Tysabri - dawkowanie
Leczenie produktem TYSABRI należy rozpocząć i kontynuować bez
przerwy pod kontrolą lekarzy mających doświadczenie w rozpoznawaniu
i leczeniu chorób neurologicznych, w ośrodkach z bezpośrednim
dostępem do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (ang.
MRI)
Pacjenci leczeni produktem TYSABRI muszą otrzymać kartę
ostrzegawczą pacjenta i zostać poinformowani o zagrożeniach
związanych z leczeniem produktem TYSABRI (patrz również ulotka dla
pacjenta). Po 2 latach leczenia pacjentów należy ponownie
poinformować o zagrożeniach związanych z produktem TYSABRI,
szczególnie podwyższonym ryzyku postępującej wieloogniskowej
leukoencefalopatii (PML), oraz poinstruować pacjentów i ich
opiekunów o wczesnych objawach przedmiotowych i podmiotowych
PML.
Należy zapewnić środki do leczenia reakcji nadwrażliwości i
dostęp do badania MRI.
Pacjentów można przestawić bezpośrednio z leczenia interferonem
beta lub octanem glatirameru na podawanie natalizumabu, jeśli nie
wystąpiły istotne zaburzenia związane z leczeniem, np. neutropenia.
Jeśli wystąpiły zaburzenia związane z leczeniem, przed rozpoczęciem
podawania natalizumabu musi nastąpić ich normalizacja.
Niektórzy pacjenci mogli otrzymywać w przeszłości
immunosupresyjne produkty lecznicze (np.
mitoksantron, cyklofosfamid, azatioprynę). Te produkty lecznicze
mogą wywoływać przedłużony stan immunosupresji nawet po
zaprzestaniu ich podawania. Z tego względu, przed rozpoczęciem
leczenia produktem TYSABRI, lekarz musi potwierdzić brak
upośledzenia odporności u tych pacjentów (patrz również: punkt
4.4).
Dawkowanie
Dorośli
Produkt TYSABRI 300 mg jest podawany we wlewie dożylnym raz na 4
tygodnie.
Kontynuację leczenia należy ostrożnie ponownie rozważyć u
pacjentów, u których korzyści terapeutyczne nie trwały dłużej niż 6
miesięcy.
Dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania
natalizumabu po 2 latach uzyskano z kontrolowanych badań
prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby. Kontynuację leczenia
dłużej niż 2 lata można rozważać jedynie po dokonaniu ponownej
oceny potencjalnych korzyści i ryzyka. Pacjentów należy ponownie
poinformować o czynnikach ryzyka PML, takich jak czas trwania
leczenia, stosowanie leków immunosupresyjnych przed otrzymaniem
produktu TYSABRI i obecność przeciwciał anty-JCV (patrz punkt
4.4).
Ponowne podanie
Nie ustalono skuteczności po ponownym podaniu produktu; dla
zachowania bezpieczeństwa patrz punkt 4.4.
Pacjenci w wieku podeszłym
Stosowanie produktu TYSABRI nie jest zalecane u pacjentów w
wieku powyżej 65 lat, gdyż brak danych dotyczących tej
populacji.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby
Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ zaburzający czynność
nerek lub wątroby.
Mechanizm eliminacji i wyniki populacyjnych badań
farmakokinetyki sugerują, że zmiana dawki u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek i wątroby nie byłaby konieczna.
Dzieci i młodzież
Produkt TYSABRI jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży w
wieku poniżej 18 lat (patrz punkt 4.3).
Sposób podawania
Podanie dożylne.
Instrukcja dotycząca rozcieńczenia produktu leczniczego przed
podaniem, patrz punkt 6.6.
Po rozcieńczeniu (patrz punkt 6.6) roztwór należy podawać przez
około 1 godzinę. Należy obserwować pacjentów w kierunku objawów
przedmiotowych i podmiotowych nadwrażliwości w trakcie infuzji i
przez 1 godzinę po zakończeniu wlewu.
Produktu TYSABRI nie wolno podawać w szybkim wstrzyknięciu.
Tysabri - środki ostrożności
Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML).
