Karbis - dawkowanie
Dawkowanie w nadciśnieniu tętniczym
Zalecana dawka początkowa i zwykle stosowana dawka podtrzymująca
wynosi 8 mg raz na dobę.
Najlepsze działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4
tygodni od rozpoczęcia leczenia. U pacjentów, u których ciśnienie
tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można zwiększyć
do 16 mg raz na dobę i maksymalnie do 32 mg raz na dobę. Schemat
leczenia należy ustalać indywidualnie, w zależności od reakcji
pacjenta na leczenie.
Produkt leczniczy Karbis może być podawany jednocześnie z innymi
lekami przeciwnadciśnieniowymi. Wykazano, że dodatkowe zastosowanie
hydrochlorotiazydu spowodowało addytywne działanie
przeciwnadciśnieniowe podczas stosowania różnych dawek produktu
leczniczego Karbis.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów w
podeszłym wieku.
Pacjenci ze zmniejszeniem objętości
wewnątrznaczyniowej
U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia, takich jak pacjenci ze
zmniejszeniem objętości wewnątrznaczyniowej, można rozważyć
zastosowanie dawki początkowej 4 mg (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w tym u pacjentów
poddawanych hemodializie, dawka początkowa wynosi 4 mg. Dawkę
należy dostosować zależnie od reakcji pacjenta na leczenie. Dane
dotyczące stosowania produktu u pacjentów z bardzo ciężką lub
schyłkową niewydolnością nerek
(klirens kreatyniny < 15 ml/min) są ograniczone (patrz punkt
4.4).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności
wątroby zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Dawka
może być zmieniana zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.
Produkt leczniczy Karbis jest przeciwwskazany do stosowania u
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i (lub)
cholestazą (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Pacjenci rasy czarnej
Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu jest słabsze u
pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras. W związku z tym
u tych pacjentów częściej może być konieczne zwiększenie dawki
produktu leczniczego Karbis i zastosowania leczenia skojarzonego
dla uzyskania kontroli ciśnienia tętniczego (patrz punkt 5.1).
Dawkowanie w niewydolności serca
Zalecana dawka początkowa produktu leczniczego Karbis wynosi 4
mg raz na dobę. Zwiększanie dawki do docelowej dawki 32 mg raz na
dobę (dawka maksymalna) lub do największej dawki tolerowanej przez
pacjenta może być dokonywane przez podwajanie dotychczasowej dawki
w odstępach przynajmniej 2-tygodniowych (patrz punkt 4.4). Ocena
stanu pacjenta z niewydolnością serca powinna zawsze zawierać ocenę
czynności nerek, w tym kontrolę stężenia kreatyniny i potasu w
surowicy. Produkt leczniczy Karbis może być podawany jednocześnie z
innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, w tym z
inhibitorami ACE, beta-adrenolitykami, lekami moczopędnymi i
glikozydami naparstnicy lub ze skojarzeniem tych produktów
leczniczych.
Jednoczesne stosowanie inhibitora ACE, leku moczopędnego
oszczędzającego potas (np.
spironolakton) i produktu leczniczego Karbis nie jest zalecane i
może być rozważone jedynie po dokładnej ocenie potencjalnych
korzyści i ryzyka (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
Szczególne grupy pacjentów
Nie ma konieczności zmiany dawki początkowej u pacjentów w
podeszłym wieku lub u pacjentów ze zmniejszeniem objętości
wewnątrznaczyniowej, niewydolnością nerek czy z łagodną do
umiarkowanej niewydolnością wątroby.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu
leczniczego Karbis u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat w
leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Brak
dostępnych danych.
Sposób podawania
Podanie doustne.
Produkt leczniczy Karbis należy przyjmować raz na dobę, w czasie
posiłków lub niezależnie od posiłków. Pokarm nie wpływa na
biodostępność kandesartanu.
Karbis - środki ostrożności
Zaburzenia czynności nerek
Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących aktywność
układu renina-angiotensynaaldosteron, u pacjentów wrażliwych
przyjmujących produkt leczniczy Karbis można spodziewać się
wystąpienia zmian w czynności nerek.
Podczas stosowania produktu leczniczego Karbis u pacjentów z
nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością nerek zaleca się okresowe
badanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy krwi. Dane
dotyczące stosowania produktu u pacjentów z bardzo ciężką lub
schyłkową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 15 ml/min)
są ograniczone. W tej grupie pacjentów ustalanie dawki produktu
leczniczego Karbis powinno być ostrożne i połączone z dokładną
kontrolą ciśnienia tętniczego.
