Alendronate Sodium Accord - dawkowanie
Zalecana dawka to jedna tabletka 70 mg raz w tygodniu.
Aby zapewnić odpowiednie wchłanianie kwasu
alendronowego:
Produkt leczniczy Alendronate Sodium Accord, 70 mg, tabletki
należy przyjmować co najmniej na 30 minut przed pierwszym
posiłkiem, napojem lub przyjęciem innych leków, popijając tylko
zwykłą wodą. Inne napoje (także woda mineralna), pokarm i niektóre
produkty lecznicze mogą zmniejszać wchłanianie kwasu alendronowego
(patrz punkt 4.5).
Aby ułatwić przedostanie się tabletki do żołądka i zmniejszyć
ryzyko wystąpienia miejscowych podrażnień przełyku i (lub) działań
niepożądanych (patrz punkt 4.4):
• Produkt leczniczy Alendronate Sodium Accord, 70 mg,
tabletki należy przyjmować wyłącznie rano, bezpośrednio po wstaniu
z łóżka i popijając pełną szklanką wody (nie mniej niż 200 ml lub 7
uncji).
• Tabletki nie należy żuć ani dopuścić do jej rozpuszczenia
w ustach ze względu na ryzyko wystąpienia owrzodzeń jamy ustnej i
gardła.
• Po połknięciu tabletki pacjenci nie powinni kłaść się aż
do przyjęcia pierwszego posiłku, który należy spożyć nie wcześniej
niż 30 minut od przyjęcia produktu leczniczego.
• Pacjenci nie powinni kłaść się przez co najmniej 30 minut
po przyjęciu produktu leczniczego Alendronate Sodium Accord, 70 mg,
tabletki.
• produktu leczniczego Alendronate Sodium Accord, 70 mg,
tabletki nie należy stosować przed snem ani przed porannym wstaniem
z łóżka.
Pacjenci powinni dodatkowo przyjmować leki zawierające wapń i
witaminę D, w przypadku ich niedoboru w diecie (patrz punkt
4.4).
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku. W badaniach
klinicznych nie stwierdzono zależnej od wieku różnicy skuteczności
lub bezpieczeństwa stosowania kwasu alendronowego. Z tego względu
nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym
wieku.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów ze
współczynnikiem przesączania kłębuszkowego większym niż 35 ml/min.
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Alendronate Sodium
Accord, 70 mg, tabletki u pacjentów z niewydolnością nerek, u
których klirens kreatyniny jest mniejszy niż 35 ml/min, ze względu
na brak wystarczających danych.
Produkt leczniczy Alendronate Sodium Accord, 70 mg, tabletki nie
jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 18 r.ż., ze względu na
brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i
skuteczności w leczeniu osteoporozy u dzieci (patrz punkt 5.1).
Nie zbadano wpływu stosowania produktu leczniczego Alendronate
Sodium Accord, 70 mg, tabletki w leczeniu osteoporozy wywołanej
stosowaniem glikokortykosteroidów.
Alendronate Sodium Accord - środki ostrożności
Kwas alendronowy może powodować miejscowe podrażnienie błony
śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ze względu na
możliwość nasilenia objawów choroby, należy zachować ostrożność
podczas stosowania kwasu alendronowego u pacjentów z czynnymi
zaburzeniami w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego, takimi
jak: trudności w połykaniu, choroba przełyku, zapalenie błony
śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy, owrzodzenia lub u osób, u
których ostatnio (w ciągu ostatniego roku) wystąpiły ciężkie
schorzenia układu pokarmowego takie, jak wrzód trawienny, czynne
krwawienie z przewodu pokarmowego, zabieg chirurgiczny w obrębie
górnego odcinka przewodu pokarmowego inny niż plastyka odźwiernika
(patrz punkt 4.3). U pacjentów ze zdiagnozowanym stanem chorobowym
przełyku zwanym przełykiem Barretta lekarz powinien rozważyć
potencjalne korzyści i ryzyko związane ze stosowaniem kwasu
alendronowego indywidualnie u każdego pacjenta.
