Jednoczasowe stosowanie leków Salofalk 500 i Metypred
Witam.Czy leki Salofalk 500 i Metypred mozna przyjmować razem?
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Witam.Czy leki Salofalk 500 i Metypred mozna przyjmować razem?
witam mam pytanie biore lek salofalk 500 ponad 5 mies i lek jest wydalany z kalem wiec ten lek ma sie w calosci rozpuscic w jelicie czy ma byc wydalany prosze o odp krzysztof 38 lat
Czy Nasorinse Izotoniczny Zest. Surfaktant. 1 but. 20 sasz. jest skuteczny na przewlekłe splywanie wydzieliny po tylnej ścianie gardla?
Witam wynik mojej kolonoskopii "strzępki ziarniny oraz drobne wycinki błony śluzowej j.cienkiego z ogniskowo nasilonym naciekiem zapalnym. Nie stwierdzono obecności ziarniaków. Obraz nie pozwala na pewne potwierdzenie choroby Crohna, budzi jednak takie podejrzenie. Lekarz twierdzi że to jednak CROHN proszę mi pomóc jakie badania dodatkowe mogą potwierdzić lub wykluczyć tą chorobę, czy lepiej zażywać ASAMAX 500 czy SALOFALK 500 (czy może to to...
Witam. Mam pytanie, czy jeżeli nie wyciskam takich grudek ropnych na twarzy, nie drapie ich to, czy gdy stosuje maść differin na noc i tabletki tetralysal 300 mg po śniadaniu, to będę miała blizny? Dziękuję serdecznie za odpowiedź.
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie ostrego łagodnego do umiarkowanego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ograniczającego się do odbytnicy (ulcerative proctitis).
Jeden czopek preparatu Salofalk 1g zawiera 1 g mesalazyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku:
1 czopek preparatu Salofalk 1 g raz na dobę (co odpowiada 1 g mesalazyny na dobę) podawany doodbytniczo.
Dzieci
Istnieje niewielkie doświadczenie i ograniczona dokumentacja dotycząca stosowania u dzieci.
Ogólne wskazówki dotyczące stosowania:
Zaleca się stosowanie czopków Salofalk 1 g przed snem.
Terapia skuteczna jest wyłącznie w przypadku regularnego i systematycznego stosowania czopków Salofalk 1 g.
Czas trwania leczenia określa lekarz.
Przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia należy wykonywać badania krwi (rozmaz krwi obwodowej; parametry czynności wątroby, np. AlAT lub AspAT; stężenie kreatyniny w osoczu) oraz moczu (metodą pasków zanurzeniowych) według uznania lekarza. Zaleca się przeprowadzenie badań kontrolnych po 14 dniach od rozpoczęcia leczenia, a następnie dwa do trzech razy w 4-tygodniowych odstępach.
Jeśli wyniki badań są prawidłowe, badania kontrolne należy przeprowadzać co 3 miesiące. W przypadku wystąpienia dodatkowych objawów, badania kontrolne należy przeprowadzić natychmiast.
Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku stosowania produktu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Nie zaleca się stosowania czopków Salofalk 1 g u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. W przypadku pogorszenia czynności nerek podczas leczenia należy wziąć pod uwagę wystąpienie działania nefrotoksycznego spowodowanego stosowaniem mesalazyny.
Pacjentów z chorobą płuc, w szczególności astmą, należy bardzo dokładnie kontrolować podczas cyklu leczenia czopkami Salofalk 1 g.
Pacjenci, u których wystąpiły działania niepożądane leku w wywiadzie w związku z przyjmowaniem produktów zawierających sulfasalazynę, powinni być pod ścisłą obserwacją medyczną podczas rozpoczynania cyklu leczenia czopkami Salofalk 1 g. W przypadku wystąpienia ostrych reakcji nietolerancji na czopki Salofalk 1 g, takich jak kurcze, ostry ból brzucha, gorączka, ciężki ból głowy oraz wysypka, należy natychmiast przerwać podawanie leku.
Dotychczas nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania i nie jest znane żadne specyficzne antidotum.
