Glimepiride Genoptim - dawkowanie
Podanie doustne.
Podstawą skutecznego leczenia cukrzycy jest właściwa dieta,
regularne ćwiczenia fizyczne, jak również regularne badania krwi i
moczu. Tabletki lub insulina nie są skuteczne, jeśli pacjent nie
przestrzega zaleconej diety.
Dawkowanie zależy od wyników stężenia glukozy we krwi i
moczu.
Początkowa dawka glimepirydu wynosi 1 mg na dobę. Jeśli taka
dawka zapewnia dobrą kontrolę glikemii, należy ją przyjąć jako
dawkę podtrzymującą.
Dla innego schematu dawkowania są dostępne produkty o innych
mocach.
W przypadku braku zadowalającej kontroli, dawkę należy stopniowo
zwiększać, na podstawie wyników kontroli glikemii, w odstępach 1-2
tygodniowych między kolejnymi wielkościami dawek, do
osiągnięcia dawki dobowej 2, 3 lub 4 mg glimepirydu.
Tylko w wyjątkowych przypadkach dawka glimepirydu większa niż 4
mg na dobę daje lepsze wyniki terapeutyczne. Maksymalna zalecana
dawka dobowa wynosi 6 mg glimepirydu.
U pacjentów, u których po podawaniu maksymalnej dawki dobowej
metforminy nie uzyskano zadowalającej skuteczności, można
zastosować leczenie skojarzone z glimepirydem.
Utrzymując dawkę metforminy, należy rozpocząć podawanie
glimepirydu od małych dawek, które w zależności od pożądanej
kontroli stężenia glukozy zwiększa się, aż do maksymalnej dawki
dobowej. Leczenie skojarzone powinno odbywać się pod ścisłą
kontrolą lekarza.
U pacjentów, u których po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej
produktu Glimepiride Genoptim nie uzyskano zadowalającej
skuteczności, można w razie konieczności, rozpocząć jednoczesne
leczenie insuliną. Utrzymując dawkę glimepirydu, należy rozpocząć
podawanie insuliny od małych dawek, które stopniowo zwiększa się w
zależności od pożądanej kontroli stężenia glukozy. Leczenie
skojarzone powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.
Wystąpienie u pacjenta hipoglikemii po przyjęciu 1 mg produktu
Glimepiride Genoptim na dobę, oznacza możliwość kontrolowania
glikemii wyłącznie za pomocą samej diety.
W czasie leczenia, gdy na skutek poprawy kontroli cukrzycy
wzrasta wrażliwość na insulinę, zapotrzebowanie na glimepiryd może
się zmniejszyć. Z tego względu, w celu uniknięcia hipoglikemii,
należy rozważyć okresowe zmniejszenie dawki lub całkowite
odstawienie produktu. Zmianę dawkowania należy także rozważyć w
przypadku wystąpienia zmiany masy ciała lub trybu życia pacjenta
oraz wystąpienia innych czynników zwiększających ryzyko hipo- lub
hiperglikemii.
Zastąpienie innych doustnych leków przeciwcukrzycowych
produktem Glimepiride Genoptim
Możliwe jest dokonanie zmiany sposobu leczenia zastępując inne
doustne leki przeciwcukrzycowe produktem Glimepiride Genoptim. W
razie zmiany leku na produkt Glimepiride Genoptim należy wziąć pod
uwagę dawkę oraz okres półtrwania poprzednio stosowanego leku. W
przypadku niektórych leków, szczególnie leków przeciwcukrzycowych o
długim okresie półtrwania (np. chlorpropamid), zaleca się
zachowanie kilkudniowego okresu na wydalenie produktu, w celu
zminimalizowania ryzyka hipoglikemii spowodowanego łącznym
działaniem.
Zalecana dawka początkowa produktu Glimepiride Genoptim wynosi 1
mg/dobę. W zależności od reakcji na leczenie, dawka glimepirydu
może być stopniowo zwiększana zgodnie z powyższymi zaleceniami.
Zastąpienie insuliny produktem Glimepiride Genoptim
W wyjątkowych przypadkach, u pacjentów z cukrzycą typu 2
leczonych insuliną, wskazana może być zmiana leczenia na produkt
Glimepiride Genoptim. Zmiana sposobu leczenia powinna odbywać się
pod ścisłą kontrolą lekarza.
Sposób podawania
Zazwyczaj pojedyncza dawka dobowa glimepirydu jest
wystarczająca. Zaleca się przyjmowanie leku na krótko przed lub w
trakcie śniadania, lub gdy pominięto śniadanie na krótko przed
pierwszym głównym posiłkiem.