U pacjentów przyjmujących kwas alendronowy opisywano objawy
niepożądane dotyczące przełyku (czasami ciężkie i wymagające
hospitalizacji), takie jak zapalenie, owrzodzenia i nadżerki, a w
rzadkich przypadkach z następującym zwężeniem lub perforacją
przełyku. Z tego względu lekarz powinien starannie obserwować, czy
nie występują u pacjenta objawy wskazujące na działanie produktu
leczniczego na przełyk. Należy poinformować pacjentów, że w
przypadku trudności lub bólu w czasie połykania, bólów zamostkowych
oraz wystąpienia lub nasilania się zgagi należy przerwać stosowanie
kwasu alendronowego i zgłosić się do lekarza. Ryzyko wystąpienia
ciężkich działań niepożądanych dotyczące przełyku wydaje się być
większe u pacjentów, którzy stosują kwas alendronowy nieprawidłowo
i (lub) kontynuują stosowanie produktu leczniczego mimo wystąpienia
objawów wskazujących na podrażnienie przełyku. Jest więc bardzo
ważne, aby pacjent dokładnie zapoznał się z instrukcją dotyczącą
dawkowania produktu leczniczego i ją zrozumiał (patrz punkt 4.2).
Pacjentów należy poinformować, że niezastosowanie się do tych
zaleceń może zwiększyć ryzyko występowania zaburzeń w obrębie
przełyku.
Podczas gdy nie zaobserwowano zwiększonego ryzyka w trakcie
przeprowadzania badań klinicznych, odnotowano (po wprowadzeniu
produktu do obrotu) rzadkie przypadki występowania choroby
wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy, niektóre o ciężkim przebiegu
z powikłaniami.
U pacjentów z rozpoznaniem raka, otrzymujących głównie dożylnie
bisfosfoniany, doniesiono o przypadkach występowania martwicy kości
szczęki, na ogół związanej z ekstrakcją zęba i (lub) miejscowym
zakażeniem (w tym z zapaleniem szpiku kostnego). Wielu z tych
pacjentów otrzymywało również chemioterapię i kortykosteroidy.
Martwicę kości szczęki obserwowano także u pacjentów z osteoporozą,
otrzymujących bisfosfoniany doustnie.
W przypadku pacjentów z współistniejącymi czynnikami ryzyka (np.
rak, chemioterapia, radioterapia, kortykosteroidy, nieprawidłowa
higiena jamy ustnej i choroby przyzębia) przed rozpoczęciem
leczenia bisfosfonianami należy rozważyć badanie stomatologiczne z
zastosowaniem odpowiedniej profilaktyki stomatologicznej.
W okresie leczenia pacjenci ci powinni, o ile to możliwe, unikać
inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. W przypadku pacjentów, u
których w okresie leczenia bisfosfonianami wystąpi martwica kości
szczęki, zabieg stomatologiczny może zaostrzyć ten stan. Brak jest
danych wykazujących czy przerwanie leczenia bisfosfonianami
zmniejsza ryzyko martwicy kości szczęki u pacjentów wymagających
zabiegów stomatologicznych.
Ocena kliniczna lekarza prowadzącego powinna być podstawą
ustalenia schematu leczenia dla każdego pacjenta w oparciu o
indywidualną ocenę stosunku korzyści do ryzyka.
U pacjentów przyjmujących bisfosfoniany obserwowano bóle kości,
stawów i (lub) mięśni. W badaniach przeprowadzonych po wprowadzeniu
produktu leczniczego do obrotu, objawy te w rzadkich przypadkach
były ciężkie i (lub) powodowały niesprawność pacjenta (patrz punkt
4.8). Czas wystąpienia objawów różnił się od pierwszego dnia do
wielu miesięcy od rozpoczęcia leczenia. U większości pacjentów
objawy ustępowały po zakończeniu leczenia. Nawrót objawów
występował po ponownym zastosowaniu samego produktu leczniczego lub
innego leku z grupy bisfosfonianów.
