Rzeżączkowe zapalenie okolicy oczu u noworodka
Zmiany w okolicach oczu noworodka wywołane przez rzeżączkę Nieleczone prowadzi do stanów zapalnych, powstawania ropni itp.
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Indukcja i podtrzymywanie znieczulenia ogólnego u dorosłych i u dzieci w każdym wieku, w tym u noworodków urodzonych o czasie (szczegóły dotyczące wieku patrz punkt 4.2).
Sewofluran 100%. Produkt końcowy składa się z tylko z substancji czynnej.
Do dawkowania sewofluranu należy stosować specjalnie kalibrowane parowniki w celu dokładnej kontroli stężenia podawanego leku. Wartość MAC (minimalne stężenie pęcherzykowe) dla sewofluranu zmniejsza się wraz ze wzrostem wieku pacjenta i z dodatkiem podtlenku azotu. Dawkę należy dobierać indywidualnie w zależności od wieku i stanu klinicznego pacjenta.
Tabela 1. Wartości MAC w zależności od wieku
Wiek pacjenta |
Sewofluran |
Sewofluran w |
(lata) |
w tlenie |
N2O(65%) /O2(35%)* |
0 - 1 miesiąca |
3,3% |
2,0%** |
1- < 6 miesięcy |
3,0% |
2,0%** |
6 miesięcy - < 3 lata |
2,8% |
2,0%** |
3-12 |
2,5% |
2,0%** |
25 |
2,6% |
1,4% |
40 |
2,1% |
1,1% |
60 |
1,7% |
0,9% |
80 |
1,4% |
0,7% |
* Noworodki urodzone o czasie. Nie ustalono wartości MAC u przedwcześnie urodzonych niemowląt.
** U dzieci w wieku 1-3 lata stosowano mieszaninę 60% N2O/40% O2.
Indukcja znieczulenia
Przed zastosowaniem sewofluranu można podać krótko działający barbituran lub inny dożylny środek indukujący, a następnie do oddychania sewofluran.
Indukcja za pomocą sewofluranu może być osiągnięta poprzez wdychanie sewofluranu w stężeniu od 0,5 do 1,0% w tlenie (O2) razem z podtlenkiem azotu (N2O) lub bez niego, a następnie przez zwiększanie stężenia sewofluranu o 0,5 do 1,0%, aż do osiągnięcia wymaganego stanu znieczulenia przy stężeniu nie przekraczającym 8% tak u dorosłych jak i u dzieci.
U dorosłych wdychane stężenie sewofluranu nie przekraczające 5% wywołuje na ogół w czasie krótszym niż 2 minuty znieczulenie umożliwiające przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. U dzieci wdychane stężenie sewofluranu nie przekraczające 7% wywołuje na ogół w czasie krótszym niż 2 minuty znieczulenie umożliwiające przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.
Podtrzymywanie znieczulenia
Stopień znieczulenia pozwalający na przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego można utrzymać stosując stężenia sewofluranu od 0,5 do 3% w tlenie, z jednoczesnym podawaniem podtlenku azotu lub bez podtlenku azotu.
Wybudzenie
Czas wybudzenia po znieczuleniu sewofluranem jest na ogół krótki. Dlatego pacjentom znieczulanym sewofluranem należy po operacji podać wcześniej leki przeciwbólowe. Podobnie jak w przypadku innych halogenowych środków znieczulenia ogólnego wielokrotne dawkowanie w krótkim okresie czasu powinno przebiegać pod ścisłym nadzorem.
Zaburzenia czynności wątroby
Sewofluran nie powinien być podawany pacjentom z niewyjaśnionymi umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby z żółtaczką, gorączką i/lub eozynofilią w połączeniu z halogenowymi środkami znieczulenia ogólnego.
Niewydolność nerek
Z powodu niewielkiej liczby przebadanych pacjentów nie ustalono w pełni bezpieczeństwa stosowania sewofluranu u pacjentów z niewydolnością nerek (początkowe stężenie kreatyniny powyżej 133 µmol/litr). Dlatego u pacjentów z niewydolnością nerek sewofluran należy stosować ostrożnie.
