Zoledronic acid Agila - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Zoledronic acid Agila - opis
Leczenie osteoporozy
? u kobiet w okresie pomenopauzalnym
? u mężczyzn
z podwyższonym ryzykiem złamania kości, w tym osób z
niedawnym niskoenergetycznym złamaniem szyjki kości
udowej.
Leczenie osteoporozy związanej z długotrwałą, terapią
kortykosteroidami podawanymi ogólnie
? u kobiet w okresie pomenopauzalnym
? u mężczyzn
z podwyższonym ryzykiem złamania. Leczenie choroby Pageta
kości u dorosłych.
Zoledronic acid Agila - skład
Każda fiolka zawierająca 100 ml roztworu zawiera 5 mg
kwasu zoledronowego (w postaci kwasu zoledronowego
jednowodnego).
Każdy ml roztworu zawiera kwas zoledronowy jednowodny, co
odpowiada 0,05 mg kwasu zoledronowego.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Jeden ml zawiera
0,08021 mg sodu
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Zoledronic acid Agila - dawkowanie
Dawkowanie
W leczeniu osteoporozy w okresie pomenopauzalnym,
osteoporozy u mężczyzn i osteoporozy związanej z długotrwałą,
terapią kortykosteroidami podawanymi ogólnie, zalecana dawka
produktu leczniczego Zoledronic acid Agila to 5 mg w pojedynczej
infuzji dożylnej podawanej raz do roku.
Nie ustalono optymalnego czasu terapii bisfosfonianami w
przypadku osteoporozy. Potrzebę kontynuacji terapii należy oceniać
okresowo na podstawie korzyści i potencjalnego ryzyka związanego z
produktem leczniczym Zoledronic acid Agila dla danego pacjenta,
szczególnie w przypadku stosowania przez okres dłuższy niż 5
lat.
U pacjentów z niedawnym niskoenergetycznym złamaniem
szyjki kości udowej zaleca się podawanie produktu leczniczego
Zoledronic acid Agila wlewie infuzji najwcześniej dwa tygodnie od
zagojenia złamania szyjki kości udowej (patrz punkt
5.1).
W leczeniu choroby Pageta produkt leczniczy Zoledronic
acid Agila powinien być przepisywany wyłącznie przez lekarzy
posiadających doświadczenie w terapii choroby Pageta kości.
Zalecana dawka produktu leczniczego Zoledronic acid Agila to 5 mg w
pojedynczej infuzji dożylnej.
Ponowne leczenie choroby Pageta: po wstępnej terapii
produktem leczniczym Zoledronic acid Agila w chorobie Pageta u
pacjentów, u których występuje reakcja na terapię, obserwuje się
wydłużony okres remisji. U pacjentów z nawrotem ponowne leczenie
polega na dodatkowej dożylnej infuzji produktu leczniczego
Zoledronic acid Agila w dawce 5 mg, najwcześniej po upływie jednego
roku od terapii wstępnej. Dostępne są ograniczone dane dotyczące
ponownego leczenia w przebiegu choroby Pageta (patrz punkt
5.1).
Przed podaniem produktu leczniczego Zoledronic acid Agila
pacjenci muszą zostać odpowiednio nawodnieni. Jest to szczególnie
istotne u pacjentów w wieku podeszłym i przyjmujących leki
moczopędne.
W trakcie podawania produktu leczniczego Zoledronic acid
Agila zaleca się przyjmowanie odpowiednich ilości wapnia i witaminy
D. Ponadto u pacjentów z chorobą Pageta zdecydowanie zaleca się
podawanie wapnia w ilości odpowiadającej co najmniej 500 mg wapnia
pierwiastkowego dwa razy dziennie przez co najmniej 10 dni po
podaniu produktu leczniczego Zoledronic acid Agila (patrz punkt
4.4).
U pacjentów z niedawnym niskoenergetycznym złamaniem
szyjki kości udowej po niewielkim urazie, przed pierwszym pierwszą
infuzją produktu leczniczego Zoledronic acid Agila zaleca się
podanie nasycającej dawki witaminy D wynoszącej 50 000 do 125 000,
doustnie lub domięśniowo.
