Arava - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Arava - opis
Leflunomid wskazany jest w leczeniu u dorosłych pacjentów
z:
? aktywną postacią reumatoidalnego zapalenia stawów
jako produkt leczniczy należący do grupy leków
przeciwreumatycznych, modyfikujących przebieg choroby (DMARD - ang.
Disease-Modifying Antirheumatic Drug),
? aktywną postacią artropatii
łuszczycowej.
Niedawne lub równoczesne leczenie pacjenta produktami
leczniczymi z grupy DMARD ( np. metotreksat), wykazującymi
hepatotoksyczne lub hematotoksyczne działanie może zwiększać
zagrożenie wystąpienia ciężkich działań niepożądanych; dlatego też
decyzję o rozpoczęciu stosowania leflunomidu należy poprzedzić
wnikliwą analizą spodziewanych korzyści w stosunku do możliwych
zagrożeń.
Co więcej, zastąpienie leflunomidu innym produktem
leczniczym z grupy DMARD bez przeprowadzenia procedury wymywania
(patrz punkt 4.4), może zwiększać ryzyko wystąpienia działań
niepożądanych nawet po długim czasie od momentu zmiany produktu
leczniczego.
Arava - skład
Każda tabletka zawiera 20 mg leflunomidu
Substancje pomocnicze o znanym
działaniu: Każda tabletka zawiera 72 mg laktozy
jednowodnej
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Arava - dawkowanie
Leczenie powinno być prowadzone i nadzorowane przez
specjalistów mających doświadczenie w leczeniu reumatoidalnego
zapalenia stawów i artropatii łuszczycowej .
Należy kontrolować aktywność aminotransferazy
alaninowej (AlAT) lub transferazy
glutaminowo-pirogronowej surowicy (SGPT) oraz morfologię krwi, w
tym obraz białych krwinek i liczbę płytek, równocześnie i z
jednakową częstością:
? przed rozpoczęciem leczenia leflunomidem
? co dwa tygodnie przez pierwszych sześć miesięcy
terapii
? a następnie co 8 tygodni (patrz punkt
4.4).
Dawkowanie
? W reumatoidalnym zapaleniu stawów: leczenie
leflunomidem rozpoczyna się zwykle
od dawki początkowej 100 mg w jednorazowej dawce dobowej
podawanej przez 3 doby. Pominięcie dawki początkowej może
zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt
5.1).
Zalecana dawka podtrzymująca w leczeniu reumatoidalnego
zapalenia stawów wynosi 10 do 20 mg jeden raz na dobę. Pacjenci
mogą rozpocząć leczenie leflunomidem od dawki 10 mg lub 20 mg, w
zależności od ciężkości (aktywności) choroby.
? W atropatii łuszczycowej: leczenie leflunomidem
rozpoczyna się od podania dawki początkowej 100 mg w jednorazowej
dawce dobowej podawanej przez 3 doby.
Działanie terapeutyczne widoczne jest zwykle po 4 do 6
tygodniach i stan pacjenta może ulegać dalszej poprawie przez 4 do
6 miesięcy.
Nieznaczna niewydolność nerek nie powoduje konieczności
dostosowania dawki. Dostosowanie dawki nie jest również konieczne u
pacjentów powyżej 65 roku życia.
Populacja dzieci i
młodzieży
Produkt leczniczy Arava nie jest przeznaczony do leczenia
pacjentów poniżej 18 roku życia, ponieważ skuteczność i
bezpieczeństwo stosowania u dzieci z młodzieńczym reumatoidalnym
zapaleniem stawów (JRA) nie były badane (patrz punkt 5.1 i
5.2).
Sposób podawania
Tabletki produktu leczniczego Arava należy połykać w
całości, popijając tabletkę odpowiednią ilością płynu. Przyjmowanie
produktu leczniczego Arava w trakcie posiłku nie wpływa na jego
wchłanianie.
Arava - środki ostrożności
Nie zaleca się równoczesnego podawania innych produktów
leczniczych z grupy DMARD wykazujących hepatotoksyczne lub
hematotoksyczne działanie (np. metotreksat).
