Asduter - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli
Schizofrenia : zalecana dawka początkowa produktu Asduter
to 10 lub 15 mg na dobę z dawką podtrzymującą 15 mg na dobę. Lek
należy podawać raz na dobę o stałej porze, niezależnie od
posiłków.
Asduter jest skuteczny w dawkach od 10 do 30 mg na dobę. Chociaż
nie potwierdzono większej skuteczności dawek większych niż dawka
dobowa 15 mg, jednak u poszczególnych pacjentów większa dawka może
być korzystna..Maksymalna dawka dobowa nie może być większa
niż 30 mg.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I : zalecana dawka początkowa produktu Asduter to 15 mg
podawane w schemacie raz na dobę, niezależnie od posiłków jako
monoterapia lub w leczeniu skojarzonym (patrz punkt 5.1). U
niektórych pacjentów może być korzystne zastosowanie większej
dawki. Maksymalna dawka dobowa nie może być większa niż30 mg.
Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych w zaburzeniu
afektywnym dwubiegunowym typu I :
w celu zapobiegania nawrotom epizodów maniakalnych u pacjentów,
którzy stosują arypiprazol w monoterapii lub w terapii skojarzonej,
należy kontynuować leczenie stosując ustaloną dawkę. Dostosowanie
dawki dobowej, w tym jej zmniejszenie, należy rozważyć na podstawie
stanu klinicznego.
Dzieci i
młodzież
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej :
zalecana dawka produktu Asduter, to 10 mg na dobę podawane w
schemacie raz na dobę, niezależnie od posiłków. Leczenie powinno
być rozpoczęte od dawki 2 mg przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do
5 mg przez kolejne 2 dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej
wynoszącej 10 mg. W przypadkach gdzie zwiększenie dawki jest
właściwe, należy podawać kolejne zwiększone jednorazowo o 5 mg, nie
przekraczając maksymalnej dawki dobowej 30 mg (patrz punkt
5.1).
Asduter jest skuteczny w przedziale dawek 10 do 30 mg na dobę.
Nie wykazano większej skuteczności dla dawek dobowych większych niż
10 mg, chociaż poszczególni pacjenci mogą odnieść korzyść z
zastosowania większych dawek.
Asduter nie jest zalecany do stosowania u pacjentów ze
schizofrenią w wieku poniżej 15 lat, z powodu braku wystarczających
danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności (patrz
punkty 4.8 i 5.1).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I u młodzieży w wieku 13 lat i starszej : zalecana dawka
produktu Asduter to 10 mg na dobę, podawana w schemacie raz na
dobę, niezależnie od posiłków. Leczenie należy rozpocząć od dawki 2
mg przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni,
aż do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10 mg.
Czas trwania leczenia powinien być możliwie najkrótszy konieczny do
uzyskania kontroli objawów i nie może być dłuższy niż 12 tygodni.
Nie wykazano większej skuteczności leczenia po zastosowaniu dawek
dobowych większych niż 10 mg, a dawka dobowa wynosząca 30 mg jest
związana ze znacząco większą częstością występowania istotnych
działań niepożądanych, włączając zdarzenia związane z objawami
pozapiramidowymi ( ang . EPS), senność, zmęczenie oraz
zwiększenie masy ciała (patrz punkt 4.8). Z tego powodu dawki
większe niż 10 mg na dobę należy stosować tylko w wyjątkowych
przypadkach oraz z zachowaniem ścisłej kontroli klinicznej (patrz
punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
W przypadku, gdy zwiększanie dawki za pomocą dostępnych dawek
nie może być osiągnięte, należy zastosować inne produkty lecznicze,
które zawierają tę samą substancję czynną w odpowiednich
dawkach.
Młodsi pacjenci są narażeni na zwiększone ryzyko działań
niepożądanych związanych z arypiprazolem. Z tego powodu
produkt Asduter nie jest zalecany do stosowania u pacjentów w
wieku poniżej 13 lat (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi : nie
określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności
produktu leczniczego Asduter u dzieci i młodzieży w wieku
poniżej 18 lat. Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1, ale
brak zaleceń dotyczących dawkowania.
