Arypiprazol Glenmark - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli
Schizofrenia: zalecana dawka początkowa produktu
leczniczego Arypiprazol Glenmark to 10
lub 15 mg na dobę z dawką podtrzymującą 15 mg na dobę,
podawana raz na dobę o stałej porze, niezależnie od
posiłków.
Produkt leczniczy Arypiprazol Glenmark
jest skuteczny w dawkach od 10 do 30 mg na dobę. Chociaż nie
potwierdzono większej skuteczności dawek większych niż dawka dobowa
15 mg, jednak u niektórych pacjentów większa dawka może być
korzystna. Maksymalna dawka dobowa nie może być większa niż 30
mg.
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I:
zalecana dawka początkowa
to
15 mg podawana raz na dobę, niezależnie od posiłków jako
monoterapia lub w leczeniu skojarzonym (patrz punkt
5.1). U niektórych pacjentów większa dawka może być korzystna.
Maksymalna dawka dobowa nie może być większa niż 30 mg.
Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych w zaburzeniu
afektywnym dwubiegunowym typu I: w celu zapobiegania nawrotom
epizodów maniakalnych u pacjentów, którzy stosują
arypiprazol w monoterapii lub w terapii
skojarzonej, należy kontynuować leczenie stosując ustaloną dawkę.
Dostosowanie dawki dobowej, w tym jej zmniejszenie, należy rozważyć
na podstawie oceny stanu klinicznego.
Dzieci i młodzież
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej :
zalecana dawka to 10 mg na dobę podawana raz na dobę, niezależnie
od posiłków. Leczenie należy rozpocząć od dawki 2 mg (stosując
arypiprazol w postaci roztworu doustnego, 1 mg/ml)
przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2 dni, aż
do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10 mg. Jeśli to
właściwe, należy podawać kolejne dawki zwiększone jednorazowo o 5
mg, maksymalna dawka dobowa nie może być większa niż 30 mg (patrz
punkt 5.1).
Produkt leczniczy Arypiprazol Glenmark
jest skuteczny w przedziale dawek od 10 do 30 mg na dobę.
Nie wykazano większej skuteczności dla dawek dobowych większych
niż 10 mg, chociaż u niektórych pacjentów większa dawka może być
korzystna.
Produktu leczniczego Arypiprazol
Glenmark nie zaleca się stosować u pacjentów ze
schizofrenią w wieku poniżej 15 lat, z powodu braku wystarczających
danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności
(patrz punkty 4.8 i 5.1).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I u młodzieży w wieku 13 lat i starszej:
zalecana dawka to 10 mg na dobę, podawana raz na dobę,
niezależnie od posiłków. Leczenie należy rozpocząć od dawki 2 mg
(stosując arypiprazol w postaci roztworu doustnego, 1
mg/ml) przez 2 dni, stopniowo zwiększanej do 5 mg przez kolejne 2
dni, aż do osiągnięcia zalecanej dawki dobowej wynoszącej 10
mg.
Czas trwania leczenia powinien być możliwie najkrótszy,
konieczny do uzyskania kontroli objawów i nie może być dłuższy niż
12 tygodni. Nie wykazano większej skuteczności leczenia po
zastosowaniu dawek dobowych większych niż 10 mg, a dawka dobowa
wynosząca 30 mg jest związana ze znacząco większą częstością
występowania istotnych działań niepożądanych, w tym ze zdarzeniami
związanymi z objawami pozapiramidowymi (ang.
extrapyramidal symptoms , EPS),
sennością, zmęczeniem oraz zwiększeniem masy ciała (patrz punkt
4.8). W związku z tym dawki większe niż 10 mg na dobę należy
stosować tylko w wyjątkowych sytuacjach oraz pod ścisłą
kontrola kliniczną (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
U młodszych pacjentów ryzyko działań niepożądanych związanych z
arypiprazolem jest większe. Dlatego produktu
leczniczego Arypiprazol Glenmark nie
zaleca się stosować u pacjentów w wieku poniżej 13 lat (patrz
punkty 4.8 i 5.1).