W niektórych badaniach prowadzonych na szczurach, u zwierząt poddanych działaniu związku A (eter fluorometylowy pentafluoroizopropenylu (PIFE)) stwierdzono nefrotoksyczność przekraczającą poziom obserwowany w zwykłych badaniach klinicznych. Mechanizm nefrotoksyczności u szczurów jest nieznany i nie ustalono jego odniesienia do człowieka (patrz punkt 5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie). Dla pacjentów z niewydolnością nerek zalecane jest pooperacyjne monitorowanie czynności nerek.
Sposób podawania
Podanie wziewne. Sewofluran podaj się za pomocą maski lub poprzez intubację wewnątrztchawiczą. Sewofluran powinien być podawany wyłącznie przez osoby przeszkolone w podawaniu znieczulenia ogólnego. Należy zapewnić bezpośredni dostęp do sprzętu służącego do utrzymywania drożności dróg oddechowych, sztucznej wentylacji, dopływu tlenu i resuscytacji krążeniowej. Do dawkowania sewofluranu należy stosować specjalnie kalibrowane parowniki w celu dokładnej kontroli stężenia podawanego leku. Jeśli dojdzie do przesuszenia pochłaniacza CO2, powinien on zostać wymieniony przed rozpoczęciem podawania sewofluranu (patrz punkt 4.4).
Niedociśnienie tętnicze krwi oraz zaburzenia oddychania nasilają się wraz z głębokością znieczulenia.
Zwiększanie stężenia sewofluranu, podczas podtrzymywania znieczulenia, powoduje zależne od dawki obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi jest związane z głębokością znieczulenia i można je skorygować przez zmniejszenie stężenia wdychanego sewofluranu.
Podobnie jak w przypadku wszystkich środków znieczulających, należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu sewofluranu pacjentom z hipowolemią, niedociśnieniem lub osłabionym.
Podobnie jak w przypadku wszystkich środków znieczulających, u pacjentów z chorobą wieńcową, aby uniknąć niedokrwienia mięśnia sercowego, istotne jest utrzymanie stałego poziomu parametrów hemodynamicznych.
Sewofluran należy stosować ostrożnie u pacjentów zagrożonych podwyższeniem ciśnienia śródczaszkowego. U tych pacjentów należy podjąć kroki, które spowodują obniżenie ciśnienia śródczaszkowego (np. hiperwentylację).
Z powodu zwiotczającego działania na macicę, podczas zabiegów położniczych zalecana jest ostrożność przy znieczulaniu sewofluranem z uwagi na zwiększone ryzyko krwawienia z macicy.
Hipertermia złośliwa: U osób wrażliwych, silnie działające wziewne środki znieczulenia ogólnego, w tym także sewofluran, mogą wyzwalać zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych, prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen i zespołu objawów klinicznych, zwanego hipertermią złośliwą. Leczenie hipertermii złośliwej polega na odstawieniu środka wywołującego ten zespół np. sewofluranu, dożylnym podaniu soli sodowej dantrolenu i zastosowaniu leczenia podtrzymującego czynności życiowe. Z powodu ryzyka wystąpienia w odleglejszym czasie niewydolności nerek, należy kontrolować i podtrzymywać diurezę.
Stosowanie wziewnych środków znieczulających wiązano z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi, co powodowało w okresie pooperacyjnym zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci. Wydaje się, że największe zagrożenie występuje u pacjentów z utajonym oraz jawnym schorzeniem nerwowo-mięśniowym, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne'a. Jednoczesne zastosowanie sukcynylocholiny związane było z większością, choć nie ze wszystkimi z tych przypadków. U pacjentów tych występowało również znaczne zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy krwi oraz mioglobinuria. U żadnego z pacjentów nie wystąpiły objawy typowe dla hipertermii złośliwej, takie jak sztywność mięśni, nagły wzrost temperatury ciała, zwiększony pobór tlenu i wydalanie dwutlenku węgla. Zaleca się wczesną i energiczną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii i leczenia utrzymujących się zaburzeń rytmu serca, a następnie przeprowadzenie badań w kierunku utajonego schorzenia nerwowo-mięśniowego.
