Candezek - dawkowanie
Nadciśnienie
tętnicze
Zalecana dawka początkowa i zwykle stosowana dawka podtrzymująca
wynosi 8 mg raz na dobę. Najlepsze działanie przeciwnadciśnieniowe
uzyskuje się w ciągu 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia. U
pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio
kontrolowane, dawkę można zwiększyć do 16 mg raz na dobę i
maksymalnie do 32 mg raz na dobę. Schemat leczenia należy ustalać
indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.
Kandesartan może być podawany jednocześnie z innymi preparatami
przeciwnadciśnieniowymi. Wykazano, że dodatkowe zastosowanie
hydrochlorotiazydu spowodowało addytywne działanie
przeciwnadciśnieniowe podczas stosowania różnych dawek produktu
leczniczego kandesartan.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności zmiany dawki początkowej u pacjentów w
podeszłym wieku.
Pacjenci ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową
(hipowolemia)
U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego, np. pacjenci z
możliwą zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową, należy rozważyć
rozpoczęcie leczenia od dawki 4 mg (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z niewydolnością nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w tym u pacjentów, u
których stosowana jest hemodializoterapia, dawka początkowa wynosi
4 mg. Dawkę należy dostosować indywidualnie, w zależności od
reakcji pacjenta na leczenie. Doświadczenie w stosowaniu
kandesartanu u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową
niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 15 ml/min) jest
ograniczone (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z niewydolnością wątroby
U pacjentów z lekką lub umiarkowaną niewydolnością wątroby
zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Dawka może być
ustalana indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na
leczenie. Produkt leczniczy Candezek jest przeciwwskazany do
stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i (lub)
cholestazą (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Pacjenci rasy czarnej
Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu jest słabsze u
pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras. W rezultacie, u
pacjentów rasy czarnej częściej niż u pacjentów innych ras
konieczne może być zwiększenie dawki produktu leczniczego Candezek
i jednoczesne zastosowanie innych terapii, aby właściwie
kontrolować ciśnienie tętnicze (patrz punkt 5.1).
Niewydolność
serca
Zalecana dawka początkowa kandesartanu wynosi 4 mg raz na dobę.
Dawkę tę można zwiększyć do dawki docelowej 32 mg raz na dobę
(maksymalna dawka) lub do największej dawki tolerowanej przez
pacjenta, przez podwojenie, w odstępach co najmniej 2-tygodniowych
(patrz punkt 4.4). Ocena stanu pacjenta z niewydolnością serca
powinna zawsze zawierać ocenę czynności nerek, w tym kontrolę
stężenia kreatyniny i potasu w surowicy. Produkt leczniczy
Candezek może być podawany jednocześnie z innymi lekami
stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, w tym z inhibitorami
ACE, beta-adrenolitykami, lekami moczopędnymi i glikozydami
naparstnicy lub ze skojarzeniem tych produktów leczniczych.
Jednoczesne stosowanie inhibitora ACE, leku moczopędnego
oszczędzającego potas (np. spironolakton) i produktu leczniczego
Candezek nie jest zalecane i może być rozważone jedynie po
dokładnej ocenie potencjalnych korzyści i ryzyka (patrz punkty 4.4,
4.8 i 5.1).
Szczególne grupy pacjentów
Nie ma konieczności zmiany dawki początkowej u pacjentów w
podeszłym wieku lub u pacjentów ze zmniejszoną objętością
wewnątrznaczyniową (hipowolemią), niewydolnością nerek lub lekką do
umiarkowanej niewydolnością wątroby.
Dzieci i
młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania
kandesartanu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat w leczeniu
nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Brak dostępnych
danych.
Sposób
podania
Podanie doustne.
Produkt leczniczy Candezek należy stosować raz na dobę, podczas
lub niezależnie od posiłków. Pokarm nie wpływa na biodostępność
kandesartanu.
Candezek - środki ostrożności
Niewydolność
nerek
Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących układ
renina-angiotensyna-aldosteron, podczas stosowania produktu
leczniczego Candezek mogą wystąpić zmiany w czynności nerek u
podatnych pacjentów.
Podczas stosowania produktu leczniczego Candezek u pacjentów z
nadciśnieniem i jednocześnie niewydolnością nerek zaleca się
okresowe oznaczanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy.