Zgłaszano występowanie złamań z przeciążenia (znane także jako
złamania z niewydolności) końca bliższego trzonu kości udowej u
pacjentów długotrwale leczonym kwasem alendronowym (czas
wystapienia większości odnotowanych przypadków złamań to okres od
18 miesięcy do 10 lat). Złamania te wystąpiły na skutek
niewielkiego urazu lub nawet pomimo jego braku, a niektórzy
pacjenci odczuwali ból uda, którym często towarzyszyły objawy
złamania z przeciążenia w badaniach obrazowych na wiele miesięcy
przed ujawnieniem się pełnego złamania kości udowej Złamania często
występowały obustronnie; dlatego należy ocenić kość udową drugiej
kończyny u leczonych bisfosfonianami pacjentów, którzy doznali
złamania trzonu kości udowej. Zgłaszano również przypadki słabego
gojenia się tych złamań. Zaleca się odstawienie bisfosfonianów u
pacjentów ze złamaniami z przeciążenia do czasu przeprowadzenia
oceny stanu pacjenta, w oparciu o indywidualną ocenę stosunku
korzyści do ryzyka.
Pacjenci powinni być poinformowani, że w przypadku pominięcia
zastosowania dawki produktu leczniczego Alendronate Sodium Accord,
70 mg, tabletki, należy przyjąć jedną tabletkę rano następnego
dnia. Nie należy przyjmować dwóch tabletek tego samego dnia, należy
nadal stosować jedną tabletkę raz w tygodniu w ustalonym wcześniej
wybranym dniu.
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Alendronate
Sodium Accord, 10 mg, tabletki u pacjentów z zaburzeniem czynności
nerek, gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 35 ml/min
(patrz punkt 4.2). Należy uwzględnić inne przyczyny osteoporozy
oprócz niedoboru estrogenów, wieku i stosowania
glikokortykosteroidów.
Przed rozpoczęciem leczenia kwasem alendronowym należy wyrównać
hipokalcemię (patrz punkt 4.3). Należy również skutecznie wyleczyć
inne zaburzenia mające wpływ na gospodarkę mineralną organizmu
(takie jak niedobór witaminy D oraz niedoczynność przytarczyc). U
pacjentów, u których występują powyższe zaburzenia należy
kontrolować stężenie wapnia w osoczu i objawy hipokalcemii podczas
leczenia kwasem alendronowym.
W związku z korzystnym działaniem kwasu alendronowego na
zwiększenie zawartości składników mineralnych w kościach może
wystąpić zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów w surowicy,
zwłaszczau pacjentów przyjmujących glikokortykoidy, u których
wchłanianie wapnia może być zmniejszone. Zazwyczaj występuje w
niewielkim stopniu i ma charakter bezobjawowy. Odnotowano rzadkie
przypadki występowania objawowej hipokalcemii, które sporadycznie
miały ciężki przebieg i często występowały u pacjentów z grupy
ryzyka (np. z niedoczynnością przytarczyc, niedoborem witaminy D i
nieprawidłowym wchłanianiem wapnia).
Szczególnie ważne jest zapewnienie pacjentom przyjmujących
glikokortykosteroidy odpowiednich ilości przyjmowanego wapnia i
witaminy D.
Substancje pomocnicze
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą
dziedziczną, nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu
Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozo-galaktozy, nie powinni
stosować tego produktu leczniczego.
Alendronate Sodium Accord - przedawkowanie
Doustne przedawkowanie może spowodować hipokalcemię,
hipofosfatemię i zaburzenia w obrębie górnego odcinka przewodu
pokarmowego takie jak: niestrawność, zgaga, zapalenie przełyku,
zapalenie błony śluzowej żołądka lub choroba wrzodowa żołądka.
