
Polecane artykuły

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie zaawansowanego raka gruczołu krokowego w połączeniu z terapią analogiem hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) lub kastracją chirurgiczną.
Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg bikalutamidu.
Substancja pomocnicza: każda tabletka zawiera 60,44 mg laktozy jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dorośli mężczyźni, w tym pacjenci w podeszłym wieku: 1 tabletka powlekana, 50 mg, doustnie, raz na dobę. Tabletkę należy przyjmować z jedzeniem lub osobno, zawsze o tej samej porze (zazwyczaj rano lub wieczorem).
Tabletki należy połykać w całości, popijając płynem.
Stosowanie bikalutamidu należy rozpocząć co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem leczenia analogiem LHRH lub jednocześnie z przeprowadzeniem kastracji chirurgicznej.
Dzieci i młodzież:
Bikalutamid jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci lub młodzieży.
Zaburzenia czynności nerek
Nie jest wymagane dostosowywanie dawki leku u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Brak jest danych dotyczących stosowania bikalutamidu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min).
Zaburzenia czynności wątroby
Nie jest wymagane dostosowywanie dawki leku u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może dochodzić do kumulacji produktu leczniczego (patrz punkt 4.4).
Bikalutamid jest metabolizowany głównie w wątrobie. Dostępne dane wskazują, że jego eliminacja może być wolniejsza u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, co może prowadzić do zwiększonej kumulacji bikalutamidu. Dlatego bikalutamid należy stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
W związku z możliwością wystąpienia zaburzeń czynności wątroby, należy rozważyć okresowe badanie parametrów czynności wątroby. W większości przypadków zaburzenia czynności wątroby mogą wystąpić podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem.
Rzadko obserwowano wystąpienie ciężkich zaburzeń czynności wątroby i niewydolności wątroby, które kończyły się zgonem (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń należy przerwać leczenie bikalutamidem.
U mężczyzn otrzymujących agonistów LHRH obserwowano obniżenie tolerancji glukozy. Może się to objawiać w postaci cukrzycy lub utracie wyrównania glikemii u osób z cukrzycą. Z tego powodu należy rozważyć monitorowanie stężenie glukozy we krwi u pacjentów otrzymujących bikalutamid w połączeniu z agonistami LHRH.
Wykazano, że bikalutamid hamuje cytochrom P450 (CYP 3A4), dlatego należy zachować ostrożność przy równoczesnym przyjmowaniu leków metabolizowanych głównie przez CYP 3A4 (patrz punkty
4.3. i 4.5).
Bicalutanorm, 50 mg, tabletki powlekane, zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, wrodzonym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy – galaktozy.
Brak jest doniesień dotyczących przedawkowania u ludzi. Nie ma swoistego antidotum; należy stosować leczenie objawowe. Zastosowanie dializy może nie być pomocne, ponieważ bikalutamid silnie wiąże się z białkami i nie jest wydalany z moczem w postaci niezmienionej. Zalecane jest ogólne postępowanie podtrzymujące z częstym monitorowaniem parametrów podstawowych czynności życiowych.
Stosowanie bikalutamidu jest przeciwwskazane u kobiet i dzieci (patrz punkt 4.6).
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu leczniczego.
Jednoczesne stosowanie bikalutamidu z terfenadyną, astemizolem lub cyzaprydem jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).
często
< 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Bikalutamid, 50 mg (+ analog LHRH) |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
bardzo często |
niedokrwistość |
Zaburzenia układu immunologicznego |
niezbyt często |
nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
często |
zmniejszenie łaknienia |
Zaburzenia psychiczne |
często |
obniżony popęd seksualny, depresja |
Zaburzenia serca |
często |
zawał mięśnia sercowego (zgłaszano przypadki zgonów)a, niewydolność sercaa |
Zaburzenia układu nerwowego |
bardzo często często |
zawroty głowy senność |
Zaburzenia naczyniowe |
bardzo często |
uderzenia gorąca |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
niezbyt często |
śródmiąższowa choroba płucb (zgłaszano przypadki zgonów) |
Zaburzenia żołądka i jelit |
bardzo często często |
ból brzucha, zaparcia, nudności niestrawność, wzdęcia |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
często rzadko |
hepatotoksyczność, żółtaczka, zwiększona aktywność aminotransferazc niewydolność wątrobyd, (zgłaszano przypadki zgonów) |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
często |
łysienie, hirsutyzm/ponowny porost włosów, wysypka, suchość skóry, świąd |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
bardzo często |
krwiomocz |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
bardzo często często |
ginekomastia i tkliwość piersie zaburzenia erekcji |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
bardzo często często |
astenia, obrzęk ból w klatce piersiowej |
Badania diagnostyczne |
często |
zwiększenie masy ciała |
a Obserwowane w badaniach farmakoepidemiologicznych podczas stosowania agonistów hormonu uwalniającego hormon
luteinizujący (LHRH – ang. Luteinising Hormon Releasing Hormon) w skojarzeniu z antyandrogenami w leczeniu raka prostaty. Ryzyko wydaje się być zwiększone w przypadku stosowania bikalutamidu w dawce 50 mg w skojarzeniu z agonistami LHRH, jednakże wzrost ryzyka nie był widoczny podczas stosowania samego bikalutamidu w dawce 150 mg w leczeniu raka prostaty. b Wymieniane jako działanie niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Częstość występowania została określona na podstawie ilości zgłoszeń wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc jako działania niepożądanego w trakcie randomizowanego okresu leczenia dawką 150 mg w badaniach EPC. c Zmiany w wątrobie rzadko mają ciężkie nasilenie, najczęściej są przemijające i ustępują całkowicie lub częściowo w trakcie leczenia bikalutamidem lub po jego zakończeniu.