Doświadczenie dotyczące stosowania kandesartanu u pacjentów z
bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek (klirens
kreatyniny mniejszy niż 15 ml/min) jest ograniczone. W tej grupie
pacjentów dawkę produktu leczniczego Candezek należy ustalać
ostrożnie z jednoczesną kontrolą ciśnienia tętniczego.
U pacjentów leczonych z powodu niewydolności serca, zwłaszcza u
osób w wieku powyżej 75 lat i u pacjentów z zaburzoną czynnością
nerek, zaleca się okresową kontrolę czynności nerek. Monitorowanie
stężenia kreatyniny i potasu w surowicy zaleca się również w
trakcie zwiększania dawki produktu leczniczego Candezek. Badania
kliniczne dotyczące niewydolności serca nie obejmowały pacjentów ze
stężeniem kreatyniny w surowicy większym niż 265 μmol/l (3
mg/dl).
Leczenie skojarzone
niewydolności serca z inhibitorami konwertazy angiotensyny
(inhibitorami ACE)
Ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń czynności nerek
i hiperkaliemii, może się zwiększać, gdy kandesartan stosowany jest
w skojarzeniu z inhibitorami ACE (patrz punkt 4.8). Należy
regularnie i dokładnie kontrolować stan pacjentów leczonych w ten
sposób.
Hemodializa
Podczas dializy ciśnienie tętnicze może być szczególnie wrażliwe
na blokadę receptorów AT1, wywołaną przez zmniejszenie objętości
osocza i zwiększenie aktywności układu
reninaangiotensyna-aldosteron. Dlatego u pacjentów poddawanych
dializoterapii dawkę produktu Candezek należy ustalać ostrożnie z
jednoczesną kontrolą ciśnienia tętniczego.
Zwężenie tętnicy
nerkowej
U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub
zwężeniem tętnicy nerkowej jedynej czynnej nerki, leki wpływające
na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w tym antagoniści
receptora angiotensyny II (AIIRA), mogą powodować zwiększenie
stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy.
Przeszczep
nerki
Brak doświadczenia w stosowaniu kandesartanu u pacjentów po
niedawnym przeszczepieniu nerki.
Niedociśnienie
tętnicze
W trakcie kandesartanem pacjentów z niewydolnością serca może
wystąpić niedociśnienie tętnicze. Niedociśnienie może także
wystąpić u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ze zmniejszoną
objętością wewnątrznaczyniową, np. pacjenci stosujący duże dawki
leków moczopędnych. Podczas rozpoczynania leczenia należy zachować
ostrożność i wyrównać hipowolemię.
Znieczulenie i
zabiegi chirurgiczne
U pacjentów leczonych antagonistami receptora angiotensyny II, w
trakcie znieczulenia i zabiegów chirurgicznych wystąpić może
niedociśnienie tętnicze spowodowane zahamowaniem układu
renina-angiotensyna. Bardzo rzadko, niedociśnienie tętnicze może
być ciężkie i wymagać podania dożylnie płynów i (lub) leków
zwiększających ciśnienie tętnicze.
Zwężenie zastawki
aortalnej i (lub) mitralnej (kardiomiopatia przerostowa ze
zwężeniem drogi odpływu z lewej komory)
Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia,
należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z hemodynamicznie
istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej albo
kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej
komory.
Hiperaldosteronizm
pierwotny
Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym zazwyczaj nie reagują
na leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez zahamowanie układu
renina-angiotensynaaldosteron. Dlatego też nie zaleca się
stosowania produktu leczniczego Candezek w tej grupie
pacjentów.
Hiperkaliemia
Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Candezek z lekami
moczopędnymi oszczędzającymi potas, suplementami potasu,
substytutami soli zawierającymi potas lub innymi lekami
zwiększającymi stężenie potasu (np. heparyna) może prowadzić do
zwiększenia stężenia potasu w surowicy u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym. Należy kontrolować stężenie potasu w surowicy.
U pacjentów z niewydolnością serca leczonych produktem Candezek
może wystąpić hiperkaliemia. Dlatego w tej grupie pacjentów
zalecana jest okresowa kontrola stężenia potasu w surowicy.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, leków moczopędnych
oszczędzających potas (np. spironolakton) i produktu leczniczego
Candezek nie jest zalecane i może być rozważone jedynie po
dokładnej ocenie potencjalnych korzyści i ryzyka.
