Sortabax

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
tabletki powlekane
Dawka
0,05 g
Ilość
28 tabl. (2 blist.po 14 szt.)
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: RANBAXY (POLAND) SP. Z O.O.

Sortabax - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Sortabax - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Sortabax - opis

• Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat.

• Leczenie chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥ 0,5 g/dobę jako składowa leczenia przeciwnadciśnieniowego.

• Leczenie przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, gdy leczenie inhibitorami konwertazy angiotensyny (Angiotensin Converting Enzyme - ACE) uzna się za nieodpowiednie z powodu działań niepożądanych, zwłaszcza kaszlu lub z powodu przeciwwskazań. U pacjentów z niewydolnością serca, których stan został ustabilizowany inhibitorem ACE, nie należy zmieniać leczenia na losartan potasowy. Frakcja wyrzutowa lewej komory serca powinna wynosić ≤ 40%, stan kliniczny powinien być ustabilizowany podczas leczenia zgodnego ze standardami dla przewlekłej niewydolności serca.

• Zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG (patrz punkt 5.1 Badanie LIFE, Rasa).

Sortabax - skład

Każda tabletka powlekana 100 mg zawiera 100 mg losartanu potasowego, co odpowiada 91,52 mg losartanu.

Każda tabletka powlekana 100 mg zawiera 61,96 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Sortabax - dawkowanie

Dawkowanie

Tabletki należy połykać popijając szklanką wody.

Produkt leczniczy Sortabax można przyjmować niezależnie od posiłków.

Nadciśnienie tętnicze

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa i podtrzymująca u większości pacjentów wynosi 50 mg raz na dobę. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 3-6 tygodni od rozpoczęcia leczenia. U niektórych pacjentów korzystne może być zwiększenie dawki do 100 mg raz na dobę (rano). Produkt leczniczy Sortabax można stosować w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza z lekami moczopędnymi (np. hydrochlorotiazydem).

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥ 0,5 g/dobę

Zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 50 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do 100 mg raz na dobę, w zależności od wartości ciśnienia tętniczego krwi, po pierwszym miesiącu od rozpoczęcia leczenia. Produkt leczniczy Sortabax można stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. lekami moczopędnymi, antagonistami kanałów wapniowych, alfa- lub beta-adrenolitykami oraz lekami działającymi ośrodkowo), a także z insuliną i innymi często stosowanymi lekami o działaniu hipoglikemizującym (np. pochodnymi sulfonylomocznika, glitazonami i inhibitorami glukozydazy).

Niewydolność serca

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa produktu leczniczego Sortabax u pacjentów z niewydolnością serca wynosi 12,5 mg raz na dobę. Dawkę tę zazwyczaj zwiększa się stopniowo w odstępach jednotygodniowych (tj. 12,5 mg na dobę, 25 mg na dobę, 50 mg na dobę, 100 mg na dobę do dawki maksymalnej wynoszącej 150 mg na dobę), jeśli jest ona tolerowana przez pacjenta.

Zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG

Zwykle stosowana dawka początkowa losartanu potasowego wynosi 50 mg raz na dobę. W zależności od uzyskanej zmiany wartości ciśnienia tętniczego należy dodać hydrochlorotiazyd w małej dawce i (lub) zwiększyć dawkę losartanu potasowego do 100 mg raz na dobę.

Szczególne grupy pacjentów

Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową

U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową (np. leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych) należy rozważyć zastosowanie dawki początkowej wynoszącej 25 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów hemodializowanych: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów hemodializowanych zmiana początkowej dawki nie jest konieczna.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby:

Należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Z tego względu losartan potasowy jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Dzieci i młodzież

Istnieją ograniczone dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania losartanu potasowego w leczeniu nadciśnienia u dzieci i młodzieży w wieku 6-16 lat (patrz punkt 5.1). Dostępne dane farmakokinetyczne dotyczące dzieci z nadciśnieniem w wieku powyżej jednego miesiąca życia są ograniczone (patrz punkt 5.2).

U pacjentów o masie ciała > 20 kg do < 50 kg, którzy potrafią połykać tabletki, zalecana dawka wynosi 25 mg raz na dobę. (W wyjątkowych przypadkach, dawkę można zwiększyć, maksymalnie do 50 mg raz na dobę.) Dawkę należy dostosować zgodnie z uzyskaną zmianą wartości ciśnienia tętniczego krwi.

U pacjentów o masie ciała > 50 kg zwykle stosowana dawka wynosi 50 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 100 mg raz na dobę. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania u dzieci i młodzieży dawek powyżej 1,4 mg/kg mc. (lub ponad 100 mg) na dobę.