Brak danych dotyczących specyficznego leczenia przedawkowania
kwasu alendronowego. W celu związania kwasu alendronowego należy
podawać mleko lub leki zobojętniające sok żołądkowy. Ze względu na
ryzyko podrażnienia przełyku nie należy wywoływać wymiotów, a
pacjent powinien pozostać w pozycji pionowej.
Alendronate Sodium Accord - przeciwwskazania
Kwas alendronowy jest przeciwwskazany w przypadku:
• Nieprawidłowości w budowie przełyku oraz innych czynników
powodujących opóźnienie jego opróżniania, takich jak zwężenie lub
achalazja
• Niemożności utrzymania pozycji stojącej lub siedzącej
przez co najmniej 30 minut • Nadwrażliwości na kwas alendronowy lub
którąkolwiek substancję pomocniczą
• Hipokalcemii (patrz punkt 4.4).
Alendronate Sodium Accord - działania niepożądane
W badaniach klinicznych trwających jeden rok, z udziałem kobiet
po menopauzie cierpiących na osteoporozę całkowite profile
bezpieczeństwa stosowania kwasu alendronowego w dawce 70 mg (n=519)
oraz kwasu alendronowego w dawce 10 mg na dobę (n=370) były
zbliżone.
W dwóch zaprojektowanych identycznie badaniach trwających trzy
lata, z udziałem kobiet po menopauzie (kwas alendronowy w dawce 10
mg: n=196, placebo: n=397) całkowite profile bezpieczeństwa dla
kwasu alendronowego podawanego w dawce 10 mg na dobę oraz placebo
były zbliżone.
Poniżej wymienione są działania niepożądane, przedstawione przez
badaczy jako potencjalnie związane ze stosowaniem produktu
leczniczego, jeśli występowały u ≥ 1% w którejkolwiek z leczonych
grup w badaniu trwającym jeden rok lub u ≥1% pacjentów leczonych
kwasem alendronowym w dawce 10 mg na dobę i przy większym odsetku
niż u pacjentów, którym podawano placebo w badaniach, trwających
trzy lata:
|
Badanie trwające jeden rok
|
Badanie trwające trzy lata
|
Kwas alendronowy
Raz na tydzień
70 mg
(n = 519) %
|
Kwas alendronowy
10 mg na dobę
(n = 370) %
|
Kwas alendronowy
10 mg na dobę
(n = 196) %
|
Placebo
|
|
|
|
|
(n = 397)%
|
|
|
|
|
|
Zaburzenia żołądka i
jelit
|
|
|
|
|
Ból brzucha
|
3,7
|
3,0
|
6,6
|
4,8
|
Niestrawność
|
2,7
|
2,2
|
3,6
|
3,5
|
Zarzucanie treści pokarmowej do przełyku
|
1,9
|
2,4
|
2,0
|
4,3
|
Nudności
|
1,9
|
2,4
|
3,6
|
4,0
|
Wzdęcia
|
1,0
|
1,4
|
1,0
|
0,8
|
Zaparcia
|
0,8
|
1,6
|
3,1
|
1,8
|
Biegunka
|
0,6
|
0,5
|
3,1
|
1,8
|
Zaburzenia połykania
|
0,4
|
0,5
|
1,0
|
0,0
|
Wzdęcia z oddawaniem gazów
|
0,4
|
1,6
|
2,6
|
0,5
|
Zapalenie błony śluzowej żołądka
|
0,2
|
1,1
|
0,5
|
1,3
|
Owrzodzenie żołądka
|
0,0
|
1,1
|
0,0
|
0,0
|
Owrzodzenie przełyku
|
0,0
|
0,0
|
1,5
|
0,0
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe
|
|
|
|
|
Ból mięśniowoszkieletowy (kości, mięśnia lub stawu)
|
2,9
|
3,2
|
4,1
|
2,5
|
Kurcze mięśniowe
|
0,2
|
1,1
|
0,0
|
1,0
|
|
|
|
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
|
|
|
Ból głowy
|
0,4
|
0,3
|
2,6
|
1,5
|
Podczas badań klinicznych i (lub) po wprowadzeniu produktu
leczniczego do obrotu odnotowano następujące działania
niepożądane:
[Często (≥1/100, < 1/10), niezbyt często (≥1/1000, <
1/100), rzadko ( ≥1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko ( < 1/10
000 nieznane (nie można ich oszacować na podstawie dostępnych
danych)]
Zaburzenia układu immunologicznego:
Rzadko: reakcje nadwrażliwości, w tym pokrzywka i obrzęk
naczynioruchowy Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Rzadko: objawowa hipokalcemia, często związana z czynnikami
predysponującymi (patrz punkt 4.4) Zaburzenia układu
nerwowego:
Często: ból głowy
Zaburzenia oka:
Rzadko: zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie
twardówki,
zapalenie nadtwardówki Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: ból brzucha, niestrawność, zaparcia, biegunka,
oddawanie
gazów, owrzodzenie przełyku*, zaburzenia połykania*, wzdęcia,
zarzucanie treści pokarmowej do przełyku
Niezbyt często: nudności, wymioty, zapalenie błony śluzowej
żołądka, zapalenie przełyku*, nadżerki przełyku*, smoliste
stolce
Rzadko: zwężenie przełyku*, owrzodzenie błony śluzowej jamy
ustnej i gardła*, górny odcinek przewodu pokarmowego
(perforacja, owrzodzenie i krwawienie) (patrz punkt 4.4) *Patrz
punkty 4.2 i 4.4
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: wysypka, świąd, rumień
Rzadko: wysypka z reakcją nadwrażliwości na światło
Bardzo rzadko i pojedyncze pojedyncze przypadki ciężkich reakcji
skórnych, w tym przypadki: zespół Stevensa-Johnsona i martwica
toksycznorozpływna naskórka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: ból mięśniowo-kostny (kości, mięśni lub stawów)
Rzadko: martwicę kości szczęki obserwowano u pacjentów
przyjmujących bisfosfoniany. Większość doniesień dotyczyła
pacjentów z rakiem, jednak przypadki takie zgłaszano także u
pacjentów leczonych z powodu osteoporozy. Martwica kości szczęki,
związana jest na ogół z ekstrakcją zęba i (lub) miejscowym stanem
zapalnym (w tym z zapaleniem szpiku kostnego). Rozpoznanie raka,
chemioterapia, radioterapia, kortykosteroidy oraz nieprawidłowa
higiena jamy ustnej, również uznane są za czynniki ryzyka; silny
ból mięśniowo-kostny (kości, mięśni lub stawów) (patrz punkt
4.4).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Rzadko: przemijające objawy jak w reakcji ostrej fazy (bóle
mięśniowe, złe samopoczucie i rzadko gorączka), zazwyczaj
związane z rozpoczęciem leczenia.
Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłoszono następujące działania
niepożądane (ich częstotliwość występowania nie jest znana):
Zaburzenia układu nerwowego - rzadko: zawroty głowy,
zaburzenia smaku
Zaburzenia ucha i błędnika: zawroty głowy spowodowane
zaburzeniami błędnika
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie
Zaburzenia mięśniowo – szkieletowe i tkanki łącznej:
obrzęk stawów, , złamania przeciążeniowe bliższego odcinka trzonu
kości udowej (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: osłabienie,
obrzęki obwodowe
Badania diagnostyczne
W badaniach klinicznych zaobserwowano bezobjawowe, łagodne i
przemijające zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów w surowicy
krwi, odpowiednio u około 18 % i 10 % pacjentów przyjmujących kwas
alendronowy w dawce 10 mg/ dobę w porównaniu z około 12 % i 3 %
pacjentów przyjmujących placebo. Jednak przypadki zmniejszenia
stężenia wapnia w surowicy do < 8,0 mg/dl (2,0 mmol/l) i
stężenia fosforanów do ≤ 2,0 mg/dl (0,65 mmol/l) występowały równie
często u obu leczonych grup.
Komentarze