Ciprolon 250 mg - opis
Produkt Ciprolon jest wskazany do leczenia następujących zakażeń
(patrz punkt 4.4 i 5.1). Przed rozpoczęciem terapii należy zwrócić
szczególną uwagę na dostępne informacje dotyczące oporności na
cyprofloksacynę.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego
stosowania produktów przeciwbakteryjnych.
Dorośli
? Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez
bakterie Gram-ujemne
- zaostrzenia przewlekłej, obturacyjnej choroby płuc;
- zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub
rozstrzenie oskrzeli;
- zapalenie płuc.
? Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego.
? Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie
spowodowane przez bakterie Gram-ujemne.
? Zakażenia układu moczowego.
? Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej lub szyjki
macicy.
? Zapalenie jądra i najądrza, w tym wywołane przez
Neisseria gonorrhoeae.
? Zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane
przez Neisseria gonorrhoeae.
Jeżeli podejrzewa się lub rozpozna, że wyżej wymienione
zakażenia układu płciowego wywołane są przez Neisseria
gonorrhoeae, to szczególnie istotne jest uzyskanie lokalnych
danych na temat rozpowszechnienia oporności na cyprofloksacynę i
potwierdzenie wrażliwości na podstawie badań laboratoryjnych.
? Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka
podróżnych).
? Zakażenia w obrębie jamy brzusznej.
? Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie
Gram-ujemne.
? Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego.
? Zakażenia kości i stawów.
? Leczenie zakażeń u pacjentów z neutropenią.
? Zapobieganie zakażeniom u pacjentów z neutropenią.
? Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez
Neisseria meningitidis.
? Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po
kontakcie z bakteriami i leczenie).
Dzieci i
młodzież
? Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy,
wywołane przez Pseudomonas aeruginosa.
? Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe
zapalenie nerek.
? Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po
kontakcie z bakteriami i leczenie).
Cyprofloksacynę można także zastosować do leczenia ciężkich
zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeli uzna się to za konieczne.
Leczenie powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają
doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u
dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).
Ciprolon 250 mg - skład
Ciprolon 250 mg,
tabletki powlekane
Jedna tabletka powlekana zawiera 250 mg cyprofloksacyny
(Ciprofloxacinum) w postaci chlorowodorku jednowodnego
cyprofloksacyny (293 mg).
Ciprolon 500 mg,
tabletki powlekane
Jedna tabletka powlekana zawiera 500 mg cyprofloksacyny
(Ciprofloxacinum) w postaci chlorowodorku jednowodnego
cyprofloksacyny (586 mg).
Ciprolon 750 mg,
tabletki powlekane
Jedna tabletka powlekana zawiera 750 mg cyprofloksacyny
(Ciprofloxacinum) w postaci chlorowodorku jednowodnego
cyprofloksacyny (879 mg).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Ciprolon 250 mg - dawkowanie
Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia,
wrażliwości na cyprofloksacynę drobnoustrojów wywołujących
zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz u dzieci i młodzieży, od
masy ciała.
Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej
przebiegu klinicznego i bakteriologicznego.
Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np.
Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter lub Staphylococcus
spp.) może być konieczne podawanie większych dawek
cyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi
środkami przeciwbakteryjnymi.
W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas
leczenia niektórych zakażeń (np. zapalenie narządów miednicy
mniejszej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia u
pacjentów z neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być
konieczne zastosowanie w skojarzeniu z innym odpowiednim lekiem
przeciwbakteryjnym.