Losartan potasowy nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat, ponieważ dostępne są ograniczone dane dotyczące stosowania w tej grupie pacjentów.

Ze względu na brak danych, nie jest zalecane stosowanie losartanu u dzieci, u których szybkość przesączania kłębkowego wynosi < 30 ml/min/1,73 m2 (patrz też punkt 4.4).

Losartan potasowy nie jest również zalecany do stosowania u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz też punkt 4.4).

Stosowanie u pacjentów w wieku podeszłym

U pacjentów w wieku powyżej 75 lat należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 25 mg, jednak zmiana dawkowania u osób w wieku podeszłym nie jest zazwyczaj konieczna.

Sortabax - środki ostrożności

Nadwrażliwość

Obrzęk naczynioruchowy. Pacjenci z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka) powinni być pod ścisłą obserwacją (patrz punkt 4.8).

Niedociśnienie i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej

U pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową i (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia ilości soli w diecie, biegunki lub wymiotów może wystąpić objawowe niedociśnienie, szczególnie po podaniu pierwszej dawki i po zwiększeniu dawki. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem losartanu potasowego lub zastosować mniejszą dawkę początkową (patrz punkt 4.2). Dotyczy to również dzieci w wieku od 6 do 18 lat.

Zaburzenia równowagi elektrolitowej

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ze współistniejącą cukrzycą lub bez cukrzycy, często występują zaburzenia równowagi elektrolitowej, które wymagają wyrównania. W badaniu klinicznym przeprowadzonym z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 i nefropatią częstość występowania hiperkaliemii była większa w grupie stosującej losartan potasowy niż w grupie otrzymującej placebo (patrz punkt 4.8 ) . Dlatego też należy ściśle kontrolować stężenie potasu w osoczu oraz klirens kreatyniny, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca oraz klirensem kreatyniny wynoszącym 3050 ml/min.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania losartanu potasowego i leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu oraz zamienników soli zawierających potas (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia czynności wątroby

Na podstawie danych farmakokinetycznych, które wykazują znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, należy rozważyć stosowanie mniejszej dawki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych w leczeniu losartanem potasowym pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dlatego też, nie wolno podawać losartanu potasowego takim pacjentom (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2). Nie zaleca się stosowania losartanu potasowego u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności nerek

W następstwie zahamowania aktywności układu renina-angiotensyna obserwowano zaburzenia czynności nerek z niewydolnością nerek włącznie (szczególnie u pacjentów, u których czynność nerek zależy od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak chorzy z ciężką niewydolnością serca lub wcześniej występującymi zaburzeniami czynności nerek). Podobnie jak przy stosowaniu innych produktów leczniczych wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron, obserwowano również zwiększenie stężenia mocznika we krwi oraz kreatyniny w surowicy krwi u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej nerki; te zmiany czynności nerek mogą być odwracalne po odstawieniu leczenia. Losartan potasowy należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek

Ze względu na brak danych, losartan potasowy nie jest zalecany do stosowania u dzieci, u których szybkość przesączania kłębuszkowego wynosi < 30 ml/min/1,73 m2 (patrz punkt 4.2).

Podczas leczenia losartanem potasowym należy regularnie kontrolować czynność nerek, ponieważ może ona ulec pogorszeniu. Może się to zdarzyć szczególnie wówczas, gdy losartan potasowy podawany jest pacjentom z innymi współistniejącymi czynnikami ryzyka (gorączka, odwodnienie) mogącymi zaburzać czynność nerek.

Wykazano, że jednoczesne stosowanie losartanu potasowego i inhibitorów ACE zaburzało czynność nerek. Dlatego jednoczesne ich stosowanie nie jest zalecane (patrz punkt 4.5).

Przeszczep nerki

Nie ma doświadczenia ze stosowaniem leku u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepie nerki.

Pierwotny hiperaldosteronizm

Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem przeważnie nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe, działające przez hamowanie aktywności układu renina-angiotensyna. Dlatego nie zaleca się stosowania losartanu u tych chorych.

Choroba niedokrwienna serca i choroby naczyniowo-mózgowe

Podobnie jak w przypadku innych środków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i chorobą naczyń mózgowych może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.

Niewydolność serca

U pacjentów z niewydolnością serca niezależnie od stanu czynnościowego nerek istnieje - tak jak w przypadku innych produktów leczniczych działających na układ renina-angiotensyna – ryzyko ciężkiego niedociśnienia i (często ostrej) niewydolności nerek.