Częstość występowania objawów po podaniu leku w ciągu
pierwszych trzech dni po zastosowaniu produktu leczniczego
Zoledronic acid Agila można zredukować, stosując paracetamol lub
ibuprofen krótko po podaniu produktu leczniczego Zoledronic acid
Agila.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Produkt leczniczy Zoledronic acid Agila jest
przeciwwskazany u pacjentów z klirensem kreatyniny < 35 ml/min
(patrz punkty 4.3 i 4.4).
Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z
klirensem kreatyniny > = 35 ml/min.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Nie ma konieczności modyfikacji dawki (patrz punkt
5.2).
Pacjenci w wieku podeszłym (> = 65
lat)
Nie ma konieczności modyfikacji dawki, ponieważ
biodostępność, dystrybucja i eliminacja były podobne u pacjentów w
wieku podeszłym i młodszych.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności
produktu leczniczego Zoledronic acid Agila u dzieci w wieku do 18
lat.
Sposób
podawania Podanie dożylne.
Produkt leczniczy Zoledronic acid Agila (5 mg w 100 ml
roztworu gotowego do podania) podawany jest za pomocą zestawu do
kroplówki z odpowietrznikiem ze stałą szybkością wlewu. Czas wlewu
nie może być krótszy niż 15 minut. Informacje dotyczące wlewu
produktu leczniczego Zoledronic acid
Agila, patrz punkt 6.6.
Zoledronic acid Agila - środki ostrożności
Stosowanie produktu leczniczego Zoledronic acid Agila u
pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens
kreatyniny < 35 ml/min) jest przeciwwskazane w związku z
podwyższonym ryzykiem niewydolności nerek w tej
populacji.
Niewydolność nerek obserwowano po podaniu produktu
leczniczego Zoledronic acid Agila (patrz punkt 4.8), zwłaszcza u
pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek lub
innymi czynnikami ryzyka, w tym zaawansowanym wiekiem, jednoczesnym
stosowaniem produktów leczniczych o działaniu nefrotoksycznym,
jednoczesnym stosowaniem diuretyków (patrz punkt 4.5) lub
odwodnieniem po podaniu produktu leczniczego Zoledronic acid Agila.
Niewydolność nerek wymagająca dializy lub prowadząca do zgonu
występowała rzadko u pacjentów z wyjściową niewydolnością nerek lub
innymi czynnikami ryzyka, które opisano powyżej.
Aby zminimalizować ryzyko niekorzystnych reakcji ze strony
nerek, zaleca się zastosowanie następujących środków
ostrożności:
? Klirens kreatyniny należy mierzyć zawsze przed
podaniem dawki produktu leczniczego Zoledronic acid
Agila.
? Tymczasowy wzrost stężenia kreatyniny w surowicy
może być wyższy u pacjentów z wyjściowymi zaburzeniami czynności
nerek.
? U pacjentów obarczonych ryzykiem należy rozważyć
monitorowanie stężenia kreatyniny w surowicy.
? Produkt leczniczy Zoledronic acid Agila należy
stosować ostrożnie w trakcie jednoczesnego podawania z innymi
produktami leczniczymi, które mogą wpływać na czynność nerek (patrz
punkt 4.5).
? Pacjentów, zwłaszcza pacjentów w wieku podeszłym i
leczonych diuretykami, należy odpowiednio nawodnić przed podaniem
produktu leczniczego Zoledronic acid Agila.
? Pojedyncza dawka produktu leczniczego Zoledronic
acid Agila nie powinna być większa niż 5 mg, a czas trwania wlewu
powinien wynosić co najmniej 15 minut (patrz punkt 4.2).