Tiki związane z zespołem Tourette’a : nie określono
dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności arypiprazolu
u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Aktualne dane
przedstawiono w punkcie 5.1, ale brak zaleceń dotyczących
dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby :
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u osób z zaburzeniami
czynności wątroby o nasileniu lekkim do umiarkowanego. Nie ma
wystarczających danych do ustalenia dawkowania u pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. W tej grupie pacjentów
należy ostrożnie ustalać dawkowanie. Niemniej jednak w grupie
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby najwyższą dawkę
dobową 30 mg należy stosować ze szczególną ostrożnością (patrz
punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek :
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek.
Pacjenci w podeszłym wieku :
Skuteczność arypiprazolu w leczeniu schizofrenii i w zaburzeniu
afektywnym dwubiegunowym typu I nie została zbadana u pacjentów w
wieku 65 lat i starszych. Jednak z powodu większej wrażliwości tych
pacjentów, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki
początkowej, jeśli pozwalają na to okoliczności kliniczne (patrz
punkt 4.4).
Płeć :
Nie ma konieczności modyfikacji dawek leku w zależności od płci
(patrz punkt 5.2).
Palacze tytoniu :
Biorąc pod uwagę metabolizm arypiprazolu nie ma konieczności
modyfikacji dawek u palaczy (patrz punkt 4.5).
Dostosowanie dawki z powodu interakcji :
Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć w przypadku równoczesnego
podawania środka o silnym działaniu hamującym w stosunku do
cytochromu CYP3A4 lub CYP2D6. Po zakończeniu jednoczesnego
stosowania inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6 należy z kolei zwiększyć
dawkę arypiprazolu (patrz punkt 4.5).
Dawkę arypiprazolu należy zwiększyć w przypadku równoczesnego
podawania leków silnie indukujących CYP3A4. Po odstawieniu leku
indukującego CYP3A4, dawkę arypiprazolu należy ponownie zmniejszyć
do zalecanej (patrz punkt 4.5).
Sposób podawania
Tabletki Asduter są przeznaczone do stosowania doustnego.
Asduter - środki ostrożności
Podczas leczenia przeciwpsychotycznego kliniczna poprawa stanu
pacjenta może nastąpić dopiero po kilku dniach do kilku tygodni.
Przez cały ten czas pacjent powinien pozostawać pod ścisłą
obserwacją.
Prawdopodobieństwo podjęcia próby samobójczej:
występowanie zachowań samobójczych jest związane z chorobami
psychicznymi oraz zaburzeniami nastroju i w niektórych przypadkach
było zgłaszane wkrótce po rozpoczęciu lub zmianie leczenia
przeciwpsychotycznego, w tym leczenia arypiprazolem ( patrz punkt
4.8). Leczenie przeciwpsychotyczne pacjentów wysokiego ryzyka
powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem. Wyniki badania
epidemiologicznego wskazywały, że u dorosłych pacjentów ze
schizofrenią lub zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym nie ma
zwiększonego ryzyka samobójstwa po zastosowaniu arypiprazolu w
porównaniu z innymi lekami przeciwpsychotycznymi.
Dane dotyczące populacji dzieci i młodzieży są niewystarczające,
aby ocenić to ryzyko u młodszych pacjentów (poniżej 18 lat), jednak
istnieją dowody, że dla atypowych leków przeciwpsychotycznych, w
tym dla arypiprazolu, ryzyko samobójstwa utrzymuje się po
pierwszych 4 tygodniach leczenia.
Zaburzenia sercowo-naczyniowe: arypiprazol należy
stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową (zawał
mięśnia sercowego lub choroba niedokrwienna w wywiadzie,
niewydolność serca lub zaburzenia przewodzenia), chorobą naczyń
mózgu, w stanach predysponujących do niedociśnienia (odwodnienie,
zmniejszenie objętości krwi krążącej i leczenie
przeciwnadciśnieniowymi produktami leczniczymi) lub nadciśnienia
tętniczego, w tym postępującego lub złośliwego.
Po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych obserwowano
przypadki żylnej choroby zakrzepowozatorowej (VTE - ang. venous
thromboembolism). Ponieważ u pacjentów leczonych lekami
przeciwpsychotycznymi często występują nabyte czynniki ryzyka VTE,
należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE
przed rozpoczęciem oraz w czasie leczenia produktem Asduter i
wdrożyć odpowiednie środki zapobiegawcze.