Drażliwość związana z zaburzeniami autystycznymi: nie
określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności
arypiprazolu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18
lat. Dostępne dane przedstawiono w punkcie 5.1, ale brak jest
zaleceń dotyczących dawkowania.
Tiki związane z zespołem Tourette’a : nie
określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności
arypiprazolu u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18
lat. Dostępne dane przedstawiono w punkcie 5.1, ale brak jest
zaleceń dotyczących dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób z łagodnymi do
umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Brak jest
wystarczających danych do ustalenia dawkowania u pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. W tej grupie pacjentów
należy ostrożnie ustalać dawkowanie. Jednak, w grupie pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby największą dawkę dobową 30
mg należy stosować ze szczególną ostrożnością (patrz punkt
5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Nie ma
konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek.
Osoby w podeszłym wieku
Skuteczność arypiprazolu w leczeniu schizofrenii i
zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I nie została zbadana u
pacjentów w wieku 65 lat i starszych. Jednak z powodu większej
podatności tych pacjentów, należy rozważyć zastosowanie mniejszej
dawki początkowej, jeśli pozwala na to ocena kliniczna (patrz punkt
4.4).
Płeć
Nie ma konieczności dostosowania dawki w zależności od płci
(patrz punkt 5.2).
Osoby palące tytoń
Biorąc pod uwagę metabolizm arypiprazolu nie ma
konieczności dostosowania dawki u osób palących (patrz punkt
4.5).
Dostosowanie dawki z powodu interakcji
Dawkę arypiprazolu należy zmniejszyć podczas
jednoczesnego podawania leku o silnym działaniu hamującym na
cytochrom CYP3A4 lub CYP2D6. Po zakończeniu jednoczesnego
stosowania inhibitora CYP3A4 lub CYP2D6 należy z kolei zwiększyć
dawkę arypiprazolu (patrz punkt 4.5).
Dawkę arypiprazolu należy zwiększyć w przypadku
jednoczesnego podawania leków silnie indukujących CYP3A4. Po
odstawieniu leku indukującego CYP3A4, dawkę
arypiprazolu należy z kolei zmniejszyć do zalecanej
(patrz punkt 4.5).
Sposób podawania
Produkt leczniczy Arypiprazol Glenmark
jest przeznaczony do stosowania doustnego.
Arypiprazol Glenmark - środki ostrożności
Podczas leczenia przeciwpsychotycznego kliniczna poprawa stanu
pacjenta może nastąpić dopiero po kilku dniach do kilku tygodni.
Przez cały ten czas pacjent powinien pozostawać pod ścisłą
obserwacją.
Prawdopodobieństwo podjęcia próby samobójczej
Występowanie zachowań samobójczych jest związane z chorobami
psychicznymi oraz zaburzeniami nastroju i w niektórych przypadkach
było zgłaszane wkrótce po rozpoczęciu lub zmianie leczenia
przeciwpsychotycznego, w tym leczenia arypiprazolem
(patrz punkt 4.8). Leczenie przeciwpsychotyczne pacjentów wysokiego
ryzyka powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem. Wyniki badania
epidemiologicznego wykazały, że u dorosłych pacjentów ze
schizofrenią lub zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym nie ma
podwyższonego ryzyka samobójstwa po zastosowaniu
arypiprazolu w porównaniu z innymi lekami
przeciwpsychotycznymi. Dane dotyczące populacji dzieci i młodzieży
są niewystarczające, aby ocenić to ryzyko u młodszych pacjentów (w
wieku poniżej 18 lat), jednak istnieją dowody, że ryzyko
samobójstwa utrzymuje się po pierwszych 4 tygodniach leczenia
atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, w tym
arypiprazolem .