Wyjściową hipokalcemię należy leczyć podawaniem
odpowiedniej dawki wapnia i witaminy D przed rozpoczęciem terapii
produktem leczniczym Zoledronic acid Agila (patrz punkt 4.3). Inne
zaburzenia metabolizmu minerałów należy także skutecznie leczyć
(np. zmniejszona rezerwa przytarczyc, zaburzenia wchłaniania wapnia
w jelicie). Lekarz powinien rozważyć kliniczną obserwację tych
pacjentów.
Nasilone tempo obrotu kostnego jest charakterystyczne dla
choroby Pageta kości. W związku z gwałtownym oddziaływaniem kwasu
zoledronowego na obrót kostny może wystąpić tymczasowa
hipokalcemia, czasem objawowa. Jest ona zazwyczaj najsilniejsza w
ciągu pierwszych 10 dni po podaniu wlewu produktu leczniczego
Zoledronic acid Agila (patrz punkt 4.8).
W trakcie podawania produktu leczniczego Zoledronic acid
Agila zaleca się przyjmowanie odpowiednich ilości wapnia i witaminy
D. Ponadto u pacjentów z chorobą Pageta zdecydowanie zaleca się
podawanie wapnia w ilości odpowiadającej co najmniej 500 mg wapnia
pierwiastkowego dwa razy na dobę przez co najmniej 10 dni po
podaniu produktu leczniczego Zoledronic acid Agila (patrz punkt
4.2). Pacjentów należy poinformować o objawach hipokalcemii i
poddać obserwacji klinicznej w okresie ryzyka. U pacjentów z
chorobą Pageta zaleca się pomiar stężenia wapnia w surowicy przed
wlewem produktu leczniczego Zoledronic acid Agila.
U pacjentów przyjmujących bisfosfoniany, w tym produkt
leczniczy Zoledronic acid Agila obserwowano ciężki, i okazjonalnie
powodujący niesprawność, ból kości, stawów i (lub) mięśni (patrz
punkt 4.8).
Pacjentów leczonych produktem leczniczym Zoledronic acid
Agila nie należy poddawać jednoczesnej terapii innymi lekami
zawierającymi kwas zoledronowy lub inne bisfosfoniany, ponieważ nie
jest znane skojarzone działanie tych leków.
Martwica kości szczęki (ang.
osteonecrosis of the jaw, ONJ)
Osteonekrozę szczęki obserwowano głównie u pacjentów z
nowotworami, otrzymujących terapię obejmującą bisfosfoniany, w tym
kwas zoledronowy. Wielu z tych pacjentów otrzymywało także
chemioterapię i kortykosteroidy. W większości przypadków
występowanie martwicy kości wiązano z wykonanym wcześniej zabiegiem
z zakresu chirurgii szczękowej, np. ekstrakcji zęba. U wielu
pacjentów stwierdzono oznaki miejscowego zakażenia, w tym zapalenia
szpiku. U pacjentów z czynnikami ryzyka (np. z nowotworem,
poddawanych chemioterapii, leczeniu kortykosteroidami lub u osób,
które nie zachowują higieny jamy ustnej) przed rozpoczęciem
leczenia bisfosfonianami należy przeprowadzić badanie
stomatologiczne i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze. W
trakcie leczenia pacjenci z tej grupy powinni w miarę możliwości
unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. Jeśli podczas
terapii bisfosfonianami wystąpi martwica kości szczęki,
przeprowadzenie zabiegu z zakresu chirurgii szczękowej może
przyczynić się do nasilenia tego stanu. W przypadku pacjentów
wymagających przeprowadzenia zabiegów stomatologicznych nie
istnieją dane, które potwierdziłyby, że przerwanie leczenia
bisfosfonianem zmniejsza ryzyko wystąpienia martwicy kości szczęki.
W każdym przypadku lekarz musi dokonać oceny stanu klinicznego
pacjenta i rozważyć stosunek ryzyka do korzyści.
Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i
trzonu kości udowej u osób stosujących bisfosfoniany, głównie u
pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne
lub krótkie, skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu
wzdłuż całej kości udowej - od miejsca zlokalizowanego tuż pod
krętarzem mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do tego typu
złamań dochodzi po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy
pacjenci odczuwają ból uda lub ból w pachwinie. W badaniach
obrazowych często na kilka tygodni lub miesięcy przed całkowitym
złamaniem kości udowej widoczne są cechy złamań z przeciążenia.