Zaburzenia przewodzenia : w badaniach klinicznych
arypiprazolu częstość występowania wydłużenia odstępu QT była
porównywalna ze stwierdzaną w grupie placebo. Tak jak w przypadku
innych leków przeciwpsychotycznych arypiprazol należy ostrożnie
stosować u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie
rodzinnym.
Późne dyskinezy : w badaniach klinicznych trwających nie
dłużej niż rok, w trakcie leczenia arypiprazolem zgłaszano niezbyt
częste przypadki dyskinez wymagające interwencji. Jeśli objawy
przedmiotowe lub podmiotowe późnych dyskinez wystąpią u pacjentów
leczonych produktem Asduter, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub
odstawienie leku. Objawy takie mogą czasowo nasilić się lub nawet
wystąpić dopiero po odstawieniu leku.
Inne objawy pozapiramidowe : w pediatrycznych badaniach
klinicznych z zastosowaniem arypiprazolu obserwowano akatyzję oraz
parkinsonizm. Jeśli u pacjenta przyjmującego produkt Asduter
wystąpią objawy przedmiotowe i podmiotowe innych zaburzeń
pozapiramidowych, należy rozważyć zmniejszenie dawki oraz
wprowadzenie ścisłej kontroli klinicznej.
Złośliwy Zespół Neuroleptyczny (NMS) : NMS jest
potencjalnie śmiertelnym zespołem objawów, które mogą wystąpić w
związku z podawaniem leków przeciwpsychotycznych. W badaniach
klinicznych, odnotowano rzadkie przypadki NMS w czasie leczenia
arypiprazolem. Klinicznymi objawami NMS są bardzo wysoka gorączka,
sztywność mięśni, zaburzenia świadomości oraz objawy niestabilności
autonomicznego układu nerwowego (nieregularne tętno i wahania
ciśnienia krwi, częstoskurcz, obfite pocenie się oraz zaburzenia
rytmu serca). Mogą wystąpić także objawy dodatkowe, takie jak:
zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej, mioglobinuria
(rabdomioliza) oraz ostra niewydolność nerek. Jednakże, obserwowano
także zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej i
rabdomiolizę, niekoniecznie związane z NMS. Jeśli wystąpiły wyżej
wymienione objawy podmiotowe lub przedmiotowe świadczące o NMS,
bądź niewyjaśnionego pochodzenia wysoka gorączka, bez innych
objawów NMS, należy przerwać leczenie każdym przeciwpsychotycznym
produktem leczniczym, w tym także produktem Asduter.
Drgawki : w badaniach klinicznych odnotowano niezbyt
częste przypadki napadów drgawek w czasie leczenia arypiprazolem. Z
tego powodu arypiprazol należy stosować z zachowaniem ostrożności u
pacjentów, u których w przeszłości występowały napady drgawek lub,
u których występują choroby wiążące się ze skłonnością do takich
napadów.
Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z demencją
:
Zwiększona śmiertelność : w trzech badaniach
kontrolowanych placebo (n = 938, średnia wieku: 82,4; zakres: 56-99
lat), u pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą
Alzheimera, leczonych z zastosowaniem arypiprazolu, występowało
zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
Częstość zgonów u pacjentów leczonych arypiprazolem wynosiła 3,5 %
w porównaniu do 1,7 % w grupie placebo. Chociaż przyczyny zgonów
były zróżnicowane to większość zgonów wydawała się być związana
albo z chorobami układu krążenia (np. niewydolność serca, nagłe
zgony) albo z chorobami infekcyjnymi (np. zapalenie płuc).
Działania niepożądane dotyczące krążenia mózgowego : u
pacjentów w tych samych badaniach odnotowano działania niepożądane
dotyczące krążenia mózgowego (np. udar, przejściowe napady
niedokrwienia) w tym o przebiegu zakończonym zgonem (średnia wieku:
84 lata; zakres 78-88 lat). Ogólnie w tych badaniach 1,3 %
wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem zgłaszało działania
niepożądane dotyczące krążenia mózgowego w porównaniu do 0,6 %
pacjentów otrzymujących placebo. Różnica ta nie była istotna
statystycznie. W jednym z tych badań z zastosowaniem ustalonego
dawkowania u pacjentów leczonych arypiprazolem występowała jednak
istotna zależność odpowiedzi od dawki dla działań niepożądanych
dotyczących krążenia mózgowego. Asduter nie jest wskazany w
leczeniu psychoz związanych z demencją.