Brak wystarczających doświadczeń terapeutycznych w stosowaniu losartanu potasowego u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącymi ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień IV wg NYHA), jak również u pacjentów z niewydolnością serca i objawowymi, zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca. Dlatego też losartan potasowy należy stosować ostrożnie w tych grupach pacjentów. Jednoczesne leczenie losartanem potasowym i betaadrenolitykami należy stosować ostrożnie (patrz punkt 5.1).

Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu Tak jak przy stosowaniu innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, wskazane jest zachowanie szczególnej ostrożności u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej lub kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu.

Substancje pomocnicze

Produkt leczniczy zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać leczenia losartanem potasowym w czasie ciąży. U pacjentek planujących ciążę należy zmienić leczenie na alternatywne o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży, chyba, ze dalsze leczenie losartanem uważane jest za niezbędne. Natychmiast po rozpoznaniu ciąży należy przerwać leczenie losartanem potasowym oraz, jeśli to właściwe, rozpocząć leczenie innymi lekami (patrz punkty 4.3 i 4.6).

Inne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podobnie jak w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inne leki z grupy antagonistów angiotensyny, zdecydowanie mniej skutecznie zmniejszają ciśnienie krwi u osób rasy czarnej niż u osób innych ras, prawdopodobnie z powodu większej częstości występowania nadciśnienia niskoreninowego w populacji osób rasy czarnej.

Sortabax - przedawkowanie

Objawy zatrucia

Dane dotyczące przedawkowania u ludzi są ograniczone. Najbardziej prawdopodobnym objawem przedawkowania są niedociśnienie tętnicze oraz tachykardia. Bradykardia może pojawić się przy pobudzeniu układu przywspółczulnego (nerw błędny).

Leczenie zatrucia

Jeśli pojawi się niedociśnienie tętnicze, należy zastosować leczenie wspomagające. Postępowanie zależy od czasu przyjęcia produktu leczniczego oraz rodzaju i nasilenia objawów. Najważniejsza jest stabilizacja układu sercowo-naczyniowego. Po przyjęciu doustnym, wskazane jest podanie dostatecznej dawki węgla aktywowanego. Następnie należy ściśle kontrolować parametry życiowe pacjenta. W razie konieczności należy je wyrównać.

Losartanu ani jego czynnego metabolitu nie można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy.

Sortabax - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punktach 4.4 i 6.1.

Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).

Ciężkie zaburzenie czynności wątroby.

Sortabax - działania niepożądane

Losartan został oceniony w następujących badaniach klinicznych:

• w badaniach klinicznych z grupą kontrolną dotyczących pierwotnego nadciśnienia tętniczego, z udziałem > 3000 dorosłych pacjentów w wieku 18 lat i starszych,

• w badaniu klinicznym z grupą kontrolną z udziałem 177 dzieci w wieku od 6 do 16 lat z nadciśnieniem tętniczym

• w badaniu klinicznym z grupą kontrolną z udziałem > 9000 pacjentów w wieku od 55 do 80 lat z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca (patrz badanie LIFE, punkt

5.1),

• w badaniach klinicznych z grupą kontrolną z udziałem > 7700 pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (patrz badania ELITE I, ELITE II i HEAAL, punkt 5.1),

• w badaniu klinicznym z grupą kontrolną z udziałem > 1500 pacjentów w wieku 31 lat i starszych z cukrzycą typu 2 i białkomoczem (patrz badanie RENAAL, punkt 5.1),

W tych badaniach klinicznych najczęściej występującym działaniem niepożądanym były zawroty głowy.

Częstość występowania działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Tabela 1. Częstość działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych z grupą kontrolną i doświadczenie po wprowadzeniu do sprzedaży

Działanie niepożądane

Częstość występowania działania niepożądanego w zależności od wskazania

Inne

 

Nadciśnienie tętnicze

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i

przerostem

lewej komory serca

Przewlekła niewydolność

serca

Nadciśnienie tętnicze i

cukrzyca typu 2 z

chorobą nerek

Doświadczenie po

wprowadzeniu do sprzedaży

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

 

niedokrwistość

   

często

 

nieznana

małopłytkowość

       

nieznana

Zaburzenia układu immunologicznego

 

Reakcje nadwrażliwości, reakcje

         

anafilaktyczne,

obrzęk naczynioruchowy*, i układowe zapalenie naczyń**

       

rzadko

hiperkaliemia

         