U dzieci z chorobą Pompego, odnotowano rzadkie przypadki arytmii komorowej.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z podstawową chorobą wątroby, w tym z wirusowym zapaleniem wątroby (patrz punkt 4.3 i 4.8). Pacjenci, którym w krótkich odstępach czasu wielokrotnie podawano halogenowe węglowodory (w tym sewofluran) są narażeni na większe ryzyko uszkodzenia wątroby.
Z powodu niewielkiej liczby przebadanych pacjentów nie ustalono w pełni bezpieczeństwa stosowania sewofluranu u pacjentów z niewydolnością nerek (początkowe stężenie kreatyniny powyżej 133 µmol/litr). Dlatego u pacjentów z niewydolnością nerek sewofluran należy stosować ostrożnie.
W niektórych badaniach prowadzonych na szczurach, u zwierząt poddanych działaniu związku A (eter fluorometylowy pentafluoroizopropenylu (PIFE)) stwierdzono nefrotoksyczność przekraczającą poziom obserwowany w zwykłych badaniach klinicznych. Mechanizm nefrotoksyczności u szczurów jest nieznany i nie ustalono jego odniesienia do człowieka (patrz punkt 5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie). Dla pacjentów z niewydolnością nerek zalecane jest pooperacyjne monitorowanie czynności nerek.
Stosowanie sewofluranu jest kojarzone z napadami drgawek, które występowały u pacjentów w różnym wieku objętych i nie objętych ryzykiem ich występowania. W przypadku potrzeby podania sewofluranu pacjentowi objętemu ryzykiem wystąpienia drgawek należy dokonać oceny klinicznej. Głębokość znieczulenia u dzieci powinna być ograniczona. Stosowanie EEG może pomóc w optymalizacji dawkowania sewofluranu u pacjentów objętych ryzykiem wystąpienia drgawek (patrz punkt 4.8).
U dzieci spotykano się z ruchami dystonicznymi (patrz punkt 4.8).
Przed przeniesieniem pacjenta z sali opieki pooperacyjnej należy dokładnie ocenić stopień wybudzenia ze znieczulenia ogólnego. Czas wybudzenia po znieczuleniu sewofluranem jest na ogół krótki. Dlatego pacjentom znieczulanym sewofluranem należy po operacji podać wcześniej leki przeciwbólowe. Z uwagi na szybkość wybudzania, w około 25% przypadków dzieci były pobudzone i niechętne do współpracy.
Nie jest dobrze znany wpływ wielokrotnego podawania sewofluranu, jednakże nie zaobserwowano istotnych różnic w występowaniu zdarzeń niepożądanych pomiędzy pierwszym i kolejnymi podaniami.
U pacjentów z miastenią (myasthenia gravis) sewofluran należy stosować ostrożnie.
Jak wszystkie halogenowe środki znieczulenia ogólnego, sewofluran może powodować kaszel podczas indukcji.
Sewofluran może również powodować wydłużenie odstępu QTc. W trakcie leczenia klinicznego, w rzadkich przypadkach prowadziło to do występowania przypadków torsade de pointes, dlatego zwłaszcza u starszych pacjentów ze zdiagnozowanym wrodzonym wydłużeniem odstępu QTc sewofluran należy podawać z ostrożnością.
