Vivace 2,5 mg - dawkowanie
Podanie doustne
Zaleca się przyjmowanie produktu Vivace codziennie o tej samej
porze dnia.
Produkt Vivace może być przyjmowany przed, w trakcie lub po
posiłku, gdyż przyjmowanie pokarmów nie wpływa na jego
biodostępność (patrz punkt 5.2).
Produkt Vivace powinien być połykany w całości i popijany płynem
i nie wolno go kruszyć ani żuć.
Dorośli
Pacjenci, u których stosuje się leki moczopędne:
Po włączeniu produktu Vivace do leczenia może występować
hipotonia; częstość występowania wzrasta u pacjentów leczonych
jednocześnie diuretykami. Należy zachować ostrożność, ponieważ w
tej grupie pacjentów może występować odwodnienie i (lub)
hiponatremia.
Jeśli jest to możliwe, leki moczopędne powinny być odstawione 2
do 3 dni przed rozpoczęciem leczenia produktem Vivace (patrz punkt
4.4).
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, u których stosowane są
diuretyki, leczenie produktem Vivace powinno być rozpoczynane od
dawki 1,25 mg. Należy kontrolować czynność nerek i stężenie potasu
w surowicy. Dalsze dawkowanie produktu Vivace powinno być ustalane
w zależności od docelowych wartości ciśnienia tętniczego.
Nadciśnienie tętnicze
Dawka powinna być zindywidualizowana w zależności od profilu
pacjenta (patrz punkt 4.4) i kontroli ciśnienia tętniczego.
Produkt Vivace może być stosowany w monoterapii lub w
skojarzeniu z lekami hipotensyjnymi z innych grup.
Dawka początkowa
Produkt Vivace powinien być włączany do leczenia stopniowo z
zalecaną dawką początkową 2,5 mg na dobę.
W grupie pacjentów z silną aktywacją układu
renina–angiotensyna–aldosteron może dojść do nadmiernego obniżenia
ciśnienia tętniczego po podaniu dawki początkowej. W tej grupie
pacjentów zalecane jest rozpoczynanie od dawki 1,25 mg i
rozpoczynanie leczenia pod nadzorem lekarskim (patrz punkt
4.4).
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Dawka może być zwiększona dwukrotnie w okresie od dwóch do
czterech tygodni w celu osiągnięcia docelowych wartości ciśnienia
tętniczego; maksymalna dawka produktu Vivace wynosi 10 mg na dobę.
Zazwyczaj produkt jest podawany raz na dobę.
Prewencja chorób układu sercowo-naczyniowego
Dawka początkowa
Zalecana dawka początkowa produktu Vivace wynosi 2,5 mg raz na
dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Dawka powinna być stopniowo zwiększana w zależności od
tolerancji substancji czynnej przez pacjenta. Zalecane jest
podwojenie dawki po jednym do dwóch tygodni leczenia, a po
kolejnych dwóch do trzech tygodni zwiększenie do docelowej dawki
podtrzymującej wynoszącej 10 mg produktu Vivace raz na dobę.
Patrz także powyżej – „Pacjenci, u których stosuje się leki
moczopędne”.
Leczenie choroby nerek
U pacjentów chorych na cukrzycę z
mikroalbuminurią:
Dawka początkowa
Zalecana dawka początkowa produktu Vivace wynosi 1,25 mg raz na
dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Dawka powinna być stopniowo zwiększana w zależności od
tolerancji substancji czynnej przez pacjenta. Zalecane jest
podwojenie dawki do 2,5 mg raz na dobę po dwóch tygodniach
leczenia, a następnie do 5 mg po kolejnych dwóch tygodniach.
U pacjentów chorych na cukrzycę z przynajmniej jednym
czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego
Dawka początkowa
Zalecana dawka początkowa produktu Vivace wynosi 2,5 mg raz na
dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Dawka powinna być stopniowo zwiększana w zależności od
tolerancji substancji czynnej przez pacjenta. Zalecane jest
podwojenie dawki do 5 mg raz na dobę po jednym do dwóch tygodni
leczenia, a następnie do 10 mg po kolejnych dwóch lub trzech
tygodniach. Docelowa dawka dobowa wynosi 10 mg.