Stosowanie produktu TYSABRI wiązało się ze zwiększonym ryzykiem
wystąpienia PML – oportunistycznego zakażenia wywoływanego przez
wirusa JC, które może doprowadzić do zgonu lub ciężkiej
niesprawności. Z uwagi na podwyższone ryzyko PML, lekarz
specjalista i pacjent powinni ponownie indywidualnie rozważyć
korzyści i ryzyko leczenia produktem TYSABRI.
Pacjentów i ich opiekunów należy poinformować o wczesnych
objawach przedmiotowych i podmiotowych PML.
Następujące czynniki ryzyka są związane z podwyższonym ryzykiem
PML.
• Obecność przeciwciał
anty-JCV.
• Czas trwania
leczenia, szczególnie dłużej niż 2 lata. Doświadczenia dotyczące
pacjentów leczonych produktem TYSABRI ponad 4 lata są ograniczone,
dlatego nie można obecnie oszacować ryzyka PML u tych
pacjentów.
• Stosowanie leków
immunosupresyjnych przed rozpoczęciem leczenia produktem
TYSABRI.
Obecność przeciwciał anty-JCV określa różne poziomy ryzyka
PML u pacjentów leczonych produktem TYSABRI. Pacjenci z dodatnim
wynikiem na obecność przeciwciał anty-JCV mają podwyższone ryzyko
wystąpienia PML w porównaniu z pacjentami bez przeciwciał anty-JCV.
U pacjentów, u których występują wszystkie trzy czynniki ryzyka PML
(tj. z dodatnim wynikiem na obecność przeciwciał anty-JCV
oraz którzy byli leczeni produktem TYSABRI ponad 2 lata
oraz wcześniej przyjmowali leki immunosupresyjne) ryzyko PML
jest znacząco wyższe. U pacjentów u których występują wszystkie
trzy czynniki ryzyka, leczenie produktem TYSABRI można kontynuować
tylko wtedy, jeżeli korzyści przeważają nad ryzykiem. W celu
określenia wielkości ryzyka PML w różnych grupach pacjentów, należy
zapoznać się z dokumentem „Informacje dla lekarza dotyczące
postępowania z pacjentami ze stwardnieniem rozsianym leczonych
produktem TYSABRI”.
Badanie na obecność przeciwciał anty-JCV pomoże w
oszacowaniu ryzyka leczenia produktem TYSABRI. Zaleca się
przeprowadzenie testu na obecność przeciwciał anty-JCV w surowicy
przed rozpoczęciem leczenia produktem TYSABRI oraz u pacjentów
przyjmujących produkt TYSABRI o nieznanym statusie tych
przeciwciał. U pacjentów z ujemnym mianem przeciwciał anty-JCV może
jednak nadal występować ryzyko PML z powodów takich jak nowa
infekcja JCV, wahania poziomu przeciwciał lub fałszywie ujemny
wynik badania. Zaleca się też powtarzanie testu u pacjentów z
ujemnym mianem przeciwciał anty-JCV co 6 miesięcy. Test (ELISA) na
obecność przeciwciał anty-JCV nie może posłużyć do zdiagnozowania
PML. Z powodu usunięcia przeciwciał z surowicy, nie należy
przeprowadzać testu na obecność przeciwciał anty-JCV podczas
wymiany osocza, a także przez co najmniej 2 tygodnie po jej
wykonaniu.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem TYSABRI wymagane
jest niedawne (zwykle z okresu ostatnich 3 miesięcy) badanie MRI,
jako obraz odniesienia, a następnie powtarzanie tego badania co
roku w celu aktualizacji obrazu odniesienia. Należy regularnie
monitorować pacjentów. Po 2 latach należy ponownie poinformować
wszystkich pacjentów o zagrożeniach związanych z leczeniem
produktem TYSABRI.
W przypadku podejrzenia PML należy wstrzymać dalsze
podawanie leku do czasu wykluczenia PML.