W przypadku pominięcia dawki, nie należy jej korygować
zwiększając następną dawkę.
Tabletki należy połknąć popijając płynem.
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież:
Brak danych dotyczących stosowania glimepirydu u pacjentów
w wieku poniżej 8 lat. Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności
stosowania glimepirydu w monoterapii u dzieci od 8 lat i młodzieży
są ograniczone.
Ponieważ dostępne dane dotyczące bezpieczeństwa i
skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży są niewystarczające,
nie zaleca się stosowania.
Glimepiride Genoptim - środki ostrożności
Produkt Glimepiride Genoptim należy przyjmować na krótko przed
lub w trakcie posiłku.
W przypadku nieregularnego spożywania posiłków lub pomijania
posiłków, leczenie produktem Glimepiride Genoptim może prowadzić do
hipoglikemii. Objawami hipoglikemii mogą być: bóle głowy, napady
głodu, nudności, wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu,
niepokój ruchowy, agresywność, osłabienie koncentracji, czujności i
czasu reakcji, depresja, dezorientacja, zaburzenia mowy i widzenia,
afazja, drżenie, niedowład, zaburzenia czucia, zawroty głowy,
uczucie bezradności, utrata samokontroli, delirium, drgawki
pochodzenia mózgowego, senność i utrata przytomności aż do stanu
śpiączki włącznie, płytki oddech oraz bradykardia. Ponadto mogą
wystąpić objawy zaburzenia regulacji układu adrenergicznego, takie
jak: potliwość, wilgotna skóra, niepokój, częstoskurcz,
nadciśnienie, palpitacje, dławica piersiowa oraz arytmie serca.
Obraz kliniczny wstrząsu hipoglikemicznego może przypominać
udar.
Powyższe objawy można zazwyczaj kontrolować poprzez
natychmiastowe podanie węglowodanów (cukru). Sztuczne środki
słodzące nie są skuteczne.
Na przykładzie innych pochodnych sulfonylomocznika wiadomo, że
pomimo początkowego osiągnięcia zamierzonej skuteczności, może
wystąpić nawrót hipoglikemii.
Ciężka lub długotrwała hipoglikemia, kontrolowana tylko
częściowo za pomocą zwykle stosowanych ilości cukru, wymaga
natychmiastowej interwencji lekarza lub czasami hospitalizacji.
Czynniki mogące wpłynąć na rozwój hipoglikemii:
· niechęć lub (częściej u pacjentów w podeszłym
wieku) niezdolność do współpracy z lekarzem,
· niedożywienie, nieregularne przyjmowanie
posiłków, pomijanie posiłków, poszczenie,
· brak równowagi pomiędzy wysiłkiem fizycznym a
ilością spożywanych węglowodanów,
· zmiana diety,
· spożywanie alkoholu, szczególnie z jednoczesnym
pomijaniem posiłków,
· zaburzenia czynności nerek,
· ciężkie zaburzenia czynności wątroby,
· przedawkowanie produktu Glimepiride Genoptim,
· niektóre niekontrolowane schorzenia
endokrynologiczne prowadzące do zaburzenia przemiany węglowodanów
lub rozregulowania cukrzycy (np. niektóre zaburzenia czynności
tarczycy oraz przedniego płata przysadki lub niewydolność kory
nadnerczy),
· jednoczesne przyjmowanie niektórych leków.
Leczenie produktem Glimepiride Genoptim wymaga regularnego
kontrolowania stężenia cukru we krwi i w moczu. Ponadto zaleca się
oznaczanie wskaźnika glikozylowanej hemoglobiny.
W czasie leczenia produktem Glimepiride Genoptim wymagane jest
regularne kontrolowanie czynności wątroby oraz obrazu krwi
(szczególnie oznaczanie liczby leukocytów i płytek krwi).
W sytuacjach stresowych (np. wypadek, poważna operacja, infekcje
ze stanem gorączkowym itp.) może być wskazana czasowa zmiana leku
na insulinę.
Brak danych dotyczących stosowania produktu Glimepiride Genoptim
u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby oraz u
pacjentów dializowanych. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem
czynności nerek lub wątroby wskazana jest zmiana leczenia na
insulinę.
Leczenie pochodnymi sulfonylomocznika pacjentów z niedoborem
G6PD może prowadzić do niedokrwistości hemolitycznej. Ponieważ
glimepiryd należy do grupy pochodnych sulfonylomocznika, należy
zachować ostrożność w przypadku pacjentów z niedoborem G6PD lub
rozważyć zastosowanie alternatywnego produktu, który nie należy do
tej grupy.
Produkt Glimepiride Genoptim zawiera laktozę jednowodną.
Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu.