Hiperglikemia i cukrzyca : u pacjentów leczonych
nietypowymi środkami przeciwpsychotycznymi, w tym arypiprazolem,
opisywano hiperglikemię, w niektórych przypadkach bardzo wysoką z
kwasicą ketonową i śpiączką hiperosmotyczną lub zgonem. Czynnikami
ryzyka, które mogą predysponować pacjenta do wystąpienia ciężkich
powikłań, są otyłość i cukrzyca w wywiadzie rodzinnym.
W badaniach klinicznych z arypiprazolem nie było istotnych
różnic w częstości występowania działań niepożądanych związanych z
hiperglikemią (w tym cukrzycy) lub nieprawidłowych wartości
laboratoryjnych stężenia glukozy w porównaniu do placebo. Nie jest
dostępna dokładna ocena ryzyka wystąpienia działań niepożądanych
związanych z hiperglikemią, która pozwalałaby na dokonanie
bezpośredniego porównania leczenia produktem leczniczym Asduteri
innymi atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi. Pacjenci leczeni
jakimkolwiek lekiem przeciwpsychotycznym włącznie z produktem
leczniczym Asduter, powinni być obserwowani, czy nie występują u
nich objawy podmiotowe i przedmiotowe związane z hiperglikemią
(takie jak nadmierne pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i
osłabienie), a pacjenci z cukrzycą lub czynnikami ryzyka
wystąpienia cukrzycy powinni być regularnie monitorowani pod
względem pogorszenia kontroli glikemii.
Nadwrażliwość : tak jak w przypadku innych leków, po
zastosowaniu arypiprazolu, mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości z
objawami alergii (patrz punkt 4.8).
Zwiększenie masy ciała : obserwowane u pacjentów ze
schizofrenią i zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym zwiększenie
masy ciała jest zwykle spowodowane współistniejącymi chorobami,
stosowaniem leków przeciwpsychotycznych o których wiadomo, że
powodują zwiększenie masy ciała, niewłaściwym stylem życia i może
prowadzić do ciężkich powikłań. Po wprowadzeniu arypiprazolu do
obrotu obserwowano zwiększenie masy ciała u pacjentów otrzymujących
arypiprazol. Jeśli występowało, to zwykle u pacjentów z istotnymi
czynnikami ryzyka, takimi jak: cukrzyca, zaburzenia tarczycy lub
gruczolak przysadki w wywiadzie. W badaniach klinicznych
arypiprazol nie powodował klinicznie istotnego zwiększenia masy
ciała u dorosłych (patrz punkt 5.1). W badaniach klinicznych z
udziałem młodzieży z epizodem manii w przebiegu zaburzenia
afektywnego dwubiegunowego wykazano, że stosowanie arypiprazolu ma
związek ze zwiększeniem masy ciała po 4 tygodniach leczenia. U
młodzieży z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym należy kontrolować
przyrost masy ciała. Jeśli przyrost masy ciała jest znaczący
klinicznie należy rozważyć zmniejszenie dawki (patrz punkt
4.8).
Dysfagia : zaburzenia kurczliwości mięśniówki przełyku i
aspiracja są związane z leczeniem przeciwpsychotycznym, w tym
arypiprazolem. Arypiprazol i inne przeciwpsychotyczne substancje
czynne należy stosować ostrożnie u pacjentów z ryzykiem wystąpienia
zachłystowego zapalenia płuc.
Patologiczne uzależnienie od hazardu : u pacjentów
przyjmujących arypiprazol, po wprowadzeniu produktu do obrotu,
notowano przypadki patologicznego uzależnienia od hazardu,
niezależnie od tego, czy ci pacjenci w przeszłości uprawiali hazard
czy nie. Pacjenci, którzy w przeszłości byli uzależnieni od hazardu
mogą być narażeni na większe ryzyko wystąpienia tego działania
niepożądanego i należy ich szczególnie uważnie monitorować (patrz
punkt 4.8).
Laktoza : Tabletki Asduter zawierają laktozę. Pacjenci z
rzadką, wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu
Lapp) lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni
stosować tego produktu leczniczego.
Pacjenci ze współistniejącym ADHD : pomimo wysokiej
częstości współistnienia zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu
I oraz zespołu ADHD, dane dotyczące bezpieczeństwa jednoczesnego
stosowania arypiprazolu oraz stymulantów są bardzo ograniczone;
dlatego też należy zachować wyjątkową ostrożność w razie podawania
tych produktów jednocześnie.