Zaburzenia psychiczne

 

depresja

       

nieznana

Zaburzenia układu nerwowego

 

zawroty głowy

często

często

często

często

 

senność

niezbyt

często

       

ból głowy

niezbyt

często

 

niezbyt często

   

zaburzenia snu

niezbyt

często

       

parestezje

   

rzadko

   

migrena

       

nieznana

zaburzenia smaku

       

nieznana

Zaburzenia ucha i błędnika

 

zawroty głowy

często

często

     

szumy uszne

       

nieznana

Zaburzenia serca

 

kołatanie serca

niezbyt

często

       

dławica piersiowa

niezbyt

często

       

omdlenie

   

rzadko

   

migotanie przedsionków

   

rzadko

   

udar mózgu

   

rzadko

   

Zaburzenia naczyniowe

   

(ortostatyczne)

         

niedociśnienie (w tym ortostatyczny wpływ zależny od dawki)

niezbyt

często

 

często

często

 

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

   

duszność

   

niezbyt często

   

kaszel

   

niezbyt często

 

nieznana

Zaburzenia żołądka i jelit

   

ból brzucha

niezbyt

często

       

zaparcia

niezbyt

często

       

biegunka

   

niezbyt często

 

nieznana

nudności

   

niezbyt często

   

wymioty

   

niezbyt często

   

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

   

zapalenie trzustki

       

nieznana

zapalenie wątroby

       

rzadko

zaburzenia czynności wątroby

       

nieznana

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

   

pokrzywka

   

niezbyt często

 

nieznana

świąd

   

niezbyt często

 

nieznana

wysypka

niezbyt

często

 

niezbyt często

 

nieznana

nadwrażliwość na światło

       

nieznana

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

   

bóle mięśni

       

nieznana

bóle stawów

       

nieznana

rabdomioliza

       

nieznana

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

   

zaburzenia czynności nerek

   

często

   

niewydolność nerek

   

często

   

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

   

zaburzenia erekcji / impotencja

       

nieznana

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

   

astenia

niezbyt

często

często

niezbyt często

często

 

zmęczenie

niezbyt

często

często

niezbyt często

często

 

obrzęk

niezbyt

często

       

złe samopoczucie

       

nieznana

Badania diagnostyczne

hiperkaliemia

często

 

niezbyt często

często

 

zwiększona

         

aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) §

rzadko

       

zwiększenie stężenia mocznika we krwi,

         

kreatyniny w surowicy i potasu

w surowicy

   

często

   

hiponatremia

       

nieznana

hipoglikemia

     

często

 

 W tym obrzęk krtani, głośni, twarzy, warg, gardła i/lub języka (powodujących niedrożność dróg oddechowych); u niektórych spośród tych pacjentów notowano w przeszłości wystąpienie obrzęku naczynioruchowego w związku z podawaniem innych leków, w tym inhibitorów ACE



W tym choroba Schönleina-Henocha

║ Zwłaszcza u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową, np. u pacjentów z ciężką niewydolnością serca lub leczonych wysokimi dawkami diuretyków

Często u pacjentów, którzy otrzymali 150 mg zamiast 50 mg losartanu

W badaniu klinicznym przeprowadzonym u pacjentów z cukrzycą typu 2 z nefropatią, u 9.9% pacjentów leczonych tabletkami losartanu wystapiła hiperkaliemia > 5.5 mmol/l oraz u 3.4% pacjentów otrzymujących placebo

§

Zwykle ustępująca po przerwaniu podawania

Następujące dodatkowe działania niepożądane występowały częściej u pacjentów otrzymujących losartan niż u pacjentów otrzymujących placebo (częstość nieznana): ból pleców, zakażenia dróg moczowych, objawy grypopodobne.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

W następstwie hamowania aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron obserwowano zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek u pacjentów z grupy ryzyka; te zmiany czynności nerek mogą być odwracalne po przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.4)

Dzieci i młodzież

Profil działań niepożądanych u dzieci wydaje się być podobny do profilu obserwowanego u dorosłych pacjentów. Dane dotyczące populacji pediatrycznej są ograniczone.

Sortabax - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Stosowanie losartanu potasowego nie jest zalecane podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie losartanu potasowego jest przeciwwskazane podczas 2 i 3 trymestru ciąży (patrz punkt 4.3. i 4.4).

Dane epidemiologiczne dotyczące wpływu teratogennego inhibitorów ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są jednoznaczne; jednak nie można wykluczyć nieznacznego wzrostu ryzyka. Chociaż brak kontrolowanych danych epidemiologicznych dotyczących ryzyka w odniesieniu do inhibitorów receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin II Receptor Inhibitors AIIRA), podobne ryzyko może wiązać się z tą grupą leków. U pacjentek planujących zajście w ciążę należy zmienić leczenie na alternatywne o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży, chyba, że dalsze podawanie leków z grupy AIIRA uważane jest za niezbędne. Po rozpoznaniu ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie losartanu potasowego oraz, jeśli to właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie.