Dawka początkowa
Zalecana dawka początkowa produktu Vivace wynosi 1,25 mg raz na
dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Dawka powinna być stopniowo zwiększana w zależności od
tolerancji substancji czynnej przez pacjenta. Zalecane jest
podwojenie dawki do 2,5 mg raz na dobę po dwóch tygodniach
leczenia, a następnie do 5 mg po kolejnych dwóch tygodniach.
Objawowa niewydolność serca
Dawka początkowa
U pacjentów stabilnych, których stan ustabilizowano lekiem
moczopędnym zalecana dawka początkowa produktu Vivace wynosi 1,25
mg raz na dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Podwojenie dawki produktu Vivace powinno być przeprowadzane co
jeden do dwóch tygodni, do maksymalnej dawki 10 mg. Preferowane
jest podawanie produktu w dwóch dawkach podzielonych.
Prewencja wtórna po ostrym zawale mięśnia sercowego z
niewydolnością serca
Dawka początkowa
U pacjenta stabilnego klinicznie i hemodynamicznie po 48
godzinach od zawału mięśnia sercowego
dawka początkowa wynosi 2,5 mg dwa razy na dobę przez trzy dni.
Jeśli początkowa dawka 2,5 mg jest źle tolerowana, należy podawać
1,25 mg dwa razy na dobę przez dwa dni a następnie zwiększyć do 2,5
mg, a następnie 5 mg dwa razy na dobę. Jeżeli nie można zwiększyć
dawki do 2,5 mg dwa razy na dobę, należy zaprzestać leczenia.
Patrz także powyżej – „Pacjenci, u których stosuje się leki
moczopędne”.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca
Dawka dobowa powinna być stopniowo podwajana w odstępach od
jednego do trzech dni, aż do osiągnięcia dawki docelowej 5 mg dwa
razy na dobę.
W miarę możliwości dawka podtrzymująca powinna być podawana w
dwóch dawkach podzielonych. Jeżeli nie można zwiększyć dawki do 2,5
mg dwa razy na dobę, należy zaprzestać leczenia. Nadal brakuje
wystarczających danych dotyczących leczenia pacjentów z ciężką
(NYHA IV) niewydolnością serca bezpośrednio po zawale serca. W
przypadku podjęcia decyzji dotyczącej leczenia pacjentów z tej
grupy, zalecane jest rozpoczynanie od dawki 1,25 mg raz na dobę i
wskazane jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas
zwiększania dawek.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Dobowa dawka u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek powinna
być ustalana na podstawie klirensu kreatyniny (patrz punkt
5.2):
− jeżeli klirens kreatyniny wynosi ≥60 ml/min, nie trzeba
zmieniać dawki początkowej (2,5 mg na dobę); maksymalna dawka
dobowa wynosi 10 mg;
− jeżeli klirens kreatyniny wynosi 30–60 ml/min, nie trzeba
zmieniać dawki początkowej (2,5 mg na dobę); maksymalna dawka
dobowa wynosi 5 mg;
− jeżeli klirens kreatyniny wynosi 10–30 ml/min, dawka
początkowa wynosi 1,25 mg na dobę, a maksymalna dawka dobowa wynosi
5 mg;
− u hemodializowanych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym:
ramipryl jest dializowany w niewielkim stopniu; dawka początkowa
wynosi 1,25 mg na dobę, a maksymalna dawka dobowa wynosi 5 mg; lek
powinien być podawany kilka godzin po zakończeniu hemodializy.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt
5.2)
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby leczenie za pomocą
produktu Vivace należy rozpoczynać tylko pod ścisłą kontrolą
lekarską, a maksymalna dawka dobowa produktu Vivace wynosi 2,5
mg.
Pacjenci w podeszłym wieku
Dawki początkowe powinny być mniejsze, a zwiększanie dawek
bardziej stopniowe ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia
działań niepożądanych, zwłaszcza w grupie pacjentów bardzo starych
i słabych. Należy rozważyć zastosowanie zredukowanej dawki
początkowej wynoszącej 1,25 mg.
Dzieci i młodzież
Produkt Vivace nie jest zalecany do stosowania w grupie dzieci i
młodzieży poniżej 18. roku życia ze względu na niewystarczające
dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności terapii.