Lekarz powinien ocenić pacjenta i określić, czy objawy
wskazują na dysfunkcję neurologiczną. W potwierdzonych przypadkach
lekarz powinien stwierdzić, czy objawy są typowe dla stwardnienia
rozsianego, czy wskazują na możliwe rozpoznanie PML. W razie
wątpliwości należy rozważyć dalszą diagnostykę, w tym badanie MRI,
najlepiej z podaniem kontrastu (dla porównania z wynikiem MRI
sprzed leczenia), badanie płynu mózgowo-rdzeniowego w kierunku DNA
wirusa JC oraz powtórne badanie neurologiczne, tak jak opisano w
Informacjach dla lekarza i Wytycznych postępowania (patrz wskazówki
edukacyjne). Po wykluczeniu przez lekarza PML (jeśli to konieczne,
przez powtórzenie badań klinicznych, obrazowych i laboratoryjnych,
gdy nadal istnieje podejrzenie kliniczne) można wznowić leczenie
natalizumabem.
Lekarz powinien być szczególnie wyczulony na objawy
sugerujące PML, których pacjent może nie dostrzegać (np. objawy
zaburzenia funkcji poznawczych lub psychiczne). Pacjentom należy
również doradzić, aby poinformowali o swoim leczeniu partnera lub
opiekunów, gdyż mogą oni zauważyć objawy, których obecności pacjent
nie jest świadomy.
Zgłaszano przypadki postępującej wieloogniskowej
leukoencefalopatii (PML) następującej po zaprzestaniu leczenia
produktem TYSABRI u pacjentów, którzy w momencie przerwania
leczenia nie wykazywali objawów sugerujących tę chorobę. Pacjenci i
lekarze przez około 6 miesięcy od zaprzestania leczenia produktem
TYSABRI powinni nadal zwracać uwagę na każdy nowy przedmiotowy czy
podmiotowy objaw sugerujący PML.
Jeśli u pacjenta rozwinie się PML, podawanie produktu
TYSABRI trzeba przerwać na stałe.
Po normalizacji czynności układu immunologicznego u
pacjentów z upośledzeniem odporności i z PML obserwowano poprawę
stanu.
PML a IRIS (zapalny zespół rekonstytucji
immunologicznej)
Zespół IRIS występuje u prawie wszystkich pacjentów z PML
leczonych produktem TYSABRI po odstawieniu lub usunięciu produktu
TYSABRI z ustroju, np. poprzez wymianę osocza (patrz punkt 5.2).
Uważa się, że zespół IRIS jest wynikiem przywrócenia czynności
układu
immunologicznego u pacjentów z PML, co może prowadzić do
poważnych powikłań neurologicznych oraz do zgonu. Należy obserwować
rozwój zespołu IRIS, który wystąpił w ciągu kilku dni do kilku
tygodni po wymianie osocza u pacjentów z PML leczonych produktem
TYSABRI, oraz wdrożyć odpowiednie leczenie towarzyszącego zapalenia
w trakcie powrotu do zdrowia po PML (dodatkowe wskazówki znajdują
się w Informacjach dla lekarza i Wytycznych
postępowania).
Inne zakażenie oportunistyczne
Podczas stosowania produktu TYSABRI występowały inne
zakażenia oportunistyczne, głównie u pacjentów z chorobą Crohna i z
upośledzeniem odporności lub z istotną chorobą współistniejącą.
Aktualnie nie można jednak wykluczyć zwiększonego ryzyka
wystąpienia innych zakażeń oportunistycznych podczas stosowania
produktu TYSABRI u pacjentów bez tych współistniejących chorób.
Zakażenia oportunistyczne wykryto również u pacjentów ze
stwardnieniem rozsianym, u których stosowano produkt TYSABRI w
monoterapii (patrz punkt 4.8).
Lekarze przepisujący lek powinni mieć świadomość
możliwości wystąpienia innych zakażeń oportunistycznych podczas
leczenia produktem TYSABRI i powinni uwzględnić je w rozpoznaniu
różnicowym zakażeń występujących u pacjentów leczonych TYSABRI. W
razie podejrzewania zakażenia oportunistycznego należy wstrzymać
podawanie produktu TYSABRI do czasu przeprowadzenia dalszych badań
i wykluczenia takiego zakażenia.
Jeśli u pacjenta otrzymującego produkt TYSABRI rozwinie
się zakażenie oportunistyczne, podawanie produktu TYSABRI musi
zostać przerwane na stałe.
Wskazówki edukacyjne
Wszyscy lekarze, którzy zamierzają przepisywać produkt
TYSABRI muszą zapoznać się z Informacjami dla lekarza i Wytycznymi
postępowania.