Asduter - przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i
podmiotowe
W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu
zgłaszano przypadkowe bądź zamierzone przedawkowanie samego
arypiprazolu przez dorosłych pacjentów o szacowanej dawce do 1260
mg niezakończone zgonem. Do potencjalnie istotnych klinicznie
objawów podmiotowych i przedmiotowych należały: letarg, wzrost
ciśnienia tętniczego krwi, senność, przyspieszona czynność serca
(tachykardia), nudności, wymioty i biegunka. Ponadto zgłaszano
przypadkowe przedawkowanie samego arypiprazolu (do 195 mg) u
dzieci, bez zgonów. Do potencjalnie istotnych klinicznie objawów
podmiotowych i przedmiotowych należały: senność, przejściowa utrata
świadomości i objawy pozapiramidowe.
Postępowanie po
przedawkowaniu
W przypadku przedawkowania leku stosuje się leczenie
podtrzymujące, polegające na utrzymaniu drożności dróg oddechowych,
dotlenianiu i wentylacji oraz leczeniu objawowym. Należy wziąć pod
uwagę możliwość wpływu wielu produktów leczniczych. Z tego względu
należy niezwłocznie rozpocząć monitorowanie czynności układu
krążenia, obejmujące stałe monitorowanie zapisu
elektrokardiograficznego, w celu wykrycia możliwych zaburzeń rytmu
serca. Wiedząc lub podejrzewając przedawkowanie arypiprazolu należy
objąć ścisłą kontrolą pacjenta i obserwować go do czasu poprawy
jego stanu.
Aktywowany węgiel (50 g), podany w godzinę po zażyciu
arypiprazolu, obniża C max arypiprazolu o około 41%, a
AUC o około 51%, co wskazuje na jego skuteczność w leczeniu
przedawkowania.
Hemodializa
Pomimo że brak informacji dotyczących wpływu hemodializ w
leczeniu przedawkowania arypiprazolu, to jednak istnieje małe
prawdopodobieństwo, że hemodializy będą użyteczne w takich
przypadkach, ze względu na znaczny stopień wiązania arypiprazolu z
białkami osocza.
Asduter - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Asduter - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej notowanymi działaniami niepożądanymi w
kontrolowanych placebo badaniach są akatyzja i nudności, każde
występujące częściej niż u 3 % pacjentów leczonych arypiprazolem
podawanym doustnie.
zakwalifikowane jako potencjalnie istotne działania niepożądane
(*).
Częstość występowania wymieniona poniżej określono według
następujących ustaleń: często (≥ 1/100 do < 1/10) i niezbyt
często (≥ 1/1 000 do < 1/100).
Zaburzenia psychiczne
Często : niepokój, zwł. ruchowy, bezsenność, lęk
Niezbyt często: depresja*
|
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zaburzenia
pozapiramidowe, akatyzja, drżenie, zawroty głowy, senność,
uspokojenie, bóle głowy
|
Zaburzenia oka
Często: nieostre widzenie
Niezbyt często: podwójne widzenie
|
Zaburzenia serca
Niezbyt często: tachykardia*
|
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: ortostatyczne spadki ciśnienia krwi*
|
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: niestrawność, wymioty, nudności, zaparcia,
zwiększone wydzielanie śliny
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: zmęczenie
|
Opis wybranych działań niepożądanych Objawy
pozapiramidowe (ang. EPS):
Schizofrenia - w długookresowym 52-tygodniowym
kontrolowanym badaniu, u pacjentów leczonych arypiprazolem ogólnie
rzadziej występowały EPS (25,8%), w tym parkinsonizm, akatyzja,
dystonia i dyskineza, niż u pacjentów leczonych haloperydolem
(57,3%). W długookresowym 26-tygodniowym badaniu z kontrolą
placebo, częstość występowania EPS wynosiła 19 % dla pacjentów
leczonych arypiprazolem i 13,1% dla pacjentów otrzymujących
placebo. W innym długookresowym
26-tygodniowym kontrolowanym badaniu częstość występowania EPS
wynosiła 14,8% dla pacjentów leczonych arypiprazolem i 15,1% dla
pacjentów otrzymujących olanzapinę. Epizody maniakalne w
przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I - w
12-tygodniowym kontrolowanym badaniu przypadki EPS stwierdzano u
23,5% pacjentów leczonych arypiprazolem i 53,3% u pacjentów
leczonych haloperydolem. W innym 12-tygodnowym badaniu przypadki
EPS stwierdzano u 26,6% pacjentów leczonych arypiprazolem i 17,6% u
pacjentów leczonych litem. W długookresowym 26-tygodniowym
kontrolowanym placebo badaniu w leczeniu podtrzymującym przypadki
EPS stwierdzano u 18,2% pacjentów leczonych arypiprazolem i
15,7% u pacjentów otrzymujących placebo.