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Arypiprazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z
chorobą sercowo-naczyniową (zawał mięśnia sercowego lub choroba
niedokrwienna w wywiadzie, niewydolność serca lub zaburzenia
przewodzenia), chorobą naczyń mózgu, w stanach predysponujących do
niedociśnienia (odwodnienie, zmniejszenie objętości krwi krążącej i
leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi ) lub
nadciśnienia tętniczego, w tym postępującego lub
złośliwego.
Po zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki
żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous
thromboembolism , VTE ). Ponieważ u
pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi często występują
nabyte czynniki ryzyka VTE , należy zidentyfikować
wszystkie możliwe czynniki ryzyka VTE przed
rozpoczęciem oraz w czasie leczenia produktem leczniczym
Arypiprazol Glenmark i wdrożyć
odpowiednie środki zapobiegawcze.
Zaburzenia przewodzenia
W badaniach klinicznych z zastosowaniem
arypiprazolu badano wydłużenie odstępu QT
w porównaniu z grupą placebo. Tak jak w przypadku innych leków
przeciwpsychotycznych, arypiprazol należy ostrożnie
stosować u pacjentów z wydłużeniem odstępu QT w
wywiadzie rodzinnym.
Późne dyskinezy W badaniach klinicznych trwających
nie dłużej niż rok, w trakcie leczenia arypiprazolem
niezbyt często zgłaszano wymagające interwencji dyskinezy. Jeśli u
pacjenta leczonego produktem leczniczym
Arypiprazol
Glenmark wystąpią objawy przedmiotowe i podmiotowe
późnych dyskinez, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub
odstawienie leku. Objawy takie mogą czasowo nasilić się lub nawet
wystąpić dopiero po odstawieniu leku.
Inne objawy pozapiramidowe
W badaniach klinicznych dzieci i młodzieży z zastosowaniem
arypiprazolu obserwowano akatyzję oraz objawy choroby
Parkinsona. Jeśli u pacjenta przyjmującego produkt leczniczy
Arypiprazol Glenmark wystąpią objawy
przedmiotowe i podmiotowe innych zaburzeń pozapiramidowych, należy
rozważyć zmniejszenie dawki oraz wprowadzenie ścisłej kontroli
klinicznej.
Złośliwy Zespół Neuroleptyczny (ang.
Neuroleptic Malignant
Syndrome , NMS )
NMS jest potencjalnie śmiertelnym zespołem objawów,
które mogą wystąpić w związku z podawaniem leków
przeciwpsychotycznych. W badaniach klinicznych, rzadko zgłaszano
NMS w czasie leczenia arypiprazolem .
Klinicznymi objawami NMS są bardzo wysoka gorączka,
sztywność mięśni, zaburzenia świadomości oraz objawy niestabilności
autonomicznego układu nerwowego (nieregularne tętno i wahania
ciśnienia krwi, częstoskurcz, obfite pocenie się oraz zaburzenia
rytmu serca). Mogą wystąpić także objawy dodatkowe, takie jak
zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej,
mioglobinuria ( rabdomioliza ) oraz ostra
niewydolność nerek. Jednak, obserwowano także zwiększenie
aktywności fosfokinazy kreatynowej i
rabdomiolizę, niekoniecznie związane z NMS . Jeśli u
pacjenta wystąpią wyżej wymienione objawy podmiotowe i przedmiotowe
związane z NMS lub wysoka gorączka niewyjaśnionego
pochodzenia, bez innych objawów NMS , należy przerwać
leczenie każdym lekiem przeciwpsychotycznym, w tym także produktem
leczniczym Arypiprazol Glenmark .
Napady drgawek
W badaniach klinicznych, niezbyt często zgłaszano napady drgawek
w czasie leczenia arypiprazolem .
Dlatego należy zachować ostrożność stosując
arypiprazol u pacjentów, u których w przeszłości
występowały napady drgawek lub, u których występują stany kliniczne
wiążące się ze skłonnością do takich napadów
.