Potencjalne interakcje z pochłaniaczami CO2
Do reakcji egzotermicznej, szybszego rozkładu sewofluranu i tworzenia się produktów rozkładu dojść może wtedy, gdy pochłaniacz CO2 ulegnie przesuszeniu, np. w wyniku przepuszczania suchego gazu przez pojemniki z pochłaniaczem CO2 przez dłuższy czas. W rzadkich przypadkach informowano o bardzo silnym przegrzaniu zestawu, ulatniających się dymach lub samozapłonie w zestawie do znieczulenia podczas przepuszczania sewofluranu przez przesuszony pochłaniacz CO2, zwłaszcza zawierający wodorotlenek potasu (np. Baralyme). Nadmierne przegrzanie pojemnika z pochłaniaczem CO2 może prowadzić do opóźnionego zwiększenia lub nagłego zmniejszenia stężenia wdychanego sewofluranu w porównaniu z ustawieniami parownika.
Obecność produktów rozkładu sewofluranu stwierdzano w obwodzie oddechowym doświadczalnego zestawu anestetycznego, w którym stosowano przesuszone pochłaniacze CO2 oraz sewofluran w maksymalnym stężeniu (8%) przez dłuższy czas (≥ 2 h). Stężenia formaldehydu stwierdzane w doświadczalnym zestawie anestetycznym (w którym użyto pochłaniaczy z wodorotlenkiem sodu) były zbliżone do stężeń powodujących łagodne podrażnienie dróg oddechowych. Nie wiadomo jakie znaczenie kliniczne mają produkty rozkładu sewofluranu powstające w tym ekstremalnym modelu doświadczalnym.
Należy pamiętać, że nie zawsze wysuszenie pochłaniacza powoduje zmianę wskaźnika barwnego w większości pochłaniaczy CO2. Zatem pochłaniacze należy wymieniać rutynowo, bez względu na barwę wskaźnika. Kiedy lekarz anestezjolog podejrzewa, że pochłaniacz CO2 jest przesuszony powinien go wymienić przed rozpoczęciem podawania sewofluranu.
Wśród symptomów przedawkowania sewofluranu występują zaburzenia układu oddechowego oraz układu krwionośnego.
W przypadku przedawkowania sewofluranu należy podjąć następujące działania: przerwać podawanie leku, zapewnić drożność dróg oddechowych, rozpocząć wspomaganą lub kontrolowaną wentylację czystym tlenem oraz utrzymywać właściwą czynność układu krążenia.
Sewofluranu nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na sewofluran lub inne halogenowe środki znieczulenia ogólnego.
Sewofluran jest przeciwwskazany u pacjentów z rozpoznaniem lub podejrzeniem genetycznie uwarunkowanej hipertermii złośliwej.
Sewofluran nie powinien być podawany pacjentom z niewyjaśnionymi umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby z żółtaczką, gorączką i/lub eozynofilią w połączeniu z halogenowymi środkami znieczulenia ogólnego.
Jak wszystkie silnie działające wziewne środki znieczulenia ogólnego, sewofluran może powodować proporcjonalne do dawki zaburzenia oddychania i zmniejszenie siły skurczu mięśnia sercowego. Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny lub umiarkowany i są one przejściowe. Nudności i wymioty obserwowane w okresie pooperacyjnym są często spotykanymi następstwami zabiegu chirurgicznego i znieczulenia ogólnego. Mogą być one wywołane przez wziewny środek znieczulenia ogólnego, inne środki podawane w trakcie lub po operacji oraz mogą być reakcją pacjenta na zabieg chirurgiczny.
Badania kliniczne przeprowadzone na ponad 3 200 pacjentach ze Stanów Zjednoczonych i
Europy wskazują, że rodzaj, charakter i częstotliwość występowania działań niepożądanych dotyczących sewofluranu są porównywalne do tych obserwowanych przy stosowaniu innych środków znieczulenia ogólnego.
Bardzo często występują nudności (24%), wymioty (17%) oraz pobudzenie (23%, pacjenci pediatryczni).
