Abilify - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli:
Schizofrenia: zalecana dawka początkowa produktu ABILIFY
to 10 lub 15 mg/dobę z dawką podtrzymującą 15 mg/dobę. Lek należy
podawać raz na dobę o stałej porze, niezależnie od posiłków.
ABILIFY jest skuteczny w dawkach od 10 do 30 mg/dobę. Wyższa
skuteczność dawek większych niż dawka dobowa 15 mg nie została
potwierdzona, pomimo że u poszczególnych pacjentów wyższa dawka
może być korzystna. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać
30 mg.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I: zalecaną dawką początkową jest ABILIFY 15 mg podawane w
schemacie raz na dobę, niezależnie od posiłków jako monoterapia lub
w leczeniu skojarzonym (patrz punkt 5.1). U niektórych pacjentów
może być korzystne zastosowanie większej dawki. Maksymalna dawka
dobowa nie może być większa niż 30 mg.
Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych w zaburzeniu
afektywnym dwubiegunowym typu I: w celu zapobiegania nawrotom
epizodów maniakalnych u pacjentów, którzy stosują arypiprazol w
monoterapii lub w terapii skojarzonej, należy kontynuować leczenie
stosując ustaloną dawkę. Dostosowanie dawki dobowej, w tym jej
zmniejszenie, należy rozważyć na podstawie stanu klinicznego.
Dzieci i
młodzież:
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej:
zalecana dawka produktu ABILIFY, to 10 mg/dobę podawane w schemacie
raz na dobę, niezależnie od posiłków. Leczenie powinno być
rozpoczęte od dawki 2 mg (stosując ABILIFY 1 mg/ml roztwór doustny)
przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni, aż
do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10 mg. W
przypadkach gdzie zwiększenie dawki jest właściwe, kolejne
zwiększone dawki należy podawać, zwiększając jednorazowo o 5 mg,
nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej 30 mg (patrz punkt
5.1).
ABILIFY jest skuteczny w przedziale dawek 10 do 30 mg/dobę. Nie
wykazano większej skuteczności przy zastosowaniu dawek dobowych
większych niż 10 mg, chociaż indywidualni pacjenci mogą odnieść
korzyść z zastosowania większych dawek.
ABILIFY nie jest zalecany do stosowania u pacjentów ze
schizofrenią w wieku poniżej 15 lat, z powodu braku wystarczających
danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności (patrz
punkty 4.8 i 5.1).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I u młodzieży w wieku 13 lat i starszej: zalecana dawka
produktu ABILIFY to 10 mg/dobę, podawana w schemacie raz na dobę,
niezależnie od posiłków. Leczenie należy rozpocząć od dawki 2 mg
(stosując ABILIFY roztwór doustny 1 mg/ml) przez 2 dni, stopniowo
zwiększyć do 5 mg przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej
dawki dobowej wynoszącej 10 mg.
Czas trwania leczenia powinien być możliwie najkrótszy konieczny
do uzyskania kontroli objawów i nie może być dłuższy niż 12
tygodni. Nie wykazano większej skuteczności po zastosowaniu dawek
dobowych większych niż 10 mg, a dawka dobowa wynosząca 30 mg jest
związana ze znacząco większą częstością występowania istotnych
działań niepożądanych, włączając zdarzenia związane z objawami
pozapiramidowymi (ang. EPS), senność, zmęczenie oraz zwiększenie
masy ciała (patrz punkt 4.8). Z tego powodu dawki większe niż 10 mg
na dobę należy stosować tylko w wyjątkowych przypadkach oraz z
zachowaniem ścisłej kontroli klinicznej (patrz punkty 4.4, 4.8 i
5.1).
Młodsi pacjenci są narażeni na zwiększone ryzyko doświadczenia
zdarzeń niepożądanych związanych z arypiprazolem. Z tego powodu
produkt ABILIFY nie jest zalecany do stosowania u pacjentów w wieku
poniżej 13 lat (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi: nie
określono jeszcze bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu
ABILIFY u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Obecnie
dostępne dane opisano w punkcie 5.1. Jednakże, nie jest możliwe
przedstawienie zaleceń dotyczących dawkowania.