Vivace 2,5 mg - środki ostrożności
Szczególne grupy pacjentów
Ciąża: Leki z grup inhibitorów ACE, takie jak ramipryl
lub antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRA), nie powinny być
włączane do leczenia w czasie ciąży. Jeżeli kontynuacja leczenia
inhibitorami ACE nie jest uznawana za niezbędną, u pacjentek
planujących zajście w ciążę zalecana jest zmiana sposobu leczenia
przeciwnadciśnieniowego na taki, którego bezpieczeństwo stosowania
w czasie ciąży zostało potwierdzone. W przypadku rozpoznania ciąży
stosowanie inhibitorów ACE/AIIRA powinno zostać natychmiast
przerwane, a w razie potrzeby należy włączyć alternatywne leczenie
(patrz części 4.3 i 4.6).
o Pacjenci o podwyższonym ryzyku hipotonii
− Pacjenci ze wzmożoną aktywacją układu
renina–angiotensyna–aldosteron
Pacjenci ze wzmożoną aktywacją układu
renina–angiotensyna–aldosteron mają zwiększone ryzyko wystąpienia
znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego i upośledzenia czynności
nerek w przebiegu zahamowania ACE, zwłaszcza jeśli inhibitor ACE
lub stosowany jednocześnie diuretyk jest podawany po raz pierwszy
lub po pierwszym zwiększeniu dawki.
Należy podejrzewać obecność istotnej aktywacji układu
renina–angiotensyna–aldosteron i włączyć nadzór medyczny pacjenta z
monitorowaniem ciśnienia tętniczego krwi w przypadku:
- pacjentów z ciężkim nadciśnieniem tętniczym
- pacjentów ze zdekompensowaną zastoinową niewydolnością
serca
- pacjentów z hemodynamicznie istotnym upośledzeniem
napływu bądź odpływu z lewej komory (np. stenoza zastawki aortalnej
lub mitralnej)
- pacjentów z jednostronnym zwężeniem tętnicy nerkowej z
drugą czynną nerką
- pacjentów, u których występuje lub może wystąpić
odwodnienie lub niedobór sodu (w tym pacjentów leczonych
diuretykami)
- pacjentów z marskością wątroby i (lub) wodobrzuszem
- pacjentów poddawanych dużym zabiegom operacyjnym lub
znieczulanych środkami mogącymi wywoływać hipotonię.
Ogólnie przed rozpoczęciem leczenia zalecane jest skorygowanie
odwodnienia, hipowolemii lub niedoborów sodu (jakkolwiek u
pacjentów z niewydolnością serca należy starannie rozważyć podjęcie
powyższych działań, uwzględniając ryzyko przeciążenia
objętościowego).
− Przemijająca bądź stała niewydolność serca po zawale
mięśnia sercowego
− Pacjenci z podwyższonym ryzykiem niedokrwienia mięśnia
sercowego bądź mózgu w przypadku ostrej hipotonii
Początkowa faza leczenia wymaga specjalnego nadzoru
medycznego.
o Pacjenci w podeszłym wieku Patrz punkt 4.2.
Zabiegi operacyjne
W miarę możliwości zalecane jest odstawienie inhibitorów
konwertazy angiotensyny, takich jak ramipryl, na dzień przed
zabiegiem operacyjnym.
Monitorowanie czynności nerek
Czynność nerek powinna być oceniana przed i w trakcie leczenia,
a dawkowanie powinno być dostosowywane zwłaszcza w początkowych
tygodniach leczenia. Szczególnie dokładne monitorowanie jest
wymagane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt
4.2). Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek, zwłaszcza u
pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub po przeszczepie
nerki.
Obrzęk naczynioruchowy
Obrzęk naczynioruchowy był stwierdzany u pacjentów leczonych
inhibitorami ACE, w tym ramiprylem (patrz punkt 4.8). W przypadku
wystąpienia obrzęku naczynioruchowego należy zaprzestać leczenia
produktem Vivace.
Należy podjąć niezbędne działania ratunkowe. Pacjent powinien
pozostawać pod obserwacją przez przynajmniej 12 do 24 godzin.
