Symepezil - opis
Produkt Symepezil, tabletki powlekane, jest wskazany w leczeniu
objawowym łagodnej do średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie
Alzheimera.
Symepezil - skład
Symepezil, 5 mg, tabletka powlekana:
Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg chlorowodorku donepezylu
(Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 4,56 mg wolnego
donepezylu.
Substancje pomocnicze: 79,32 mg laktozy jednowodnej w
tabletce.
Symepezil, 10 mg, tabletka powlekana:
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg chlorowodorku donepezylu
(Donepezili hydrochloridum), co odpowiada 9,12 mg wolnego
donepezylu.
Substancje pomocnicze: 158,64 mg laktozy jednowodnej w
tabletce.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Symepezil - dawkowanie
Dorośli/pacjenci w podeszłym wieku
Leczenie rozpoczyna się od dawki 5 mg/dobę (dawkowanie raz na
dobę). Symepezil należy przyjmować doustnie, wieczorem,
bezpośrednio przed pójściem spać. Podawanie dawki 5 mg na dobę
należy kontynuować przez co najmniej jeden miesiąc, co pozwoli na
kliniczną ocenę skuteczności leczenia i osiągniecie stanu
stacjonarnego stężenia chlorowodorku donepezylu. Po ocenie
klinicznej leczenia przez miesiąc dawką 5 mg/dobę, dawkę preparatu
Symepezil można zwiększyć do 10 mg/dobę (podawanie raz na dobę).
Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki powyżej 10 mg
na dobę nie były oceniane w badaniach klinicznych.
Leczenie powinno być rozpoczęte i kontrolowane przez lekarza
mającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w
chorobie Alzheimera. Rozpoznanie powinno być dokonane zgodnie z
zatwierdzonymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie
donepezylem należy rozpocząć tylko wówczas, gdy obecny jest
opiekun, który będzie regularnie kontrolował przyjmowanie leku
przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące można kontynuować tak długo,
jak długo utrzymuje się korzystne dla pacjenta działanie preparatu.
Dlatego ocena korzyści terapeutycznych donepezylu powinna być
wykonywana regularnie. W przypadku ustania korzystnego działania
należy rozważyć przerwanie leczenia.
Nie można przewidzieć indywidualnej odpowiedzi pacjenta na
leczenie donepezylem.
Po odstawieniu leczenia widoczne jest stopniowe słabnięcie
korzystnego działania produktu Symepezil.
Upośledzenie czynności nerek i wątroby
Podobny schemat dawkowania można zastosować u pacjentów z
upośledzeniem czynności nerek, ponieważ stan ten nie ma wpływu na
klirens chlorowodorku donepezylu.
Z uwagi na możliwą zwiększoną ekspozycję w przypadku dysfunkcji
wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego (patrz punkt 5.2),
zwiększanie dawki należy przeprowadzać w zależności od tolerancji
na lek u każdego pacjenta indywidualnie. Brak danych dotyczących
pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby.
Dzieci
Nie ma wskazań do stosowania preparatu Symepezil u dzieci.
Symepezil - środki ostrożności
Stosowanie donepezylu u pacjentów z ciężkim otępieniem w
chorobie Alzheimera, innymi rodzajami otępienia lub innymi
rodzajami zaburzeń pamięci (np. osłabienie funkcji poznawczych
związane z wiekiem) nie zostało zbadane.
Znieczulenie: Chlorowodorek donepezylu, jako inhibitor
cholinesterazy, może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez
pochodne sukcynylocholiny podczas znieczulenia.
Układ krążenia: Z uwagi na ich farmakologiczne działanie,
inhibitory cholinesterazy mogą wywierać działanie zwiększające
napięcie nerwu błędnego i wpływać na częstość akcji serca (np.
powodować bradykardię). Powyższe działanie może być szczególnie
istotne u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi
zaburzeniami przewodzenia nadkomorowego, takimi jak blok
zatokowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy.
Opisano przypadki omdleń i napadów padaczkowych. W diagnostyce
takich objawów należy wziąć pod uwagę możliwość bloku serca lub
dłużej trwające zahamowanie zatokowe.
Układ pokarmowy: Pacjenci o zwiększonym ryzyku rozwoju
wrzodów trawiennych, np. z chorobą wrzodową w wywiadzie lub
przyjmujący jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ),
powinni być pytani o dolegliwości ze strony układu pokarmowego.
Badania kliniczne z donepezylem, nie wykazały jednak zwiększenia, w
porównaniu z placebo, częstotliwości zapadania na chorobę wrzodową
ani krwawienia z przewodu pokarmowego.
Układ moczowo-płciowy: Chociaż nie zostało to
zaobserwowane w badaniach klinicznych z donepezylem,
cholinomimetyki mogą powodować zaburzenia opróżniania pęcherza
moczowego.
Układ nerwowy:
Złośliwy zespół neuroleptyczny (ang. Neuroleptic Malignant
Syndrome, NMS) : w związku ze stosowaniem donepezylu, zwłaszcza
u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki przeciwpsychotyczne,
zgłaszano bardzo rzadkie przypadki złośliwego zespołu
neuroleptycznego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu,
charakteryzującego się podwyższeniem temperatury ciała, sztywnością
mięśni, zaburzeniami ze strony układu autonomicznego, zaburzeniami
świadomości i podwyższoną aktywnością kinazy kreatynowej w
surowicy. Innymi jego objawami może być mioglobinuria (rozpad
mięśni poprzecznie prążkowanych) i ostra niewydolność nerek. W
razie wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych
wskazujących na złośliwy zespół neuroleptyczny, bądź pojawienia się
wysokiej gorączki niewyjaśnionego pochodzenia, bez innych
klinicznych objawów tego zespołu, należy przerwać leczenie.
