Tamoxifen -EGIS - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Tamoxifen -EGIS - opis
Wskazania do stosowania:
Leczenie raka piersi
Tamoxifen -EGIS - skład
Każda tabletka zawiera 20 mg tamoksyfenu
(Tamoxifenum) w postaci tamoksyfenu cytrynianu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza 216,4 mg
Tamoxifen -EGIS - dawkowanie
Dawkowanie
Rak piersi
Dorośli
Zalecana dawka dobowa tamoksifenu zwykle wynosi 20 mg.
Stosowanie większych dawek w celu uzyskania dodatkowych korzyści,
takich jak opóźnienie nawrotów choroby, poprawa przeżycia
pacjentów wydaje się nie przynosić oczekiwanych rezultatów.
Nie są dostępne istotne dane kliniczne uzasadniające stosowanie
tamoksyfenu w dawce 30 do 40 mg na dobę, chociaż niektóre pacjentki
z zaawansowanym rakiem piersi stosowały takie dawki.
Pacjentki
w podeszłym
wieku
Dawki leku Tamoxifen-EGIS stosowane u pacjentek w podeszłym
wieku (u niektórych stosowane jako jedyne leczenie) są takie same
jak u innych dorosłych pacjentek.
Dzieci i
młodzież
Nie zaleca się stosowania produktu Tamoxifen-EGIS u dzieci,
ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w
tej grupie wiekowej (patrz punkty 5.1 i 5.2).
Sposób
podawania
Podanie doustne.
Tamoxifen -EGIS - środki ostrożności
Podczas stosowania leku Tamoxifen-EGIS w leczeniu raka piersi, u
niektórych pacjentek przed menopauzą dochodzi do zahamowania
miesiączkowania.
Podczas leczenia produktem Tamoxifen-EGIS obserwowano
zwiększenie częstości występowania zmian w błonie śluzowej macicy,
takich jak przerost, polipy, rak. Obserwowano również zwiększenie
częstości występowania mięśniaków macicy (głównie złośliwych guzów
mieszanych mezodermalnych). Mechanizm powstawania tych zmian jest
nieznany lecz może być skutkiem działania leku Tamoxifen-EGIS
podobnego do działania estrogenów. Należy bardzo dokładnie badać
pacjentki, które były wcześniej leczone produktem Tamoxifen-EGIS i
podczas leczenia występowały u nich działania niepożądane ze strony
układu rozrodczego, zwłaszcza krwawienia z dróg rodnych, zaburzenia
miesiączkowania, upławy, bóle i (lub) uczucie ciężkości w dole
brzucha.
Podczas badań klinicznych obserwowano u pacjentek leczonych
tamoksyfenem z powodu raka piersi występowanie pierwotnych
nowotworów innych niż nowotwór drugiej piersi lub błony śluzowej
macicy. Nie ustalono związku przyczynowo skutkowego pomiędzy
występowaniem
tych nowotworów a podawaniem tamoksyfenu. Znaczenie kliniczne
tych obserwacji nie jest jasne.
Żylny zespół
zakrzepowo-zatorowy
● Ryzyko wystąpienia żylnego zespołu zakrzepowo-zatorowego było
2 do 3-krotnie większe u zdrowych kobiet przyjmujących tamoksyfen
(patrz punkt 4.8).
● U pacjentek z rakiem piersi należy przeprowadzać szczegółowy
wywiad, w tym również wywiad rodzinny dotyczący występowania
żylnego zespołu zakrzepowo-zatorowego. Jeżeli u pacjentki występują
czynniki sprzyjające występowaniu zaburzeń zatorowo-zakrzepowych,
należy przeprowadzić szczegółowe badania w celu potwierdzenia
czynników ryzyka wystąpienia zespołu zakrzepowo-zatorowego i
korzyści wynikających z leczenia. U niektórych pacjentek
uzasadnione może być jednoczesne zastosowanie tamoksifenu i
profilaktyki przeciwzakrzepowej .
● Dodatkowe ryzyko wystąpienia żylnego zespołu
zakrzepowo-zatorowego zwiększa się wraz z wiekiem, w przypadku
znacznej otyłości oraz w przypadku występowania innych czynników
ryzyka tego zespołu. U wszystkich pacjentek należy rozważyć ryzyko
i korzyści wynikające z leczenia tamoksyfenem przed jego
zastosowaniem. U pacjentek z rakiem piersi, ryzyko wystąpienia
zespołu zatorowo-zakrzepowego jest większe również w przypadku
jednoczesnego stosowania chemioterapii (patrz punkt 4.5). U
niektórych pacjentek z rakiem piersi, u których stwierdzono wiele
czynników ryzyka zespołu zakrzepowo-zatorowego, uzasadnione może
być zastosowanie długookresowej profilaktyki
przeciwzakrzepowej.