Pacjenci z
niewydolnością wątroby: nie ma konieczności modyfikacji
dawki u osób z niewydolnością wątroby o nasileniu lekkim do
umiarkowanego. Nie ma wystarczających danych do ustalenia
dawkowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. W tej
grupie pacjentów należy ostrożnie ustalać dawkowanie. Niemniej,
najwyższą dawkę dobową 30 mg należy stosować ze szczególną uwagą w
grupie pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz
punkt 5.2).
Pacjenci z
niewydolnością nerek: nie ma konieczności modyfikacji dawki
u pacjentów z niewydolnością nerek.
Pacjenci w podeszłym
wieku: skuteczność produktu ABILIFY w leczeniu schizofrenii
i w zaburzeniu afektywnywnym dwubiegunowym typu I nie została
zbadana u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. Jednak z powodu
większej wrażliwości tych pacjentów, należy rozważyć zastosowanie
mniejszej dawki początkowej, jeśli pozwalają na to okoliczności
kliniczne (patrz punkt 4.4).
Płeć: nie ma
konieczności modyfikacji dawek leku w zależności od płci (patrz
punkt 5.2).
Palacze
tytoniu: biorąc pod uwagę metabolizm produktu ABILIFY nie ma
konieczności modyfikacji dawek u palaczy (patrz punkt 4.5).
Dostosowanie dawki z
powodu interakcji:
Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć w przypadku równoczesnego
podawania środka o silnym działaniu hamującym w stosunku do
cytochromu CYP3A4 lub CYP2D6. Po zakończeniu jednoczesnego
stosowania inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6 należy ponownie zwiększyć
dawkę arypiprazolu (patrz punkt 4.5).
Dawkę arypiprazolu należy zwiększyć w przypadku równoczesnego
podawania leków silnie indukujących CYP3A4. Po odstawieniu leku
indukującego CYP3A4, dawkę arypiprazolu należy ponownie zmniejszyć
do zalecanej (patrz punkt 4.5).
Sposób
podawania
ABILIFY tabletki są przeznaczone do stosowania doustnego.
Abilify - środki ostrożności
Podczas leczenia przeciwpsychotycznego kliniczna poprawa stanu
pacjenta może nastąpić w ciągu kilku dni do kilku tygodni. Przez
cały ten czas pacjent powinien pozostawać pod ścisłą
obserwacją.
Występowanie zachowań samobójczych jest właściwe dla chorób
psychicznych oraz zaburzeń nastroju i w niektórych przypadkach było
zgłaszane wkrótce po rozpoczęciu lub zmianie leczenia
przeciwpsychotycznego, w tym leczenia arypiprazolem ( patrz punkt
4.8). Ścisły nadzór nad pacjentami dużego ryzyka powinien
towarzyszyć leczeniu przeciwpsychotycznemu. Wyniki badania
epidemiologicznego sugerowały, że u pacjentów ze schizofrenią lub
zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym nie ma zwiększonego ryzyka
samobójstwa po zastosowaniu arypiprazolu w porównaniu z innymi
lekami przeciwpsychotycznymi.
Zaburzenia
sercowo-naczyniowe: arypiprazol należy stosować ostrożnie u
pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową (zawał serca lub choroba
niedokrwienna w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia
przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanach predysponujących do
niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i
leczenie przeciwnadciśnieniowymi produktami leczniczymi) lub
nadciśnienia tętniczego, w tym postępującego lub złośliwego.
Po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych obserwowano
przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE - ang. venous
thromboembolism). Ponieważ u pacjentów leczonych lekami
przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki ryzyka VTE,
należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE przed
rozpoczęciem oraz w czasie leczenia produktem ABILIFY i wdrożyć
odpowiednie środki zapobiegawcze.
Zaburzenia
przewodzenia: w badaniach klinicznych arypiprazolu przypadki
wydłużenia odstępu QT były porównywalne z placebo. Tak jak w
przypadku innych leków przeciwpsychotycznych arypiprazol należy
ostrożnie stosować u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie
rodzinnym.
Późne
dyskinezy: w badaniach klinicznych trwających nie dłużej niż
rok, zgłaszano niezbyt częste przypadki wymagające interwencji
dyskinez w trakcie leczenia arypiprazolem. Jeśli objawy
przedmiotowe lub podmiotowe późnych dyskinez wystąpią u pacjentów
leczonych produktem ABILIFY, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub
odstawienie leku. Objawy takie mogą czasowo nasilić się lub nawet
wystąpić dopiero po odstawieniu leku.