Pacjenci w podeszłym wieku z psychozą związaną z
demencją
Zwiększona śmiertelność: w trzech badaniach kontrolowanych
placebo (n = 938, średnia wieku: 82,4; zakres: 56-99 lat), u
pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z chorobą
Alzheimera, leczonych arypiprazolem , występowało
zwiększone ryzyko zgonu w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
Częstość zgonów u pacjentów leczonych arypiprazolem
wynosiła 3,5% w porównaniu do 1,7% w grupie placebo. Chociaż
przyczyny zgonów były zróżnicowane to większość zgonów wydawała się
być związana albo z chorobami układu krążenia (np. niewydolność
serca, nagły zgon) lub z zakażeniami (np. zapalenie
płuc).
Działania niepożądane związane z krążeniem mózgowym: w tych
samych badaniach zgłaszano u pacjentów działania niepożądane
związane z krążeniem mózgowym (np. udar, przejściowe napady
niedokrwienia) w tym zakończone zgonem (średnia wieku: 84
lata; zakres: 78-88 lat). Ogólnie w tych badaniach u 1,3%
wszystkich pacjentów leczonych arypiprazolem zgłaszano
działania niepożądane związane z krążeniem mózgowym w porównaniu do
0,6 % pacjentów otrzymujących placebo. Różnica ta nie była istotna
statystycznie. Jednak w jednym z tych badań z zastosowaniem
ustalonego dawkowania, u pacjentów leczonych
arypiprazolem wykazano istotną zależność działań
niepożądanych związanych z krążeniem mózgowym od dawki. Produkt
leczniczy Arypiprazol Glenmark nie jest
wskazany w leczeniu psychoz związanych z demencją.
Hiperglikemia i cukrzyca
U pacjentów leczonych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, w
tym arypiprazolem , opisywano hiperglikemię, u
niektórych pacjentów bardzo nasiloną, z kwasicą ketonową i śpiączką
hiperosmotyczną lub zakończoną zgonem. Czynnikami ryzyka, które
mogą predysponować pacjentów do wystąpienia ciężkich powikłań są
otyłość i cukrzyca w wywiadzie rodzinnym. W badaniach klinicznych z
arypiprazolem nie wykazano istotnych różnic w
częstości występowania działań niepożądanych związanych z
hiperglikemią (w tym cukrzycy) ani nieprawidłowych wartości w
badaniach laboratoryjnych w oznaczeniu stężenia glukozy w
porównaniu do placebo. Dokładne oszacowanie ryzyka działań
niepożądanych związanych z hiperglikemią nie jest dostępne u
pacjentów leczonych arypiprazolem i innymi atypowymi
lekami przeciwpsychotycznymi, aby móc dokonać bezpośredniego
porównania. Pacjenci leczeni jakimikolwiek lekami
przeciwpsychotycznymi, w tym produktem leczniczym
Arypiprazol Glenmark , powinni być
obserwowani czy nie występują u nich objawy podmiotowe i
przedmiotowe związane z hiperglikemią (takie jak nadmierne
pragnienie, wielomocz, nadmierny apetyt i osłabienie), a pacjenci z
cukrzycą lub czynnikami ryzyka cukrzycy powinni być regularnie
kontrolowani pod względempogorszenia kontroli
glikemii.
Nadwrażliwość
Tak jak w przypadku innych leków, po zastosowaniu
arypiprazolu , mogą wystąpić reakcje
nadwrażliwości z objawami alergii (patrz punkt 4.8).
Zwiększenie masy ciała
Obserwowane u pacjentów ze schizofrenią i zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym zwiększenie masy ciała jest zwykle spowodowane
współistniejącymi chorobami, stosowaniem leków
przeciwpsychotycznych o których wiadomo, że powodują
zwiększenie masy ciała, niewłaściwym stylem życia i może
prowadzić do ciężkich powikłań. Po wprowadzeniu leku do obrotu
obserwowano zwiększenie masy ciała u pacjentów otrzymujących
arypiprazol . Jeśli występowało, to zwykle u pacjentów
z istotnymi czynnikami ryzyka, takimi jak: cukrzyca, zaburzenia
czynności tarczycy lub gruczolak przysadki w wywiadzie. W
badaniach
klinicznych arypiprazol nie powodował klinicznie
istotnego zwiększenia masy ciała u dorosłych (patrz punkt 5.1). W
badaniach klinicznych z udziałem młodzieży z epizodem maniakalnym w
przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego wykazano, że
stosowanie arypiprazolu wiąże się ze zwiększeniem masy
ciała po 4 tygodniach leczenia. U młodzieży z epizodem maniakalnym
w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej, należy kontrolować
przyrost masy ciała. Jeśli przyrost masy ciała jest znaczący
klinicznie należy rozważyć zmniejszenie dawki (patrz punkt
4.8).