Lekarze muszą przedyskutować z pacjentami korzyści i
ryzyko związane z leczeniem produktem TYSABRI i wydać pacjentom
kartę ostrzegawczą pacjenta. Pacjentów należy poinstruować, że
jeśli wystąpią zakażenia, powinni powiadomić lekarza, iż są leczeni
produktem TYSABRI.
Pacjenci powinni zostać poinformowani przez lekarza, jak
ważne jest nieprzerywanie przyjmowania leku, szczególnie w
pierwszych miesiącach leczenia (patrz punkt:
nadwrażliwość).
Nadwrażliwość
Podawanie produktu TYSABRI wiązało się z wystąpieniem
reakcji nadwrażliwości, w tym ciężkich reakcji systemowych (patrz
punkt 4.8). Reakcje te występowały zwykle w trakcie infuzji lub do
1 godziny po jej zakończeniu. Ryzyko nadwrażliwości było większe
podczas początkowych infuzji oraz u pacjentów, którzy zostali
poddani powtórnemu działaniu produktu TYSABRI po początkowym
krótkotrwałym podawaniu (jedna lub dwie infuzje) i dłuższym okresie
bez leczenia (trzy miesiące
lub więcej). Należy jednak uwzględnić możliwość
wystąpienia reakcji nadwrażliwości podczas każdej
infuzji.
Należy obserwować pacjentów w trakcie infuzji i przez 1
godzinę po jej zakończeniu (patrz punkt 4.8). Należy zapewnić
dostępność środków potrzebnych do leczenia reakcji
nadwrażliwości.
Należy przerwać podawanie produktu TYSABRI i rozpocząć
odpowiednie leczenie, jeśli wystąpią pierwsze objawy przedmiotowe
lub podmiotowe nadwrażliwości.
Leczenie produktem TYSABRI musi zostać przerwane na stałe
u pacjentów, u których wystąpiła reakcja nadwrażliwości.
Leczenie skojarzone lub podawanie leków
immunosupresyjnych w przeszłości
Bezpieczeństwo i skuteczność produktu TYSABRI w
skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi i
przeciwnowotworowymi nie została w pełni ustalona. Jednoczesne
stosowanie tych leków z produktem TYSABRI może zwiększać ryzyko
zakażeń, w tym zakażeń oportunistycznych, i z tego względu jest
przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
U pacjentów leczonych w przeszłości lekami
immunosupresyjnymi występuje większe ryzyko PML. Należy zachować
ostrożność u pacjentów leczonych wcześniej produktami
immunosupresyjnymi, aby zapewnić wystarczający czas do powrotu
prawidłowej odpowiedzi immunologicznej. Przed rozpoczęciem leczenia
produktem TYSABRI lekarze muszą ocenić indywidualnie każdego
pacjenta, w celu określenia stanu upośledzenia odporności (patrz
punkt 4.3).
W badaniach klinicznych stwardnienia rozsianego 3. fazy
leczenie skojarzone nawrotów krótkimi cyklami kortykosteroidów nie
było związane z większą częstością zakażeń. Krótkie cykle
kortykosteroidów można stosować w połączeniu z produktem
TYSABRI.
Immunogenność
Zaostrzenia choroby lub zdarzenia związane z infuzją
produktu mogą wskazywać na rozwój przeciwciał przeciw
natalizumabowi. W takiej sytuacji, należy ocenić obecność
przeciwciał i w przypadku dodatniego wyniku testu potwierdzającego
po 6 tygodniach, leczenie należy przerwać, ponieważ obecność
przetrwałych przeciwciał wiąże się ze znacznym zmniejszeniem
skuteczności produktu TYSABRI i zwiększoną częstością występowania
reakcji nadwrażliwości (patrz punkt 4.8).
Ponieważ pacjenci, którzy początkowo zostali poddani
krótkotrwałemu działaniu produktu TYSABRI, a następnie przez
dłuższy czas nie byli nim leczeniu, są bardziej narażeni na
wystąpienie nadwrażliwości w przypadku ponownego podania dawki,
należy zbadać ich na obecność przeciwciał i jeżeli w teście
potwierdzającym po 6 tygodniach wyniki pozostają pozytywne,
leczenie nie powinno zostać wznowione.
