Zulbex - opis
Produkt leczniczy Zulbex jest wskazany w:
- leczeniu czynnego owrzodzenia dwunastnicy,
- leczeniu czynnego łagodnego owrzodzenia żołądka,
- leczeniu objawowym choroby refluksowej przełyku (ang.
gastro-oesophageal reflux disease, GORD) z nadżerkami lub
wrzodami,
- długotrwałym leczeniu choroby refluksowej przełyku,
- leczeniu objawowym umiarkowanej do bardzo ciężkiej
choroby refluksowej przełyku (objawowy GORD),
- zespole Zollingera-Ellisona,
- eradykacji Helicobacter pylori u pacjentów z
chorobą wrzodową w skojarzeniu z odpowiednimi schematami leczenia
przeciwbakteryjnego (patrz punkt 4.2).
Zulbex - skład
Zulbex, 10 mg, tabletki dojelitowe
Każda tabletka dojelitowa zawiera 10 mg rabeprazolu sodowego, co
odpowiada 9,42 mg rabeprazolu.
Zulbex, 20 mg, tabletki dojelitowe
Każda tabletka dojelitowa zawiera 20 mg rabeprazolu sodowego, co
odpowiada 18,85 mg rabeprazolu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Zulbex - dawkowanie
Dorośli / osoby w podeszłym wieku:
Czynne owrzodzenie dwunastnicy i czynne, łagodne owrzodzenie
żołądka: Zalecana dawka doustna zarówno dla czynnego
owrzodzenia dwunastnicy jak i czynnego, łagodnego owrzodzenia
żołądka wynosi 20 mg raz na dobę przyjmowana w godzinach
porannych.
U większości pacjentów z czynnym owrzodzeniem dwunastnicy
wyleczenie następuje w ciągu czterech tygodni. Jednakże niektórzy
pacjenci mogą wymagać dodatkowych czterech tygodni leczenia.
U większości pacjentów z czynnym, łagodnym owrzodzeniem żołądka
wyleczenie następuje w ciągu sześciu tygodni. Jednakże niektórzy
pacjenci mogą wymagać kolejnych sześciu tygodni leczenia.
Choroba refluksowa przełyku (GORD) z nadżerkami lub
wrzodami: Zalecana dawka doustna to 20 mg raz na dobę przez 4
do 8 tygodni.
Długotrwałe leczenie choroby refluksowej przełyku: W
przypadku długotrwałego leczenia można stosować dawkę podtrzymującą
produktu leczniczego Zulbex 20 mg lub 10 mg raz na dobę, w
zależności od reakcji pacjenta na leczenie.
Leczenie objawowe choroby refluksowej o nasileniu
umiarkowanym do bardzo ciężkiego (objawowy GORD): 10 mg raz na
dobę u pacjentów, u których wykluczono zapalenie przełyku. Jeśli
objawy nie ustępują w ciągu czterech tygodni, pacjent powinien być
poddany dalszym badaniom. Po ustąpieniu objawów można nadal
kontrolować ich nawrót, stosując doraźnie dawkę 10 mg raz na dobę,
według konieczności.
Zespół Zollingera-Ellisona: Zalecana dawka początkowa u
dorosłych wynosi 60 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 120 mg
na dobę, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.
Jednorazowa dobowa dawka wynosi do 100 mg. Dawka 120 mg może
wymagać podawania w dwóch dawkach podzielonych po 60 mg. Leczenie
należy kontynuować zgodnie ze wskazaniami klinicznymi.
Eradykacja H. pylori: Pacjenci powinni być poddani
leczeniu eradykacyjnemu. Zaleca się stosowanie poniższego schematu
przez 7 dni.
Zulbex 20 mg dwa razy na dobę + klarytromycyna 500 mg dwa razy
na dobę oraz amoksycylina
1 g dwa razy na dobę.
W przypadku wskazań wymagających przyjmowania leku raz na dobę,
produkt leczniczy Zulbex powinien być przyjmowany rano, przed
posiłkiem. Mimo, że nie wykazano, by pora dnia lub przyjmowanie
pokarmu miały wpływ na aktywność rabeprazolu sodowego, takie
stosowanie ułatwia prowadzenie terapii.
Należy poinformować pacjenta, że nie należ żuć ani kruszyć
tabletek produktu leczniczego Zulbex. Tabletki należy połykać w
całości.
