Adozol 20mg

Adozol 20mg - dawkowanie

Tabletek nie należy żuć ani rozgryzać, należy je przyjmować 1 godzinę przed posiłkiem, połykając w całości i popijając wodą.

Zalecane dawkowanie

Dorośli i młodzież od 12 lat

Objawowa postać choroby refluksowej przełyku

Zalecana dawka doustna produktu Adozol to 1 tabletka dojelitowa raz na dobę. Złagodzenie objawów występuje przeważnie w ciągu 2 - 4 tygodni. Jeśli działanie nie jest wystarczające złagodzenie objawów następuje zwykle w ciągu kolejnych 4 tygodni. Po ustąpieniu objawów, objawy nawracające można kontrolować stosując 20 mg pantoprazolu raz na dobę w razie potrzeby. W przypadku niemożności opanowania objawów przy dawkowaniu w razie potrzeby należy rozważyć ponowne stosowanie produktu w sposób ciągły.

Długotrwałe leczenie i zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku

W długotrwałym leczeniu zaleca się stosowanie dawki podtrzymującej 1 tabletka Adozol, 20 mg na dobę. W razie nawrotu choroby dawkę zwiększa się do 40 mg pantoprazolu na dobę. W takich przypadkach można zastosować produkt Adozol, 40 mg, tabletki dojelitowe. Po wyleczeniu nawrotu dawkę można ponownie zmniejszyć do 20 mg pantoprazolu na dobę.

Dorośli

Zapobieganie owrzodzeniu żołądka wywołanemu stosowaniem nieselektywnych niesteroidowychleków przeciwzapalnych (NLPZ) u pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka, wymagającychdługotrwałego stosowania NLPZ

Zalecana dawka produktu Adozol, 20 mg to 1 tabletka raz na dobę.

Szczególne grupy pacjentów

Dzieci w wieku poniżej 12 lat:

Stosowanie produktu Adozol, 20 mg, tabletki dojelitowe nie jest zalecane u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ze względu na ograniczoną liczbę danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w tej grupie wiekowej.

Zaburzenia czynności wątroby:

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować dawki dobowej większej niż 20 mg pantoprazolu.

Zaburzenia czynności nerek:

U osób z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Pacjenci w podeszłym wieku:

U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Adozol 20mg - środki ostrożności

Zaburzenia wątroby

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, w okresie leczenia pantoprazolem, zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania produktu, należy regularnie kontrolować aktywność enzymów wątrobowych. W przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych należy przerwać stosowanie leku.

Równoczesne stosowanie z NLPZ

Stosowanie produktu Adozol w zapobieganiu powstawania owrzodzeń żołądka i dwunastnicy u pacjentów leczonych nieselektywnymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) należy ograniczyć do pacjentów, u których konieczne jest kontynuowanie leczenia NLPZ i występuje u nich zwiększone ryzyko powstania zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych powinno być określone zgodnie z indywidualnymi czynnikami ryzyka, m.in.: podeszłym wiekiem (powyżej 65 lat), owrzodzeniem żołądka lub dwunastnicy, krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Wystąpienie niepokojących objawów

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (np. znaczna niekontrolowana utrata masy ciała, nawracające wymioty, trudności w przełykaniu, krwawe wymioty, niedokrwistość lub krwawe stolce) oraz w przypadku możliwości wystąpienia lub istniejącego już owrzodzenia przewodu pokarmowego należy wykluczyć nowotworowy charakter tych objawów. Leczenie pantoprazolem może złagodzić objawy choroby nowotworowej i opóźnić jej rozpoznanie.

W przypadku utrzymywania się objawów, pomimo zastosowania odpowiedniego leczenia, należy zlecić dalsze badania.

Równoczesne podawanie z atazanawirem

Równoczesne podawanie atazanawiru z inhibitorami pompy protonowej nie jest zalecane. Jeśli podawanie atazanawiru z inhibitorem pompy protonowej jest konieczne, zaleca się dokładną kliniczną kontrolę (np. miana wirusa) w połączeniu ze zwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg i rytonawiru w dawce 100 mg. Nie należy stosować większej dawki pantoprazolu niż 20 mg na dobę. 

Wpływ na wchłanianie witaminy B₁₂

Pantoprazol, tak jak i inne leki hamujące wydzielanie kwasu solnego, może zmniejszać wchłanianie witaminy B12 (cyjanokobalaminy), co jest spowodowane niedoborem kwasu solnego w soku żołądkowym lub bezkwaśnością soku żołądkowego. Należy to uwzględnić w trakcie długotrwałego leczenia pantoprazolem u pacjentów z niedoborem witaminy B12 oraz obciążonych czynnikami ryzyka zaburzonego jej wchłanianialub w przypadku zaobserwowania u pacjenta odpowiednich objawów klinicznych.

Hipomagnezemia

U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPI), jak pantoprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przez rok, odnotowano przypadki występowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkie objawy hipomagnezemii, takie jak: zmęczenie, tężyczka, majaczenie, zawroty głowy oraz arytmie komorowe, jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentów najbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborów magnezu i odstawieniu inhibitorów pompy protonowej.

U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitory pompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię (np. diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.

Długotrwałe leczenie

Podczas długotrwałego leczenia, zwłaszcza trwającego dłużej niż rok, pacjenci powinni być poddawani regularnej kontroli lekarskiej.

Zakażenia przewodu pokarmowego spowodowane przez bakterie

Pantoprazol, podobnie jak inne inhibitory pompy protonowej (ang. PPIs) może zwiększać liczbę bakterii normalnie obecnych w przewodzie pokarmowym. Stosowanie produktu Adozol może zwiększać ryzyko infekcji przewodu pokarmowego bakteriami, takimi jak Salmonella lub Campylobacter.

Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii (powyżej 1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kości nadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymi rozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że inhibitory pompy protonowej mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań na poziomie 10%-40%. Może być to również spowodowane innymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinni otrzymać opiekę zgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmować odpowiednią dawkę witaminy D oraz wapnia.

Produkt leczniczy Adozol zawiera maltitol.

Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni stosować tego leku.

Lek Adozol zawiera lecytynę pochodzącą z oleju sojowego. Nie stosować leku u pacjentów z nadwrażliwością na orzeszki ziemne lub soję. 

Adozol 20mg - przedawkowanie

Nie są znane objawy przedawkowania u ludzi.

Dawki do 240 mg podawane dożylnie przez 2 minuty były dobrze tolerowane. Ponieważ pantoprazol w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza, trudno poddaje się dializie.

W przypadku przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia, poza leczeniem objawowym i wspomagającym, brak właściwych zaleceń terapeutycznych.