Inne objawy
pozapiramidowe: w pediatrycznych badaniach klinicznych z
zastosowaniem arypiprazolu obserwowano akatyzję oraz parkinsonizm.
Jeśli u pacjenta przyjmującego produkt ABILIFY wystąpią
objawy przedmiotowe i podmiotowe innych zaburzeń
pozapiramidowych, należy rozważyć zmniejszenie dawki oraz
wprowadzenie ścisłej kontroli klinicznej.
Złośliwy Zespół
Neuroleptyczny (NMS): NMS jest potencjalnie śmiertelnym
zespołem objawów, które mogą wystąpić w związku z podawaniem leków
przeciwpsychotycznych. W badaniach klinicznych, odnotowano rzadkie
przypadki NMS w czasie leczenia arypiprazolem. Klinicznymi objawami
NMS są bardzo wysoka gorączka, sztywność mięśni, zaburzenia
świadomości oraz przejawy zaburzeń stabilności układu wegetatywnego
(nieregularne tętno i wahania ciśnienia krwi, częstoskurcz, obfite
pocenie się oraz zaburzenia rytmu serca). Mogą wystąpić także
objawy dodatkowe, takie jak: zwiększenie aktywności fosfokinazy
kreatynowej, mioglobinuria (rabdomioliza) oraz ostra niewydolność
nerek. Jednakże, obserwowano także zwiększenie aktywności
fosfokinazy kreatynowej i rabdomiolizę, niekoniecznie związane z
NMS. Jeśli wystąpiły wyżej wymienione objawy podmiotowe lub
przedmiotowe świadczące o NMS, bądź niewyjaśnionego pochodzenia
wysoka gorączka, bez innych objawów NMS, należy przerwać leczenie
wszystkimi przeciwpsychotycznymi produktami leczniczymi, w tym
także produktem ABILIFY.
Drgawki: w
badaniach klinicznych odnotowano niezbyt częste przypadki napadów
drgawek w czasie leczenia arypiprazolem. Z tego powodu arypiprazol
należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów, u których w
przeszłości występowały napady drgawek lub, u których występują
choroby wiążące się ze skłonnością do takich napadów.
Pacjenci w podeszłym
wieku z psychozą związaną z demencją:
Zwiększona śmiertelność: w trzech badaniach
kontrolowanych placebo (n= 938, średnia wieku: 82,4; zakres: 56-99
lat), u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą
Alzheimera, leczonych z zastosowaniem arypiprazolu, występowało
zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
Częstość zgonów u pacjentów leczonych arypiprazolem wynosiła 3,5% w
porównaniu do 1,7% w grupie placebo. Chociaż przyczyny zgonów były
zróżnicowane to większość zgonów wydawała się być związana albo z
chorobami układu krążenia (np. niewydolność serca, nagłe zgony)
albo z chorobami infekcyjnymi (np. zapalenie płuc).
Działania niepożądane dotyczące krążenia mózgowego: u
pacjentów w tych samych badaniach odnotowano działania niepożądane
dotyczące krążenia mózgowego (np. udar, przejściowe napady
niedokrwienia) w tym o przebiegu zakończonym zgonem (średnia wieku:
84 lata; zakres 78-88 lat). Ogólnie w tych badaniach 1,3%
wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem zgłaszało działania
niepożądane dotyczące krążenia mózgowego w porównaniu do 0,6%
pacjentów otrzymujących placebo. Różnica ta nie była istotna
statystycznie. Jednakże w jednym z tych badań z zastosowaniem
ustalonego dawkowania u pacjentów leczonych arypiprazolem
występowała istotna zależność odpowiedzi od dawki dla działań
niepożądanych dotyczących krążenia mózgowego. ABILIFY nie jest
wskazany w leczeniu psychoz związanych z demencją.
