Anesteloc 40 mg - dawkowanie
Tabletek nie należy żuć, rozgryzać ani kruszyć. Należy je
przyjmować 1 godzinę przed posiłkiem, połykając w całości i
popijając wodą.
Zalecane dawkowanie:
Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej
Refluksowe zapalenie przełyku
1 tabletka produktu Anesteloc 40 mg na dobę. W indywidualnych
przypadkach dawka może być podwojona (zwiększona do 2 tabletek
Anesteloc 40 mg na dobę) szczególnie, gdy nie ma reakcji na inne
leczenie. W celu wyleczenia refluksowego zapalenia przełyku produkt
zazwyczaj należy stosować przez 4 tygodnie. Jeśli okres ten nie
jest wystarczający do uzyskania wyleczenia, produkt zazwyczaj
należy stosować przez kolejne 4 tygodnie.
Dorośli
Eradykacja H. pylori w skojarzeniu z dwoma odpowiednimi
antybiotykami
U pacjentów z owrzodzeniem żołądka i dwunastnicy oraz
potwierdzoną obecnością H. pylori , eradykację bakterii
powinno prowadzić się za pomocą leczenia skojarzonego. Należy wziąć
pod uwagę oficjalne wytyczne lokalne (np. zalecenia krajowe)
dotyczące oporności bakterii oraz właściwego stosowania i
przepisywania leków przeciwbakteryjnych.
W zależności od rodzaju oporności zaleca się następujące
schematy leczenia skojarzonego w celu eradykacji H. pylori
:
a) dwa razy na dobę po 1 tabletce Anesteloc 40 mg + dwa
razy na dobę po 1000 mg amoksycyliny + dwa razy na dobę po 500 mg
klarytromycyny
b) dwa razy na dobę po 1 tabletce Anesteloc 40 mg + dwa
razy na dobę po 400 - 500 mg metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu )
+ dwa razy na dobę po 500 mg klarytromycyny
c) dwa razy na dobę po 1 tabletce Anesteloc 40 mg + dwa
razy na dobę po 1000 mg amoksycyliny + dwa razy na dobę po 400 -
500 mg metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu)
W przypadku leczenia skojarzonego w eradykacji H. pylori
,, drugą tabletkę Anesteloc 40 mg należy przyjąć 1 godzinę przed
kolacją. Leczenie skojarzone prowadzone jest zwykle przez 7 dni i
może być przedłużone o kolejne 7 dni, do całkowitego czasu leczenia
do 2 tygodni. Jeżeli w celu zapewnienia całkowitego wyleczenia
owrzodzeń wskazane jest dalsze leczenie pantoprazolem, należy
rozważyć zastosowanie dawkowania zalecanego w leczeniu choroby
wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Jeżeli leczenie skojarzone nie jest konieczne, np. gdy w teście
na H. pylori uzyskano ujemny wynik, zaleca się następujące
dawkowanie produktu Anesteloc 40 mg w monoterapii:
Leczenie choroby wrzodowej żołądka
Jedna tabletka Anesteloc 40 mg na dobę. W indywidualnych
przypadkach dawka może być podwojona ( zwiększona do 2 tabletek
Anesteloc 40 mg na dobę) szczególnie, gdy nie ma reakcji na inne
leczenie.
Zazwyczaj w ciągu 4 tygodni owrzodzenia żołądka ulegają
wyleczeniu. Jeśli okres ten jest niewystarczający, w większości
przypadków w celu uzyskania całkowitego wyleczenia należy
przedłużyć go o następne 4 tygodnie.
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
Jedna tabletka Anesteloc 40 mg na dobę. W indywidualnych
przypadkach dawka może być podwojona ( zwiększona do 2 tabletek
Anesteloc 40 mg na dobę) szczególnie, gdy nie ma reakcji na inne
leczenie. Zazwyczaj w ciągu 2 tygodni owrzodzenia dwunastnicy
ulegają wyleczeniu. Jeżeli okres 2 tygodni jest niewystarczający, w
większości przypadków w celu uzyskania całkowitego wyleczenia
należy przedłużyć go o następne 2 tygodnie.
Zespół Zollinger-Ellisona oraz inne stany chorobowe związane
z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego
Długotrwałe leczenie zespołu Zollinger-Ellisona oraz innych
stanów chorobowych związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu
solnego należy rozpocząć od dawki dobowej 80 mg (2 tabletki
Anesteloc 40 mg). Następnie dawka może zostać zwiększona lub
zmniejszona w zależności od potrzeb, na podstawie wyników badań
wydzielania soku żołądkowego. Dawki dobowe większe niż 80 mg należy
podzielić i podawać dwa razy na dobę. Możliwe jest okresowe
zwiększenie dawki pantoprazolu powyżej 160 mg na dobę, ale nie
powinna być ona stosowana dłużej, niż to konieczne do uzyskania
odpowiedniego hamowania wydzielania kwasu.
Czas trwania leczenia zespołu Zollinger-Ellisona oraz innych
chorób związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego nie jest
ograniczony i powinien być dostosowany do objawów klinicznych.
Specjalne grupy pacjentów
Dzieci w wieku poniżej 12 lat
Anesteloc 40 mg nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku
poniżej 12 lat ze względu na niewystarczającą ilość danych
dotyczących stosowania w tej grupie wiekowej.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie należy stosować dawki dobowej większej niż 20 mg
pantoprazolu (1 tabletka 20 mg pantoprazolu) u pacjentów z ciężką
niewydolnością wątroby. Produktu Anesteloc 40 mg nie należy
stosować w leczeniu skojarzonym w celu eredykacji H. pylori
u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, ponieważ
obecnie brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa
stosowania Anesteloc 40 mg w leczeniu skojarzonym w tej grupie
pacjentów.