Ekspozycja na inhibitor receptora angiotensyny II podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży jest toksyczna dla płodu (zaburzenia czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) oraz noworodków (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz punkt 5.3).

W przypadku ekspozycji na losartan od drugiego trymestru ciąży, zalecana jest ultradźwiękowa kontrola czynności nerek oraz czaszki.

Noworodki, których matki stosowały losartan potasowy w czasie ciąży należy ściśle obserwować pod kątem niedociśnienia (patrz też punkty 4.3 i 4.4).

Karmienie piersią

Z uwagi na brak dostępnych danych dotyczących stosowania losartanu potasowego w okresie karmienia piersią, nie zaleca się stosowania tego leku. W okresie karmienia piersią należy stosować leki o lepiej ustalonym profilu bezpieczeństwa, szczególnie w przypadku karmienia noworodków lub wcześniaków.

Sortabax - prowadzenie pojazdów

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednakże podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, należy pamiętać o możliwości wystąpienia zawrotów głowy lub senności w trakcie leczenia przeciwnadciśnieniowego, zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Sortabax - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Losartanum kalicum

    Substancja ta obniża ciśnienie tętnicze krwi, należy do grupy antagonistów, receptora angitensyny II. Stosowana jest w nadciśnieniu tętniczym zarówno w monoterapii, jak i w leczeniu skojarzonym. Zmniejsza ryzyko udaru u pacjentów z nadciśnieniem i przerostem lewej komory. Stosowana jest także w ochronie nerek u pacjentów z cukrzycą typu II i nefropatią cukrzycową.

    Dostępne opakowania
    Sortabax

    Sortabax

    tabletki powlekane - 28 tabl. (2 blist.po 14 szt.) - 0,05 g
    RANBAXY (POLAND) SP. Z O.O.
    Sortabax

    Sortabax

    tabletki powlekane - 28 tabl. (2 blist.po 14 szt.) - 0,1 g
    RANBAXY (POLAND) SP. Z O.O.
    Powiązane artykuły
    Leczenie zawału serca

    Nowy lek na zapobieganie powtórnemu zawałowi serca

    Nowy lek na zapobieganie powtórnemu zawałowi serca

    Nowy lek przeciwzakrzepowy uzyskał aprobatę Komisji Europejskiej. Jest on skuteczny w profilaktyce powstawania zakrzepów u chorych cierpiących na ostre zespoły wieńcowe, jednocześnie znacznie zmniejszając ryzyko powtórnego zawału serca. Zagrożenie...

    Nadciśnienie

    Wpływ leku na nadciśnienie na ryzyko udaru

    Wpływ leku na nadciśnienie na ryzyko udaru

    Wpływ leku na nadciśnienie na ryzyko udaru mózgu jest częstym przedmiotem badań. Stan podwyższonego ciśnienia diagnozuje się, gdy wynik pomiaru wynosi pomiędzy 120/80 mm Hg, a 139/89 mm Hg, nadciśnienie to z kolei wartości równe lub przekraczające 140/90...

    Newsy

    GIF wycofuje cztery popularne leki na nadciśnienie firmy Pfizer

    GIF wycofuje cztery popularne leki na nadciśnienie firmy Pfizer

    Główny Inspektor Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu z obrotu na terenie całego kraju czterech leków na nadciśnienie firmy Pfizer. Chodzi o produkty Accupro 5, Accupro 10, Accupro 20 i Accupro 40. W sumie wycofano kilkadziesiąt serii leków. Cztery...

    Newsy

    Popularny lek na nadciśnienie i stosowany po zawale znika z obrotu

    Popularny lek na nadciśnienie i stosowany po zawale znika z obrotu

    Główny Inspektorat Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu tabletek polecanych na nadciśnienie, niewydolność serca lub po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego. Wykryto w nich wadę jakościową. Sytuacja jest o tyle niebezpieczna, że problemy, które...

    Zakrzepowe zapalenie żył głębokich (zakrzepica) - przyczyny, objawy, leczenie

    Leczenie przeciwzakrzepowe (WIDEO)

    Leczenie przeciwzakrzepowe (WIDEO)

    Leki przeciwzakrzepowe Warunkiem prawidłowego krążenia krwi w układzie sercowo-naczyniowym jest jej płynny przepływ. Jakiekolwiek utrudnienia na drodze krwi - takie jak powstawanie skrzeplin i zakrzepów - może być przyczyną powikłań groźnych dla zdrowia,...