Hiperglikemia i
cukrzyca: u pacjentów leczonych nietypowymi środkami
przeciwpsychotycznymi, w tym produktem ABILIFY, opisywano
hiperglikemię, w niektórych przypadkach bardzo wysoką z kwasicą
ketonową i śpiączką hiperosmotyczną lub zgonem. Czynnikami ryzyka,
które mogą predysponować pacjenta do wystąpienia ciężkich powikłań,
są otyłość i cukrzyca w wywiadzie rodzinnym. W badaniach
klinicznych z arypiprazolem nie było istotnych różnic w częstości
występowania działań niepożądanych związanych z hiperglikemią (w
tym cukrzycy) lub nieprawidłowych wartości laboratoryjnych stężenia
glukozy w porównaniu do placebo. U pacjentów leczonych produktem
ABILIFY i innymi nietypowymi lekami przeciwpsychotycznymi nie jest
dostępne dokładne oszacowanie ryzyka działań niepożądanych
związanych z hiperglikemią, aby móc dokonać bezpośredniego
porównania. Pacjenci leczeni jakimikolwiek lekami
przeciwpsychotycznymi, włącznie z lekiem ABILIFY, powinni być
obserwowani czy nie występują u nich objawy podmiotowe i
przedmiotowe związane z hiperglikemią (takie jak nadmierne
pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i osłabienie) i pacjenci z
cukrzycą lub czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycy powinni być
regularnie monitorowani co do pogorszenia kontroli glikemii.
Nadwrażliwość:
tak jak w przypadku innych leków, po zastosowaniu arypiprazolu,
mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości z objawami alergii (patrz
punkt 4.8).
Zwiększenie masy
ciała: obserwowane u pacjentów ze schizofrenią i zaburzeniem
afektywnym dwubiegunowym zwiększenie masy ciała jest zwykle
spowodowane współistniejącymi chorobami, stosowaniem środków
przeciwpsychotycznych o których wiadomo, że powodują zwiększenie
masy ciała, niewłaściwym stylem życia i może prowadzić do ciężkich
powikłań. Po wprowadzeniu leku na rynek obserwowano zwiększenie
masy ciała u pacjentów otrzymujących produkt ABILIFY. Jeśli
występowało, to zwykle u pacjentów z istotnymi czynnikami ryzyka,
takimi jak: cukrzyca, zaburzenia tarczycy lub gruczolak przysadki w
wywiadzie. W badaniach klinicznych arypiprazol nie powodował
klinicznie istotnego zwiększenia masy ciała u dorosłych (patrz
punkt 5.1). W badaniach klinicznych z udziałem młodzieży z epizodem
manii w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego wykazano,
że stosowanie arypiprazolu ma związek ze zwiększeniem masy ciała po
4 tygodniach leczenia. U młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym należy kontrolować przyrost masy ciała. Jeśli
przyrost masy ciała jest znaczący klinicznie należy rozważyć
zmniejszenie dawki (patrz punkt 4.8).
Dysfagia:
zaburzenia kurczliwości mięśniówki przełyku i aspiracja są związane
z leczeniem przeciwpsychotycznym, w tym ABILIFY. Arypiprazol i inne
przeciwpsychotyczne substancje czynne należy stosować ostrożnie u
pacjentów z ryzykiem wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc.
Patologiczne
uzależnienie od hazardu: u pacjentów przyjmujących ABILIFY,
po wprowadzeniu produktu do obrotu, notowano przypadki
patologicznego uzależnienia od hazardu, niezależnie od tego, czy ci
pacjenci w przeszłości uprawiali hazard. Pacjenci, którzy w
przeszłości byli uzależnieni od hazardu mogą być narażeni na
większe ryzyko wystąpienia tego działania i należy ich szczególnie
monitorować (patrz punkt 4.8).
Laktoza:
ABILIFY tabletki zawierają laktozę. Pacjenci z rzadką, wrodzoną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub
zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować
tego produktu leczniczego.
Pacjenci ze
współistniejącym ADHD: pomimo wysokiej częstości
współistnienia zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I oraz
zespołu ADHD, dane dotyczące bezpieczeństwa jednoczesnego
stosowania produktu ABILIFY oraz stymulantów są bardzo ograniczone;
dlatego też należy zachować wyjątkową ostrożność w razie podawania
tych produktów jednocześnie.