Złamania często występują obustronnie, dlatego u leczonych
bisfosfonianami pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu
kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie.
Zgłaszano również utrudnione gojenie tych złamań. Na podstawie
indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u
których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy
rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia
oceny.
Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się
jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny
występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent
zgłaszający się z takimi objawami powinien zostać zbadany w
kierunku obecności niecałkowitego złamania kości udowej.
Zoledronic acid Agila - przedawkowanie
Doświadczenia kliniczne z ostrym przedawkowaniem produktu
leczniczego Zoledronic acid Agila są ograniczone. Należy dokładnie
monitorować pacjentów, którzy otrzymali dawki większe niż zalecane.
W przypadku przedawkowania prowadzącego do istotnej hipokalcemii
należy podać wapń (doustnie) i (lub) glukonian wapnia we wlewie
dożylnym.
Zoledronic acid Agila - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną, bisfosfoniany
lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie
6.1.
- Pacjenci z hipokalcemią (patrz punkt
4.4).
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek z klirensem
kreatyniny < 35 ml/min (patrz punkt 4.4).
- Ciąża i okres karmienia piersią (patrz punkt
4.6).
Zoledronic acid Agila - działania niepożądane
Ogólny odsetek pacjentów, u których wystąpiły działania
niepożądane wynosił 44,7%, 16,7% i 10,2% odpowiednio po pierwszym,
drugim i trzecim wlewie. Częstość występowania poszczególnych
zdarzeń niepożądanych po pierwszym wlewie była następująca:
gorączka (17,1%), ból mięśni (7,8%), objawy grypy (6,7%), ból
stawów (4,8%) i ból głowy (5,1%). Częstość występowania tych
reakcji malała istotnie po podaniu kolejnych corocznych dawek kwasu
zoledronowego. Większość tych reakcji występuje w ciągu pierwszych
trzech dni po podaniu kwasu zoledronowego. Nasilenie większości
tych reakcji było łagodne do umiarkowanego i ustąpiło w ciągu
trzech dni. Odsetek pacjentów, u których wystąpiły działania
niepożądane, był niższy w mniejszym badaniu (19,5%, 10,4%, 10,7%
odpowiednio po pierwszym, drugim i trzecim wlewie), podczas gdy
zastosowano opisane poniżej działania profilaktyczne przeciwko
działaniom niepożądanym.
Częstość występowania działań niepożądanych w ciągu
pierwszych trzech dni po podaniu produktu leczniczego Zoledronic
acid Agila można zredukować, podając paracetamol lub ibuprofen
krótko po podaniu kwasu zoledronowego (patrz punkt 4.2).
W głównym badaniu dotyczącym złamań (PFT) HORIZON (patrz
punkt 5.1) ogólna częstość występowania migotania przedsionków
wynosiła 2,5% (96 spośród 3862) i 1,9% (75 spośród 3852)
odpowiednio u pacjentów przyjmujących kwas zoledronowy i placebo.
Częstość ciężkich zdarzeń niepożądanych związanych z migotaniem
przedsionków była wyższa u pacjentów przyjmujących kwas zoledronowy
(1,3%) (51 spośród 3862) niż placebo (0,6%) (22 spośród 3852).
Mechanizm leżący u podstaw zwiększonej częstości występowania
migotania przedsionków jest nieznany. W badaniach dotyczących
osteoporozy [PFT, badanie dotyczące nawracających złamań (RFT)
HORIZON] łączna częstość występowania migotania przedsionków była
podobna w grupach otrzymujących kwas zoledronowy (2,6%) i placebo
(2,1%). W przypadku ciężkich działań niepożądanych dotyczących
migotania przedsionków łączna częstość występowania wynosiła 1,3%
dla kwasu zoledronowego i 0,8% dla placebo.