Zabieg chirurgiczny i
unieruchomienie:
● U pacjentek z rakiem piersi leczenie tamoksyfenem można
przerwać jedynie wtedy, gdy ryzyko wystąpienia zakrzepicy przeważa
nad ryzykiem związanym z nagłym przerwaniem leczenia. Wszystkie
pacjentki powinny być objęte odpowiednio dobranym, profilaktycznym
postępowaniem przeciwzakrzepowym, obejmującym pończochy o
regulowanym stopniu ucisku noszone przez czas pobytu w szpitalu,
wczesną mobilizację (o ile to możliwe) oraz leki
przeciwzakrzepowe.
● Jeśli u jakiejkolwiek pacjentki wystąpi zdarzenie
zakrzepowo-zatorowe, tamoksyfen należy natychmiast odstawić i
włączyć odpowiednie leczenie zakrzepicy. U pacjentek otrzymujących
tamoksyfen z powodu raka piersi decyzję o wznowieniu leczenia
tamoksyfenem należy podjąć biorąc pod uwagę całkowite ryzyko dla
pacjentki. U niektórych pacjentek z rakiem piersi uzasadniona może
być kontynuacja leczenia tamoksyfenem z jednoczesną profilaktyczną
antykoagulacją.
● Pacjentkom należy zalecać, aby natychmiast zgłaszały się do
swoich lekarzy, jeśli stwierdzą u siebie jakiekolwiek objawy
choroby zakrzepowo-zatorowej.
W niekontrolowanym badaniu obejmującym 28 dziewcząt w wieku od 2
do 10 lat z zespołem McCune’a-Albrighta, które otrzymywały dawkę 20
mg raz dziennie przez okres do 12 miesięcy średnia objętość macicy
zwiększyła się po 6 miesiącach leczenia i uległa podwojeniu na
koniec trwającego rok badania. Wyniki te są zgodne z
farmakodynamicznymi właściwościami tamoksyfenu, ale związek
przyczynowo-skutkowy nie został ustalony.
Laktoza: tabletki zawierają 216,4 mg laktozy. Pacjenci z rzadko
występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy
typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie
powinni przyjmować tego leku.
Podczas stosowania leku zalecane jest unikanie spożywania
alkoholu.
W piśmiennictwie wykazano, że osoby z wolnym metabolizmem przy
udziale CYP2D6 mają zmniejszone osoczowe stężenie endoksyfenu,
jednego z najważniejszych aktywnych metabolitów tamoksyfenu (patrz
punkt 5.2). Jednoczesne przyjmowanie leków hamujących CYP2D6 może
prowadzić do zmniejszenia stężeń aktywnego metabolitu endoksyfenu.
W związku z tym, o ile to możliwe, w czasie leczenia tamoksyfenem
należy unikać stosowania silnych inhibitorów CYP2D6 (np.
paroksetyny, fluoksetyny, chinidyny, cinakalcetu czy bupropionu)
.
Tamoxifen -EGIS - przedawkowanie
Teoretycznie należy oczekiwać, że przedawkowanie spowoduje
nasilenie wymienionych powyżej farmakologicznych działań
niepożądanych. Badania na zwierzętach pokazują, że bardzo duże
przedawkowanie (dawki 100-200 razy większe od zalecanej dawki
dobowej) może powodować działanie estrogenne.
Istnieją doniesienia w piśmiennictwie, że stosowanie tamoksyfenu
w dawkach kilkakrotnie większych od dawki standardowej może wiązać
się z wydłużeniem odstępu QT w EKG.
Nie ma specyficznej odtrutki w razie przedawkowania i leczenie
powinno być objawowe.
Tamoxifen -EGIS - przeciwwskazania
Leku Tamoxifen-EGIS nie wolno stosować u kobiet w ciąży.
U pacjentek w okresie przed menopauzą należy wykluczyć ciążę
przed rozpoczęciem leczenia raka piersi (patrz również punkt
4.6).
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Tamoxifen -EGIS - działania niepożądane
Reakcje niepożądane uszeregowano według ich częstości
występowania zgodnie z następującą konwencją:
Bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do <
1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko
(≥ 1/10000 do < 1/1000); bardzo rzadko (<
1/10000).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: przemijające zmniejszenie liczby krwinek, w tym
przemijająca niedokrwistość, neutropenia i przemijająca
trombocytopenia, zwykle do 80000 – 90000/ µl, ale w rzadkich
przypadkach do mniejszych wartości.
Bardzo rzadko: ciężka neutropenia i pancytopenia.
Zaburzenia endokrynologiczne
Bardzo rzadko: u pacjentek z przerzutami do kości na
początku leczenia występowała hiperkalcemia.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: zatrzymanie płynów, zwiększenie stężenia
trójglicerydów w surowicy.