Abilify - przedawkowanie
W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu na rynek
przypadkowe bądź zamierzone przedawkowanie samego arypiprazolu
stwierdzono u dorosłych pacjentów po oszacowanej dawce do 1260 mg
bez zgonu. Potencjalnie ważne medycznie objawy podmiotowe i
przedmiotowe obejmowały letarg, wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
senność, przyspieszoną czynność serca (tachykardię), nudności,
wymioty i biegunkę. Ponadto otrzymano zgłoszenia przypadkowego
przedawkowania samego arypiprazolu (do 195 mg) u dzieci oraz
zgonów. Potencjalnie poważne z medycznego punktu widzenia zgłoszone
objawy podmiotowe i przedmiotowe obejmowały senność, przejściową
utratę świadomości i objawy pozapiramidowe.
W przypadku przedawkowania leku stosuje się leczenie
podtrzymujące, polegające na utrzymaniu drożności dróg oddechowych,
dotlenianiu i wentylacji oraz leczeniu objawowym. Należy wziąć pod
uwagę możliwość wpływu wielu produktów leczniczych. Z tego względu
należy niezwłocznie rozpocząć monitorowanie czynności układu
krążenia, obejmujące stałe monitorowanie zapisu
elektrokardiograficznego, w celu wykrycia możliwych zaburzeń rytmu
serca. Wiedząc lub podejrzewając przedawkowanie arypiprazolu należy
objąć ścisłą kontrolą pacjenta i obserwować go do czasu poprawy
jego stanu.
Aktywowany węgiel (50 g), podany w godzinę po zażyciu
arypiprazolu, obniża Cmaxleku o około 41%, a AUC o około 51%, co
wskazuje na jego skuteczność w leczeniu przedawkowania.
Pomimo że brak informacji dotyczących wpływu hemodializ w
leczeniu przedawkowania arypiprazolu, to jednak istnieje małe
prawdopodobieństwo, by hemodializy były użyteczne w takich
przypadkach, ze względu na znaczny stopień wiązania arypiprazolu z
białkami osocza.
Abilify - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.
Abilify - działania niepożądane
Dorośli:
Najczęściej notowanymi działaniami niepożądanymi w
kontrolowanych placebo badaniach są akatyzja i nudności, każde
występujące częściej niż u 3% pacjentów leczonych arypiprazolem
podawanym doustnie.
Poniższe działania niepożądane wystąpiły częściej (> =
1/100) niż w przypadku placebo, bądź zostały zakwalifikowane
jako potencjalnie istotne działania niepożądane (*):
Częstość występowania wymieniona poniżej określona jest według
następujących ustaleń: często (> = 1/100 do < 1/10) i niezbyt
często (> = 1/1,000 do < 1/100).
Zaburzenia psychiczne
|
Często: niepokój, zwł. ruchowy, bezsenność, lęk
|
Niezbyt często: depresja*
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często: zaburzenia pozapiramidowe, akatyzja, drżenie,
zawroty głowy, senność, uspokojenie,
|
bóle głowy
|
Zaburzenia oka
|
Często: nieostre widzenie
|
Zaburzenia serca
|
Niezbyt często: tachykardia*
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Niezbyt często: ortostatyczne spadki ciśnienia krwi*
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często: niestrawność, wymioty, nudności, zaparcia,
zwiększone wydzielanie śliny
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Często: zmęczenie
|
Objawy pozapiramidowe (ang. EPS): Schizofrenia - w
długookresowym 52-tygodniowym kontrolowanym badaniu, u pacjentów
leczonych arypiprazolem ogólnie rzadziej występowały EPS (25,8%), w
tym parkinsonizm, akatyzja, dystonia i dyskineza, w porównaniu do
tych leczonych haloperydolem (57,3%). W długookresowym
26-tygodniowym badaniu z kontrolą placebo, częstość
występowania EPS wynosiła 19% dla pacjentów leczonych
arypiprazolem i 13,1% dla pacjentów otrzymujących placebo. W innym
długookresowym 26-tygodniowym kontrolowanym badaniu częstość
występowania EPS wynosiła 14,8% dla pacjentów leczonych
arypiprazolem i 15,1% dla pacjentów otrzymujących olanzapinę.