Dorośli
Wskazania
|
Dawka dobowa w miligramach
|
Całkowity czas trwania leczenia (w tym ewentualne wstępne
leczenie pozajelitowe)
|
Zakażenia dolnych dróg oddechowych
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
7 do 14 dni
|
Zakażenia górnych dróg oddechowych
|
Ostre nasilenie przewlekłego zapalenia zatok
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
7 do 14 dni
|
Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
7 do 14 dni
|
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
|
750 mg 2 razy na dobę
|
28 dni do 3 miesięcy
|
Zakażenia układu moczowego
|
Niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego
|
250 mg 2 razy na dobę do 500 mg 2 razy na dobę
|
3 dni
|
U kobiet przed menopauzą można zastosować 500 mg w dawce
pojedynczej
|
Powikłane zapalenie pęcherza moczowego, niepowikłane
odmiedniczkowe zapalenie nerek
|
500 mg 2 razy na dobę 7 dni
|
7 dni
|
Powikłane
|
500 mg 2 razy na dobę
|
co najmniej 10 dni,
|
|
odmiedniczkowe zapalenie nerek
|
do 750 mg 2 razy na dobę
|
w szczególnych przypadkach (np. ropnie) leczenie można
kontynuować powyżej 21 dni
|
Zapalenie gruczołu krokowego
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
2 do 4 tygodni (ostre) od 4 do 6 tygodni (przewlekłe)
|
Zakażenia narządów płciowych
|
Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy
|
500 mg w jednej dawce
|
1 dzień (pojedyncza dawka)
|
Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów miednicy
mniejszej
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
co najmniej 14 dni
|
Zakażenia układu pokarmowego oraz zakażenia w obrębie jamy
brzusznej
|
Biegunka wywołana przez bakterie chorobotwórcze, w tym
Shigella spp. inne niż Shigella dysenteriae typu 1
oraz empiryczne leczenie biegunki podróżnych
|
500 mg 2 razy na dobę
|
1 dzień
|
Biegunka wywołana przez Shigella dysenteriae typu 1
|
500 mg 2 razy na dobę
|
5 dni
|
Biegunka wywołana przez Vibrio cholerae
|
500 mg 2 razy na dobę
|
3 dni
|
Dur brzuszny
|
500 mg 2 razy na dobę
|
7 dni
|
Zakażenia w obrębie jamy brzusznej wywołane przez bakterie
Gram-ujemne
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
5 do 14 dni
|
Zakażenia skóry i tkanek miękkich
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
7 do 14 dni
|
Zakażenia kości i stawów
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
maksymalnie 3 miesiące
|
Leczenie zakażeń lub zapobieganie im u pacjentów z neutropenią.
Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z odpowiednimi lekami
przeciwbakteryjnymi, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi.
|
500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę
|
leczenie należy kontynuować przez cały okres występowania
neutropenii
|
Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez Neisseria
meningitidis
|
500 mg w jednej dawce
|
1 doba (pojedyncza dawka)
|
Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i
leczenie) u pacjentów, którzy mogą przyjmować lek doustnie i kiedy
jest to uzasadnione klinicznie. W przypadku podejrzewania lub
potwierdzenia kontaktu z laseczką wąglika należy jak najszybciej
rozpocząć podawanie leku
|
500 mg 2 razy na dobę
|
60 dni od
potwierdzenia kontaktu
z Bacillus anthracis
|
Dzieci i młodzież
Wskazania
|
Dawka dobowa w miligramach
|
Całkowity czas trwania leczenia (w tym ewentualne wstępne
leczenie pozajelitowe)
|
Mukowiscydoza
|
20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 750 mg na jedną
dawkę.
|
10 do 14 dni
|
Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe
zapalenie nerek
|
10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do 20 mg/kg masy ciała 2 razy
na dobę, maksymalnie 750 mg na jedną dawkę.
|
10 do 21 dni
|
Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i
leczenie) u pacjentów, którzy mogą przyjmować lek doustnie i kiedy
jest to uzasadnione klinicznie. W przypadku podejrzewania lub
potwierdzenia kontaktu z laseczką wąglika należy jak najszybciej
rozpocząć podawanie leku.
|
10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do 15 mg/kg masy ciała 2 razy
na dobę, maksymalnie 500 mg na jedną dawkę.
|
60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis
|
Inne ciężkie zakażenia
|
20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 750 mg na jedną
dawkę.
|
Zależnie od rodzaju zakażenia
|
Pacjenci w
podeszłym wieku
Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do
ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny.
Niewydolność nerek
i wątroby
Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z
zaburzeniem czynności nerek:
Klirens kreatyniny [ml/min/1,73 m2]
|
Stężenie kreatyninyw surowicy [pmol/l]
|
Dawka doustna [mg]
|
> 60
|
< 124
|
Patrz typowe dawkowanie
|
30-60
|
124 do 168
|
250-500 mg co 12 h
|
< 30
|
> 169
|
250-500 mg co 24 h
|
Pacjenci poddawani hemodializie
|
> 169
|
250-500 mg co 24 h (po dializie)
|
Pacjenci poddawani dializie
|
> 169
|
250-500 mg co 24 h
|
otrzewnowej
|
|
|
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna
korekta dawki.
Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z
zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby.