Poniższe działania niepożądane odnotowane w trakcie badań klinicznych odnoszące się przynajmniej prawdopodobnie do sewofluranu przedstawiono zgodnie z klasyfikacją układowonarządową oraz według malejącej częstości występowania:
Bardzo często: ≥ 1/10;
Często: ≥ 1/100, < 1/10;
Niezbyt często: ≥ 1/1000, < 1/100;
Rzadko: ≥ 1/10 000, < 1/1000;
Bardzo rzadko: < 1/10 000);
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Rodzaj, charakter i częstotliwość występowania działań niepożądanych dotyczących sewofluranu są porównywalne do tych obserwowanych u pacjentów pod wpływem leków referencyjnych.
Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu leku na rynek
Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu leku na rynek były zgłaszane dobrowolnie. Nie można zatem ustalić jednoznacznie faktycznej częstości występowania tych zdarzeń i związku ze stosowaniem sewofluranu.
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość |
Działania niepożądane |
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
niezbyt często |
leukopenia leukocytoza |
Zaburzenia psychiczne |
często* |
pobudzenie |
niezbyt często |
stan splątania |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
często |
senność zawroty głowy ból głowy |
Zaburzenia serca |
bardzo często |
bradykardia |
często |
tachykardia |
|
niezbyt często |
całkowity blok przedsionkowo- komorowy migotanie przedsionków arytmia skurcze dodatkowe komorowe skurcze dodatkowe nadkomorowe skurcze dodatkowe |
|
Zaburzenia naczyniowe |
bardzo często |
niedociśnienie |
często |
nadciśnienie |
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
bardzo często |
kaszel |
często |
skurcz krtani zaburzenia układu oddechowego |
|
niezbyt często |
bezdech niedotlenienie astma |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
bardzo często |
wymioty nudności |
często |
nadmierne wydzielanie śliny |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
niezbyt często |
zatrzymaniem moczu cukromocz |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
często |
gorączka hipotermia dreszcze |
Badania diagnostyczne |
często |
zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej stężenie glukozy we krwi poza granicami normy nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych** nieprawidłowe wyniki liczby białych krwinek zwiększenie stężenia fluorków w surowicy*** |
niezbyt często |
zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej zwiększone stężenie kreatyniny zwiększona aktywność dehydrogenazy mleczanowej we krwi |
|
Po wprowadzeniu leku na rynek |
||
Zaburzenia układu immunologicznego |
nieznana |
reakcja anafilaktyczna**** reakcja anafilaktoidalna nadwrażliwość **** |
Zaburzenia układu nerwowego |
nieznana |
konwulsje ruchy dystoniczne |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
nieznana |
obrzęk płuc skurcz oskrzeli duszność**** świszczący oddech**** |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
nieznana |
zapalenie wątroby niewydolność wątroby martwica wątroby |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
nieznana |
świąd wysypka**** pokrzywka kontaktowe zapalenie skóry**** obrzęk twarzy**** |
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej |
nieznana |
drganie mięśniowe |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
nieznana |
ostra niewydolność nerek |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
nieznana |
hipertermia złośliwa dyskomfort w klatce piersiowej**** |
* Bardzo częste przypadki u pacjentów pediatrycznych.
** Okazjonalne zmiany przejściowe wyników prób wątrobowych między sewofluranem i lekami referencyjnymi.
*** Podczas znieczulenia i po znieczuleniu indukowanym sewofluranem wystąpić może przejściowe zwiększenie stężenia nieorganicznych fluorków w surowicy. Stężenie nieorganicznych fluorków osiąga wartość maksymalną w ciągu 2 godzin po zakończeniu znieczulenia sewofluranem i wraca do poziomu przedoperacyjnego w ciągu 48 godzin. W badaniach klinicznych zwiększone stężenie fluorków nie było związane z zaburzeniem czynności nerek.
**** Może być połączona z nadwrażliwością zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu wziewnych środków znieczulenia ogólnego, w tym także sewofluranu.
Ciąża:
Sewofluran należy stosować w okresie ciąży tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.
Jak zaobserwowano w jednym przypadku użycia sewofluranu podczas zabiegu przerwania ciąży, zwiotczające działanie środka na macicę, może prowadzić do zwiększenia krwawienia z macicy. Stosowanie sewofluranu w trakcie porodu jest znane tylko z jednego przypadku cesarskiego cięcia.