Epizody maniakalne w przebiegu zaburzenia afektywnego
dwubiegunowego typu I - w 12-tygodniowym kontrolowanym badaniu
ilość przypadków EPS wynosiła 23,5% u pacjentów leczonych
arypiprazolem i 53,3% u pacjentów leczonych haloperydolem. W innym
12-tygodnowym badaniu ilość przypadków EPS wynosiła 26,6% u
pacjentów leczonych arypiprazolem i 17,6% u pacjentów leczonych
litem. W długookresowym 26-tygodniowym kontrolowanym placebo
badaniu w leczeniu podtrzymującym ilość przypadków EPS wynosiła
18,2% u pacjentów leczonych arypiprazolem i 15,7% u pacjentów
otrzymujących placebo.
W kontrolowanych placebo badaniach przypadki akatyzji u
pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi występowały u
12,1% pacjentów leczonych arypiprazolem i u 3,2% pacjentów
otrzymujących placebo. U pacjentów ze schizofrenią ilość przypadków
akatyzji wynosiła 6,2% w grupie arypiprazolu i 3,0% w grupie
placebo.
Dystonia. Efekt klasy terapeutycznej: objawy dystonii,
długotrwałe nieprawidłowe skurcze grup mięśni, mogą występować u
wrażliwych pacjentów w ciągu pierwszych kilku dni leczenia. Do
objawów dystonii należą: skurcze mięśni szyi, czasami postępujące
do ucisku w gardle, trudności z przełykaniem, trudności z
oddychaniem i (lub) zaburzenia ruchów języka. Chociaż objawy te
mogą występować po zastosowaniu małych dawek, występują częściej i
o większej ciężkości podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych
pierwszej generacji w dużych mocach i większych dawkach.
Obserwowano zwiększone ryzyko ostrej dystonii u mężczyzn i
młodszych grup wiekowych.
Porównania pomiędzy arypiprazolem i placebo u części pacjentów,
u których wystąpiły potencjalnie istotne zmiany w rutynowych
parametrach laboratoryjnych i dotyczących lipidów (patrz punkt 5.1)
wykazały brak ważnych różnic z medycznego punktu widzenia. Ogólnie
przejściowe i bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK (fosfokinazy
kreatynowej) obserwowano u 3,5% pacjentów leczonych arypiprazolem w
porównaniu do 2,0% pacjentów otrzymujących placebo.
Inne zaobserwowane
działania niepożądane:
Do działań niepożądanych leczenia przeciwpsychotycznego i
również notowanych podczas leczenia arypiprazolem, należą złośliwy
zespół neuroleptyczny, późne dyskinezy, napady drgawek, działania
niepożądane dotyczące krążenia mózgowego i zwiększona śmiertelność
u pacjentów w podeszłym wieku z demencją, hiperglikemia i cukrzyca
(patrz punkt 4.4).
Populacja dzieci i
młodzieży:
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej:
W krótkoterminowym badaniu z kontrolą placebo, w którym udział
wzięło 302 nastolatków (13-17 lat) chorych na schizofrenię,
częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych były podobne
do występujących u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań
niepożądanych zgłaszanych częściej u nastolatków otrzymujących
arypiprazol niż u dorosłych otrzymujących arypiprazol (i częściej
niż placebo): senność/sedacja i zaburzenia pozapiramidowe były
zgłaszane bardzo często (> = 1/10), oraz suchość w jamie ustnej,
zwiększony apetyt, niedociśnienie ortostatyczne były zgłaszane
często (> = 1/100, < 1/10).
Profil bezpieczeństwa w 26-tygodniowym badaniu prowadzonym na
zasadzie próby otwartej, był podobny do obserwowanego w badaniu
krótkoterminowym z kontrolą placebo. W zebranej populacji
nastolatków (13-17 lat) chorych na schizofrenię, leczonych do 2
lat, przypadki małego stężenia prolaktyny w surowicy stwierdzono u
29,5% dziewcząt (< 3 ng/ml) i 48,3% chłopców (< 2 ng/ml).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I u młodzieży w wieku 13 lat i starszej:
Częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych u młodzieży
z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I były podobne do
występujących u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań
niepożądanych: senność (23,0%), zaburzenia pozapiramidowe (18.4%),
akatyzja (16.0%)
i zmęczenie (11.8%) były zgłaszane bardzo często (> = 1/10);
natomiast ból w górnej części brzucha, zwiększenie częstości akcji
serca, zwiększenie masy ciała, zwiększenie apetytu, drżenie mięśni
oraz dyskineza były zgłaszane często (> = 1/100, < 1/10).