Działania niepożądane w Tabeli 1 uporządkowane są zgodnie
z klasyfikacją układów i narządów MedDRA oraz konwencją MedDRA
dotyczącą częstości. Częstość jest określana zgodnie z następującą
konwencją: bardzo często (> = 1/10), często (> = 1/100 do
< 1/10), niezbyt często (> = 1/1000 do < 1/100), rzadko
(> = 1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000);
nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych). W obrębie każdej grupy częstości objawy niepożądane
przedstawiono według zmniejszającego się stopnia
nasilenia.
Tabela 1
Zakażenia i zarażenia
pasożytnicze
|
Niezbyt często
|
Grypa, zapalenie nosa i gardła
|
Zaburzenia krwi i układu
chłonnego
|
Niezbyt często
|
Anemia
|
Zaburzenia układu
immunologicznego
|
Częstość nieznana**
|
Reakcje nadwrażliwości, w tym rzadkie przypadki skurczu
oskrzeli, pokrzywki lub obrzęku naczynioruchowego, i bardzo rzadkie
przypadki reakcji/wstrząsu anafilaktycznego
|
Zaburzenia metabolizmu i
odżywiania
|
Często
|
Hipokalcemia*
|
Niezbyt często
|
Jadłowstręt, zmniejszenie apetytu
|
Zaburzenia psychiczne
|
Niezbyt często
|
Bezsenność
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
Ból głowy, zawroty głowy
|
Niezbyt często
|
Letarg, parestezje, senność, drżenie, omdlenie, zaburzenia
smaku
|
Zaburzenia oka
|
Często
|
Przekrwienie gałki ocznej
|
Niezbyt często
|
Zapalenie spojówek, ból gałki ocznej
|
Rzadko
|
Zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie nadtwardówki,
zapalenie tęczówki
|
Częstość nieznana **
|
Zapalenie twardówki i zapalenie oczodołu
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Niezbyt często
|
Zaburzenia równowagi
|
Zaburzenia serca
|
Często
|
Migotanie przedsionków
|
Niezbyt często
|
Kołatanie serca
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Niezbyt często
|
Nadciśnienie tętnicze, nagłe zaczerwienienie
skóry
|
Częstość nieznana **
|
Niedociśnienie (u części pacjentów występowały czynniki
ryzyka)
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Niezbyt często
|
Kaszel, duszność
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Często
|
Nudności, wymioty, biegunka
|
Niezbyt często
|
Niestrawność, ból nadbrzusza, ból brzucha, refluks
żołądkowo-przełykowy, zatwardzenie, suchość w jamie ustnej,
zapalenie przełyku, ból zęba, zapalenie błony śluzowej
żołądka#
|
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej
|
Niezbyt często
|
Wysypka, potliwość, świąd, rumień
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
|
Często
|
Ból mięśni, ból stawów, ból pleców, ból kończyn
|
Niezbyt często
|
Ból szyi, sztywność mięśni i stawów, obrzęk stawów,
skurcze mięśni, ból ramion, bóle mięśniowo-szkieletowe w obrębie
klatki piersiowej, bóle mięśniowo-szkieletowe, sztywność stawów,
zapalenie stawów, osłabienie mięśni
|
|
Rzadko
|
Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej
(działanie niepożądane leków należących do klasy
bisfosfonianów).