Oddziaływania na wątrobę
Po wprowadzeniu produktu na rynek zgłaszano spontaniczne
ciężkie działania niepożądane dotyczące uszkodzenia wątroby.
Uszkodzenia te mogą wystąpić w każdym momencie leczenia, nawet po
przyjęciu pierwszej dawki. W niektórych przypadkach działania te
powtórzyły się, gdy produkt TYSABRI został podany ponownie po
przerwie. U niektórych pacjentów z nieprawidłowymi testami
wątrobowymi w wywiadzie, po podaniu produktu TYSABRI zaobserwowano
pogorszenie wyników tych testów. Pacjenci powinni być odpowiednio
monitorowani pod względem zaburzenia czynności wątroby i
poinstruowani o konieczności skontaktowania się ze swoim lekarzem,
gdy zaobserwują objawy przedmiotowe lub podmiotowe sugerujące
uszkodzenie wątroby, takie jak żółtaczka lub wymioty. W przypadkach
znacznego uszkodzenia wątroby, należy zaprzestać podawania produktu
TYSABRI.
Przerywanie leczenia produktem TYSABRI
W przypadku podjęcia decyzji o przerwaniu podawania
natalizumabu lekarz musi mieć świadomość, że natalizumab utrzymuje
się we krwi i jego działania farmakodynamiczne (np. zwiększenie
ilości limfocytów) trwają przez około 12 tygodni po podaniu
ostatniej dawki. Rozpoczęcie w tym okresie leczenia innymi lekami
będzie w rzeczywistości stanowiło leczenie skojarzone z
natalizumabem. W badaniach klinicznych podawanie produktów
leczniczych, takich jak interferon i octan glatirameru, w tym
okresie nie wiązało się z mniejszym bezpieczeństwem. Dane dotyczące
jednoczesnej ekspozycji na leki immunosupresyjne u pacjentów ze
stwardnieniem rozsianym nie są dostępne. Zastosowanie tych
produktów leczniczych wcześnie po przerwaniu leczenia natalizumabem
może spowodować addycję działania immunosupresyjnego. Należy to
starannie rozważyć w poszczególnych przypadkach; wskazane może być
zachowanie okresu przerwy, w celu eliminacji natalizumabu z
ustroju. Stosowanie w badaniach klinicznych krótkich cykli
steroidów do leczenia nawrotów nie wiązało się z większą ilością
zakażeń.
Zawartość sodu w produkcie TYSABRI
TYSABRI zawiera 2,3 mmola (czyli 52 mg) sodu w fiolce
produktu leczniczego. Po rozcieńczeniu w 100 ml roztworu chlorku
sodu 9 mg/ml (0,9 ), produkt leczniczy zawiera 17,7 mmola
(czyli 406 mg) sodu w dawce. Informację tę powinni uwzględnić
pacjenci stosujący dietę z kontrolą spożycia
sodu.
Tysabri - przedawkowanie
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.
Tysabri - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na natalizumab lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (ang. Progressive
multifocal leukoencephalopathy – PML).
Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem zakażeń oportunistycznych, w
tym pacjenci z upośledzeniem odporności (obejmującym pacjentów
aktualnie leczonych lekami immunosupresyjnymi lub z upośledzoną
odpornością spowodowaną poprzednio stosowaną terapią, np.
mitoksantronem lub cyklofosfamidem, patrz także punkty 4.4 i
4.8).
Leczenie skojarzone z interferonem beta lub octanem
glatirameru.
Potwierdzone aktywne złośliwe procesy nowotworowe, z wyjątkiem
pacjentów z rakiem podstawnokomórkowym skóry.
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat.
Tysabri - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
W badaniach kontrolowanych placebo obejmujących 1617 pacjentów
ze stwardnieniem rozsianym leczonych natalizumabem przez
maksymalnie 2 lata (placebo: 1135), działania niepożądane
prowadzące do przerwania leczenia wystąpiły u 5,8% pacjentów
leczonych natalizumabem (placebo: 4,8%). W okresie 2 lat trwania
badań działania niepożądane leku zgłosiło 43,5% pacjentów leczonych
natalizumabem (placebo: 39,6%) [1]
.