Sposób
podawania
Tabletki należy popijać płynem - nie rozgryzać. Można je podawać
z posiłkami lub bez. Substancja czynna wchłania się szybciej, jeśli
lek jest przyjmowany na pusty żołądek. Cyprofloksacyny nie należy
podawać z produktami nabiałowymi (np. mleko, jogurt) ani z sokami
owocowymi wzbogacanymi minerałami (np. sok pomarańczowy z dodatkiem
wapnia) (patrz punkt 4.5).
W ciężkich przypadkach lub wówczas, gdy pacjent nie może przyjąć
tabletek (np. pacjenci żywieni dojelitowo) zaleca się leczenie
dożylnymi postaciami cyprofloksacyny do momentu, w którym będzie
można podać doustne postaci leku.
Ciprolon 250 mg - środki ostrożności
Ciężkie zakażenia i
zakażenia o etiologii mieszanej z drobnoustrojami Gram-dodatnimi i
beztlenowymi
Monoterapia cyprofloksacyną nie jest przeznaczona do leczenia
ciężkich zakażeń ani zakażeń, które mogą być wywołane przez
bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich zakażeniach
cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z innymi odpowiednimi
lekami przeciwbakteryjnymi.
Zakażenia
paciorkowcami (w tym Streptococcus pneumoniae)
Cyprofloksacyna nie jest zalecana do leczenia zakażeń układu
oddechowego wywołanych przez paciorkowce, ze względu na
niewystarczającą skuteczność.
Zakażenia układu
płciowego
Zapalenie jądra i najądrza oraz zapalenie narządów miednicy
mniejszej może być wywołane przez oporny na fluorochinolony szczep
Neisseria gonorrhoeae. Cyprofloksacynę należy podawać w
skojarzeniu z innym lekiem przeciwbakteryjnym, chyba, że pewne
jest, że zakażenie nie jest wywołane przez Neisseria
gonorrhoeae oporne na cyprofloksacynę. Jeśli po 3 dniach
leczenia nie zaobserwuje się klinicznej poprawy, należy rozważyć
inne sposoby leczenia.
Zakażenia w obrębie
jamy brzusznej
Dane dotyczące skuteczności cyprofloksacyny w leczeniu zakażeń
pooperacyjnych w obrębie jamy brzusznej są ograniczone.
Biegunka
podróżnych
Wybierając cyprofloksacynę należy wziąć pod uwagę informacje
dotyczące oporności na cyprofloksacynę drobnoustrojów występujących
w odwiedzanych krajach.
Zakażenia kości i
stawów
Cyprofloksacynę należy stosować w leczeniu skojarzonym z innymi
produktami przeciwbakteryjnymi zgodnie z wynikami badań
mikrobiologicznych.
Płucna postać
wąglika
Stosowanie u ludzi ustalono na podstawie danych dotyczących
wrażliwości in vitro oraz danych z badań przeprowadzonych na
zwierzętach i ograniczonych danych z badań z udziałem ludzi.
Podczas leczenia tych zakażeń lekarze powinni się kierować
narodowymi i (lub) międzynarodowymi zaleceniami dotyczącymi
leczenia wąglika.
Dzieci i
młodzież
Cyprofloksacynę u dzieci i młodzieży należy stosować zgodnie z
dostępnymi oficjalnymi wytycznymi. Leczenie cyprofloksacyną powinni
zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu
mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży.
Udowodniono, że cyprofloksacyna powoduje artropatię obciążonych
stawów u niedojrzałych zwierząt. Dane dotyczące bezpieczeństwa,
pochodzące z zawierającego podwójnie ślepą próbę, randomizowanego
badania, w którym oceniano zastosowanie cyprofloksacyny u dzieci
(cyprofloksacyna: n = 335, średni wiek = 6,3 roku; leki
porównawcze: n = 349, średni wiek = 6,2 roku; przedział wieku = 1
do 17 lat) wskazały na następującą częstość występowania artropatii
przypuszczalnie związanej ze stosowaniem leku (w odróżnieniu od
objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze stawami) do 42.
dnia od rozpoczęcia stosowania: 7,2% i 4,6%. Częstość występowania
artropatii związanej z lekiem w ciągu rocznej obserwacji wynosiła
odpowiednio 9,0% i 5,7%. Zwiększenie, wraz z upływem czasu,
częstości występowania artropatii
0 przypuszczalnym związku z lekiem nie było istotne
statystycznie pomiędzy grupami. Leczenie można rozpocząć wyłącznie
po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na
możliwe działania niepożądane związane ze stawami i (lub)
otaczającymi tkankami.