|
Częstość nieznana **
|
Osteonekroza szczęki (patrz punkt 4.4 i 4.8 Efekty typowe
dla klasy)
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Niezbyt często
|
Podwyższone stężenie kreatyniny we krwi, częstomocz,
białkomocz
|
Częstość nieznana **
|
Zaburzenia czynności nerek. Rzadkie przypadki
niewydolności nerek wymagającej dializy i prowadzące do zgonu
zgłaszano w przypadku pacjentów z istniejącymi wcześniej
zaburzeniami czynności nerek lub innymi czynnikami ryzyka, w tym
zaawansowanym wiekiem, jednoczesnym stosowaniem produktów
leczniczych o działaniu nefrotoksycznym, jednoczesnym stosowaniem
diuretyków i odwodnieniem w okresie po podaniu wlewu (patrz punkt
4.4 i 4.8 Efekty typowe dla klasy)
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu
podania
|
Bardzo często
|
Gorączka
|
Często
|
Objawy grypopodobne, dreszcze, zmęczenie, astenia, ból,
złe samopoczucie, reakcja w miejscu podania wlewu
|
Niezbyt często
|
Obrzęk obwodowy, pragnienie, ostra reakcja zapalna, ból w
klatce piersiowej bez związku z układem krążenia
|
Częstość nieznana **
|
Odwodnienie wtórne do takich objawów po podaniu dawki jak
gorączka, wymioty i biegunka
|
Badania diagnostyczne
|
Często
|
Podwyższone stężenie białka C-reaktywnego
|
Niezbyt często
|
Obniżone stężenie wapnia we krwi
|
* Obserwowane u pacjentów przyjmujących jednocześnie
kortykosteroidy. * Często wyłącznie w przypadku choroby
Pageta.
** Na podstawie zgłoszeń po wprowadzeniu do obrotu. .
Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
f Wykryte po dopuszczeniu do obrotu.
Działanie typowe
dla klasy leków: Zaburzenia czynności
nerek
Kwas zoledronowy wiązano z niewydolnością nerek
objawiającą się pogorszeniem czynności nerek (tj. podwyższonym
stężeniem kreatyniny w surowicy) i rzadko ostrą niewydolnością
nerek. Niewydolność nerek obserwowano po podaniu kwasu
zoledronowego, szczególnie u pacjentów z istniejącymi wcześniej
zaburzeniami czynności nerek lub dodatkowymi czynnikami ryzyka (np.
zaawansowany wiek, pacjenci z nowotworami poddawani chemioterapii,
jednocześnie przyjmowane leki o działaniu nefrotoksycznym,
jednocześnie przyjmowane diuretyki, ciężkie odwodnienie), przy czym
większość z nich otrzymywała dawkę 4 mg co 3-4 tygodnie. Jednakże
problem ten występował także u pacjentów
po podaniu pojedynczej dawki.
W badaniach klinicznych dotyczących osteoporozy zmiana
klirensu kreatyniny (mierzona corocznie przed podaniem dawki) i
częstość występowania niewydolności i zaburzeń czynności nerek była
porównywalna zarówno w grupie otrzymującej kwas zoledronowy jak i
placebo w ciągu trzech lat. W ciągu 10 dni obserwowano tymczasowy
wzrost stężenia kreatyniny w surowicy u 1,8% pacjentów leczonych
kwasem zoledronowym w porównaniu do 0,8% pacjentów przyjmujących
placebo.
Hipokalcemia
W badaniach klinicznych dotyczących osteoporozy po podaniu
kwasu zoledronowego u ok. 0,2% pacjentów występują istotne
zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy (mniej niż 1,87 mmol/l).
Nie zaobserwowano przypadków objawowej hipokalcemii.
W badaniach dotyczących choroby Pageta objawową
hipokalcemię obserwowano u około 1% pacjentów, przy czym u
wszystkich problem ten ustąpił.
Na podstawie badań laboratoryjnych przejściowe bezobjawowe
stężenia wapnia niższe od zakresu prawidłowego (poniżej 2,10
mmol/l) wykryto u 2,3% pacjentów leczonych kwasem zoledronowym w
dużym badaniu klinicznym w porównaniu do 21% pacjentów leczonych
kwasem zoledronowym w badaniach klinicznych dotyczących choroby
Pageta. Częstość hipokalcemii była znacznie niższa po kolejnych
wlewach.