W badaniach z kontrolą placebo u pacjentów ze stwardnieniem
rozsianym leczonych natalizumabem w zalecanej dawce największą
częstość działań niepożądanych stwierdzano dla: zawrotów głowy,
nudności, pokrzywki i dreszczy związanych z infuzjami.
Wykaz działań niepożądanych
Działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania natalizumabu
z częstością większą o 0,5% niż działania zgłaszane w grupie
placebo przedstawiono poniżej.
Reakcje podano używając terminów zalecanych przez MedDRA w
tabeli uwzględniającej klasyfikację układów i narządów MedDRA.
Częstości podzielono na następujące grupy:
Często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do <
1/100).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często Zakażenie dróg moczowych
Zapalenie błony śluzowej nosa i gardła
Zaburzenia układu immunologicznego
Często Pokrzywka
Niezbyt często Nadwrażliwość
Zaburzenia układu nerwowego
Często Ból głowy
Zawroty głowy
Niezbyt często Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia
(PML)
Zaburzenia żołądka i jelit
Często Wymioty
Nudności
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często Bóle stawów
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często Dreszcze
Gorączka
Zmęczenie
Opis wybranych działań niepożądanych
Reakcje na infuzję
W dwuletnich kontrolowanych badaniach klinicznych obejmujących
pacjentów ze stwardnieniem rozsianym zdarzenie związane z infuzją
zdefiniowano jako działanie niepożądane występujące w trakcie
infuzji lub w ciągu 1 godziny po jej zakończeniu. Zdarzenia te
występowały u 23,1% pacjentów ze stwardnieniem rozsianym leczonych
natalizumabem (placebo: 18,7%). Zdarzenia występujące częściej w
grupie leczonej natalizumabem w porównaniu do grupy placebo
obejmowały zawroty głowy, nudności, pokrzywkę i dreszcze.
Reakcje nadwrażliwości
W dwuletnich kontrolowanych badaniach klinicznych obejmujących
pacjentów ze stwardnieniem rozsianym reakcje nadwrażliwości
wystąpiły maksymalnie u 4% pacjentów. Reakcje
anafilaktyczne/anafilaktoidalne występowały u mniej niż 1%
pacjentów otrzymujących produkt TYSABRI. Reakcje nadwrażliwości
zwykle występowały w trakcie infuzji lub w okresie 1 godziny po jej
zakończeniu (Patrz punkt 4.4). Po wprowadzeniu produktu do obrotu
donoszono o reakcjach nadwrażliwości, które występowały z jednym
lub więcej spośród następujących objawów towarzyszących: hipotonią,
nadciśnieniem tętniczym, bólem w klatce piersiowej, uczuciem
dyskomfortu w klatce piersiowej, dusznością i obrzękiem
naczynioruchowym, oprócz bardziej typowych objawów, takich jak
wysypka i pokrzywka.
Immunogenność
U 10% pacjentów przeciwciała przeciw natalizumabowi wykryto w
dwuletnich kontrolowanych badaniach klinicznych obejmujących
pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Przetrwałe przeciwciała
przeciwko natalizumabowi (jeden dodatni wynik testu odtwarzalny
podczas ponownego testu co najmniej 6 tygodni później) rozwinęły
się u 6% pacjentów. Przeciwciała wykryto w jednym tylko oznaczeniu
dodatkowo u 4% pacjentów. Obecność przetrwałych przeciwciał wiązała
się z istotnym zmniejszeniem skuteczności produktu TYSABRI i
zwiększoną ilością reakcji nadwrażliwości. Dodatkowe reakcje
związane z infuzją u pacjentów z przetrwałymi przeciwciałami
obejmowały drżenia, nudności, wymioty i uderzenia gorąca (patrz
punkt 4.4).
Jeśli po około 6 miesiącach leczenia podejrzewa się obecność
przetrwałych przeciwciał, na podstawie zmniejszonej skuteczności
lub występowania zdarzeń związanych z infuzją produktu, można je
oznaczyć i potwierdzić, wykonując drugi test 6 tygodni po uzyskaniu
pierwszego dodatniego wyniku oznaczenia. Biorąc pod uwagę możliwość
zmniejszenia skuteczności leku i zwiększenia częstości reakcji
nadwrażliwości lub reakcji związanych z infuzją u pacjentów z
przetrwałymi przeciwciałami leczenie należy przerwać.