Bardzo rzadko: ciężka hipertrójglicerydemia, która
częściowo może być połączona z zapaleniem trzustki.
Zaburzenia układu nerwowego
Rzadko: splątanie, stupor, bóle głowy i depresja.
Zaburzenia oka
Często: zaburzenia widzenia, zaćma, zmętnienie rogówki,
retinopatia niezapalnego pochodzenia, które są tylko częściowo
odwracalne. Ryzyko zaćmy zwiększa się wraz z długością leczenia
tamoksyfenem.
Zaburzenia naczyniowe
Często: zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, w tym zakrzepica
żył głębokich i zatorowość płucna, szczególnie, gdy tamoksyfen jest
stosowany w połączeniu z lekami cytotoksycznymi.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Bardzo rzadko: śródmiąższowe zapalenie płuc.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, brak apetytu.
Rzadko: wymioty.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zmiany aktywności enzymów wątrobowych,
stłuszczenie wątroby, cholestaza, zapalenie wątroby i
żółtaczka.
Bardzo rzadko: opisano pojedynczy przypadek
granulocytopenii i martwicy komórek wątrobowych.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: łysienie.
Rzadko: nadwrażliwość, w tym obrzęk naczynioruchowy,
wysypka skórna.
Bardzo rzadko: rumień wielopostaciowy, zespół
Stevens-Johnsona lub pemfigoid pęcherzowy.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: wydzielina z pochwy, zmiany cyklu
miesiączkowego u kobiet przed menopauzą, poza tym całkowity brak
miesiączki.
Często: świąd sromu, krwawienie z dróg rodnych, mięśniaki
macicy i torbielowatość jajników, zmiany proliferacyjne
endometrium, w tym hiperplazja, polipy i zmiany złośliwe
endometrium. Zgodnie z aktualną wiedzą ryzyko raka endometrium
zwiększa się proporcjonalnie do czasu trwania terapii tamoksyfenem
– 2-4-krotnie w porównaniu z kobietami nieleczonymi
tamoksyfenem.
Zaburzenia ogólne i stany w miejsu podania
Bardzo często: uderzenia gorąca, wynikające z
antyestrogenowego działania tamoksyfenu.
Często: bóle kości i bóle nowotworowe, osłabienie.
Zgłaszanie
podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest
zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
{aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu}
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Tamoxifen -EGIS - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Nie wolno stosować tamoksyfenu u kobiet w ciąży. Zanotowano
nieliczne przypadki poronień spontanicznych, wad płodów oraz zgonów
płodów po zastosowaniu tamoksifenu. Nie ustalono związku
przyczynowego tych zmian ze stosowaniem tamoksyfenu.
Badania przeprowadzone u szczurów, królików i małp nie wykazały
teratogennego działania tamoksyfenu.
W badaniach rozwoju układu rozrodczego w okresie płodowym
prowadzonych na gryzoniach stosowanie tamoksyfenu wiązało się ze
zmianami podobnymi do tych, jakie wywoływał estradiol,
etynyloestradiol, klomifen i dietylostilboestrol (DES). Mimo iż
kliniczne znaczenie tych zmian nie jest znane, niektóre z nich,
szczególnie gruczolistość pochwy, są podobne do zmian obserwowanych
u młodych kobiet, które były narażone na ekspozycję na DES in
utero i które mają ryzyko rozwoju raka jasnokomórkowego pochwy
lub szyjki macicy na poziomie 1 do 1000.
Ekspozycję na tamoksyfen opisywano jedynie u niewielkiej liczby
kobiet w ciąży. Ekspozycja ta nie powodowała późniejszej
gruczolistości pochwy ani raka jasnokomórkowego pochwy lub szyjki
macicy u młodych kobiet z przebytą ekspozycją na tamoksyfen in
utero.
Kobiety, które w okresie leczenia mogą zajść w ciążę, powinny
stosować skuteczne metody antykoncepcji, inne niż hormonalne środki
antykoncepcyjne. U pacjentek w okresie przed menopauzą należy
wykluczyć ciążę przed rozpoczęciem leczenia tamoksyfenem. Pacjentka
powinna być poinformowana o możliwości uszkodzenia płodu, jeśli
ciąża wystąpi w okresie przyjmowania tamoksyfenu lub w ciągu dwóch
miesięcy po zakończeniu leczenia.
Karmienie
piersią
Brak danych dotyczących przenikania tamoksifenu do mleka
karmiących kobiet, dlatego nie zaleca się stosowania tamoksyfenu w
okresie karmienia piersią. Decyzja o zaprzestaniu karmienia lub
zaprzestaniu leczenia produktem Tamoxifen-EGIS powinna zostać
podjęta po uwzględnieniu korzyści dla matki wynikających z
kontynuowania leczenia.
Tamoxifen -EGIS - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu tamoksifenu na
zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Komentarze