Ocena stanu pacjentów z niewydolnością serca powinna obejmować
okresowe badania czynności nerek, zwłaszcza u osób powyżej 75 roku
życia oraz u osób z zaburzoną czynnością nerek. W trakcie ustalania
dawki produktu leczniczego Karbis zalecane jest kontrolowanie
stężenia potasu i kreatyniny. Badania kliniczne dotyczące
niewydolności serca nie obejmowały pacjentów ze stężeniem
kreatyniny w surowicy krwi > 265 μmol/l (> 3 mg/dl).
Leczenie skojarzone z inhibitorem ACE w niewydolności
serca
Ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń czynności nerek
i hiperkaliemii może się zwiększać w przypadku jednoczesnego
stosowania kandesartanu i inhibitorów ACE (patrz punkt 4.8). Należy
regularnie i dokładnie monitorować stan pacjentów, u których
zastosowano takie leczenie.
Hemodializa
U pacjentów dializowanych blokada receptora AT1 może
wywołać znaczne zmiany ciśnienia tętniczego, ponieważ mają oni
zmniejszoną objętość osocza i zwiększoną aktywność układu
reninaangiotensyna-aldosteron. W związku z tym u pacjentów
hemodializowanych dobór dawki produktu leczniczego Karbis powinien
być ostrożny i połączony z dokładną kontrolą ciśnienia
tętniczego.
Zwężenie tętnicy nerkowej
Leki wpływające na układ renina-angiotensyna-aldosteron, w tym
antagoniści receptora angiotensyny II (ang. AIIRAs), mogą zwiększać
stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy krwi u pacjentów z
obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub zwężeniem tętnicy
jedynej nerki.
Przeszczepienie nerki
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Karbis u
pacjentów po przeszczepie nerki.
Niedociśnienie tętnicze
Podczas stosowania produktu leczniczego Karbis u pacjentów z
niewydolnością serca może wystąpić niedociśnienie tętnicze.
Niedociśnienie może także wystąpić u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową na przykład
pacjent ci przyjmujący duże dawki leków moczopędnych. W tej grupie
pacjentów należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania leczenia
oraz podjąć próbę wyrównania hipowolemii.
Znieczulenie i zabiegi chirurgiczne
U pacjentów leczonych antagonistami angiotensyny II podczas
znieczulenia i zabiegów chirurgicznych może dojść do niedociśnienia
tętniczego spowodowanego zahamowaniem układu renina-angiotensyna.
Bardzo rzadko niedociśnienie tętnicze może być ciężkie i może być
konieczne podanie dożylne płynów i (lub) leków zwiększających
ciśnienie tętnicze.
Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej (kardiomiopatia
przerostowa z zawężeniem drogi odpływu z lewej
komory)
Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia,
należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z hemodynamicznie
istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej, lub z
kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu z lewej
komory.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Pacjenci z hiperaldosteronizmem pierwotnym na ogół nie reagują
na leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi działającymi poprzez
hamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron. W związku z tym
nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Karbis w tej grupie
pacjentów.
Hiperkaliemia
Jednoczesne podawanie produktu leczniczego Karbis razem z lekami
moczopędnymi oszczędzającymi potas, suplementami potasu,
substytutami soli zawierającymi potas lub innymi lekami, które mogą
zwiększać stężenie potasu (np. heparyna) może powodować zwiększenie
stężenia potasu w surowicy krwi u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym. Należy kontrolować stężenie potasu w surowicy. U
pacjentów z niewydolnością serca przyjmujących produkt leczniczy
Karbis może wystąpić hiperkaliemia. Dlatego w tej grupie pacjentów
zalecana jest okresowa kontrola stężenia potasu w surowicy.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, leków moczopędnych
oszczędzających potas (np. spironolakton) i produktu leczniczego
Karbis nie jest zalecane i może być rozważone jedynie po dokładnej
ocenie potencjalnych korzyści i ryzyka.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać leczenia AIIRAs podczas ciąży. O ile
kontynuacja leczenia AIIRAs nie jest konieczna, u pacjentek
planujących ciążę należy zastosować leczenie przeciwnadciśnieniowe
o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. Po
rozpoznaniu ciąży należy natychmiast przerwać leczenie AIIRAs oraz,
jeżeli jest to wskazane, zastosować alternatywną metodę leczenia
(patrz punkty 4.3 i 4.6).
