Tenaxum - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Tenaxum - opis
Nadciśnienie tętnicze pierwotne.
Tenaxum - skład
Jedna tabletka zawiera 1,544 mg dwuwodorofosforanu
rylmenidyny, co odpowiada
1 mg rylmenidyny (Rilmenidinum).
Substancja pomocnicza: laktoza.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tenaxum - dawkowanie
Zaleca się stosowanie dawki 1 mg rylmenidyny (1 tabletka na
dobę, przyjmowana rano). Jeżeli po miesiącu leczenia nie uzyska się
normalizacji wartości ciśnienia tętniczego, dawkę można zwiększyć
do 2 mg (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem). Lek należy
zażywać w trakcie posiłków.
Ze względu na dobrą tolerancję biologiczną i kliniczną
rylmenidyna może być stosowana u osób w podeszłym wieku oraz u
pacjentów z cukrzycą.
U pacjentów z niewydolnością nerek, jeżeli klirens kreatyniny
jest > 15 ml/min, modyfikacja dawki nie jest konieczna.
Leczenie jest długotrwałe.
Leczenia nie należy przerywać nagle. Jeśli zaistnieje
konieczność odstawienia leku, dawkę należy stopniowo
zmniejszać.
Tenaxum - środki ostrożności
Leczenia nie należy przerywać nagle. Jeśli zaistnieje
konieczność odstawienia leku, dawkę należy stopniowo
zmniejszać.
Tak jak w przypadku innych leków hipotensyjnych leczenie
rylmenidyną należy prowadzić pod stałą kontrolą lekarską, zwłaszcza
pacjentów z chorobami układu krążenia (udar mózgu, zawał mięśnia
sercowego).
Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia rylmenidyną.
U pacjentów z niewydolnością nerek, gdy klirens kreatyniny jest
większy niż 15 ml/min, modyfikacja
dawki nie jest konieczna.
Produkt Tenaxum zawiera laktozę. Z tego względu nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem
laktazy (typu Lapp) lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Tenaxum - przedawkowanie
Nie zanotowano przypadków przedawkowania.
W razie przedawkowania może wystąpić niedociśnienie i zaburzenia
świadomości.
Należy wykonać płukanie żołądka, można stosować
sympatykomimetyki.
Rylmenidyna jest w małym stopniu usuwana z organizmu za pomocą
dializy.
Tenaxum - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na rylmenidynę lub którąkolwiek substancję
pomocniczą produktu.
Ciężka depresja.
Nie należy stosować rylmenidyny u pacjentów z ciężką
niewydolnością nerek (klirens kreatyniny
< 15 ml/min) z powodu braku odpowiednich badań.
Jednoczesne stosowanie sultoprydu i rylmenidyny jest
przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).
Nie stosować rylmenidyny u dzieci ze względu na brak
odpowiednich badań.
Tenaxum - działania niepożądane
Działania niepożądane występują rzadko, są łagodne i
przemijające, należą do nich:
- astenia, uczucie kołatania serca, bezsenność, senność,
męczliwość;
- bóle nadbrzusza, suchość w jamie ustnej, biegunka;
- wysypki.
Bardzo rzadko obserwowano:
- uczucie ziębnięcia kończyn;
- niedociśnienie ortostatyczne;
- zaburzenia czynności seksualnych;
- świąd skóry;
- lęk, depresja;
- obrzęki, skurcze mięśni;
- uderzenia gorąca;
- nudności, zaparcia.
Tenaxum - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Pomimo iż nie wykazano działania teratogennego i
embriotoksycznego w badaniach na zwierzętach, rylmenidyny nie
należy stosować u kobiet w ciąży.
Laktacja
Rylmenidyna przenika do mleka, dlatego stosowanie leku w okresie
karmienia piersią nie jest zalecane.
Tenaxum - prowadzenie pojazdów
Badania przeprowadzone z zastosowaniem podwójnie ślepej próby,
kontrolowane placebo, nie wykazały wpływu rylmenidyny w dawkach
terapeutycznych na zdolność koncentracji. Jeżeli dawka jest większa
niż 1 lub 2 mg na dobę, lub jeżeli rylmenidyna jest stosowana
z innymi lekami działającymi na szybkość reakcji, istnieje
prawdopodobieństwo osłabienia sprawności psychofizycznej, o czym
należy poinformować pacjenta.
Komentarze