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby: U pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie ma konieczności zmiany
dawkowania.
Stosowanie produktu leczniczego Zulbex u pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby, patrz punkt 4.4 Specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.
Dzieci: Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego
Zulbex u dzieci ze względu na brak doświadczenia dotyczącego
stosowania produktu w tej grupie wiekowej.
Zulbex - środki ostrożności
Złagodzenie objawów po leczeniu rabeprazolem sodowym nie
wyklucza obecności zmian nowotworowych w żołądku lub przełyku,
dlatego przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Zulbex
należy wykluczyć tego typu zmiany.
Pacjenci przyjmujący produkt leczniczy długotrwale (szczególnie
leczeni dłużej niż rok) powinni pozostawać pod regularną kontrolą
lekarską.
Nie można wykluczyć ryzyka reakcji nadwrażliwości krzyżowej w
przypadku podstawionych benzoimidazoli.
Należy poinformować pacjenta, że nie należ żuć ani kruszyć
tabletek produktu leczniczego Zulbex. Tabletki należy połykać w
całości.
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Zulbex u dzieci
ze względu na brak doświadczeń dotyczących stosowania produktu w
tej grupie wiekowej.
Po wprowadzeniu leku do obrotu donoszono o występowaniu
nieprawidłowego składu krwi (małopłytkowości oraz neutropenii). W
większości przypadków, w których nie można było ustalić innej
etiologii, dolegliwości były nieskomplikowane i ustępowały po
przerwaniu leczenia rabeprazolem.
Podczas badań klinicznych oraz po uzyskaniu pozwolenia na
dopuszczenie do obrotu zgłaszano również przypadki nieprawidłowych
wartości enzymów wątrobowych. W większości przypadków, w których
nie można było ustalić innej etiologii, przebiegały one bez
powikłań i ustępowały po przerwaniu leczenia rabeprazolem.
Nie odnotowano istotnych problemów związanych z bezpieczeństwem
stosowania leku w badaniu pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych
zaburzeniami czynności wątroby w odniesieniu do pacjentów z grupy
kontrolnej tej samej płci i w tym samym wieku. Jednakże, z powodu
braku danych klinicznych dotyczących stosowania rabeprazolu u
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, zaleca się
dużą ostrożność w przypadku przepisywania po raz pierwszy produktu
leczniczego Zulbex tym pacjentom.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania atazanawiru z produktem
leczniczym Zulbex (patrz punkt 4.5).
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej, takimi jak
rabeprazol, przez co najmniej
3 miesiące, a większości przypadków przez 1 rok, zgłaszano
występowanie ciężkiej hipomagnezemii. Mogą wystąpić ciężkie objawy
hipomagnezemii jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki,
zawroty głowy i komorowe zaburzenia rytmu serca. Objawy te mogą
pojawić się podstępnie i mogą zostać przeoczone. U pacjentów
najbardziej dotkniętych hipomagnezemią, poprawa nastąpiła po
uzupełnieniu braków magnezu i odstawieniu PPI.
U pacjentów, u których przewidziana jest długotrwała terapia
PPIs lub u pacjentów, którzy będą przyjmowali PPIs z digoksyną lub
lekami, które mogą wywoływać hipomagnezemię (np. lekami
moczopędnymi), należy rozważyć oznaczenie stężenia magnezu przed
rozpoczęciem leczenia PPI oraz okresowo w czasie leczenia.
Inhibitory pompy protonowej, zwłaszcza gdy stosowane są w dużych
dawkach i przez długi okres czasu (> 1 roku) mogą nieznacznie
zwiększać ryzyko złamań szyjki kości udowej, nadgarstka lub
kręgosłupa. Ryzyko to występuje głównie u pacjentów w wieku
podeszłym lub w przypadku wystąpienia innych dodatkowych czynników
ryzyka. Badania obserwacyjne sugerują, że inhibitory pompy
protonowej mogą zwiększać całkowite ryzyko złamań o 10-40%. To
zwiększenie ryzyka w niektórych przypadkach może wynikać z innych
czynników. Pacjenci z grupy ryzyka wystąpienia osteoporozy powinni
pozostawać pod właściwą opieką zgodnie z aktualnymi wytycznymi
klinicznymi oraz powinni oni przyjmować odpowiednią dawkę witaminy
D i wapnia.