Czynny metabolit leflunomidu A771726 ma długi biologiczny
okres półtrwania, wynoszący zwykle 1 do 4 tygodni. Nawet po
zaprzestaniu leczenia leflunomidem mogą wystąpić ciężkie działania
niepożądane (np. uszkodzenie wątroby, toksyczne działanie na układ
krwiotwórczy lub reakcje alergiczne, patrz poniżej). W przypadku
wystąpienia takich działań lub w innych przypadkach gdy A771726
musi być szybko usunięty z organizmu należy zastosować procedurę
wymywania. Procedura może być powtórzona jeśli jest to uzasadnione
klinicznie.
Procedura wymywania i inne zalecone działania w przypadku
niezamierzonej ciąży, patrz punkt 4.6.
Reakcje dotyczące
wątroby
Znane są bardzo rzadkie przypadki ciężkiego uszkodzenia
wątroby, ze zgonami włącznie, występujące podczas leczenia
leflunomidem. Większość przypadków wystąpiła w ciągu pierwszych 6
miesięcy terapii. Przypadki, o których mowa miały miejsce często,
jeśli równocześnie podawano pacjentom inne leki o działaniu
hepatotoksycznym. Bardzo istotne jest przestrzeganie zaleceń
dotyczących monitorowania pacjentów w trakcie leczenia.
Przed rozpoczęciem leczenia leflunomidem oraz z taką samą
częstością, jak kontrole morfologii (co dwa tygodnie), należy
kontrolować aktywność AlAT (SGPT) w ciągu pierwszych sześciu
miesięcy terapii i następnie w odstępach 8-tygodniowych.
W przypadku, kiedy aktywność AlAT (SGPT) jest 2 do 3 razy
większa niż górna granica normy należy rozważyć zmniejszenie dawki
produktu leczniczego z 20 mg do 10 mg i monitorować w odstępie
tygodniowym. Jeżeli aktywność AlAT (SGPT) utrzymuje się na poziomie
2 razy wyższym od górnej granicy normy lub jest więcej niż 3 razy
większa od górnej granicy normy należy przerwać podawanie
leflunomidu i rozpocząć procedurę wymywania. Po przerwaniu
podawania leflunomidu zaleca się dalsze monitorowanie aktywności
enzymów wątrobowych do momentu uzyskania prawidłowych
wyników.
W trakcie stosowania leflunomidu nie wolno spożywać
alkoholu ze względu na możliwość wystąpienia dodatkowego działania
uszkadzającego wątrobę.
Ponieważ aktywny metabolit leflunomidu A771726 w dużym
stopniu wiąże się z białkami, jest metabolizowany przez wątrobę i
wydzielany z żółcią można oczekiwać, że jego stężenie w osoczu u
pacjentów z hipoproteinemią będzie podwyższone. Ciężka
hipoproteinemia lub zaburzenie czynności wątroby stanowi
przeciwwskazanie do stosowania produktu leczniczego Arava (patrz
punkt 4.3).
Reakcje dotyczące układu
krwiotwórczego
Przed rozpoczęciem leczenia leflunomidem, co 2 tygodnie
przez pierwsze 6 miesięcy stosowania produktu leczniczego, a
następnie co 8 tygodni musi być przeprowadzone równoczesne badanie
aktywności AlAT z badaniem składu morfologicznego krwi, w tym
oznaczenia całkowitej liczby i obrazu białych krwinek oraz liczby
płytek krwi.
Ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych jest większe
u pacjentów, u których przed leczeniem występowała niedokrwistość,
leukopenia i (lub) trombocytopenia, a także u pacjentów z
zaburzeniem czynności szpiku jak również u zagrożonych ryzykiem
zahamowania czynności szpiku. Jeżeli takie zaburzenia wystąpią
należy rozważyć możliwość przeprowadzenia procesu wymywania w celu
zmniejszenia stężenia A771726 w osoczu.
W przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń
hematologicznych, w tym pancytopenii, konieczne jest przerwanie
podawania produktu leczniczego Arava i innych stosowanych
równocześnie preparatów o działaniu hamującym czynność szpiku oraz
rozpoczęcie procedury wymywania.