d Wymieniane jako działanie niepożądane raportowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Częstość występowania została określona na podstawie ilości zgłoszeń wystąpienia zaburzeń wątroby jako działania niepożądanego u pacjentów leczonych dawką 150 mg, w otwartych badaniach EPC. e Może zostać zmniejszone poprzez równoczesną kastrację.
Stosowanie bikalutamidu u kobiet jest przeciwwskazane. Nie stosować leku u kobiet w okresie ciąży ani u kobiet w okresie karmienia piersią.
Jest mało prawdopodobne, aby bikalutamid wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Jednakże należy mieć na uwadze, że czasami może wystąpić senność. Pacjenci, u których wystąpi taki objaw, powinni zachować ostrożność.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja niesteroidowa, która jest antagonistą androgenów, hamuje więc działanie męskich hormonów płciowych. Biolutamid stosuje się w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego u dorosłych mężczyzn w terapii skojarzonej z innymi metodami leczenia analogami LHRH lub chirurgicznej kastracji. Jako efekt uboczny pojawia się ginekomastia, bolesność piersi.
Prostata, podobnie jak inne części męskiego ciała, jest narażona na choroby nowotworowe. W tym przypadku bardzo ważna jest wczesna diagnoza. Wielu mężczyzn, obserwujących u siebie objawy przerostu gruczołu, zastanawia się, jak dolegliwości prostaty wpłyną...
Bardzo ważnym elementem leczenia przeciwnowotworowego jest leczenie objawowe. Jego celem jest podniesienie jakości życia pacjenta. Ból niewątpliwie w znaczny sposób obniża zadowolenie z życia. Zaawansowana choroba nowotworowa gruczołu krokowego daje często...
Mówi się, że dłonie są naszą wizytówką. Można z nich odczytać bardzo wiele. Pokazują tryb pracy, aktywność fizyczną, a nawet nękające właściciela choroby. Wiele osób skarży się, że wciąż jest im zimno w dłonie albo w stopy. Może to świadczyć o chorobach...
Naukowcy z Uniwersytetu w Purdue ogłosili, że udało im się znaleźć skuteczny sposób zwalczania komórek rakowych u chorych z zaawansowanym rakiem prostaty i przerzutami. Autorzy badania skoncentrowali się na działaniu genu Plk1, kluczowego regulatora cyklu...
Na 9. Dorocznej Konferencji Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań nad Rakiem naukowcy przedstawili wyniki testów leku z soi, który może hamować przerzuty raka prostaty. Działanie genisteiny W składzie eksperymentalnego leku znajduje się genisteina....
Lekarze i naukowcy zebrali w jednym miejscy 86 pacjentów chorujących na różne odmiany raka. Wśród nich były osoby z rakiem kości, prostaty, trzustki, czy macicy. Jedna z kobiet w tej grupie miała tak rzadką odmianę tej śmiertelnej choroby, że nie było...
Analogi LH-RH (np. goserelina, leuprolid, buserelina) to leki wykorzystywane w terapii hormonalnej raka gruczołu krokowego. Ich działanie polega na zmniejszeniu stężenia androgenów w surowicy krwi, czyli na kastracji farmakologicznej. Niskie stężenie...
Nazywany jest cichym zabójcą wśród mężczyzn, a co więcej, eksperci twierdzą, że zachoruje na niego każdy mężczyzna. Jak to możliwe i dlaczego nowotwór prostaty nie daje żadnych objawów? Doktor Paweł Ziora pokazał, jak wygląda rak prostaty i opisał w kilku...
Rak prostaty długo nie daje objawów Rak prostaty, czyli rak gruczołu krokowego, to złośliwy nowotwór. U mężczyzn częściej spotykany jest tylko rak płuc. Rak prostaty długo nie daje objawów, a te, które pojawiają się jako pierwsze, zwykle kojarzone są...
Do chorób prostaty zalicza się: rak prostaty, zapalenie gruczołu krokowego oraz łagodny rozrost prostaty. Choroby te w dużym stopniu zależą od wieku mężczyzny. Wraz z wiekiem wzrasta ryzyko wystąpienia chorób prostaty. Leczenie prostaty wymaga zazwyczaj...
Komentarze