Ogólne U pacjentów, u których napięcie naczyń oraz
czynność nerek zależą w znacznej mierze od aktywności układu
renina-angiotensyna-aldosteron (np. u pacjentów z ciężką zastoinową
niewydolnością serca lub z chorobą nerek, w tym również zwężeniem
tętnicy nerkowej), leczenie innymi lekami wpływającymi na ten układ
prowadziło do ciężkiego niedociśnienia, azotemii, skąpomoczu lub,
rzadziej, do ciężkiej niewydolności nerek. Nie można wykluczyć
wystąpienia podobnych objawów podczas leczenia antagonistami
receptora angiotensyny II. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego
podczas stosowania leków przeciwnadciśnieniowych u pacjentów z
chorobą niedokrwienną serca lub chorobą naczyniową mózgu może
spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.
Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu może być nasilone
podczas jednoczesnego stosowania z innym lekiem obniżającym
ciśnienie zarówno, jeśli lek był zalecony do leczenia nadciśnienia
lub w innym wskazaniu.
Produkt leczniczy Karbis zawiera laktozę jednowodną. Pacjenci z
wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lapp lub
zespołem złego wchłaniania glukozo-galaktozy nie powinni przyjmować
tego produktu.
Karbis - przedawkowanie
Objawy
Na podstawie danych farmakologicznych za główne objawy
przedawkowania można uznać niedociśnienie tętnicze i zawroty głowy.
W pojedynczych przypadkach przedawkowania (do 672 mg kandesartanu
cyleksetylu) powrót pacjentów do zdrowia odbywał się bez
powikłań.
Postępowanie po przedawkowaniu
W razie wystąpienia objawów niedociśnienia tętniczego, należy
rozpocząć leczenie objawowe oraz kontrolować podstawowe czynności
życiowe. Należy ułożyć pacjenta na plecach, z nogami uniesionymi.
Jeżeli nie następuje poprawa, należy zwiększyć objętość osocza
przez podanie, na przykład, 0,9% roztworu soli fizjologicznej.
Jeżeli te środki okażą się niewystarczające, można podać leki
sympatykomimetyczne.
Kandesartanu nie można usunąć za pomocą hemodializy.
Karbis - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję
pomocniczą produktu leczniczego Karbis.
Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).
Ciężkie zaburzenia czynności wątroby i (lub) zastój żółci
(cholestaza).
Karbis - działania niepożądane
Leczenie nadciśnienia tętniczego
W kontrolowanych badaniach klinicznych działania niepożądane
były łagodne i przemijające. Nie wykazano związku między wielkością
dawki lub wiekiem pacjenta a występowaniem działań niepożądanych.
Rezygnacja z leczenia z powodu działań niepożądanych była niemal
równie częsta przy podawaniu kandesartanu cyleksetylu (3,1%) jak i
przy podawaniu placebo (3,2%).
W analizie zbiorczej danych uzyskanych z badań klinicznych z
udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, działania niepożądane
związane z kandesartanem cyleksetylu były zdefiniowane na podstawie
częstości występowania o co najmniej 1% większej niż częstość
występowania działań niepożądanych po zastosowaniu placebo. Na
bazie tej definicji, najczęściej występującymi działaniami
niepożądanymi były zawroty głowy, ból głowy i zakażenia układu
oddechowego.
Częstość występowania działań niepożądanych określono
następująco:
- bardzo często (≥1/10),
- często (≥1/100 do < 1/10),
- niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100),
- rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000),
- bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość
występowania nie może być oszacowana na podstawie dostępnych
danych).
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość
|
Działania niepożądane
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
Często
|
Zakażenia układu oddechowego
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo rzadko
|
Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Bardzo rzadko
|
Hiperkaliemia, hiponatremia
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
zawroty głowy/zawroty głowy pochodzenia
|
|
|
błędnikowego, ból głowy
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo rzadko
|
Nudności
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowy
|
Bardzo rzadko
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenie czynności
wątroby lub zapalenie wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo rzadko
|
Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
Bardzo rzadko
|
Ból pleców, ból stawów, ból mięśni
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek u podatnych
pacjentów
(patrz punkt 4.4)
|
Badania diagnostyczne
Nie stwierdzono klinicznie znaczącego wpływu kandesartanu
cyleksetylu na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych. Podobnie
jak w przypadku innych inhibitorów układu
renina-angiotensynaaldosteron zaobserwowano niewielkie zmniejszenie
stężenia hemoglobiny. U pacjentów leczonych kandesartanem
cyleksetylu zwykle nie ma konieczności wykonywania rutynowo badań
diagnostycznych Jednak u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
zalecane jest przeprowadzanie okresowych kontroli stężenia potasu i
kreatyniny w surowicy krwi.