Ogólne
U pacjentów, u których napięcie naczyń oraz czynność nerek w
znacznym stopniu zależą od aktywności układu
renina-angiotensyna-aldosteron (np. pacjenci z ciężką zastoinową
niewydolnością serca lub z podstawową chorobą nerek, w tym ze
zwężeniem tętnicy nerkowej), leczeniu innymi preparatami
wpływającymi na ten układ może towarzyszyć nagłe obniżenie
ciśnienia, azotemia, skąpomocz lub, rzadziej, ostra niewydolność
nerek. Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia podobnych działań
podczas stosowania leków z grupy AIIRA. Nadmierne obniżenie
ciśnienia tętniczego w trakcie stosowania leków
przeciwnadciśnieniowych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca
lub mózgu może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar.
Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu może być nasilone
podczas jednoczesnego stosowania z innym lekiem obniżającym
ciśnienie zarówno, jeśli lek był zalecony do leczenia nadciśnienia
lub w innym wskazaniu.
Produkt leczniczy Candezek zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy
typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie
powinni stosować tego produktu.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać podawania leków z grupy AIIRA podczas
ciąży. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia lekami z
grupy AIIRA, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować
alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu
bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży
należy natychmiast przerwać podawanie lekow z grupy AIIRA i, jeśli
jest to wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne (patrz
punkty 4.3 i 4.6).
Candezek - przedawkowanie
Objawy
Na podstawie danych farmakologicznych można wnioskować, że
główne objawy przedawkowania to niedociśnienie tętnicze i zawroty
głowy. W pojedynczych przypadkach przedawkowania (do 672 mg
kandesartanu cyleksetylu) powrót pacjentów do zdrowia przebiegał
bez powikłań.
Postępowanie po
przedawkowaniu
W przypadku wystąpienia objawów niedociśnienia tętniczego należy
wdrożyć leczenie objawowe oraz kontrolować podstawowe czynności
życiowe. Pacjenta należy ułożyć na plecach, z nogami uniesionymi.
Jeśli to nie wystarczy, należy zwiększyć objętość osocza przez
podanie we wlewie, na przykład izotonicznego roztworu soli. Jeśli
postępowanie to nie będzie wystarczające, można podać leki
sympatykomimetyczne. Kandesartan nie jest usuwany przez
hemodializę.
Candezek - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na kandesartan cyleksetyl lub którąkolwiek
substancję pomocniczą produktu.
Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6). Ciężka
niewydolność wątroby i (lub) cholestaza.
Candezek - działania niepożądane
Leczenie
nadciśnienia tętniczego
W kontrolowanych badaniach klinicznych działania niepożądane
były łagodne i przemijające. Występowanie działań niepożądanych nie
ma związku z dawką i wiekiem. Odsetek pacjentów, którzy musieli
przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych był podobny w
grupie leczonej kandesartanem cyleksetylem (3,1%) i stosującej
placebo (3,2%).
W analizie zbiorczej danych uzyskanych z badań klinicznych z
udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, działania niepożądane
związane z leczeniem kandesartanem cyleksetylem były zdefiniowane
na podstawie częstości występowania o co najmniej 1% większej niż
częstość występowania działań niepożądanych po zastosowaniu
placebo. Na bazie tej definicji, najczęściej występującymi
działaniami niepożądanymi były zawroty głowy, ból głowy i infekcje
układu oddechowego.
Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane obserwowane w
trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Częstość występowania działań niepożądanych przedstawionych w
tabelach w tym punkcie: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100, <
1/10), niezbyt często (≥1/1000, < 1/100), rzadko (≥1/10 000,
< 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000):
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość
|
Działanie niepożądane
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
Często
|
Zakażenia układu oddechowego
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo rzadko
|
Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Bardzo rzadko
|
Hiperkaliemia, hiponatremia
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
Zawroty głowy, ból głowy
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo rzadko
|
Nudności
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowy
|
Bardzo rzadko
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenie czynności
wątroby lub zapalenie wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo rzadko
|
Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Bardzo rzadko
|
Ból pleców, ból stawów, ból mięśni
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek u podatnych
pacjentów (patrz punkt 4.4)
|
Wyniki badań
laboratoryjnych
Ogólnie, nie stwierdzono istotnego klinicznie wpływu
kandesartanu na wyniki podstawowych badań laboratoryjnych. Podobnie
jak w przypadku innych leków hamujących układ
reninaangiotensyna-aldosteron, obserwowano nieznaczne zmniejszenie
stężenia hemoglobiny. U pacjentów stosujących kandesartan zwykle
nie ma konieczności wykonywania rutynowo badań laboratoryjnych.