Zakażenia płucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy
Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku 5 do 17
lat. Doświadczenie w leczeniu dzieci w wieku od roku do 5 lat jest
ograniczone.
Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe
zapalenie nerek W zakażeniach układu moczowego należy rozważyć
leczenie cyprofloksacyną, jeżeli nie można zastosować innych metod
leczenia i decyzje należy oprzeć na wynikach dokumentacji
mikrobiologicznej.
Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od roku
do 17 lat.
Inne specyficzne ciężkie zakażenia
W innych ciężkich zakażeniach stosuje się, zgodnie z oficjalnymi
wytycznymi lub po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka,
jeśli nie można zastosować innego leczenia lub w przypadku
niepowodzenia terapii konwencjonalnej oraz kiedy dokumentacja
mikrobiologiczna uzasadnia użycie cyprofloksacyny.
Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących zastosowania
cyprofloksacyny w specyficznych ciężkich zakażeniach innych niż
wymienione powyżej, więc doświadczenie kliniczne jest ograniczone.
Z tego względu zaleca się ostrożność w leczeniu pacjentów z takimi
zakażeniami.
Nadwrażliwość
Po podaniu pojedynczej dawki może wystąpić nadwrażliwość i
reakcje alergiczne, w tym anafilaksja
1 reakcje anafilaktoidalne, mogące stanowić zagrożenie
życia (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią takie reakcje, należy
przerwać stosowanie cyprofloksacyny i rozpocząć odpowiednie
leczenie.
Układ
mięśniowo-szkieletowy
Cyprofloksacyny zwykle nie należy stosować u pacjentów z
chorobami (zaburzeniami) ścięgien, związanymi z wcześniejszym
leczeniem chinolonami. Tym niemniej bardzo rzadko po
mikrobiologicznym potwierdzeniu czynnika wywołującego zakażenie i
ocenie stosunku korzyści do ryzyka można zalecić tym pacjentom
cyprofloksacynę do leczenia niektórych ciężkich zakażeń,
szczególnie jeśli standardowe leczenie było nieskuteczne lub
występuje oporność bakterii, a dane mikrobiologiczne mogą
uzasadniać zastosowanie cyprofloksacyny.
Już w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia cyprofloksacyną może
wystąpić zapalenie ścięgien i zerwanie ścięgna (zwłaszcza ścięgna
Achillesa), niekiedy obustronne. Ryzyko zaburzeń ścięgien może być
podwyższone u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów leczonych
jednocześnie kortykosteroidami (patrz punkt 4.8).
Jeżeli wystąpią jakichkolwiek objawy zapalenia ścięgien (np.
bolesny obrzęk, stan zapalny), należy przerwać leczenie
cyprofloksacyną. Chorą kończynę należy oszczędzać. Cyprofloksacynę
należy stosować ostrożnie u pacjentów z miastenią (patrz punkt
4.8).
Wrażliwość na
światło
Wykazano, że cyprofloksacyna wywołuje reakcje o typie
fotowrażliwości. Pacjentom przyjmującym cyprofloksacynę należy
zalecić, aby podczas leczenia unikali bezpośredniego narażenia na
intensywne światło słoneczne lub promieniowanie UV (patrz punkt
4.8).
Ośrodkowy układ
nerwowy
Wiadomo, że chinolony wywołują drgawki lub obniżają próg
drgawkowy. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z
zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego mogącymi predysponować do
wystąpienia drgawek. Jeśli drgawki wystąpią, należy odstawić
cyprofloksacynę (patrz punkt 4.8). Nawet po pierwszym podaniu
cyprofloksacyny mogą wystąpić reakcje psychotyczne. Rzadko depresja
lub psychoza mogą rozwinąć się w zachowania autoagresywne. W takich
sytuacjach należy przerwać leczenie.
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacynę występowała
polineuropatia (notowano objawy neurologiczne, takie jak: ból,
uczucie palenia, zaburzenia czucia czy osłabienie mięśni,
występujące pojedynczo lub w połączeniu). Leczenie cyprofloksacyną
należy przerwać u pacjentów, u których wystąpiły objawy neuropatii,
w tym ból, uczucie palenia, mrowienie, drętwienie i (lub)
osłabienie, żeby zapobiec rozwojowi nieodwracalnych zmian (patrz
punkt 4.8).
