią, należy zastosować dializę.