Napady drgawkowe: uważa się, że cholinomimetyki mogą wywoływać
uogólnione drgawki. Jednak drgawki mogą być również objawem choroby
Alzheimera.
Cholinomimetyki mogą nasilać lub wywoływać objawy
pozapiramidowe.
Układ oddechowy: Ze względu na działanie
cholinomimetyczne, należy zachować ostrożność przepisując
inhibitory cholinesterazy pacjentom z astmą lub obturacyjną chorobą
płuc w wywiadzie.
Należy unikać jednoczesnego podawania chlorowodorku donepezylu z
innymi inhibitorami esterazy acetylocholinowej, agonistami lub
antagonistami układu cholinergicznego.
Ciężka niewydolność wątroby: Nie ma danych dotyczących
pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby.
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadką dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego
leku.
Śmiertelność w otępieniu naczyniopochodnym - badania
kliniczne:
Przeprowadzono trzy badania kliniczne trwające 6 miesięcy z
udziałem pacjentów spełniających kryteria NINDS-AIREN
prawdopodobnej lub możliwej demencji naczyniowej. Kryteria
NINDSAIREN zostały stworzone w celu identyfikacji pacjentów,
których otępienie wydaje się być spowodowane wyłącznie z przyczyn
naczyniowych oraz w celu wykluczenia pacjentów z chorobą
Alzheimera. W pierwszym badaniu odsetek zgonów wynosił 2/198 (1,0%)
przy dawce 5 mg chlorowodorku donepezylu, 5/206 (2,4%) przy dawce
10 mg chlorowodorku donepezylu oraz 7/199 (3,5%) w przypadku
placebo. W drugim badaniu odsetek zgonów wynosił 4/208 (1,9%) przy
dawce
5 mg chlorowodorku donepezylu, 3/215 (1,4%) przy dawce 10 mg
chlorowodorku donepezylu oraz 1/193 (0,5%) w przypadku placebo. W
trzecim badaniu odsetek zgonów wynosił 11/648 (1,7%) przy dawce 5
mg chlorowodorku donepezylu oraz 0/326 (0%) w przypadku placebo.
Łączny odsetek zgonów dla tych trzech badań dotyczących demencji
naczyniowej w grupie otrzymującej chlorowodorek donepezylu (1,7%)
był liczbowo wyższy niż w grupie placebo (1,1%), jednak różnica ta
nie była statystycznie znamienna. Większość zgonów pacjentów
przyjmujących chlorowodorek donepezylu lub placebo wydaje się
wynikać z różnych przyczyn pochodzenia naczyniowego, których można
się spodziewać w populacji pacjentów w podeszłym wieku z chorobą
naczyniową jako chorobą zasadniczą. Analiza wszystkich poważnych
zdarzeń naczyniowych niezakończonych zgonem oraz zakończonych
zgonem nie wykazała różnicy w częstości występowania w grupie
przyjmującej chlorowodorek donepezylu w porównaniu z placebo.
W łącznej analizie badań choroby Alzheimera (n=4146) oraz w
populacji obejmującej badania choroby Alzheimera razem z badaniami
innego rodzaju otępienia, włączając w to badania demencji
naczyniowej (całkowite n =6888), współczynnik zgonów w grupach
placebo liczbowo przewyższał ten współczynnik w grupach
przyjmujących chlorowodorek donepezylu.
Symepezil - przedawkowanie
Szacowana średnia dawka śmiertelna chlorowodorku donepezylu po
jednokrotnym podaniu doustnym u myszy i szczurów wynosi odpowiednio
45 i 32 mg/kg lub około 225- i 160- krotność maksymalnej zalecanej
dawki u ludzi wynoszącej 10 mg na dobę. U zwierząt obserwowano
zależne od dawki objawy pobudzenia cholinergicznego, obejmujące
zmniejszenie spontanicznej ruchliwości, leżenie na brzuchu,
chwiejny chód, łzawienie, drgawki kloniczne, zaburzenia oddychania,
ślinienie, zwężenie źrenic, drżenie pęczkowe mięśni oraz obniżoną
temperaturę powierzchni ciała.
Przedawkowanie inhibitorów cholinesterazy może prowadzić do
przełomu cholinergicznego charakteryzującego się silnymi
nudnościami, wymiotami, ślinieniem, potliwością, bradykardią,
niedociśnieniem, zaburzeniami oddychania zapaścią i drgawkami.
Możliwe jest wystąpienie narastającego osłabienia mięśni, co może
doprowadzić do zgonu w przypadku, gdy osłabienie obejmuje mięśnie
oddechowe.
Podobnie jak w każdym przypadku przedawkowania należy podjąć
zabiegi podtrzymujące czynności życiowe. Jako antidotum na
przedawkowanie produktu Symepezil można zastosować trzeciorzędowe
środki przeciwcholinergiczne, takie jak atropina. Zaleca się
dożylne podawanie siarczanu atropiny w stopniowo zwiększanych
dawkach, aż do osiągnięcia pożądanego działania: początkowa dawka
wynosi 1,0 do 2,0 mg dożylnie, a kolejne dawki w zależności od
reakcji klinicznej. Obserwowano nietypowe zmiany ciśnienia krwi i
rytmu serca w przypadku podawania innych środków
cholinomimetycznych w skojarzeniu z czwartorzędowymi lekami
przeciwcholinergicznymi, takimi jak glikopirolan. Nie wiadomo, czy
chlorowodorek donepezylu i (lub) jego metabolity można usunąć z
organizmu za pomocą dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub
hemofiltracji).
Komentarze