Dysfagia
Zaburzenia kurczliwości mięśniówki przełyku i zachłyśnięcie są
związane ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych, w tym
arypiprazolu . Arypiprazol i inne
substancje czynne o działaniu przeciwpsychotycznym należy stosować
ostrożnie u pacjentów z ryzykiem zachłystowego zapalenia
płuc.
Patologiczne uzależnienie od hazardu
U pacjentów przyjmujących arypiprazol , po
wprowadzeniu leku do obrotu, zgłaszano przypadki patologicznego
uzależnienia od hazardu, niezależnie od tego, czy ci pacjenci w
przeszłości uprawiali hazard. U pacjentów, którzy w przeszłości
byli uzależnieni od hazardu ryzyko uzależnienia może być
większe i należy ich szczególnie uważnie monitorować (patrz
punkt 4.8).
Pacjenci ze współistniejącym ADHD
Pomimo wysokiej częstości współistnienia zaburzenia afektywnego
dwubiegunowego typu I oraz ADHD, dane dotyczące bezpieczeństwa
jednoczesnego stosowania arypiprazolu oraz substancji
psychoaktywnych działających pobudzająco są bardzo ograniczone;
dlatego należy zachować wyjątkową ostrożność podczas podawania tych
leków jednocześnie.
Laktoza
Produkt leczniczy Arypiprazol Glenmark
zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą, wrodzoną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp
) lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni
stosować tego produktu leczniczego.
Arypiprazol Glenmark - przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu przypadkowe
lub zamierzone przedawkowanie samego arypiprazolu
zgłaszano u dorosłych pacjentów po oszacowanej dawce wynoszącej do
1260 mg, które nie kończyło się zgonem. Możliwe klinicznie istotne
zgłaszane objawy podmiotowe i przedmiotowe przedawkowania to
letarg, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, senność, tachykardia,
nudności, wymioty i biegunka. Ponadto, zgłaszano również
przedawkowanie samego arypiprazolu (w dawce do 195
mg) u dzieci, które nie kończyło się zgonem. Możliwe
klinicznie istotne zgłaszane objawy podmiotowe i przedmiotowe
przedawkowania to senność, przejściowa utrata świadomości i objawy
pozapiramidowe.
Postępowanie po przedawkowaniu
W razie przedawkowania stosuje się leczenie podtrzymujące,
polegające na utrzymaniu drożności dróg oddechowych, dotlenianiu i
wentylacji oraz stosuje się również leczenie objawowe. Należy wziąć
pod uwagę możliwość wpływu wielu leków. Dlatego należy niezwłocznie
rozpocząć monitorowanie czynności układu krążenia, obejmujące stałe
monitorowanie zapisu elektrokardiograficznego, w celu wykrycia
możliwych zaburzeń rytmu serca. Jeżeli stwierdzono lub podejrzewa
się przedawkowanie arypiprazolu należy pacjenta ściśle
kontrolować i obserwować do czasu poprawy jego stanu
klinicznego.
Aktywowany węgiel (50 g), podany w ciągu godziny po zastosowaniu
arypiprazolu , zmniejsza C
max leku o
około 41%, a AUC o około 51%, co wskazuje na jego
skuteczność w leczeniu przedawkowania.