Następujące działania niepożądane miały prawdopodobnie związek z
zastosowaną dawką: zaburzenia pozapiramidowe (częstość występowania
dla dawki 10 mg wynosiła 9,1%, dla dawki 30 mg 28,8%, dla placebo
1,7%); i akatyzja (częstość występowania dla dawki 10 mg wynosiła
12,1%, dla dawki 30 mg 20,3%, dla placebo 1,7%).
Średnie zmiany masy ciała u młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym typu I po 12. oraz 30. tygodniu wynosiły odpowiednio
dla arypiprazolu 2,4 kg oraz 5,8 kg, a dla placebo 0,2 kg oraz 2,3
kg.
W populacji dzieci i młodzieży senność oraz zmęczenie
obserwowano częściej u pacjentów z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym, w porównaniu do pacjentów ze schizofrenią.
W populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym (10-17 lat), leczonych do 30 tygodni, przypadki
małego stężenia prolaktyny w surowicy stwierdzono u 28,0% dziewcząt
(< 3 ng/ml) i 53,3% chłopców (< 2 ng/ml).
Obserwacje po
wprowadzeniu do obrotu:
Następujące działania niepożądane były zgłaszane bardzo rzadko w
okresie obserwacji bezpieczeństwa stosowania po wprowadzeniu do
obrotu. Częstość występowania tych działań jest nieznana (nie można
być oceniona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
|
leukopenia, neutropenia, trombocytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego:
|
reakcje alergiczne, (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk
|
|
naczynioruchowy w tym obrzmienie języka, obrzęk
|
|
języka, obrzęk twarzy, świąd lub pokrzywka)
|
Zaburzenia endokrynologiczne:
|
hiperglikemia, cukrzyca, kwasica ketonowa w przebiegu
|
|
cukrzycy, śpiączka cukrzycowa
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
|
zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała,
|
|
anoreksja, hiponatremia
|
Zaburzenia psychiczne:
|
nadmierne pobudzenie, nerwowość, patologiczne
|
|
uzależnienie od hazardu; próby samobójcze, myśli
|
|
samobójcze i dokonane samobójstwa (patrz punkt 4.4)
|
Zaburzenia układu nerwowego:
|
zaburzenia mowy, złośliwy zespół neuroleptyczny (ang.
|
|
NMS), drgawki typu grand mal
|
Zaburzenia serca:
|
wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu,
|
|
nagła niewyjaśniona śmierć, zatrzymanie akcji serca,
|
|
torsades de pointes, bradykardia
|
Zaburzenia naczyniowe:
|
omdlenia, nadciśnienie, żylna choroba zakrzepowo-
|
|
zatorowa (w tym zator płucny i zakrzepica żył głębokich)
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki
|
skurcz części ustnej gardła, skurcz krtani, zachłystowe
|
piersiowej i śródpiersia:
|
zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka i jelit:
|
zapalenie trzustki, dysfagia, dyskomfort w obrębie jamy
|
|
brzusznej, dyskomfort w obrębie żołądka, biegunka
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
|
żółtaczka, zapalenie wątroby, zwiększona aktywność
|
|
aminotransferazy alaninowej (AlAT), aminotransferazy
|
|
asparaginianowej (AspAT), gammaglutamylotransferazy
|
|
(GGTP), zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
|
wysypka, reakcje fotoalergiczne, łysienie, nadmierne
|
|
pocenie się
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i
|
rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych (rabdomioliza),
|
tkanki łącznej:
|
bóle mięśniowe, sztywność
|
Ciąża, połóg i okres okołoporodowy:
|
noworodkowy zespół odstawienny (patrz punkt 4.6)
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
|
nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
|
Priapizm
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
|
zaburzenia regulacji temperatury ciała (np. hipotermia,
|
podania:
|
gorączka), bóle w klatce piersiowej, obrzęk obwodowy
|
Badania diagnostyczne:
|
zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej,
|
|
zwiększenie stężenia glukozy we krwi, wahania stężenia
|
|
glukozy we krwi, zwiększenie stężenia glikozylowanej
|
|
hemoglobiny
|
Komentarze