Jednoczesne stosowanie z
innymi lekami
Nie przeprowadzono randomizowanych badań dotyczących
stosowania leflunomidu z lekami przeciwmalarycznymi stosowanymi w
chorobach reumatycznych (np. chlorochina i hydroksychlorochina),
preparatami złota podawanymi doustnie lub domięśniowo,
D-penicylaminą, azatiopryną i innymi lekami immunosupresyjnymi w
tym inhibitorami czynnika martwicy nowotworów TNF-a (z wyjątkiem
metotreksatu, patrz punkt 4.5). Ryzyko związane z jednoczesnym
stosowaniem powyższych produktów leczniczych jest nieznane,
szczególnie w przypadku długotrwałej terapii.
Jednoczesne podawanie leflunomidu z innymi produktami
leczniczymi należącymi do grupy DMARD (np. metotreksat) nie jest
zalecane, ponieważ takie postępowanie terapeutyczne może prowadzić
do wystąpienia addytywnego lub nawet synergistycznego działania
toksycznego (np. działanie hepato-lub hematotoksyczne).
Zaleca się ostrożność podczas równoczesnego stosowania
leflunomidu z produktami leczniczymi innymi niż niesteroidowe leki
przeciwzapalne, metabolizowanymi przez CYP2C9, takimi jak
fenytoina, warfaryna, fenprokumon i tolbutamid.
Zamiana na inny produkt
leczniczy
Ponieważ leflunomid przez długi czas utrzymuje się w
organizmie, zamiana na inny produkt leczniczy z tej samej grupy
DMARD (np. metotreksat) bez przeprowadzenia procedury - wymywania
może zwiększyć ryzyko wystąpienia działania addytywnego (np.
interakcja kinetyczna, działanie toksyczne na narządy) nawet po
długim czasie od zmiany produktu leczniczego.
Podobnie stosowane niedawno leczenie produktami
leczniczymi działającymi toksycznie na wątrobę lub układ
krwiotwórczy (np. metotreksat) może nasilać działania niepożądane.
Przed rozpoczęciem leczenia leflunomidem należy wnikliwie ocenić
stosunek spodziewanych korzyści do możliwych zagrożeń i zaleca się
dokładne monitorowanie pacjenta w pierwszym okresie po zmianie
produktu leczniczego.
Reakcje skórne
W przypadku wystąpienia wrzodziejącego zapalenia jamy
ustnej należy przerwać leczenie leflunomidem.
Znane są doniesienia o bardzo rzadko występujących
przypadkach zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznego martwiczego
oddzielania się naskórka u pacjentów leczonych leflunomidem.
Wystąpienie zmian skórnych lub zmian na błonach śluzowych, które
budzą obawę przekształcenia w wyżej opisane ciężkie reakcje, wymaga
przerwania podawania preparatu Arava oraz innych produktów
leczniczych mogących mieć związek z reakcją. Natychmiast należy
wdrożyć procedurę wymywania leflunomidu. W takich przypadkach
istotna jest całkowita eliminacja produktu leczniczego z organizmu
i przeciwwskazane jest ponowne podawanie leflunomidu (patrz punkt
4.3).
Po zastosowaniu leflunomidu odnotowano występowanie
łuszczycy krostkowej oraz nasilenie się łuszczycy. W takiej
sytuacji można rozważyć przerwanie leczenia biorąc pod uwagę
nasilenie choroby pacjenta występujące obecnie oraz w
wywiadzie.
Zakażenia
Wiadomo, że produkty lecznicze o właściwościach
immunosupresyjnych - jak leflunomid, mogą zwiększać podatność
pacjentów na zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne. Infekcje
te mogą mieć ciężki przebieg i powodować konieczność wczesnego i
intensywnego leczenia. W przypadku wystąpienia ciężkiego, nie
poddającego się leczeniu zakażenia konieczne może być przerwanie
stosowania leflunomidu i wdrożenie procedury wymywania jak opisano
poniżej.
Odnotowano rzadkie przypadki postępującej wieloogniskowej
leukoencefalopatii
(ang. PML-Progressive Multifocal
Leukoencephalopathy), u pacjentów stosujących
jednocześnie
leflunomid z innymi lekami immunosupresyjnymi.
Należy rozważyć ryzyko wystąpienia gruźlicy. U pacjentów z
innymi czynnikami ryzyka wystąpienia gruźlicy należy rozważyć
wykonanie próby tuberkulinowej.