Hemodializa
Pomimo, że brak jest informacji dotyczących wpływu hemodializy
na leczenie przedawkowania arypiprazolu , to jednak
jest mało prawdopodobne, aby hemodializa była skutecznym sposobem
postępowania, ze względu na znaczny stopień wiązania
arypiprazolu z białkami osocza.
Arypiprazol Glenmark - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Arypiprazol Glenmark - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach
kontrolowanych placebo są akatyzja i nudności,
które występują częściej niż u 3% pacjentów leczonych
arypiprazolem podawanym doustnie.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Poniższe działania niepożądane wystąpiły częściej (≥1/100) niż w
przypadku placebo, bądź zostały zakwalifikowane jako medycznie
istotne działania niepożądane (*).
Częstość występowania wymieniona poniżej została określona w
następujący sposób: często (≥1/100 do < 1/10) i niezbyt często
(≥1/1 000 do < 1/100).
Zaburzenia psychiczne
Często: niepokój szczególnie ruchowy, bezsenność,
lęk
Niezbyt często: depresja*
|
Zaburzenia układu nerwowego
Często: zaburzenia pozapiramidowe, akatyzja
, drżenie, zawroty głowy, senność, sedacja , ból
głowy
|
Zaburzenia oka
Często: nieostre widzenie
|
Zaburzenia serca
Niezbyt często: tachykardia*
|
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: niedociśnienie ortostatyczne
*
|
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: niestrawność, wymioty, nudności, zaparcia,
zwiększone wydzielanie śliny
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: zmęczenie
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Objawy pozapiramidowe (EPS)
Schizofrenia - w długookresowym 52-tygodniowym kontrolowanym
badaniu, u pacjentów leczonych arypiprazolem ogólnie
rzadziej występowały EPS (25,8%), w tym parkinsonizm,
akatyzja , dystonia i dyskineza, niż u pacjentów
leczonych haloperydolem (57,3%). W długookresowym
26-tygodniowym badaniu kontrolowanym placebo, częstość EPS wynosiła
19% u pacjentów leczonych arypiprazolem i 13,1% u
pacjentów otrzymujących placebo. W innym długookresowym
26-tygodniowym kontrolowanym badaniu częstość EPS wynosiła 14,8% u
pacjentów leczonych arypiprazolem i 15,1% u pacjentów
otrzymujących olanzapinę.
Epizody maniakalne w przebiegu zaburzenia afektywnego
dwubiegunowego typu I - w 12-tygodniowym kontrolowanym badaniu
częstość EPS wynosiła 23,5% u pacjentów leczonych
arypiprazolem i 53,3% u pacjentów leczonych
haloperydolem . W innym 12- tygodnowym
badaniu częstość EPS wynosiła 26,6% u pacjentów leczonych
arypiprazolem i 17,6% u pacjentów leczonych litem. W
długookresowym 26tygodniowym kontrolowanym placebo badaniu
oceniającym leczenie podtrzymujące częstość EPS wynosiła
18,2% u pacjentów leczonych arypiprazolem i 15,7 %
u pacjentów otrzymujących placebo.
Akatyzja W kontrolowanych placebo
badaniach częstość akatyzji u pacjentów z zaburzeniami
afektywnymi dwubiegunowymi wynosiła 12,1% u pacjentów leczonych
arypiprazolem i 3,2 % u pacjentów otrzymujących
placebo. U pacjentów ze schizofrenią częstość akatyzji
wynosiła 6,2% w grupie arypiprazolu i 3,0% w
grupie placebo.
Dystonia: działanie wynikające z grupy
farmakoterapeutycznej
Objawy dystonii, długotrwałe nieprawidłowe skurcze grup mięśni,
mogą występować u podatnych pacjentów w ciągu pierwszych kilku dni
leczenia. Do objawów dystonii należą skurcze mięśni szyi, czasami
prowadzące aż do ucisku w gardle, trudności z przełykaniem,
trudności z oddychaniem i (lub) zaburzenia ruchów języka. Chociaż
objawy te mogą pojawić się po zastosowaniu małych dawek, podczas
stosowania leków przeciwpsychotycznych pierwszej generacji o dużej
mocy i większych dawkach objawy te występują częściej i są bardziej
nasilone. Obserwowano zwiększone ryzyko ostrej dystonii u mężczyzn
i u pacjentów z młodszych grup wiekowych.