Akatyzja
W kontrolowanych placebo badaniach przypadki akatyzji u
pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi występowały u
12,1% pacjentów leczonych arypiprazolem i u 3,2% pacjentów
otrzymujących placebo. U pacjentów ze schizofrenią przypadki
akatyzji występowały u 6,2% w grupie arypiprazolu i 3,0% w grupie
placebo.
Dystonia: Efekt klasy terapeutycznej : objawy dystonii,
długotrwałe nieprawidłowe skurcze grup mięśni, mogą występować u
wrażliwych pacjentów w ciągu pierwszych kilku dni leczenia. Do
objawów dystonii należą: skurcze mięśni szyi, czasami postępujące
do ucisku w gardle, trudności z przełykaniem, trudności z
oddychaniem i (lub) zaburzenia ruchów języka. Chociaż objawy te
mogą pojawić się po zastosowaniu małych dawek, występują częściej i
o większej ciężkości podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych
pierwszej generacji w dużych mocach i większych dawkach.
Obserwowano zwiększone ryzyko ostrej dystonii u mężczyzn i w
młodszych grupach wiekowych.
Porównania pomiędzy arypiprazolem i placebo dotyczące odsetka
pacjentów, u których wystąpiły potencjalnie istotne zmiany
rutynowych parametrów laboratoryjnych i lipidowych (patrz punkt
5.1) ), nie wykazały medycznie istotnych różnic (patrz punkt 5.1)
wykazały brak ważnych różnic z medycznego punktu widzenia. Ogólnie
przejściowe i bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK (fosfokinazy
kreatynowej) obserwowano u 3,5% pacjentów leczonych arypiprazolem w
porównaniu do 2,0% pacjentów otrzymujących placebo.
Inne zaobserwowane działania niepożądane
Do działań niepożądanych leczenia przeciwpsychotycznego i
również notowanych podczas leczenia arypiprazolem, należą złośliwy
zespół neuroleptyczny, późne dyskinezy, napady drgawek, działania
niepożądane dotyczące krążenia mózgowego i zwiększona śmiertelność
u pacjentów w podeszłym wieku z demencją, hiperglikemia i cukrzyca
(patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej
W krótkoterminowym badaniu z kontrolą placebo, w którym udział
wzięło 302 nastolatków (13-17 lat) chorych na schizofrenię,
częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych były podobne
do występujących u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań
niepożądanych zgłaszanych częściej u nastolatków otrzymujących
arypiprazol niż u dorosłych otrzymujących arypiprazol (i częściej
niż placebo): senność/sedacja i zaburzenia pozapiramidowe były
zgłaszane bardzo często (≥ 1/10), oraz suchość w jamie ustnej,
zwiększony apetyt, niedociśnienie ortostatyczne były zgłaszane
często (≥ 1/100 do < 1/10).
Profil bezpieczeństwa w 26-tygodniowym badaniu otwartym, był
podobny do obserwowanego w badaniu krótkoterminowym z kontrolą
placebo.
W zebranej populacji nastolatków (13-17 lat) chorych na
schizofrenię, leczonych do 2 lat, przypadki małego stężenia
prolaktyny w surowicy stwierdzono u 29,5 % dziewcząt (< 3 ng/ml)
i 48,3% chłopców (< 2 ng/ml).