Reakcje dotyczące układu
oddechowego
Istnieją doniesienia o występowaniu podczas leczenia
leflunomidem śródmiąższowych chorób płuc (patrz punkt 4.8). Ryzyko
ich wystąpienia jest większe u pacjentów z śródmiąższową chorobą
płuc w wywiadzie. Śródmiąższowe choroby płuc, które w trakcie
terapii mogą rozwinąć się w postaci ostrej, są chorobami
stanowiącymi potencjalne zagrożenie życia. Pojawienie się objawów
ze strony układu oddechowego, takich jak kaszel i duszność, może
stanowić powód odstawienia produktu leczniczego i wdrożenia
odpowiedniego postępowania diagnostycznego.
Neuropatia obwodowa
Odnotowano przypadki wystąpienia neuropatii obwodowej u
pacjentów przyjmujących produkt Arava. U większości pacjentów
objawy ustąpiły po zaprzestaniu podawania produktu Arava. Jednakże
obserwowano znaczną zmienność w wyniku końcowym tzn. u niektórych
pacjentów objawy neuropatii ustąpiły a u niektórych pacjentów
objawy były trwałe. Wiek powyżej 60 lat, jednoczesne przyjmowanie
leków neurotoksycznych i cukrzyca mogą zwiększać ryzyko neuropatii
obwodowej. Jeśli u pacjenta przyjmującego produkt Arava rozwija się
neuropatia obwodowa, należy rozważyć odstawienie produktu Arava i
przeprowadzenie procedury wymywania produktu (patrz punkt
4.4).
Ciśnienie krwi
Przed rozpoczęciem leczenia leflunomidem u pacjenta należy
kontrolować ciśnienie krwi, badania takie należy również wykonywać
w trakcie leczenia.
Prokreacja (zalecenia dla
mężczyzn)
Mężczyzn należy uprzedzić o możliwości przenoszenia przez
męski układ rozrodczy toksycznego działania leflunomidu na płód.
Dlatego podczas leczenia powinni także stosować skuteczną
antykoncepcję.
Brak dokładnych danych o możliwości przenoszenia przez
męski układ rozrodczy działania toksycznego na płód.
Nie prowadzono odnośnych badań z udziałem zwierząt. By
zmniejszyć ryzyko do minimum, mężczyzna planujący ojcostwo powinien
przerwać przyjmowanie leflunomidu i przez co najmniej 11 dni
przyjmować 8 g cholestyraminy 3 razy na dobę lub 50 g
sproszkowanego węgla aktywowanego 4 razy na dobę.
W obu przypadkach należy wtedy pierwszy raz oznaczyć
stężenie A771726 w osoczu i powtórzyć oznaczenie po upływie co
najmniej 14 dni. Jeżeli w obu oznaczeniach stężenie jest mniejsze
niż 0,02 mg/l i nie podwyższa się przez co najmniej 3 miesiące, to
ryzyko toksycznego działania na płód jest bardzo małe.
Procedura wymywania
Podaje się 8 g cholestyraminy 3 razy na dobę.
Alternatywnie można podać 50 g sproszkowanego węgla aktywowanego 4
razy na dobę. Czas całkowitego usuwania produktu leczniczego wynosi
zwykle 11 dni i może ulec zmianie w zależności od obrazu
klinicznego lub wyników badań laboratoryjnych.
Laktoza
Arava zawiera laktozę. U pacjentów z rzadko występując
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp)
lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy, nie powinno się
stosować tego produktu leczniczego.
Arava - przedawkowanie
Objawy
Istnieją doniesienia o przypadkach przewlekłego
przedawkowania u pacjentów przyjmujących produkt Arava w dawkach
dobowych do pięć razy większych niż zalecana dawka dobowa, oraz
doniesienia o ostrym przedawkowaniu u dorosłych i dzieci. W
większości przypadków przedawkowania nie zgłoszono występowania
zdarzeń niepożądanych. Następujące zdarzenia niepożądane były
zgodne z profilem bezpieczeństwa leflunomidu: bóle brzucha,
nudności, biegunka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
niedokrwistość, leukopenia, świąd i wysypka.
Postępowanie
W przypadku przedawkowania lub zatrucia zaleca się
podawanie cholestyraminy lub węgla aktywowanego w celu
przyspieszenia eliminacji leflunomidu.