Porównania pomiędzy arypiprazolem i placebo
dotyczące odsetka pacjentów, u których wystąpiły potencjalnie
istotne zmiany rutynowych parametrów laboratoryjnych i lipidowych
(patrz punkt 5.1) ), nie wykazały klinicznie istotnych różnic.
Zwiększenie aktywności CPK ( fosfokinazy
kreatynowej), zasadniczo przejściowe i bezobjawowe, obserwowano u
3,5% pacjentów leczonych arypiprazolem w porównaniu
do
2,0% pacjentów otrzymujących placebo.
Inne zaobserwowane działania
Do działań niepożądanych związanych z leczeniem
przeciwpsychotycznym, zgłaszanych również w czasie leczenia
arypiprazolem , należą złośliwy zespół neuroleptyczny,
późne dyskinezy, napady drgawek, działania niepożądane związane z
krążeniem mózgowym i zwiększona śmiertelność u pacjentów w
podeszłym wieku z demencją, hiperglikemia i cukrzyca (patrz punkt
4.4).
Dzieci i młodzież
Schizofrenia u młodzieży w wieku 15 lat i starszej
W krótkookresowym badaniu kontrolowanym placebo, w którym udział
wzięło 302 nastolatków (w wieku
13-17 lat) ze schizofrenią, częstość występowania i rodzaj
działań niepożądanych były podobne do występujących u
dorosłych, z wyjątkiem następujących działań niepożądanych
zgłaszanych częściej u młodzieży otrzymującej
arypiprazol niż u dorosłych otrzymujących
arypiprazol (i częściej niż placebo): senność/
sedacja i zaburzenia pozapiramidowe zgłaszano bardzo
często (≥1/10), a suchość w jamie ustnej, zwiększony apetyt,
niedociśnienie ortostatyczne zgłaszano często (≥1/100,
< 1/10).
Profil bezpieczeństwa w 26-tygodniowym badaniu otwartym był
podobny do obserwowanego w badaniu krótkookresowym kontrolowanym
placebo. We wspólnej ocenie populacji młodzieży (w wieku 13-17
lat) ze schizofrenią, leczonej przez okres do 2 lat, małe
stężenie prolaktyny w surowicy stwierdzono u 29,5% dziewcząt (<
3 ng/ml) i u 48,3% chłopców (< 2 ng/ml).
W grupie młodzieży (w wieku 13-17 lat) ze schizofrenią,
otrzymującej dawki arypiprazolu od 5 do 30 mg przez
okres maksymalnie do 72 miesięcy, małe stężenie prolaktyny w
surowicy stwierdzono odpowiednio u 25,6 % dziewcząt (< 3
ng/ml) i u 45,0 % chłopców (< 2 ng/ml).
Epizody maniakalne w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu
I u młodzieży w wieku 13 lat i starszej Częstość
występowania i rodzaj działań niepożądanych u młodzieży z
zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I były podobne do
obserwowanego u dorosłych, z wyjątkiem następujących działań
niepożądanych: senność (23,0%), zaburzenia pozapiramidowe (18,4%),
akatyzję (16,0%) i zmęczenie (11,8%) zgłaszano bardzo często
(≥1/10); natomiast ból w górnej części brzucha, zwiększenie
częstości akcji serca, zwiększenie masy ciała, zwiększenie apetytu,
drżenie mięśni oraz dyskinezę zgłaszano często (≥1/100, <
1/10).
Następujące działania niepożądane były prawdopodobnie zależne od
stosowanej dawki: zaburzenia pozapiramidowe (częstość występowania
po zastosowaniu dawki 10 mg wynosiła 9,1%, po dawce 30 mg 28,8%,
dla placebo 1,7%) i akatyzja (częstość występowania po
zastosowaniu dawki 10 mg wynosiła 12,1%, po dawce 30 mg 20,3%, dla
placebo 1,7%).