Zakażenia, w tym postępująca wieloogniskowa
leukoencefalopatia (PML) i zakażenia oportunistyczne
W dwuletnich kontrolowanych badaniach klinicznych obejmujących
pacjentów ze stwardnieniem rozsianym częstość zakażeń wynosiła
około 1,5 na pacjento-rok w grupie pacjentów leczonych
natalizumabem oraz otrzymujących placebo. Rodzaj zakażeń był w
zasadzie podobny w grupach natalizumabu i placebo. W badaniu
klinicznym pacjentów ze stwardnieniem rozsianym zgłoszono przypadek
biegunki spowodowanej Cryptosporidium . W innych badaniach
klinicznych obserwowano przypadki innych zakażeń oportunistycznych,
z których część była zakończona zgonem. W badaniach klinicznych,
zakażenia wirusem opryszczki (wirus Varicella Zoster , wirus
Herpes simplex ) wystąpiły nieznacznie częściej u pacjentów
leczonych natalizumabem niż u pacjentów przyjmujących placebo. Po
wprowadzeniu leku na rynek zgłaszano przypadki poważnych powikłań,
w tym jeden przypadek śmiertelny z powodu opryszczkowego zapalenia
mózgu. Patrz punkt 4.4.
Większość pacjentów nie przerwała leczenia natalizumabem podczas
zakażenia. Wyzdrowienie nastąpiło po zastosowaniu odpowiedniego
leczenia.
Zgłaszano przypadki PML w badaniach klinicznych, w badaniach
obserwacyjnych po wprowadzeniu produktu do obrotu i w ramach
biernej obserwacji po wprowadzeniu produktu do obrotu. PML zwykle
prowadzi do ciężkiej niesprawności lub zgonu (patrz punkt 4.4).
Oddziaływania na wątrobę
Po wprowadzeniu produktu na rynek zgłaszane były spontaniczne
ciężkie przypadki uszkodzeń wątroby, zwiększenie aktywności enzymów
wątrobowych, hiperbilirubinemia (patrz punkt 4.4).
Nowotwory złośliwe
Po dwóch latach leczenia nie obserwowano różnic w częstości
występowania ani rodzaju nowotworów złośliwych pomiędzy pacjentami
przyjmującymi natalizumab, a grupą przyjmującą placebo. Jednakże
wymagana jest obserwacja pacjentów przyjmujących lek przez dłuższy
czas, aby wykluczyć wpływ natalizumabu na występowanie nowotworów
złośliwych. Patrz punkt 4.3.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
W dwuletnim kontrolowanym badaniu klinicznym obejmującym
pacjentów ze SM, leczenie produktem TYSABRI wiązało się ze
zwiększeniem liczby krążących limfocytów, monocytów, eozynofilów,
bazofilów i jądrowych postaci krwinek czerwonych. Nie obserwowano
zwiększenia liczby neutrofilów. Zwiększenie liczby limfocytów,
monocytów, eozynofilów i bazofilów, w porównaniu do stanu
wyjściowego, mieściło się w zakresie od 35% do 140% dla
poszczególnych rodzajów komórek, jednak średnie ilości komórek
pozostały w zakresie prawidłowym. Podczas leczenia produktem
TYSABRI wykazano niewielkie zmniejszenie stężenia hemoglobiny
(średnie zmniejszenie o 0,6 g/dl), hematokrytu (średnie
zmniejszenie o 2%) i erytrocytów (średnie zmniejszenie o 0,1 x 10
6 /l). Wszystkie zmiany w parametrach hematologicznych
powróciły do wartości sprzed leczenia zwykle w okresie 16 tygodni
po zastosowaniu ostatniej dawki produktu
TYSABRI. Ponadto, zmianom nie towarzyszyły objawy kliniczne.
Istnieją doniesienia
z doświadczenia po wprowadzeniu produktu do obrotu o wystąpieniu
eozynofilii (liczba eozynofilów > 1500/m 3 ) bez
objawów klinicznych. W przypadkach, w których przerywano leczenie
produktem TYSABRI, zwiększona liczba eozynofilów powracała do
normy.
Komentarze