Trzem zdrowym ochotnikom podawano doustnie cholestyraminę
w dawce 8 g trzy razy na dobę. Stężenie A771726 zmniejszyło się po
24 godzinach o 40 % a po 48 godzinach od 49 do 65 %.
Podanie doustnie lub przez zgłębnik nosowo-żołądkowy węgla
aktywowanego (zawiesina zrobiona z proszku; 50 g co 6 godzin przez
24 godziny) zmniejszyło stężenie aktywnego metabolitu A771726 o 37
% w ciągu 24 godzin i o 48 % w ciągu 48 godzin.
Proces eliminacji (wymywania) można powtórzyć, jeżeli stan
kliniczny pacjenta tego wymaga.
Badania z zastosowaniem hemodializy i CAPD (ciągłej
ambulatoryjnej dializy otrzewnowej) wykazują, że A771726, główny
metabolit leflunomidu, nie poddaje się dializie.
Arava - przeciwwskazania
? Nadwrażliwość na substancję czynną (szczególnie
chorzy, u których wystąpiły w przeszłości: zespół
Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka,
rumień wielopostaciowy) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
wymienioną w punkcie 6.1
? Pacjenci z zaburzeniami czynności
wątroby,
? Pacjenci z ciężkimi niedoborami odporności np.
AIDS,
? Pacjenci ze znacznym zaburzeniem czynności szpiku
lub znaczną anemią, leukopenią, neutropenią czy trombocytopenią
wywołanymi przez inne czynniki niż reumatoidalne zapalenie stawów
lub artropatię łuszczycową,
? Pacjenci z ciężkimi zakażeniami (patrz punkt
4.4),
? Pacjenci z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością
nerek, ponieważ brak wystarczających danych klinicznych o
stosowaniu produktu leczniczego w tej grupie pacjentów,
? Pacjenci z ciężką hipoproteinemią np. w zespole
nerczycowym,
? Kobiety ciężarne lub w wieku rozrodczym
niestosujące skutecznej antykoncepcji w czasie leczenia
leflunomidem i po zakończeniu leczenia tak długo, aż stężenie
czynnego metabolitu w surowicy zmniejszy się do wartości nie
większej niż 0,02 mg/l (patrz punkt 4.6). Przed rozpoczęciem
leczenia leflunomidem należy wykluczyć ciążę,
? Kobiety karmiące piersią (patrz punkt
4.6).
Arava - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa stosowania
Najczęściej występujące działania niepożądane po
zastosowaniu leflunomidu to: łagodny wzrost ciśnienia tętniczego
krwi, leukopenia, parastezja, ból głowy, zawroty głowy, biegunka,
nudności, wymioty, zaburzenia śluzówki jamy ustnej (np. aftowe
zapalenie jamy ustnej, owrzodzenie jamy ustnej), ból brzucha,
wypadanie włosów, wyprysk, wysypka (włączając wysypkę grudkowo
-plamkową), świąd, suchość skóry, zapalenie pochewki ścięgna,
wzrost kinazy kreatynowej (CK), anoreksja, spadek masy ciała
(zazwyczaj nieznaczny), osłabienie, łagodne reakcje alergiczne i
wzrost parametrów wątrobowych (aminotransferaz - głównie AlAT,
rzadziej gamma-GT, fosfatazy zasadowej, bilirubiny).
Klasyfikacja spodziewanej częstości
występowania:
Bardzo często (> =1/10); często (> =1/100 do <
1/10); niezbyt często (> =1/1000 do < 1/100); rzadko (>
=1/10000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10000), Częstość
nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Zakażenia i zarażenia
pasożytnicze
Rzadko: ciężkie zakażenia z posocznicą włącznie, które
mogą prowadzić do zgonu
Podobnie jak inne środki lecznicze o właściwościach
immunosupresyjnych leflunomid może zwiększać podatność pacjentów na
zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne (patrz także punkt 4.4).
Może się zwiększać zapadalność na różne infekcje (szczególnie
nieżyt nosa, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc)
Nowotwory łagodne, złośliwe i
nieokreślone (w tym torbiele i polipy)
Ryzyko wystąpienia nowotworu łagodnego, szczególnie
zaburzenia limfoproliferatywnego, zwiększa się w wyniku stosowania
czynników immunosupresyjnych.