Nie wykazano działania teratogennego u zwierząt.
Badania nad płodnością prowadzone na szczurach i królikach, którym podawano sewofluran w dawkach dochodzących do wartości 1 MAC, nie wykazały zaburzenia płodności u osobników obojga płci. Zanotowano zmniejszenie masy ciała płodu oraz zwiększoną ilość zaburzeń kośćca u szczurów w przypadkach dawek toksycznych dla ciężarnych samic, ale u królików nie zaobserwowano niekorzystnych wpływów na płód.
Laktacja:
Należy zachować ostrożność podczas karmienia piersią ponieważ nie wiadomo, czy sewofluran przenika do mleka ludzkiego.
Jak w przypadku innych środków znieczulenia ogólnego, pacjentów należy poinformować, że zaburzenie sprawności intelektualnej wymaganej do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może się utrzymywać przez pewien okres po znieczuleniu ogólnym. Pacjentom należy zabronić obsługi tych urządzeń w okresie po znieczuleniu sewofluranem.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
arkusze - 15 kg
substancja - 100 g
substancja - 1 g
podłoże - 200 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Zmiany w okolicach oczu noworodka wywołane przez rzeżączkę Nieleczone prowadzi do stanów zapalnych, powstawania ropni itp.
Nie tylko NFZ może kontrolować medyków. Dzięki Zintegrowanemu Informatorowi Pacjenta (ZIP) mogą ich sprawdzić sami pacjenci. Podpowiadamy, jak to zrobić. Każdy chętny może za jego pośrednictwem uzyskać dostęp do informacji, gdzie, kiedy i za ile był...
Noworodek zaraz po narodzinach Noworodkiem określa się dziecko, które nie ukończyło 28. dnia życia.
Noworodek po porodzie Jeśli maluszek jest zdrowy, wychodzi wraz z mamą do domu niedługo po porodzie. Jednak nie jest jeszcze przystosowany do środowiska - zanim to nastąpi, w organizmie dziecka zajdzie wiele znaczących zmian.
Nicole Sochacki-Wójcika znana w sieci jako Mama Ginekolog zapłaci 25 tys. zł kary, który NFZ wymierzył szpitalowi, w którym pracuje. To tam lekarka miała rodzinę i koleżanki poza kolejką. Teraz przeprasza i zobowiązuje się do zapłacenia całej kwoty. Mama...
Nie żyje Edward Grądziel, ceniony pediatra z Bydgoszczy. Przez 20 lat kierował tamtejszym szpitalem dziecięcym. Pracownicy przyznają, że to dzięki niemu placówka stała się jednym z najważniejszych ośrodków pediatrycznych w regionie. "Tworzył atmosferę...
Śmiech przyciąga niczym magnes i to bez względu na wiek. Jest nieodłącznym elementem naszego życia. Noworodki zaczynają się uśmiechać już w pierwszych tygodniach życia. Dzieci lgną do rówieśników, z którymi będą świetnie się bawić. Podobnie nastolatki,...
Lekarze, policja i rodzice ostrzegają: nie zostawiajcie dzieci w rozgrzanym samochodzie! Mimo ciągłych apeli, te sytuacje wciąż występują zbyt często. Publikujemy badania, które pokazują, jaką temperaturę osiąga ciało dziecka po kwadransie i godzinie...
Dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), Tedros Adhanom Ghebreyesus, i dyrektor regionalny na Europę, Hans Kluge, wzywają do zapewnienia Ukrainie kluczowych i niezbędnych środków medycznych. To między innymi zapasy tlenu, których brakuje...
Od samego początku swojego życia musiałam walczyć z przeciwnościami losu. Problemy, z którymi musiałam sobie poradzić były dla mnie czymś nowym, a każdy z nich wydawał się początkowo wielki jak góra lodowa. Urodziłam się 2 miesiące przed terminem i...
Komentarze