Leczenie niewydolności serca
Profil działań niepożądanych kandesartanu cyleksetylu u
pacjentów z niewydolnością serca był zgodny z farmakologicznymi
właściwościami leku oraz stanem zdrowia pacjentów. W programie
klinicznym CHARM, w którym porównywano działanie kandesartanu
cyleksetylu w dawkach do 32 mg (n = 3,803) i działanie placebo (n =
3,796), 21,0% pacjentów z grupy przyjmującej kandesartan
cyleksetylu i 16,1% pacjentów z grupy przyjmującej placebo
przerwało leczenie z powodu działań niepożądanych. Najczęściej
zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były hiperkaliemia,
niedociśnienie i zaburzenia czynności nerek. Te działania były
częstsze u pacjentów w wieku powyżej 70 lat, u pacjentów z cukrzycą
lub u pacjentów, którzy przyjmowali inne leki wpływające na układ
renina-angiotensyna-aldosteron, szczególnie inhibitory konwertazy
angiotensyny (ACE) i (lub) spironolakton.
Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane obserwowane w
trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu leku do obrotu.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Częstość
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo rzadko
|
Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Często
|
Hiperkaliemia
|
Bardzo rzadko
|
Hiponatremia
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bardzo rzadko
|
Zawroty głowy/zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, ból
głowy
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Często
|
Niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo rzadko
|
Nudności
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowy
|
Bardzo rzadko
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenie czynności
wątroby lub zapalenie wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo rzadko
|
Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
Bardzo rzadko
|
Ból pleców, ból stawów, ból mięśni
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Często
|
Zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek u podatnych
pacjentów
(patrz punkt 4.4)
|
Badania diagnostyczne
Hiperkaliemia i zaburzenia czynności nerek to działania
niepożądane występujące często u pacjentów stosujących produkt
leczniczy Karbis w leczeniu niewydolności serca. Zalecana jest
okresowa kontrola stężenia kreatyniny i potasu w surowicy krwi
(patrz punkt 4.4).
Karbis - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Stosowanie AIIRAs w pierwszym trymestrze ciąży nie jest zalecane
(patrz punkt 4.4). W czasie drugiego i trzeciego trymestru ciąży
stosowanie AIIRAs jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3 i
4.4).
|
Dane epidemiologiczne dotyczące działania teratogennego po
narażeniu na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie
były rozstrzygające; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego
wzrostu ryzyka. Brak kontrolowanych danych epidemiologicznych
dotyczących ryzyka związanego ze stosowaniem AIIRAs, jednakże
podobne ryzyko może być związane z tą klasą leków. O ile
kontynuacja leczenia AIIRA nie jest konieczna, u pacjentek
planujących ciążę należy zastosować leczenie przeciwnadciśnieniowe
o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży. Po
stwierdzeniu ciąży należy natychmiast przerwać leczenie AIIRAs
oraz, jeżeli jest to wskazane, rozpocząć stosowanie alternatywnej
metody leczenia.
Wiadomo, że stosowanie AIIRA podczas drugiego i trzeciego
trymestru ciąży ma toksyczny wpływ na rozwój płodu (pogorszenie
czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz
noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia)
(patrz punkt 5.3).
W przypadku, gdy ekspozycja na AIIRAs miała miejsce od drugiego
trymestru ciąży, zaleca się wykonanie badania ultrasonograficznego
czaszki i czynności nerek płodu.
Dzieci, których matki przyjmowały AIIRAs podczas ciąży, powinny
być poddane dokładnej obserwacji za względu na możliwość
wystąpienia niedociśnienia (patrz punkty 4.3 i 4.4).
Laktacja
Ze względu na brak danych dotyczących stosowania kandesartanu
podczas karmienia piersią, nie zaleca się jego stosowania w tym
okresie. Korzystna będzie zmiana leczenia na alternatywne o lepiej
ustalonym profilu bezpieczeństwa podczas karmienia piersią,
szczególnie podczas karmienia noworodków lub wcześniaków.
Karbis - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego
Karbis na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Jednakże należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów
głowy i zmęczenia podczas stosowania produktu leczniczego
Karbis.
Komentarze