Zaburzenia krwi i układu
chłonnego Często: leukopenia (leukocyty > 2
G/l)
Niezbyt często: niedokrwistość, łagodna trombocytopenia
(płytki < 100 G/l)
Rzadko: niedokrwistość aplastyczna (prawdopodobnie
spowodowana mechanizmem
antyproliferacyjnym), leukopenia (leukocyty < 2 G/l),
eozynofilia Bardzo rzadko: agranulocytoza
Poprzedzające, równoczesne lub następujące po podawaniu
leflunomidu stosowanie preparatów o możliwym działaniu
mielotoksycznym może być związane z większym ryzykiem występowania
niepożądanych reakcji hematologicznych
Zaburzenia układu
immunologicznego
Często: łagodne reakcje alergiczne
Bardzo rzadko: ciężkie reakcje
anafilaktyczne/anafilaktoidalne, zapalenie naczyń, w tym zapalenie
naczyń z martwicą skóry
Zaburzenia metabolizmu i
odżywiania
Często: wzrost kinazy kreatynowej (CK)
Niezbyt często: hipokaliemia, hiperlipidemia,
hipofosfatemia Rzadko: wzrost dehydrogenazy mleczanowej (LDH)
Częstość nieznana: hipourykemia
Zaburzenia
psychiczne
Niezbyt często: niepokój
Zaburzenia układu
nerwowego
Często: parestezja, ból głowy, zawroty głowy,
neuropatia obwodowa
Zaburzenia serca
Często: łagodny wzrost ciśnienia tętniczego
krwi
Rzadko: poważny wzrost ciśnienia tętniczego
krwi
Choroby układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
Rzadko: śródmiąższowe choroby płuc (w tym
śródmiąższowe zapalenie płuc), które mogą
prowadzić do zgonu
Zaburzenia żołądka i
jelit
Często: biegunka, nudności, wymioty, jadłowstręt,
choroby błony śluzowej jamy ustnej (np.
aftowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie
błony śluzowej jamy ustnej), bóle brzucha Niezbyt często:
zaburzenia smaku Bardzo rzadko: zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych
Często: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
(aminotransferazy, zwłaszcza AlAT,
rzadziej gamma-glutamylotransferazy, fosfatazy zasadowej i
bilirubiny) Rzadko: zapalenie wątroby,
żółtaczka/cholestaza
Bardzo rzadko: ciężkie uszkodzenie wątroby takie jak
niewydolność wątroby i ostra martwica wątroby, które mogą prowadzić
do zgonu
Zaburzenia skóry i tkanki
łącznej
Często: nasilenie wypadania włosów, wyprysk, wysypka
(w tym wysypka grudkowo-
plamkowa), świąd, suchość skóry Niezbyt często:
pokrzywka
Bardzo rzadko: toksyczne martwicze oddzielanie się
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień
wielopostaciowy
Częstość nieznana: postać skórna tocznia rumieniowatego,
łuszczyca krostkowa lub nasilenie łuszczucy
Zaburzenia
mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: zapalenie pochewek ścięgien
Niezbyt często: zerwanie ścięgna
Zaburzenia nerek i dróg
moczowych
Częstość nieznana: niewydolność nerek
Zaburzenia układu rozrodczego
i piersi
Częstość nieznana: minimalne (odwracalne) zmniejszenie
stężenia plemników, całkowitej ilości i ruchliwości
plemników
Zaburzenia ogólne i stany w
miejscu podania
Często: anoreksja, zmniejszenie masy ciała (
zazwyczaj nieznaczny), osłabienie
Arava - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Przypuszcza się, że aktywny metabolit leflunomidu A771726
może wywoływać ciężkie wady wrodzone. Arava jest przeciwwskazana do
stosowania w ciąży (patrz punkt 4.3).
Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną
antykoncepcję w trakcie i do 2 lat po okresie leczenia (patrz
?okres oczekiwania" poniżej) lub do 11 dni po okresie leczenia
(patrz skrócona ?procedura wymywania" poniżej)
Pacjentce należy zalecić, by w przypadku opóźnienia
miesiączki lub jakichkolwiek przesłanek wskazujących na ciążę,
niezwłocznie zgłosiła się do lekarza i przeprowadziła test ciążowy.