W grupie młodzieży (w wieku 13-17 lat) ze schizofrenią,
otrzymującej dawki arypiprazolu od 5 do 30 mg przez okres
maksymalnie do 72 miesięcy, częstość występowania małych stężeń
prolaktyny w surowicy u pacjentek (< 3 ng/ml) i u pacjentów
(< 2 ng/ml) wynosiła odpowiednio 25,6% i 45,0%.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I
u młodzieży w wieku 13 lat i starszej
Częstość występowania i rodzaj działań niepożądanych u młodzieży
z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I były podobne do
występujących u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań
niepożądanych: senność (23,0%), zaburzenia pozapiramidowe (18,4%),
akatyzja (16,0%) i zmęczenie (11,8%) były zgłaszane bardzo często
(≥ 1/10); natomiast ból w górnej części brzucha, zwiększenie
częstości akcji serca, zwiększenie masy ciała, zwiększenie apetytu,
drżenie mięśni oraz dyskineza były zgłaszane często (≥ 1/100 do
< 1/10).
Następujące działania niepożądane miały prawdopodobnie związek z
zastosowaną dawką: zaburzenia pozapiramidowe (częstość występowania
dla dawki 10 mg wynosiła 9,1%, dla dawki 30 mg 28,8%, dla placebo
1,7%); i akatyzja (częstość występowania dla dawki 10 mg wynosiła
12,1%, dla dawki 30 mg 20,3%, dla placebo 1,7%).
Średnie zmiany masy ciała u młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym typu I po 12. oraz 30. tygodniu leczenia wynosiły
odpowiednio dla arypiprazolu 2,4 kg oraz 5,8 kg, a dla placebo 0,2
kg oraz 2,3 kg.
W populacji dzieci i młodzieży senność oraz zmęczenie
obserwowano częściej u pacjentów z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym, w porównaniu do pacjentów ze schizofrenią.
W populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym (10-17 lat), leczonych do 30 tygodni, przypadki
małego stężenia prolaktyny w surowicy stwierdzono u 28,0% dziewcząt
(< 3 ng/ml) i 53,3% chłopców (< 2 ng/ml).
Obserwacje po wprowadzeniu do obrotu
Następujące działania niepożądane były zgłaszane w okresie
obserwacji bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego po
wprowadzeniu do obrotu. Częstość występowania tych działań jest
nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
|
leukopenia, neutropenia, trombocytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego:
|
reakcje alergiczne, (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk
naczynioruchowy w tym obrzmienie języka, obrzęk języka, obrzęk
twarzy, świąd lub pokrzywka)
|
Zaburzenia endokrynologiczne:
|
hiperglikemia, cukrzyca, kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy,
śpiączka cukrzycowa
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
|
zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, anoreksja,
hiponatremia
|
Zaburzenia psychiczne:
|
nadmierne pobudzenie, nerwowość, patologiczne uzależnienie od
hazardu; próby samobójcze, myśli samobójcze i dokonane samobójstwa
(patrz punkt 4.4)
|
Zaburzenia układu nerwowego:
|
zaburzenia mowy, złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. NMS),
drgawki typu grand mal, zespół serotoninowy
|
Zaburzenia serca:
|
wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu, nagła
niewyjaśniona śmierć, zatrzymanie akcji serca, torsades de
pointes , bradykardia
|
Zaburzenia naczyniowe:
|
omdlenia, nadciśnienie, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (w tym
zator płucny i zakrzepica żył głębokich)
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia:
|
skurcz części ustnej gardła, skurcz
krtani, zachłystowe zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka i jelit:
|
zapalenie trzustki, dysfagia,
dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, dyskomfort w obrębie żołądka,
biegunka
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
|
niewydolność wątroby, żółtaczka, zapalenie wątroby, zwiększona
aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT), aminotransferazy
asparaginianowej (AspAT), gammaglutamylotransferazy (GGTP),
zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
|
wysypka, reakcje fotoalergiczne, łysienie, nadmierne pocenie
się
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej:
|
rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych (rabdomioliza), bóle
mięśniowe, sztywność
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
|
nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu
|
Ciąża, połóg i okres noworodkowy zespół odstawienny (patrz
punkt 4.6) okołoporodowy:
Zaburzenia układu priapizm rozrodczego i piersi:
Zaburzenia ogólne i stany w zaburzenia regulacji temperatury
ciała (np. hipotermia, gorączka), miejscu podania: bóle w
klatce piersiowej, obrzęk obwodowy
Badania diagnostyczne: zwiększona aktywność fosfokinazy
kreatynowej, zwiększenie
stężenia glukozy we krwi, wahania stężenia glukozy we krwi,
zwiększenie stężenia glikozylowanej hemoglobiny
Zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest
zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
PL-02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Komentarze