Średnie zmiany masy ciała u młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym typu I po 12. oraz 30. tygodniu wynosiły odpowiednio
dla arypiprazolu 2,4 kg oraz 5,8 kg, a dla placebo 0,2
kg oraz 2,3 kg.
W populacji dzieci i młodzieży senność oraz zmęczenie
obserwowano częściej u pacjentów z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym w porównaniu do pacjentów ze schizofrenią.
W populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniem afektywnym
dwubiegunowym (w wieku 10-17 lat), leczonych maksymalnie do 30
tygodni, małe stężenie prolaktyny w surowicy stwierdzono u 28,0%
dziewcząt
(< 3 ng/ml) i u 53,3% chłopców (< 2 ng/ml).
Dane po wprowadzeniu do obrotu
Następujące działania niepożądane zgłaszano po wprowadzeniu do
obrotu w wyniku nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania. Częstość
występowania tych działań jest nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
|
leukopenia, neutropenia , trombocytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego:
|
reakcje alergiczne (np. reakcja anafilaktyczna, obrzęk
naczynioruchowy w tym opuchniecie języka, obrzęk języka, obrzęk
twarzy, świąd lub pokrzywka)
|
Zaburzenia endokrynologiczne:
|
hiperglikemia, cukrzyca, kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy,
hiperosmotyczna śpiączka cukrzycowa
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
|
zwiększenie masy ciała, zmniejszenie
masy ciała, jadłowstręt,
hiponatremia
|
Zaburzenia psychiczne:
|
pobudzenie, nerwowość, patologiczne uzależnienie od hazardu;
próby samobójcze, myśli samobójcze i samobójstwa (patrz punkt
4.4)
|
Zaburzenia układu nerwowego:
|
zaburzenia mowy, złośliwy zespół neuroleptyczny (
NMS ),
drgawki typu grand mal , zespół serotoninowy
|
Zaburzenia serca:
|
wydłużenie odstępu QT , komorowe zaburzenia rytmu,
nagła niewyjaśniona śmierć, zatrzymanie akcji serca,
torsades de pointes ,
bradykardia
|
Zaburzenia naczyniowe:
|
omdlenia, nadciśnienie tętnicze, żylna choroba
zakrzepowozatorowa (w tym zator płucny i zakrzepica
żył głębokich)
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia:
|
skurcz jamy ustnej i gardła, skurcz krtani, zachłystowe
zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka i jelit:
|
zapalenie trzustki, dysfagia, dyskomfort w obrębie jamy
brzusznej, dyskomfort w obrębie żołądka, biegunka
|
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych:
|
niewydolność wątroby, żółtaczka, zapalenie wątroby, zwiększona
aktywność aminotransferazy alaninowej ( AlAT ),
aminotransferazy asparaginianowej ( AspAT
), gammaglutamylotransferazy ( GGTP ),
zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej (ALP)
|
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej:
|
wysypka, reakcje nadwrażliwości na światło, łysienie, nadmierne
pocenie się
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
|
rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych (
rabdomioliza ), bóle mięśniowe, sztywność
|
Zaburzenia nerek i dróg
moczowych:
|
nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu
|
Ciąża, połóg i okres
okołoporodowy:
|
noworodkowy zespół odstawienny (patrz punkt
4.6)
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
|
priapizm
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
|
zaburzenia regulacji temperatury ciała (np. hipotermia,
gorączka), bóle w klatce piersiowej, obrzęk obwodowy
|
Badania diagnostyczne:
|
zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej (
CPK ), zwiększenie stężenia glukozy we krwi, wahania
stężenia glukozy we krwi, zwiększenie stężenia hemoglobiny
glikozylowanej
|
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest
zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i
Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21
309 e-mail: ndl
@urpl.gov.pl
Komentarze