W przypadku potwierdzenia ciąży lekarz musi przedyskutować z
pacjentką, jakie jest zagrożenie dla ciąży. Jest możliwe, że
szybkie zmniej szenie stężenia aktywnego metabolitu we krwi poprzez
wdrożenie opisanej poniżej procedury eliminacji, zaraz po
stwierdzeniu opóźnienia miesiączki, może zmniejszyć ryzyko dla
płodu.
W małym badaniu prospektywnym u kobiet (n=64), które
nieumyślnie zaszły w ciążę podczas stosowania lefludomidu i
stosowały go przez okres nie dłuższy niż 3 tygodnie po zapłodnieniu
i zostały poddane procedurze wymywania nie zaobserwowano znaczących
różnic (p=0,13) w całkowitym wskaźniku poważnych zaburzeń
strukturalnych płodu (5,4%) w porównaniu do dwóch grup badanych
kobiet (4,2% w grupie ciężarnych chorych kobiet [n=108] i 4,2 % w
grupie ciężarnych, zdrowych kobiet [n=78].
Kobietom, które leczone są leflunomidem, a chcą zajść w
ciążę zaleca się jedną z poniższych metod postępowania,
zapewniających nie narażenie płodu na toksyczne działanie A771726
(osiągnięcie stężenia metabolitu w osoczu mniejszego niż 0,02
mg/l). Okres
oczekiwania
Zmniejszenie stężenia metabolitu A771726 w osoczu do
wartości mniejszej niż 0,02 mg/l następuje po długim czasie. Można
oczekiwać osiągnięcia takiego stężenia metabolitu po około 2 latach
od zakończenia leczenia leflunomidem.
Po dwuletnim okresie oczekiwania mierzy się po raz
pierwszy stężenie A771726 w osoczu. Następnego takiego pomiaru
dokonuje się po co najmniej 14 dniach. Jeżeli wyniki stężenia obu
pomiarów są mniejsze niż 0,02 mg/l nie ma zagrożenia teratogennym
działaniem produktu leczniczego.
By uzyskać więcej informacji dotyczących wykonywania
pomiaru należy skontaktować się z wytwórcą preparatu lub jego
przedstawicielem na danym terenie (patrz punkt 7).
Procedura wymywania
Po zaprzestaniu leczenia leflunomidem:
- cholestyramina 8 g podawana 3 razy na dobę przez 11
dni
- alternatywnie 50 g węgla aktywowanego w proszku
podawanego 4 razy na dobę przez 11 dni Oprócz postępowania
przyspieszającego eliminację produktu leczniczego z organizmu
zaleca się przeprowadzenie 2 pomiarów stężenia aktywnego metabolitu
w osoczu w odstępie 14 dni, a także okres karencji wynoszący
półtora miesiąca od momentu, w którym pierwszy raz stężenie
metabolitu w osoczu wynosiło nie więcej niż 0,02 mg/l i wtedy można
planować zajście w ciążę.
Kobiety w wieku rozrodczym należy poinformować o 2 letnim
okresie, który musi upłynąć od zakończenia leczenia leflunomidem do
planowanego zajścia w ciążę. Jeżeli 2 letni okres oczekiwania,
podczas którego musi być stosowana skuteczna antykoncepcja jest
zbyt długi, zaleca się przeprowadzenie postępowania
przyspieszającego osiągnięcie bezpiecznego stężenia produktu
leczniczego w osoczu.
Zarówno cholestyramina jak i sproszkowany węgiel
aktywowany mogą wpływać na wchłanianie estrogenów oraz
progestagenów, stąd stosowanie hormonalnej antykoncepcji w tym
czasie może być zawodne. Zaleca się stosowanie w tym okresie
alternatywnych metod antykoncepcji.
Karmienie piersią
Doświadczenia na zwierzętach wykazały, że leflunomid i
jego metabolity przenikają do mleka matki. Kobiety karmiące nie
mogą w związku z tym stosować leflunomidu.
Arava - prowadzenie pojazdów
W przypadku występowania takich objawów niepożądanych jak
zawroty głowy, zaburzeniu może ulec zdolność koncentracji i
szybkość reakcji. Chorzy, u których występują takie działania, nie
powinni prowadzić samochodu ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w
ruchu.
Komentarze