Pacjent powinien być wypisany ze szpitala dopiero po całkowitym
wycofaniu się objawów.
Obrzęk naczynioruchowy jelit był opisywany u pacjentów leczonych
inhibitorami ACE, w tym produktem Vivace (patrz punkt 4.8). Ta
grupa pacjentów zgłaszała się do lekarza z bólami brzucha
(z lub bez nudności lub wymiotów).
Reakcje anafilaktycznie podczas odczulania
Prawdopodobieństwo i nasilenie reakcji anafilaktycznych i
anafilaktoidalnych na jad owadów i inne alergeny wzrasta pod
wpływem zahamowania ACE. Należy rozważyć czasowe zaprzestanie
stosowania produktu Vivace przed odczulaniem.
Hiperkaliemia
Hiperkaliemia była opisywana u niektórych pacjentów leczonych
inhibitorami ACE, włączając produkt Vivace. Do grupy pacjentów o
podwyższonym ryzyku wystąpienia hiperkaliemii należą pacjenci z
niewydolnością nerek, pacjenci > 70. roku życia, pacjenci ze źle
kontrolowaną cukrzycą oraz pacjenci przyjmujący sole potasu,
diuretyki oszczędzające potas i inne substancje czynne
podwyższające stężenie potasu w osoczu, a także osoby odwodnione,
pacjenci z ostrą niewydolnością serca lub zaostrzeniem przewlekłej
niewydolności serca, pacjenci z kwasicą metaboliczną. Jeżeli
stosowanie wyżej wymienionych substancji jest wskazane, należy
regularnie monitorować stężenie potasu w surowicy (patrz punkt
4.5).
Neutropenia/agranulocytoza
Do zaburzeń rzadko stwierdzanych należą
neutropenia/agranulocytoza oraz małopłytkowość i niedokrwistość.
Opisywano również wystąpienie supresji szpiku. Należy monitorować
liczbę leukocytów w celu wykrycia ewentualnej leukopenii. Częstsze
kontrole zalecane są w początkowej fazie leczenia oraz u pacjentów
z zaburzeniami czynności nerek, pacjentów ze współistniejącą
kolagenozą (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz u
wszystkich leczonych innymi produktami leczniczymi mogącymi
wywoływać zmiany w morfologii krwi (patrz punkt 4.5 i 4.8).
Różnice etniczne
Obrzęk naczynioruchowy wywołany inhibitorami ACE występuje
częściej w grupie pacjentów rasy czarnej niż w pozostałych grupach
etnicznych. Tak jak pozostałe inhibitory ACE, ramipryl może być
mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego u pacjentów rasy
czarnej niż w pozostałych grupach etnicznych, prawdopodobnie ze
względu na większą częstość występowania nadciśnienia tętniczego z
niską aktywnością reninową osocza w populacji pacjentów rasy
czarnej z nadciśnieniem tętniczym.
Kaszel
Opisywano występowanie kaszlu w trakcie stosowania inhibitorów
ACE. Charakterystyczne jest, że kaszel jest nieproduktywny,
uporczywy i ustępuje po zaprzestaniu leczenia. Kaszel wywołany
inhibitorami ACE powinien być brany pod uwagę w procesie
diagnostyki różnicowej kaszlu.
Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Lek nie powinien
być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Vivace 2,5 mg - przedawkowanie
Do objawów związanych z przedawkowaniem inhibitorów ACE należą:
nadmierne rozszerzenie obwodowego łożyska naczyniowego (ze znacznym
obniżeniem ciśnienia tętniczego, wstrząsem), bradykardia,
zaburzenia elektrolitowe oraz niewydolność nerek. Pacjenci powinni
być ściśle monitorowani, a leczenie powinno być objawowe i
wspomagające. Do zalecanych metod należą: zabiegi usuwające
substancję czynną z organizmu (płukanie żołądka, podawanie
adsorbentów) oraz techniki zapewniające stabilność hemodynamiczną,
w tym podawanie agonistów receptorów alfa-1 adrenergicznych lub
angiotensyny II (angiotensinamide). Ramiprylat, aktywny metabolit
ramiprylu, jest w niewielkim stopniu usuwany z krążenia ogólnego w
procesie hemodializy.
Komentarze