W przypadku przedawkowania należy, w razie konieczności, rozważyć dożylne podanie elektrolitów (wymuszona diureza).
Stosowanie czopków Salofalk 1 g jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Znana nadwrażliwość na kwas salicylowy i jego pochodne lub na pozostałe składniki produktu
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek
W badaniach klinicznych, w których brało udział 248 pacjentów przyjmujących czopki Salofalk 1 g działania niepożądane zgłaszano u około 3% pacjentów. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmowały ból głowy, u około 0,8 i działanie niepożądane ze strony żołądka i jelit (zaparcia u około 0,8%; nudności, wymioty, ból brzucha, każde u 0,4%).
W związku ze stosowaniem mesalazyny zgłaszano następujące działania niepożądane:
Klasyfikacja układów i narządów |
Konwencja częstości wg MedDRA |
|
Rzadko (> 1/10 000; < 1/1000) |
Bardzo rzadko (< 1/10 000) |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Zmiana liczby krwinek (niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza, pancytopenia, neutropenia, leukopenia, małopłytkowość) |
Zaburzenia układu nerwowego |
Ból głowy, zawroty głowy |
Neuropatia obwodowa |
Zaburzenia żołądka i jelit |
Ból brzucha, biegunka, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, nudności, wymioty, zaparcia |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Zaburzenia czynności nerek, w tym ostre i przewlekłe zapalenie śródmiąższowe nerek oraz niewydolność nerek |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Łysienie |
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej |
Bóle mięśniowe, bóle stawów |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Reakcje nadwrażliwości, takie jak wykwity alergiczne, gorączka polekowa, skurcz oskrzeli, zapalenie osierdzia i zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie trzustki, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, toczeń rumieniowaty, zapalenie okrężnicy (pancolitis) |
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Zmiany parametrów czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz oraz podwyższenie wskaźników cholestazy), zapalenie wątroby, cholestatyczne zapalenie wątroby |
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Oligospermia (odwracalna) |
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu Salofalk 1 g u kobiet ciężarnych. Dane pochodzące z ograniczonej liczby ekspozycji na lek podczas ciąży nie wskazują na żadne działania niepożądane mesalazyny na przebieg ciąży lub zdrowie płodu i (lub) noworodka. Dotychczas nie uzyskano żadnych innych istotnych danych epidemiologicznych. W pojedynczym przypadku po długotrwałym stosowaniu dużych dawek mesalazyny (2-4 g, doustnie) podczas ciąży obserwowano niewydolność nerek u noworodka.
Badania na zwierzętach otrzymujących doustnie mesalazynę nie wskazują na bezpośrednie ani pośrednie szkodliwe działanie na przebieg ciąży, rozwój zarodkowy i (lub) płodowy, przebieg porodu ani rozwój pourodzeniowy.
Produkt Salofalk 1 g czopki może być stosowany podczas ciąży wyłącznie jeśli potencjalne korzyści ze stosowania przewyższają ryzyko.
Kwas N-acetylo-5-aminosalicylowy oraz w mniejszym stopniu mesalazyna przenikają do mleka matki. Dotychczasowe doświadczenie w stosowaniu leku u kobiet karmiących jest ograniczone. Nie można wykluczyć reakcji nadwrażliwości, takich jak biegunka. W związku z tym preparat Salofalk 1 g może być stosowany podczas karmienia piersią wyłącznie, jeśli potencjalne korzyści ze stosowania przewyższają ryzyko. Jeśli u dziecka karmionego piersią wystąpi biegunka, należy przerwać karmienie piersią.
Preparat nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja ta uwalniana jest z tabletek dojelitowych w końcowym odcinku jelita cienkiego i początkowym odcinku jelita grubego. Mechanizm działania prawdopodobnie polega na hamowaniu syntezy prostaglandyny PGE2, prostacykliny PGI2, tromboksanu A2, leukotrienu B4 i zatrzymywaniu utleniania w błonie śluzowej. Stosowana jest we wrzodziejącym łagodnym i umiarkowanym zapaleniu jelita grubego oraz w chorobie Leśniowskiego i Crohna.
Komentarze