Glimepiride Genoptim - przedawkowanie
W przypadku przedawkowania może wystąpić hipoglikemia
trwająca od 12 do 72 godzin, która może nawrócić po
początkowej poprawie. Objawy mogą nie uwidaczniać się w ciągu
pierwszych 24 godzin od przyjęcia produktu. Zaleca się obserwację w
szpitalu. Mogą wystąpić nudności, wymioty oraz ból nadbrzusza.
Hipoglikemii zazwyczaj towarzyszą objawy neurologiczne, takie jak:
niepokój ruchowy, drżenia, zaburzenia widzenia, zaburzenia
koordynacji, senność, śpiączka oraz drgawki.
Początkowo leczenie polega na ograniczeniu wchłaniania
przez wywołanie wymiotów, a następnie podaniu wody lub lemoniady z
węglem aktywowanym (adsorbent) oraz siarczanu sodu (środek
przeczyszczający). W przypadku przyjęcia dużej dawki leku zaleca
się płukanie żołądka, a następnie podanie aktywowanego węgla i
siarczanu sodu. W przypadku przedawkowania o szczególnie ciężkim
przebiegu zaleca się hospitalizację na oddziale intensywnej opieki
medycznej. Należy rozpocząć, możliwie jak najszybciej, podawanie
glukozy, w razie konieczności podaje się dożylnie (bolus) 50 ml 50%
roztworu, a następnie 10% roztwór w postaci wlewu dożylnego,
monitorując stężenie glukozy we krwi. Dalsze leczenie jest
objawowe.
W szczególnych przypadkach leczenia hipoglikemii spowodowanej
przypadkowym przyjęciem produktu Glimepiride Genoptim przez
niemowlęta lub małe dzieci, dawka podawanej glukozy musi być
starannie kontrolowana w celu uniknięcia niebezpieczeństwa
hiperglikemii. Należy uważnie monitorować stężenie glukozy we
krwi.
Glimepiride Genoptim - przeciwwskazania
Produkt Glimepiride Genoptim jest przeciwwskazany w
następujących przypadkach:
· nadwrażliwość na glimepiryd, inne pochodne
sulfonylomocznika lub sulfonamidy lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą,
· cukrzyca insulinozależna,
· śpiączka cukrzycowa,
· kwasica ketonowa,
· ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby. W
przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby, wymagana
jest zamiana leczenia na insulinę.
Glimepiride Genoptim - działania niepożądane
Następujące działania niepożądane stwierdzone w badaniach
klinicznych w oparciu o doświadczenia ze stosowaniem glimepirydu i
innych pochodnych sulfonylomocznika, zostały wymienione poniżej
według klasyfikacji układów i narządów i według częstości
występowania (bardzo często: ≥1/10, często:≥ 1/100 do < 1/10,
niezbyt często: ≥1/1 000 do < 1/100, rzadko: ≥1/10 000 do <
1/1 000, bardzo rzadko: < 1/10 000), nieznana (częstość nie może
być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: małopłytkowość, leukopenia, erytrocytopenia,
granulocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna,
pancytopenia, zazwyczaj ustępujące po przerwaniu leczenia
Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko: alergiczne zapalenie naczyń, łagodne
reakcje nadwrażliwości, które mogą ulec nasileniu do ciężkich
reakcji z dusznością, zmniejszeniem ciśnienia tętniczego i możliwym
wstrząsem.
Nieznana: możliwa jest nadwrażliwość krzyżowa na
pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidów lub substancji
pokrewnych .
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Rzadko: hipoglikemia.
Reakcje hipoglikemiczne występują zazwyczaj natychmiast, mogą
być ciężkie i nie zawsze są łatwe do wyrównania. Częstość
występowania tych reakcji zależy, tak jak w przypadku innego
leczenia hipoglikemizującego, od indywidualnych czynników, jak
zwyczaje żywieniowe i dawkowanie.
Zaburzenia oka
Nieznana: zaburzenia widzenia,
które są przemijające i występują zwykle po
rozpoczęciu leczenia, na skutek zmian stężenia glukozy we
krwi.
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo rzadko: nudności, wymioty, biegunka, ucisk lub
uczucie pełności żołądka, ból brzucha, które rzadko powodują
przerwanie leczenia.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Nieznana: zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych.
Bardzo rzadko: nieprawidłowa czynność wątroby (np. z
cholestazą lub żółtaczką), zapalenie wątroby i
niewydolność wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Nieznana: mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości
skórnej takie, jak świąd, wysypka oraz pokrzywka i
nadwrażliwość na światło.
Badania diagnostyczne
Bardzo rzadko: zmniejszenie stężenia sodu w
surowicy.
Komentarze