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności
modyfikacji dawkowania. Produktu Anesteloc 40 mg nie należy
stosować w leczeniu skojarzonym w celu eredykacji H. pylori
u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ obecnie brak
danych o skuteczności i bezpieczeństwie stosowania Anesteloc 40 mg
w leczeniu skojarzonym w tej grupie pacjentów.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji
dawkowania.
Anesteloc 40 mg - środki ostrożności
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, w okresie leczenia
pantoprazolem, zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania,
należy regularnie kontrolować aktywność enzymów wątrobowych.
W przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, należy
przerwać leczenie.
Leczenie skojarzone
W przypadku stosowania leczenia skojarzonego należy brać pod
uwagę również informacje zawarte w Charakterystyce Produktu
Leczniczego jednocześnie stosowanych leków.
Wystąpienie objawów alarmowych
W przypadku wystąpienia objawów alarmowych (takich jak znaczna
niezamierzona utrata masy ciała, nawracające wymioty, dysfagia,
krwawe wymioty, niedokrwistość, smołowate stolce) oraz przy
podejrzeniu lub stwierdzeniu owrzodzeń żołądka, należy wykluczyć
ich podłoże nowotworowe, gdyż leczenie pantoprazolem może złagodzić
objawy choroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.
Należy rozważyć dalsze badania w przypadku pacjentów, u których
objawy choroby utrzymują się pomimo odpowiedniego leczenia.
Równoczesne podawanie z atazanawirem
Równoczesne podawanie atazanawiru z inhibitorami pompy
protonowej nie jest zalecane. Jeśli podawanie atazanawiru z
inhibitorem pompy protonowej ocenia się jako konieczne, zaleca się
uważną kliniczną kontrolę (np. obecność wirusa) w połączeniu z
zwiększeniem dawki atazanwiru do 400 mg i rytonawirem w dawce 100
mg. Nie należy stosować dawki dobowej większej niż 20 mg
pantoprazolu.
Wpływ na wchłanianie witaminy B 12
U pacjentów z zespołem Zollingera-Ellisona oraz innymi chorobami
związanymi z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego wymagających
długotrwałego leczenia, pantoprazol, tak jak inne leki hamujące
wydzielanie kwasu solnego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B
12 (cyjanokobalaminy). Jest to spowodowane niedoborem
kwasu solnego w soku żołądkowym lub bezkwaśnością soku żołądkowego.
Należy to uwzględnić w trakcie długotrwałego leczenia pacjentów z
niedoborem witaminy B 12 oraz obciążonych czynnikami
ryzyka zaburzonego jej wchłaniania lub jeśli wystąpią objawy
kliniczne.
Długotrwała terapia
Przy długotrwałej terapii, szczególnie gdy leczenie trwa ponad
rok, pacjenci powinni być objęci regularnym nadzorem lekarza.
Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, zwłaszcza w dużych
dawkach oraz w leczeniu długoterminowym (powyżej 1 roku) może
nieznacznie zwiększać ryzyko złamań kości biodrowej, kości
nadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób z innymi rozpoznanymi
czynnikami ryzyka. Badania obserwacyjne wskazują, że stosowanie
inhibitorów pompy protonowej może zwiększać całkowite ryzyko złamań
o 10-40%. Część tego wzrostu może być spowodowana innymi czynnikami
ryzyka. Pacjenci z ryzykiem występowania osteoporozy powinni być
leczeni zgodnie z obowiązującymi wytycznymi i przyjmować witaminę D
i wapń w odpowiedniej dawce.
Zakażenia przewodu pokarmowego spowodowane przez
bakterie
Przypuszcza się, że pantoprazol, tak jak i inne inhibitory pompy
protonowej (ang. proton pump inhibitors - PPIs), może zwiększać
ilość bakterii naturalnie obecnych w górnym odcinku przewodu
pokarmowego. Stosowanie Anesteloc 40 mg może prowadzić do
nieznacznie większego ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego
wywołanych przez bakterie, takie jak Salmonella i
Campylobacter .
Hipomagnezemia
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (IPP),
takimi jak omeprazol odnotowano występowanie hipomagnezemii podczas
stosowania w okresie conajmniej trzech miesięcy, a w większości
przypadków w okresie roku. Mogą wystąpić poważne objawy
hipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, delirium, drgawki,
zawroty głowy i arytmia komorowa, które początkowo mogą pozostać
nierozpoznane i zostać pominięte. U większości pacjentów, u których
wystąpiła hipomagnezemia, poprawa następuje po uzupełnieniu magnezu
i zaprzestaniu stosowania IPP. U pacjentów, u których przewidywane
jest długotrwałe stosowanie IPP lub stosujących jednocześnie z IPP
digoksynę lub inne leki, które mogą być przyczyną hipomagnezemii
(np. leki moczopędne) lekarz powinien rozważyć zbadanie poziomu
magnezu przed zastosowaniem oraz okresowo podczas leczenia IPP.
Lecytyna sojowa
Produkt leczniczy zawiera lecytynę sojową. Nie stosować u
pacjentów z nadwrażliwością na orzeszki ziemne lub soję.
Anesteloc 40 mg - przedawkowanie
Nie są znane objawy przedawkowania u ludzi.
Dawki do 240 mg podane dożylnie w ciągu 2 minut były dobrze tolerowane.
Ponieważ pantoprazol w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza, trudno poddaje się dializie.
W przypadku przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia, poza leczeniem objawowym i wspomagającym, brak właściwych zaleceń terapeutycznych.
Komentarze