Zaburzenia
serca
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ryzykiem wystąpienia
zaburzeń rytmu typu torsade de pointes, ze względu na
związek między stosowaniem cyprofloksacyny a wydłużaniem odstępu QT
(patrz punkt 4.8).
Układ
pokarmowy
Wystąpienie ciężkiej i uporczywej biegunki w trakcie lub po
zakończeniu leczenia (w tym kilka tygodni po leczeniu) może
wskazywać na związane ze stosowaniem antybiotyków zapalenie
okrężnicy (zagrażające życiu, z możliwym skutkiem śmiertelnym),
wymagające natychmiastowego leczenia (patrz punkt 4.8). W takich
przypadkach należy natychmiast przerwać stosowanie cyprofloksacyny
i rozpocząć odpowiednie leczenie. Przeciwwskazane są wówczas leki
hamujące perystaltykę jelit.
Nerki i układ
moczowy
W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny stwierdzano
występowanie kryształów w moczu (patrz punkt 4.8). Pacjentów
przyjmujących cyprofloksacynę należy dobrze nawodnić i unikać
nadmiernej zasadowości moczu.
Wątroba i drogi
żółciowe
W związku ze stosowaniem cyprofloksacyny występowała martwica
wątroby i zagrażająca życiu niewydolność wątroby (patrz punkt 4.8).
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów choroby wątroby
(takich jak: brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd
lub tkliwość brzucha) leczenie należy przerwać.
Niedobór
dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
podczas leczenia cyprofloksacyną występowały reakcje hemolityczne.
Należy unikać stosowania cyprofloksacyny u tych pacjentów chyba, że
uzna się, że potencjalna korzyść przeważa nad potencjalnym
ryzykiem. Wówczas należy obserwować pacjenta pod kątem wystąpienia
hemolizy.
Oporność
W trakcie lub po zakończeniu leczenia cyprofloksacyną może być
wyizolowany szczep bakteryjny oporny na cyprofloksacynę, mogący nie
powodować objawów nadkażenia. W wyniku długotrwałego leczenia lub
leczenia zakażeń szpitalnych i (lub) zakażeń wywołanych przez
gatunki Staphylococcus i Pseudomonas ryzyko
wyselekcjonowania opornych szczepów bakteryjnych może być
większe.
Cytochrom
P450
Cyprofloksacyna hamuje CYP1A2, może więc spowodować zwiększenie
stężenia w osoczu równocześnie przyjmowanych substancji
metabolizowanych przez ten enzym (np. teofilina, klozapina,
ropinirol, tyzanidyna). Jednoczesne podawanie cyprofloksacyny i
tyzanidyny jest przeciwwskazane. Dlatego też należy uważnie
obserwować czy u pacjentów przyjmujących te substancje równocześnie
z cyprofloksacyną nie występują objawy kliniczne przedawkowania;
może też być konieczne oznaczenie stężenia tych substancji (np.
teofiliny) w osoczu (patrz punkt 4.5).
Metotreksat
Nie zaleca się podawania cyprofloksacyny równocześnie z
metotreksatem (patrz punkt 4.5).
Interakcje z
badaniami
Występująca in vitro aktywność cyprofloksacyny przeciw
Mycobacterium tuberculosis może powodować fałszywie ujemne
wyniki testów bakteriologicznych w próbach pobranych od pacjentów
leczonych aktualnie cyprofloksacyną.
Ciprolon 250 mg - przedawkowanie
Przedawkowanie po przyjęciu 12 g prowadzi do wystąpienia lekkich
objawów toksyczności. Ostre przedawkowanie po przyjęciu 16 g
wywoływało ostrą niewydolność nerek. Objawy przedawkowania to:
zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zmęczenie, drgawki, omamy,
splątanie, dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenie czynności nerek
i wątroby oraz występowanie kryształów w moczu i krwiomocz.
Notowano przemijające działanie toksyczne na nerki.
Oprócz rutynowych działań ratunkowych zaleca się monitorowanie
czynności nerek, w tym pH moczu i - w razie konieczności -
zakwaszanie moczu, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu.
Pacjenta należy dobrze nawodnić.
Tylko niewielka ilość cyprofloksacyny (< 10%) jest
eliminowana podczas hemodializy lub dializy otrzewnowej.
Komentarze