Zulbex - przedawkowanie
Doświadczenie związane z celowym lub przypadkowym
przedawkowaniem jest niewielkie. Maksymalna odnotowana ekspozycja
nie była większa niż 60 mg dwa razy na dobę lub 160 mg raz na dobę.
Skutki są zazwyczaj minimalne i odpowiadają znanemu profilowi
zdarzeń niepożądanych. Zazwyczaj ustępują one bez konieczności
interwencji medycznej. Specyficzne antidotum nie jest znane.
Rabeprazol sodowy bardzo silnie wiąże się z białkami i dlatego nie
jest usuwany za pomocą dializy. Tak jak w każdym przypadku
przedawkowania konieczne jest zastosowanie leczenia objawowego i
podtrzymującego.
Zulbex - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione benzoimidazole
lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Ciąża i karmienie piersią.
Zulbex - działania niepożądane
Najczęściej zgłaszane działania niepożądane podczas
kontrolowanych badań klinicznych rabeprazolu to: ból głowy,
biegunka, ból brzucha, astenia, wzdęcia z oddawaniem wiatrów,
wysypka i suchość błony śluzowej jamy ustnej. Większość działań
niepożądanych obserwowanych podczas badań klinicznych miała łagodny
lub umiarkowany charakter oraz była przemijająca.
Poniższe działania niepożądane były zgłaszane w trakcie badań
klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu.
Częstość występowania działań niepożądanych określono
następująco:
- Często (≥1/100 do < 1/10)
- Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
- Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000) - Bardzo rzadko (<
1/10 000)
- Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Klasyfikacja układów /narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Częstość nieznana
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
zakażenie
|
|
|
|
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
|
neutropenia, leukopenia, trombocytopenia, leukocytoza
|
|
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
nadwrażliwość1, 2
|
|
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
|
jadłowstręt
|
|
hiponatremia; hipomagnezemia (patrz punkt 4.4)
|
Zaburzenia psychiczne
|
bezsenność
|
nerwowość
|
depresja
|
|
splątanie
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
bóle głowy, zawroty głowy
|
senność
|
|
|
|
Zaburzenia oka
|
|
|
zaburzenia widzenia
|
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
|
|
|
obrzęk obwodowy
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
kaszel, zapalenie gardła, zapalenie
błony śluzowej nosa
|
zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok
|
|
|
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
biegunka, wymioty, nudności, bóle brzucha, zaparcia,
wzdęcia z oddawaniem wiatrów
|
dyspepsja
suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie się ze
zwracaniem
treści żołądkowej lub gazu
|
zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie błony śluzowej jamy
ustnej, zaburzenia
smaku
|
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
|
zapalenie wątroby, żółtaczka, encefalopatia
wątrobowa3
|
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
wysypka,
rumień2
|
świąd, nadmierna potliwość, reakcje pęcherzowe2
|
rumień wielopostaciowy, martwica toksycznorozpływna naskórka,
zespół StevensaJohnsona
|
|
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
bóle nieswoiste, bóle pleców
|
bóle mięśni, skurcze nóg, bóle stawów; złamanie szyjki
|
|
|
|
|
|
kości udowej, nadgarstka lub kręgosłupa (patrz punkt 4.4)
|
|
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
zakażenie dróg moczowych
|
śródmiąższowe zapalenie nerek
|
|
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
|
|
|
ginekomastia
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
astenia, objawy jak w grypie
|
ból w klatce piersiowej, dreszcze, gorączka
|
|
|
|
Badania diagnostyczne
|
|
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych3
|
zwiększenie masy
ciała
|
|
|
1 Obejmuje obrzęk twarzy, niedociśnienie tętnicze
oraz duszność.
2
Rumień, reakcje pęcherzowe oraz reakcje nadwrażliwości zazwyczaj
ustępowały po przerwaniu leczenia. 3 U pacjentów z
marskością wątroby odnotowano rzadkie przypadki encefalopatii
wątrobowej. W przypadku leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami
czynności wątroby zaleca się dużą ostrożność przy przepisywaniu
produktu leczniczego Zulbex po raz pierwszy (patrz punkt 4.4).
Komentarze