Xorimax 250

Xorimax 250 - dawkowanie

Tabletki aksetylu cefuroksymu są powlekane w celu zamaskowania smaku: nie należy ich rozgryzać.

Leczenie trwa zwykle 7 dni (od 5 do 10 dni). W przypadku zapalenia gardła i migdałków wywołanego przez Streptococcus pyogenes wskazane jest leczenie trwające co najmniej 10 dni. Czas leczenia we wczesnych stadiach boreliozy z Lyme powinien wynosić 20 dni. W celu zapewnienia optymalnego wchłaniania aksetylu cefuroksymu, tabletki należy przyjmować wkrótce po posiłku.

Dawkowanie zależy od ciężkości zakażenia. W ciężkich zakażeniach zaleca się stosowanie cefuroksymu w postaci do podawania pozajelitowego. W leczeniu zapalenia płuc i zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli aksetyl cefuroksymu jest skuteczny, jeśli zastosuje się go po początkowym podaniu pozajelitowym cefuroksymu sodowego.

Schemat dawkowania tabletek

Dawkowanie u dzieci w wieku poniżej 5 lat

Nie powinno się stosować aksetylu cefuroksymu w postaci tabletek u dzieci w wieku poniżej 5 lat. U pacjentów z tej grupy wiekowej zaleca się stosowanie produktu w postaci zawiesiny doustnej. Brak doświadczenia w stosowaniu leku u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, pacjentów poddawanych dializie i pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub osób w podeszłym wieku zachowanie szczególnych środków ostrożności nie jest konieczne, jeśli dawka dobowa nie jest większa niż 1 gram. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i klirensem kreatyniny poniżej 20 ml/min aksetyl cefuroksymu w postaci tabletek należy stosować ostrożnie. Pacjenci poddawani hemodializie wymagają uzupełniającej dawki cefuroksymu pod koniec każdego zabiegu hemodializy.

Xorimax 250 - środki ostrożności

Jeśli po przyjęciu aksetylu cefuroksymu wystąpią reakcje nadwrażliwości, stosowanie produktu należy natychmiast przerwać i zastosować odpowiednie leczenie.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła reakcja alergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe.

Podobnie, jak w przypadku innych antybiotyków o szerokim zakresie działania, długotrwałe stosowanie aksetylu cefuroksymu może powodować nadmierny wzrost niewrażliwych drobnoustrojów (np. Candida, Enterococci i Clostridium difficile), który może wymagać przerwania leczenia. U pacjentów, u których w trakcie lub po zakończeniu leczenia aksetylem cefuroksymu występuje ciężka biegunka, należy wziąć pod uwagę ryzyko zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Należy odstawić aksetyl cefuroksymu i zastosować odpowiednie leczenie. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.8).

Biegunki mogą występować częściej podczas trwającego 20 dni leczenia boreliozy z Lyme.

Długotrwałe stosowanie aksetylu cefuroksymu może prowadzić do nadmiernego namnożenia się drobnoustrojów opornych na ten antybiotyk. Bardzo ważne jest przeprowadzanie dokładnych badań kontrolnych. Jeśli nadkażenie opornymi drobnoustrojami wystąpi podczas leczenia, należy zastosować odpowiednie postępowanie (patrz punkt 4.8).

Nie zaleca się stosowania aksetylu cefuroksymu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami przewodu pokarmowego, przebiegającymi z wymiotami i biegunką, gdyż w takich stanach nie można zapewnić właściwego wchłaniania leku. Należy wtedy rozważyć podawanie cefuroksymu w postaci pozajelitowej.

Istnieją doniesienia o wystąpieniu odczynu Jarischa-Herxheimera po zastosowaniu aksetylu cefuroksymu w leczeniu boreliozy z Lyme. Odczyn ten wynika bezpośrednio z bakteriobójczego działania aksetylu cefuroksymu na krętki Borrelia burgdorferi. Należy poinformować pacjenta o tej częstej i zazwyczaj samoistnie ustępującej reakcji, która jest wynikiem leczenia boreliozy antybiotykami.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków zwiększających pH soku żołądkowego (patrz punkt 4.5).

Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu aksetylu cefuroksymu u dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy. Doświadczenie kliniczne w leczeniu boreliozy z Lyme we wczesnym stadium dotyczy wyłącznie dzieci w wieku powyżej 12 lat i dorosłych.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu w otoczce tabletki.

Xorimax 125 zawiera 0,2 mg aspartamu w tabletce.

Do oznaczania stężenia glukozy we krwi i osoczu pacjentów otrzymujących aksetyl cefuroksymu zaleca się metody z użyciem oksydazy glukozowej lub heksokinazy. Cefuroksym nie wpływa na wyniki oznaczania stężenia kreatyniny z użyciem alkalicznego pikrynianu (patrz punkt 4.5).

Podczas leczenia cefuroksymem sodu u niektórych dzieci występowało nieznaczne do umiarkowanego pogorszenie słuchu.

Xorimax 250 - przedawkowanie

Przedawkowanie cefalosporyn może powodować podrażnienie mózgu prowadzące do drgawek. W razie przedawkowania stężenie cefuroksymu w surowicy można zmniejszyć metodą hemodializy i dializy otrzewnowej.