Jednakże, u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek zalecane jest
okresowe badanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy.
Leczenie
niewydolności serca
Profil działań niepożądanych kandseranstanu stosowanego u
pacjentów z niewydolnością serca wynikał z właściwości
farmakologicznych leku i stanu zdrowia pacjentów. W programie
klinicznym CHARM, w którym porównywano działanie kandesartanu w
dawkach do 32 mg (n=3803) z działaniem placebo (n=3796), 21,0%
pacjentów w grupie otrzymującej kandesartan i 16,1% pacjentów w
grupie placebo przerwało terapię z powodu wystąpienia działań
niepożądanych. Najczęściej raportowanymi działaniami niepożądanymi
były hiperkaliemia, niedociśnienie i zaburzenia czynności
nerek.
Te działania były częstsze u pacjentów w wieku powyżej 70 lat, u
pacjentów z cukrzycą lub u pacjetów, którzy przyjmowali inne leki
wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, szczególnie
inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) i (lub) spironolakton.
Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane obserwowane w
trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość
|
Działanie niepożądane
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo rzadko
|
Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Często
|
Hiperkaliemia
|
Bardzo rzadko
|
Hiponatremia
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bardzo rzadko
|
Zawroty głowy, ból głowy
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Często
|
Niedociśnienie
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo rzadko
|
Nudności
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowy
|
Bardzo rzadko
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenie czynności
wątroby lub zapalenie wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo rzadko
|
Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Bardzo rzadko
|
Ból pleców, ból stawów, ból mięśni
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Często
|
Zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek u podatnych
pacjentów (patrz punkt 4.4)
|
Wyniki badań
laboratoryjnych
Hiperkaliemia i zaburzenia czynności nerek to działania
niepożądane występujące często u pacjentów stosujących kandesartan
w leczeniu niewydolności serca. Zalecana jest okresowa kontrola
stężenia kreatyniny i potasu w surowicy (patrz punkt 4.4).
Candezek - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Nie zaleca się stosowania leków z grupy AIIRA podczas pierwszego
trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie leków z grupy AIIRA
jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz
punkty 4.3 i 4.4).
Dane epidemiologiczne odnoszące się do ryzyka działania
teratogennego w przypadku narażenia na inhibitory ACE podczas
pierwszego trymestru ciąży nie są rozstrzygające; jednakże nie
można wykluczyć niewielkiego zwiększenia ryzyka. Z wyjątkiem
konieczności kontynuowania leczenia lekami z grupy AIIRA, u
pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie
przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa
stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży należy
natychmiast przerwać podawanie leków z grupy AIIRA i, jeśli jest to
wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne.
Stosowanie leków z grupy AIIRA w drugim i trzecim trymestrze
ciąży powoduje toksyczne działanie na ludzki płód (pogorszenie
czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i
noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze,
hiperkaliemia). (Patrz także punkt 5.3).
Jeśli stosowanie leków z grupy AIIRA wystąpiło od drugiego
trymestru ciąży zaleca się badanie ultrasonograficzne czynności
nerek i czaszki.
Noworodki, których matki przyjmowały leki z grupy AIIRA należy
ściśle obserwować ze względu na możliwość wystąpienia
niedociśnienia (patrz punkty 4.3 i 4.4).
Karmienie
piersią
Ze względu na brak danych odnośnie stosowania kandesartanu
podczas karmienia piersią, nie zaleca się stosowania produktu
Candezek, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub
wcześniaka. Zaleca się podawanie innych preparatów, o ustalonym
profilu bezpieczeństwa stosowania podczas karmienia piersią.
Candezek - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu kandesartanu na
zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu. Jednakże, należy wziąć pod uwagę możliwość
wystąpienia zawrotów głowy i zmęczenia podczas stosowania produktu
leczniczego Candezek.
Komentarze