Wszyscy pacjenci otrzymali odpowiednią suplementację
witaminą D i wapniem w badaniu dotyczącym osteoporozy w okresie
pomenopauzalnym, badaniu dotyczącym zapobiegania złamaniom
klinicznym po złamaniu stawu biodrowego i badaniach dotyczących
choroby Pageta (patrz także punkt 4.2). W badaniu dotyczącym
zapobiegania złamaniom klinicznym po niedawnym złamaniu stawu
biodrowego, nie mierzono rutynowo poziomów witaminy D, jednakże
większość pacjentów otrzymała nasycającą dawkę witaminy D przed
podaniem kwas zoledronowego (patrz punkt 4.2).
Reakcje miejscowe
W dużym badaniu klinicznym donoszono o reakcjach po
podaniu kwasu zoledronowego w miejscu wlewu (0,7%), takich jak
zaczerwienienie, obrzęk i (lub) ból.
Osteonekroza szczęki
Niezbyt często opisywano przypadki martwicy kości
(zwłaszcza szczęki), głównie u pacjentów onkologicznych leczonych
bisfosfonianami, w tym kwasem zoledronowym. U wielu z tych
pacjentów stwierdzano objawy miejscowego zakażenia, w tym zapalenia
szpiku kostnego i kości, przy czym większość wspomnianych doniesień
dotyczy pacjentów z rozpoznaniem nowotworu złośliwego, u których
wykonywano ekstrakcje zębów lub inne zabiegi stomatologiczne.
Martwica kości szczęki charakteryzuje się wieloma udokumentowanymi
czynnikami ryzyka, do których zalicza się obecność nowotworu
złośliwego, niektóre interwencje lecznicze (np. chemioterapię,
radioterapię, stosowanie kortykosteroidów), a także niektóre
choroby współistniejące (np. niedokrwistość, koagulopatie,
zakażenia, choroby jamy ustnej). Mimo, iż związek przyczynowy nie
został potwierdzony, zaleca się, aby unikać zabiegów z zakresu
chirurgii szczękowej, ponieważ proces gojenia się ran może być
wydłużony (patrz punkt 4.4).
W dużym badaniu klinicznym, którym objęto 7736 pacjentów,
osteonekrozę szczęki zgłoszono w przypadku jednego pacjenta
leczonego kwasem zoledronowym i jednego pacjenta przyjmującego
placebo. W obu przypadkach problem ustąpił.
Zgłaszanie
podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych{aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu}
e-mail: adr@urpl.gov.pl.
Zoledronic acid Agila - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Produkt leczniczy Zoledronic acid Agila jest
przeciwwskazany w okresie ciąży (patrz punkt 4.3). Brak
wystarczających danych dotyczących stosowania kwasu zoledronowego u
kobiet w ciąży. Badania dotyczące kwasu zoledronowego u zwierząt
wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję, w tym powstawanie wad
wrodzonych (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko u ludzi jest
nieznane.
Karmienie
piersią
Produkt leczniczy Zoledronic acid Agila jest
przeciwwskazany w okresie karmienia piersią (patrz punkt 4.3). Nie
wiadomo, czy kwas zoledronowy jest wydzielany do mleka
matki.
Kobiety w wieku
rozrodczym
Produkt leczniczy Zoledronic acid Agila nie jest zalecany
u kobiet w wieku rozrodczym.
Płodność
Kwas zoledronowy badano na szczurach w poszukiwaniu
możliwych działań niepożądanych na płodność rodziców i pokolenia
F1. Obserwowano nasilenie farmakologicznych efektów działania kwasu
zoledronowego, co uznano za związane z hamowaniem przez ten związek
metabolizmu wapnia w tkance kostnej prowadzącym do hipokalcemii
okołoporodowej (jest to efekt wspólny wszystkich leków z grupy
bisfosfonianów), dystocji oraz przedwczesnego zakończenia udziału w
badaniu. Wyniki te wykluczyły możliwość definitywnego określenia
wpływu produktu leczniczego Zoledronic acid Agila na płodność u
ludzi.
Zoledronic acid Agila - prowadzenie pojazdów
Działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i senność,
mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn. Niemniej jednak nie przeprowadzono badań dotyczących
takiego wpływu produktu leczniczego Zoledronic acid
Agila.
Komentarze